Πριν πολλά χρόνια, αρχές της δεκαετίας του 70 και πριν πέσει
η χούντα, στην Ικαρία δεν υπήρχαν μπαράκια, καφετέριες, καλά-καλά δεν υπήρχαν
δρόμοι, το ένα από τα δύο καράβια δεν ήταν με γκαράζ, οπότε δεν έφερνε
αυτοκίνητα και η διασκέδαση γίνονταν στα χωριά, στα καφενεία και στα
σουβλατζίδικα, με μεγάλες παρέες.
Τότε το κέντρο της «νυχτερινής» ζωής στον
Εύδηλο, ήταν το σουβλατζίδικο του Τραμπαρίφα (από το ομώνυμο τραγούδι) και η
μοναδική μουσική επιμέλεια ήταν από ένα τζουκ μποξ. Μάζεψα μερικά από τα σουξέ της
εποχής, όσα θυμάμαι και τα παραθέτω.
Τα αγαπημένα μου ήταν ο Σταύρος (που στο επισυναπτόμενο έχει
αλλάξει τον μπουφέ με τεκέ, αλλά δεν βρήκα το πρωτότυπο), το πιτσιρικάκι και ο
καστανάς.