Το φτηνό θεατρικό δρώμενο που προκάλεσε η Χρυσή Αυγή στη Βουλή ήταν τόσο "αυθόρμητο" όσο οι αυτοσχεδιασμοί των θεατρίνων βουλευτών της. Η δίψα της για δημοσιότητα και η προσπάθεια να καρπωθεί τη λαϊκή οργή εκμεταλλευόμενη τα συνθήματα των πλατειών (από τις οποίες συνειδητά απουσίαζε) δεν μπορεί να κρύψει την πραγματική φύση του νεοναζιστικού μορφώματος που αποτελεί το μακρύ χέρι του συστήματος απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο: Οι κραυγές των Κασιδιάρηδων, όσο κι αν προσπαθούν, δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή στηρίζει το κεφάλαιο και την καταστολή των εργαζόμενων, από τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έως τις μαζικές συλλήψεις των διαδηλωτών.
Προσφέροντας την ευκαιρία στο σάπιο πολιτικό κατεστημένο να παίξει το ρόλο του θύματος και του υπερασπιστή της δημοκρατίας, η Χρυσή Αυγή μέσα στις φωνές των θεατρίνων βουλευτών της δεν βρήκε λέξη να πει για τους εργοδότες, το τραπεζικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο, ελληνικό και ξένο που ρημάζουν το λαό και τους εργαζόμενους. Είναι πολύ η ηχηρή η σιωπή της για το ευρώ που είναι το βασικό εργαλείο για την οργάνωση της πολιτικής των Μνημονίων κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Απέναντι στο κατεστημένο είναι μόνο λόγια, όταν δεν στηρίζει τις επιλογές του, όπως όταν στήριξε το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας στην Πειραιώς του Σάλλα.
Απέναντι στο λαό και τους αγωνιστές του, στους μετανάστες που είναι οι πιο αδύναμοι εργαζόμενοι, οργανώνουν συμμορίτικες επιθέσεις με τις πλάτες της αστυνομίας και του κράτους. Κραυγάζουν εναντίον των "διαπλεκόμενων" αλλά χαίρουν της εύνοιας των πιο βρώμικων συγκροτημάτων του τύπου. Εκεί που πονά και αναπνέει ο λαός, στις κινητοποιήσεις οργής, στις απεργίες, στα εργοστάσια, η θέση τους είναι με τα αφεντικά και τους απεργοσπάστες. Όπως ήταν και η θέση του εμπνευστή τους, του Χίτλερ, του οποίου τα βήματα αντιγράφουν με συνέπεια.
Ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από τους θεατρινισμούς των φασιστών. Μόνο λύση η οργανωμένη πάλη με πυρήνα το εργατικό κίνημα για να ανατραπεί το καθεστώς του Μνημονίου και του χρέους, να βγει η χώρα από ΕΕ και ευρώ, να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων
