Mε βραβείο UNESCO ο αντίπαλος της Νέας Ιωνίας

 

Πρώτος αντίπαλος στα μπαράζ ανόδου για τη Γ' Εθνική για τη Νέα Ιωνία, είναι ο ΑΟ. Καραβάς, σύλλογος που έχει τιμηθεί με βραβείο της UNESCO 

Διαβάστε το αφιέρωμα που του είχαμε κάνει:

Ποδόσφαιρο από το 1927 με βραβείο UNESCO – A.Ο. Καραβάς

Και βέβαια δεν τον άφησε αλώβητο η δικτατορία, καθώς όπως γράφαμε: «Η ομάδα αναγκάστηκε να τροποποιήσει την ονομασία της, και στη λέξη “Ένωση” να περάσει τη λέξη “Όμιλος”.

Ήταν η περίοδος της δικτατορίας 1967 – 1974 που το καθεστώς πίεζε και επέβαλλε σε ομάδες να καταργήσουν τη λέξη Ένωση, διότι φοβόταν ότι το σύνθημα – η ιαχή αυτή στα γήπεδα μπορεί να υπέκρυπτε παρεμβάσεις για το Κυπριακό (Ένωση Κύπρου – Ελλάδας) και να δημιουργούσε έως και διπλωματικό επεισόδιο».

Μικρασιατικής προέλευσης ο Απόλλωνας Χανίων που θα αντιμετωπίσει η Νέα Iωνία

Mικρασιατική προσφυγική ρίζα έχει ο Απόλλωνας Αγίου Ιωάννη Χανίων που συμμετέχει στον όμιλο του Α.Ο. Νέας Ιωνίας για το ειδικό πρωτάθλημα ανόδου από τα τοπικά πρωταθλήματα στη Γ' Εθνική ποδοσφαίρου. Επίσης γνώρισε διώξεις επί δικτατορίας, όπως συνέβη και στη Νέα Ιωνία σε βάρος του ΠΑΟ Καλογρέζας και της Σαφράμπολης που συνενώθηκαν με το ζόρι και προέκυψε ο Ίκαρος.

Διαβάστε το αφιέρωμα που είχαμε κάνει στην ιστορία της ομάδας. Δυστυχώς ο συνομιλητής μας Λευτέρης Πετράς δεν βρίσκεται πια στη ζωή.

Με έμπνευση από τη Μικρά Ασία και δύναμη από τα Χανιά: Απόλλων Αγίου Ιωάννη 1923

Συγκέντρωση φορέων για υπεράσπιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Eκδήλωση στην οποία θα εκφράσουν την αντίθεσή τους σε συνδικαλιστικές διώξεις, διοργανώνουν μαζικοί φορείς την Πέμπτη 25 Απριλίου στις 6μμ στη Νομική Σχολή Αθηνών. Όπως αναφέρουν μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή τους: «Δεκάδες εκπαιδευτικοί στα σχολεία παραπέμπονται σε πειθαρχικά, σέρνονται σε δίκες, καλούνται σε απολογία σε απολογία για την συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση. Για συμμετοχή τους σε συγκεντρώσεις που καλέστηκαν από τα σωματεία τους ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές στην εκπαίδευση. Επειδή συμμετείχαν σε λαϊκές κινητοποιήσεις. Εκπαιδευτικοί διώκονται ακόμα και για την δημόσια διατύπωση άποψης! 

Φυσικά διώξεις υπάρχουν σε κάθε κλάδο εργαζομένου που αγωνίζεται.

Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα:

-του διοικητικού υπαλλήλου του ΕΚΠΑ που απολύθηκε στις 31/3 λόγω συμμετοχής του σε κινητοποίηση του συλλόγου (και πραγματοποιείται και ΕΔΕ σε όλο το ΔΣ).

-Των διώξεων συνδικαλιστών της ΠΕΝΕΝ με την κατηγορία της παρεμπόδισης εκτέλεσης των δρομολογίων των πλοίων σε ημέρα πανεργατικής απεργίας.

-Της δίωξης προέδρου του σωματείου εργαζομένων του νοσοκομείου Αγ. Σάββας, από την Διοίκηση του Νοσοκομείου ενάντια στην απεργία των συμβασιούχων καθαριότητας.

-Της δίωξης του Πρόεδρου του σωματείου εργαζομένων της Πειραϊκού Φαρμακευτικού Συνεταιρισμού (ΠΕΙΦΑΣΥΝ).

-Της καταδίκης σε 10 μήνες φυλάκισης του Προέδρου του Συνδικάτου Τύπου-Χάρτου για τη συμμετοχή του σε απεργιακό αγώνα.

– Της δίωξης 10 αγωνιστών της ΟΡΜΑ που παραπέμπονται σε δίκη στις 23/5 για συμμετοχή τους σε διεθνιστική-αντιπολεμική συγκέντρωση 

Όλες αυτές οι διώξεις συνδέονται με το γενικότερο κλίμα τρομοκρατίας, καταστολής των φοιτητικών αγώνων, χτυπήματος των σωματείων και του δικαιώματος στην απεργία. Στηρίζονται πάνω σε όλους τους αντιδραστικούς νόμους που έχουν ψηφιστεί το τελευταίο διάστημα ενάντια στην συνδικαλιστική και πολιτική δράση (ν. Χατζηδάκη, Γεωργιάδη κτλ)».

Οι φορείς ζητούν να σταματήσουν οι συνδικαλιστικές και πολιτικές διώξεις και ήδη προ της εκδήλωσης έχουν πραγματοποιήσει σχετικές κινητοποιήσεις.

Οι «απόμαχοι» στους δρόμους του Πειραιά

 

Bόλτα που θυμίζει άλλες εποχές με τις «παλιοσειρές» του ΗΛΠΑΠ.

Επιτυχής βιβλιοπαρουσίαση για τις «Εργατικές Ιστορίες» Β' μέρος

 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσους-ες έδωσαν το παρόν στη βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου «Εργατικές Ιστορίες» Β' μέρος στη φιλόξενη Locomotiva. Την εκδήλωση άνοιξε εκ μέρους των εκδόσεων Μαρξιστική Φωνή ο Παναγιώτης Κολοβός και συνέχισε η Άννα Κωνσταντακάκη (συνταξιούχος δημοσιογράφος του εργατικού ρεπορτάζ της ΕΡΤ), ακολούθησε ο Βαγγέλης Γκιουγκής (πρόεδρος του ΣΦΕΑ 1967-1974), ο Χρήστος Τζουρντός (μέλος του ΣΦΕΑ 1967-1974),και ακολούθως ο συγγραφέας του βιβλίου Νάσος Μπράτσος. Παρέμβαση έκανε ο Κώστας Παπαδάκης (δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με την Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα) και δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Παρόντες στην εκδήλωση ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης Πολιτική Αγωγή στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ο Δημήτρης Κατσορίδας ερευνητής του ΙΝΕ ΓΣΕΕ και πολλοί φίλοι και φίλες. Πριν την έναρξη της βιβλιοπαρουσίασης για περίπου 35',  ακούστηκαν τραγούδια του αγώνα, εκείνης της περιόδου.

Ακολουθεί η εισήγηση του συγγραφέα:

Και βιβλίο και διαδίκτυο μα πάνω από όλα ιστορικές έρευνες σε όλα τα επίπεδα

 

Άλλο ένα Σαββατοκύριακο έρχεται και εδώ μάλλον θα τροποποιηθούν οι συνήθειές σας ή μέρος αυτών. Μέχρι τώρα ο πρωινός σας καφές είτε στο σπίτι μπροστά στον υπολογιστή, είτε έξω από την οθόνη του κινητού, συνδυάζονταν με την ανάγνωση των ερευνών μας που αναρτούσαμε στο διαδίκτυο. 

Σαφώς και η επιλογή αυτή παραμένει και θα παραμείνει για καιρό, αλλά μπαίνουμε σε πιο «εμπλουτισμένη» περίοδο αφού μπορείτε να διαβάσετε τις «Εργατικές Ιστορίες» Β' μέρος, που παρουσιάζουμε σήμερα Δευτέρα 22 Απριλίου στις 6.30μμ στη Λοκομοτίβα (Μπόταση 7 και Σολωμού) κοντά στην πλατεία Κάνιγγος, άρα εύκολα προσβάσιμη με συγκοινωνία από πολλές περιοχές. 

Όσοι/ες δεν μπορέσετε να έρθετε, μπορείτε να παραγγείλετε ηλεκτρονικά το βιβλίο από την ΠΟΛΙΤΕΙΑ με το ISBN: 978-618-87027-1-4.

Συντονιστείτε λοιπόν εντύπως και ηλεκτρονικώς...

Για τα «επιτεύγματα» της χούντας - Ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στο Θριάσιο Νοσοκομείο

 Πρωταθλητές στη διαφθορά και στα προνόμια  για τους μεγαλοεπιχειρηματίες ήταν οι χουντικοί

Με αφορμή τη σημερινή επέτειο, θυμίζουμε ορισμένα από τα «κατορθώματα» της χούντας (1967 – 1974):

·      Ο μισθός του πρωθυπουργού υπερδιπλασιάστηκε, των υπουργών αυξήθηκε κατά 75%.

·       Απαγόρεψαν τη διάθεση ντόπιων κρεάτων για να πουληθούν τα προβληματικά κρέατα Αργεντινής που «μαύριζαν» και «δεν τάθελε ο κόσμος».

·   Μάζεψαν περίπου 450 εκατ. δραχμές για να φτιάξουν έναν ναό (του «Σωτήρος»). Ο ναός δεν έγινε ποτέ. Μετά τη χούντα στο ταμείο βρέθηκαν μόλις 47 εκατομμύρια. Πάνω από 400 εκατομμύρια είχαν κάνει «φτερά».

Αντίστοιχα ήταν και τα «επιτεύγματα» της οικονομικής πολιτικής της χούντας:

·       χάρισαν φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι η φορολογία των εφοπλιστών μειώθηκε κατά 73% (από το 1968 στο 1972) και των υπολοίπων μεγάλων επιχειρήσεων κατά 10,9% (την περίοδο 1972 – 73).

·     το δημόσιο χρέος της Ελλάδας επί χούντας αυξήθηκε κατά 126% (από 38,7 δις δραχμές το 1967 σε 87,5 δις δραχμές το 1973).

·     οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης αυξήθηκαν κατά 15% από το 1972 έως το 1973 και κατά 37% από τον Απρίλη του 1973 μέχρι τον Απρίλη του 1974.

Η χούντα λοιπόν δεν ήταν έργο ορισμένων «ακραίων». Αποδεικνύεται ότι ήταν ανάγκη του συστήματος για να προστατέψει τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Η δικτατορία ήταν ένα καθεστώς τρόμου - με εξορίες, βασανιστήρια, φυλακές, εκτελέσεις – που επιβλήθηκε με τη βοήθεια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και υπεράσπιζε την εξουσία των εκμεταλλευτών. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι βγήκαν ενισχυμένα απ' τη χουντική διακυβέρνηση. Τα κέρδη τους εκτινάχθηκαν από την ένταση της εκμετάλλευση των εργαζομένων..

Δολοφόνοι εφήβων και γυναικών

Την ημέρα που επιβλήθηκε η χούντα (21η Απριλίου 1967) έγιναν χιλιάδες συλλήψεις αγωνιστών και πρώτα από όλα κομμουνιστών. Εκείνη τη μέρα δολοφονήθηκαν από χουντικούς ο μαθητής Βασίλης Πεσλής (15 ετών) και η Μαρία Καλαβρού (24 ετών). Ακολούθησαν και άλλες δολοφονίες και χιλιάδες φυλακίσεις και εξορίες αγωνιστών.

Άνοιξαν το δρόμο για την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Οι χουντικοί, μαζί με το ΝΑΤΟ, οργάνωσαν το πραξικόπημα εναντίον της Κυβέρνησης του Μακάριου στην Κύπρο, που άνοιξε τον δρόμο για την τουρκική εισβολή και κατοχή

 57 χρόνια από το χουντικό πραξικόπημα, συνεχίζουμε τον αγώνα για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών

Η σημερινή επέτειος μας βρίσκει σε μία περίοδο που εντείνονται οι πολεμικές συγκρούσεις με την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, τη συνεχιζόμενη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού και τις επιθέσεις στο Ιραν από το Ισραήλ. Αιτία είναι η όξυνση των  ανταγωνισμών των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε. με την Ρωσία και την Κίνα. Με την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, που έχει τη στήριξη όλων των κομμάτων της άρχουσας τάξης, εντείνεται η συμμετοχή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου, για να εξασφαλίσει «μερίδιο από τη λεία» στην ελληνική άρχουσα τάξη.

Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι καλούμαστε, για άλλη μια φορά, να «βάλουμε πλάτη» για να συνεχισθεί η καπιταλιστική ανάκαμψη, την οποία πληρώνουμε – όπως και την κρίση – με αύξηση της εκμετάλλευσης και της φοροληστείας, με συνεχείς ανατιμήσεις στο ρεύμα, τα καύσιμα και τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης

ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ να θυσιάζουμε τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας με μαζική συμμετοχή στις Συγκεντρώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς στην Αθήνα στις 10.30 π.μ. στο Σύνταγμα και στην Ελευσίνα στις 11 π.μ, στην Πλατεία Ευμολπιδών.

Eκδήλωση τιμής και ανάδειξης της ιστορικής μνήμης – Παρουσίαση του βιβλίου «Εργατικές Ιστορίες» Β’ μέρος

  

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

57 χρόνια μετά, τότε που λίγες ώρες μετά το πραξικόπημα της 21/4/1967 χιλιάδες συλληφθέντες στοιβάζονταν στο γήπεδο της ΑΕΚ, στον ιππόδρομο, στα κελιά αστυνομικών τμημάτων και στρατοπέδων και στις προβλήτες που τους περίμεναν τα πλοία για τα νησιά της εξορίας, θα θυμηθούμε και θα τιμήσουμε την ιστορική μνήμη.

                                                        Γυάρος

Συγκεκριμένα θα παρουσιαστεί το νέο βιβλίο «Εργατικές Ιστορίες» Β’ μέρος (ISBN: 978-618-87027-1-4, συγγραφέας ο δημοσιογράφος Νάσος Μπράτσος) που περιλαμβάνει αρκετές συνεντεύξεις συνδικαλιστών και δημοκρατικών πολιτών που αντιστάθηκαν στα σχέδια της εκτροπής, τόσο στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, αλλά και στα δίσεκτα χρόνια της δικτατορίας, ενώ στήριξαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου, όσοι δεν ήταν στις εξορίες.

1998 Εργατικές Ιστορίες το α' μέρος 

Οι συνεντευξιαζόμενοι περιγράφουν τις δυσκολίες στον εργασιακό στίβο, τις συνθήκες εργασίας και τους σκληρούς εργατικούς αγώνες των χρόνων τους, που ήταν σε περιόδους γεμάτες διώξεις, φυλακίσεις, απολύσεις, εξορίες, κλπ παράλληλα όμως και περίοδος γεμάτη συλλογικότητα και αλληλεγγύη, καθώς ολόκληρες πόλεις στήριζαν τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε βασικές παραγωγικές μονάδες που λειτουργούσαν στην περιοχή τους.

Ταυτόχρονα με τις μαρτυρίες τους δείχνουν πώς μέσα σε ζοφερές συνθήκες κατορθώνει να βρίσκει «χαραμάδες» η ελπίδα και να αναγεννάται το εργατικό κίνημα από τις στάχτες του.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικές είναι οι συνεντεύξεις που δείχνουν πώς μέσα στην περίοδο της δικτατορίας 1967-1974 επινοήθηκαν τρόποι αντίστασης στους πραξικοπηματίες, που σήμερα φαντάζουν «κινηματογραφικό» σενάριο ταινιών δράσης.

Αναφορά γίνεται και στους τόπους εξορίας όπου αρκετοί από τους συνεντευξιαζόμενους οδηγήθηκαν μετά το πραξικόπημα.

Τρία χρονικά ορόσημα «σημαδεύουν» το βιβλίο, το πραξικόπημα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η πτώση της δικτατορίας, καθώς η πλειοψηφία των συνεντευξιαζόμενων είχε σημαντική δράση μέσα σε αυτά τα χρονικά πλαίσια.

Εκτός από το πεδίο των εργασιακών χώρων στις σελίδες του βιβλίου βρίσκουμε και την ανταρσία στο αντιτορπιλικό «Βέλος» που ήταν ηχηρό ράπισμα στους δικτάτορες.

Επίσης περιέχονται στοιχεία από τις εφημερίδες «Η ΑΥΓΗ» της προδικτατορικής περιόδου, «Ελεύθερη Ελλάδα» (παράνομος Τύπος επί δικτατορίας), «Ελεύθερα Συνδικάτα» της προδικτατορικής περιόδου.

Η βιβλιοπαρουσίαση θα γίνει τη Δευτέρα 22 Απριλίου 2024 στις 6.30μμ στη Locomotiva βιβλίο cafe bar -cooperativa (οδός Μπόταση 7, πλησίον πλατείας Κάνιγγος).

                                                ΕΑΤ-ΕΣΑ

Στο πάνελ θα βρεθούν ο εκπρόσωπος των εκδόσεων Μαρξιστική Φωνή δικηγόρος Παναγιώτης Κολοβός, η συνταξιούχος δημοσιογράφος του εργατικού ρεπορτάζ της ΕΡΤ, Άννα Κωνσταντακάκη, ο συγγραφέας του βιβλίου Νάσος Μπράτσος, ενώ χαιρετισμό θα κάνει εκπρόσωπος του Συνδέσμου Εξορισθέντων και Φυλακισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974.

                    Πολυτεχνείο 1973

 

Aναδημοσιεύουμε από την ύλη του βιβλίου μία συνέντευξη.

Κώστας Ζαχαράκης

-εργαζόμενος στα τρόλεϊ επί δικτατορίας

-γενικός γραμματέας της ένωσης εργαζομένων ΗΛΠΑΠ, που το 1973 ανέτρεψε σε συνθήκες δικτατορίας την φιλοχουντική διοίκηση του σωματείου και προχώρησε σε νικηφόρα απεργιακή κινητοποίηση

Ερ-Κύριε Ζαχαράκη τα χρόνια πριν τη δικτατορία, υπήρχε μεγάλη δραστηριότητα στο συνδικαλιστικό κίνημα με τα 115 συνεργαζόμενα σωματεία, τη μαζικοποίηση εργατικών αγώνων, κλπ

Στο χώρο των τρόλεϊ τι υπήρχε;

Απ-Υπήρχε μεγάλη δραστηριότητα με πρόεδρο τον Κώστα τον Χαραμή, ο οποίος συμμετείχε και στα 115 σωματεία και είχαν γίνει μεγάλες απεργίες, μαζί με τα λεωφορεία. Το σωματείο εργαζομένων στα τρόλεϊ, ήταν ενιαίο.

Ερ-Τι συνέβη στο χώρο από το πραξικόπημα του 1967 και μετά;

Απ-Σφράγισε τα γραφεία του σωματείου η ασφάλεια και εξορίστηκαν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, τους έδιωξαν από τη δουλειά.

Δεν είχαμε αλλαγές εργασιακές, ούτε μισθούς κόψανε, ούτε ωράριο χαλάσανε, αλλά έφτιαξαν τέσσερα σωματεία στο χώρο για να κάνουν πράξη το διαίρει και βασίλευε. Και τα τέσσερα έγραφαν μέλη οδηγούς και εισπράκτορες, δεν υπήρχε διαχωρισμός ειδικοτήτων. Το 1970 εξαγοράσθηκε η εταιρεία (λεγόταν ΗΕΜ) από το δημόσιο και το 1971 κάναμε την «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ». Από εκεί και ύστερα αρχίσαμε να δραστηριοποιούμαστε και να συνειδητοποιούμε τους συναδέλφους ότι πρέπει να διεκδικήσουμε.

Ερ-Ας μείνουμε λίγο στα σωματεία που έφτιαξε η δικτατορία.

Απ-Είχαν παρτίδες με την ασφάλεια, δεν είχαν καμία δραστηριότητα υπέρ των εργαζομένων, απλά ονομάζονταν σωματεία. Έβγαζαν ανακοινώσεις ότι στήριζαν την «εθνική κυβέρνηση» δηλαδή τη χούντα.

Ερ- Ήρθατε στη δουλειά το 1968. Πώς μέσα σε συνθήκες παρανομίας αρχίσατε να λειτουργείτε μαζί με άλλους εργαζόμενους;

Απ- Αρχικά ήμασταν σε απόσταση από τα χουντικά σωματεία, αλλά όταν έγινε η «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ», μπήκαμε ενεργά. Ήμασταν αρχικά 15 νέοι συνάδελφοι. Πρέπει να πούμε ότι και μέσα στους χουντικούς συναδέλφους, υπήρχαν διαβαθμίσεις. Παράδειγμα, είχαν μπει στη δουλειά, παλιοί πολεμιστές του Ρίμινι, με ένα νόμο τον 751 που κατά κάποιο τρόπο τους κατοχύρωνε τη μονιμότητα σαν παλαιών πολεμιστών. Αρκετοί από αυτούς έβλεπαν τα αδιέξοδα της χούντας και την έβριζαν ανοιχτά.

Ερ-Πώς φτάσατε από τα χουντικά σωματεία στην «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ»;

Απ-Για ένα χρόνο γινόταν συζητήσεις και με πολύ κόπο καταφέραμε να φτιάξουμε την «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ»., επειδή το ήθελε ο κόσμος και όχι οι πρόεδροι των τεσσάρων σωματείων, που είχαν ευεργετήματα.

Στον ΗΛΠΑΠ ήταν πρόεδρος – διορισμένος από τη χούντα – ένας συνταγματάρχης Γιανακόπουλος, που έλεγε χαρακτηριστικά, ότι ούτε τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, να ήσαστε, κάντε ένα σωματείο και ελάτε να συζητήσουμε.

Βέβαια μόλις κάναμε την «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ». Αρχίσαμε να διεκδικούμε. Μας χρωστούσαν κάτι λεφτά, είχαμε πάει σε δικαστήρια, κλπ Η ασφάλεια μας καλούσε κάθε μέρα από τις πέντε το απόγευμα, μέχρι τις δέκα το βράδυ στη Μεσογείων. Αρμόδιος για το συνδικαλιστικό ήταν ο Μπάμπαλης.

Εκεί μας έκαναν νουθεσίες να είμαστε ήσυχα παιδιά, καλοί οικογενειάρχες, πού θα πάτε, θα σας εκτοπίσουμε, κλπ

Αυτοί έκαναν τη δουλειά τους αλλά και εμείς κάναμε τη δικιά μας.

Ερ- Η απόφαση για την ίδρυση της «ένωση εργαζομένων ΗΛΠΑΠ», προήλθε από γενική συνέλευση εργαζομένων;

Απ- Όχι. Αρχικά την απόφαση την πήραν τα προεδρεία των προηγουμένων σωματείων στα γραφεία τους, που ήταν στο εργατικό κέντρο στην οδό Αγησιλάου 44. Εκεί πηγαίναμε και συνεδριάζαμε, αργότερα κάναμε την πρώτη συνέλευση στη λεγόμενη αίθουσα παντοπωλών, στην οδό Αγαθουπόλεως αν θυμάμαι καλά. 

Στη διοίκηση της Ένωσης ήμασταν τέσσερις νέοι (Χρήστος Αναστασόπουλος 29 ετών, Κώστας Ζαχαράκης 30 ετών, Θ. Κάτρης και Γ. Παρίσης) και επτά παλιοί σύμβουλοι, οι οποίοι έπαιρναν εντολές από την Ασφάλεια. Άλλα μας έλεγαν τη μια μέρα και άλλα την άλλη. Ξανακάναμε εκλογές το 1972 κάτω από πίεση των εργατών, γιατί δεν προχώραγαν τα αιτήματά μας και ο κόσμος γκρίνιαζε.

Τον Ιούλιο του 1973, τις μέρες πριν την απεργία – στάση εργασίας που σχεδιάζαμε για τις 23 Ιουλίου, η εργοδοσία για να δημιουργήσει πλήγμα και να μην γίνει η απεργία, έδωσε 2.000 δρχ στον κάθε εργαζόμενο «έναντι προβλεπομένης αυξήσεως», μέτρο που άφησε ασυγκίνητους τους εργάτες και σχολιάστηκε με χιούμορ του τύπου «πάρτε τα παιδιά, ο καλός μας εργοδότης μας τα δίνει για να προσφέρει ενίσχυση κατά τις μέρες της απεργίας μας». Όμως το Δ.Σ. υπαναχώρησε και ανέστειλε την κινητοποίηση. Η αγανάκτηση των εργαζομένων οδήγησε σε αναδιάρθρωση του Δ.Σ. καθώς ο τότε πρόεδρος και ο τότε αναπληρωτής γραμματέας, είχαν επισκεφτεί τον εργοδότη και είχαν έρθει σε συμφωνία μαζί του χωρίς να έχουν ενημερώσει το υπόλοιπο Δ.Σ. 

Τότε πήραν 6 έδρες οι παλιοί και πέντε εμείς και με το που βάλαμε το θέμα να γίνει απεργία, κάτι που αυτοί δεν ήθελαν, παραιτήθηκε ο πρόεδρος και εμείς φέραμε τον αναπληρωτή του και πήραμε την πλειοψηφία με εφτά έναντι τεσσάρων εδρών.

ο χώρος του παλιού στρατοπέδου Παπαδογιωργή στα Καμίνια ήταν χώρος βασανιστηρίων από την ΕΣΑ

Πρόεδρος έγινε ο Χρήστος ο Ασημακόπουλος και εγώ γενικός γραμματέας και πήγαμε στην απεργία το 1973.

Ερ-Υπήρχαν κάποια χαρακτηριστικά περιστατικά στη ζωή του σωματείου;

Απ-Κάθε πρωί οι εργαζόμενοι ήθελαν ενημέρωση για το τι κάνουμε και μας έβαζαν στη σκάλα για να μιλήσουμε. Κύριο θέμα ήταν το οικονομικό γιατί ήταν παγωμένοι οι μισθοί.

Ένας συνάδελφος μας ο Γκιάλπης (δεν ζει πια) παίρνει εντολή, όταν σχόλαγε από την Ομόνοια, να πάει τον κόσμο στα Πατήσια, γιατί δεν είχαν οδηγό να τον αλλάξει. Αρνήθηκε γιατί είχε σχολάσει και στην Αγγελοπούλου βάζει ταμπέλα «αμαξοστάσιο» και τους έφερε στο αμαξοστάσιο.

Εκεί υπήρχε ένας στρατιωτικός που του είπε ότι θα διατάξει να τους πάει στο τέρμα και αυτός του απάντησε ότι δεν παίρνει διαταγές από κανέναν, παρά μόνο από τον ΗΛΠΑΠ που ανήκει.

Έτσι έβαλαν άλλο οδηγό, που πήρε τους 25 επιβάτες και τους πήγε στα Πατήσια. Αυτό έγινε στις αρχές του 1973. Απολύθηκε και ύστερα από δικαστικές διαμάχες ξαναγύρισε.

Ερ- Τι ρόλο έπαιξε η δικαίωσή του στο ηθικό των εργαζομένων;

Απ-Μεγάλο ρόλο, όλοι το πήραν πάνω τους, ήταν μια δικαίωση. Είπαμε ότι μας χρωστάγανε λεφτά από υπερωρίες, ήταν από ένα με ενάμιση χιλιάρικο (δραχμές) στον καθένα και με το πρόσχημα αυτό, ξεκινήσαμε και φτάσαμε στην απεργία.

Είχαμε προκηρύξει κατά καιρούς στάσεις εργασίας και μεσολαβούσαν διαπραγματεύσεις, από τις οποίες παίρναμε τις υπερωρίες. 

Την απεργία την κάναμε στις 27 Αυγούστου 1973 (ήταν στάση εργασίας). Από το προηγούμενο βράδυ, μας έπιασε η ασφάλεια σε ένα ραντεβού που είχαμε στα Εξάρχεια για να συζητήσουμε θέματα της κινητοποίησης.

Ήμασταν τέσσερα άτομα και μας συνέλαβαν 20 ασφαλίτες. Αφήσανε τελικά τους δύο και κράτησαν εμένα και τον πρόεδρο. Στην ασφάλεια ήταν ο Μπάμπαλης, που μας χτύπησε κιόλας, αλλά δεν κάναμε πίσω.

Το πρωί στις πέντε, που πήγαμε στην πλατεία Αττικής, μας περίμεναν πάνω από 100 απεργοί. Τους είπαμε τι έγινε και ότι πρέπει να μην φοβηθούμε και να κάνουμε την απεργία, όπως και έγινε. Έγινε και διαπραγμάτευση με τους χουντικούς υπουργούς και κερδίσαμε τις αυξήσεις.

Ερ- Είχατε επαφές με αντίστοιχες κινήσεις εργαζομένων από άλλους χώρους;

Απ-Όχι γιατί είχαμε την ασφάλεια συνέχεια από δίπλα. Είχαμε δύο ασφαλίτες που παρακολουθούσαν σε μόνιμη βάση, από συνελεύσεις, μέχρι τα πάντα. Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν τους φοβότανε, αλλά νευρίαζαν και το έπαιρναν ανάποδα. Έβλεπαν το Λεωνίδα – έτσι έλεγαν τον ένα ασφαλίτη – και έλεγαν, τι δουλειά έχει αυτός εδώ πέρα.

Ερ- Τα τρόλεϊ πέρναγαν μπροστά από το Πολυτεχνείο τις μέρες της εξέγερσης. Τι θυμάστε από τότε;

Απ-Με τον πρόεδρο είχαμε πάει και είχαμε δώσει οικονομική ενίσχυση, από έρανο μεταξύ των εργαζομένων, γιατί το ταμείο του σωματείου δεν ήταν εύρωστο. Νομίζω ότι είχαμε μαζέψει 15.000 δραχμές.

Ερ-Με την πτώση της δικτατορίας, πόσο βοήθησε το σωματείο η εμπειρία που είχε αποκτήσει από τη λειτουργία του σε δύσκολες συνθήκες;

Απ-Πάρα πολύ γιατί ήξεραν ότι είμαστε δυνατός κλάδος και από 130 τρόλεϊ που είχαμε, με μια παραγγελία στη Ρωσία, τα κάναμε 400 και μπήκε νέος κόσμος στη δουλειά και μαζικοποιήθηκε και το σωματείο.

Κάναμε συχνά απεργίες (πχ επί υπουργίας Γεωργίου Βογιατζή, που ήθελε να φέρει δικό του γενικό διευθυντή και δεν του πέρασε).

Παίρναμε πάντα αυξήσεις. Αν η κυβέρνηση έλεγε 10%, εμείς παίρναμε 15%.

Ερ-Κάποιες σημαντικές κινητοποιήσεις τον πρώτο καιρό της μεταπολίτευσης;

Απ-Μαζί με τα λεωφορεία και ειδικότερα το 1975 – 1976 για το νόμο 330.

Ερ-Τι μήνυμα στέλνετε στις επόμενες γενιές, ύστερα από όλα αυτά;

Απ-Ο εργαζόμενος να είναι πάντα κοντά στο σωματείο. Βέβαια μπορεί κανείς να δει και θετικά και αρνητικά παραδείγματα. Πάντα πρέπει όμως να αξιοποιούμε τα θετικά παραδείγματα και να επιδιώκουμε τη συμμετοχή και την μαχητικότητα μέσα από τα σωματεία.

Σχετικά θέματα

Οι μνήμες των εργατικών αγώνων των δεκαετιών 1950, 1960 και της δικτατορίας, αλλά και άγνωστες πτυχές τους, ζωντανεύουν μέσα από το βιβλίο «Εργατικές Ιστορίες» Β’ μέρος

Επίσκεψη μνήμης στο ΕΑΤ-ΕΣΑ (φωτορεπορτάζ)

Το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου και η δικτατορία του 1967 – 1974

Παναγιώτης Χατζηπέρος: Αγώνας για διάσωση του «Βέλους» πλοίου – συμβόλου του αντιδικτατορικού αγώνα

Το κολαστήριο της ΕΣΑ στον Πειραιά αναδεικνύεται σε χώρο ιστορικής μνήμης (φωτορεπορτάζ)

21η Απριλίου 1963: Ο Γρηγόρης Λαμπράκης και η απαγορευμένη πορεία ειρήνης

100 χρόνια Κρόνος Αθηνών – Ο Μαθουσάλας του ερασιτεχνικού αθλητισμού

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Στους «Μαθουσάλες» του ελληνικού αθλητισμού ανήκει πλέον η ερασιτεχνική ομάδα του Κρόνου Αθηνών που συμπλήρωσε 100 χρόνια ζωής, έναν αιώνα στα ερασιτεχνικά γήπεδα της Αθήνας, δίνοντας αθλητική διέξοδο στη νεολαία. Για να συλλάβουμε το μέγεθος του γεγονότος, ο Κρόνος έχει τα ίδια χρόνια ζωής με την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθήνας (ΕΠΣΑ) που και αυτή συμπληρώνει αυτή τη χρονιά τα 100 της χρόνια. Μιλάμε λοιπόν για «παλιές καραβάνες» στα αθηναϊκά γήπεδα. Είχαμε παρουσιάσει στο παρελθόν το σύλλογο και εκτός από μία αναδρομή στην ιστορία του, αξίζει να δούμε πως πορεύτηκε από το προηγούμενο αφιέρωμά μας στις κατευθύνσεις που έχει χαράξει στον τομέα της νοοτροπίας και της κοινωνικής προσφοράς.

Κρόνος-1943

Μετά τη μεσοπολεμική περίοδο που ήταν και αυτή που «τοποθέτησε» τον Κρόνο στις σταθερές παρουσίες του αθηναϊκού ποδοσφαίρου, όπως αναφέρει η ιστορία της ομάδας: «Στην περίοδο 1943-1944, όταν οι κατοχικές δυνάμεις επέτρεψαν τους αγώνες ο ΚΡΟΝΟΣ ανασυγκροτήθηκε με σύνθεση: Πρόεδρος:Ν.Σταθάκης, Αντιπρόεδρος:Αρ.Γεωργίου,Γ.Γραμματέας: Β.Χατζηγιάννης, Ταμίας: Γ.Αλιμπέρτης, Γ.Αρχηγός: Γιαννακόπουλος(Ντάλας), Σύμβουλος:Φάνης Γεωργίου Τα γραφεία του συλλόγου εδρεύουν στην Κέδρινου και Κουτσικάρη στην πρώτη ταβέρνα Λαμπράκη,για όσους θυμούνται».

Η ομάδα συνέχισε τη δραστηριότητά της και στη μεταπολεμική περίοδο, για να αντιμετωπίσει προβλήματα της εποχή της δικτατορίας, με την παρουσία στρατιωτικού επιτρόπου, την εισβολή στα γραφεία της και την κατάσχεση υλικών, ενώ ένα από αυτά και συγκεκριμένα το κύπελλο του 1957 που λόγω διαστάσεων οι άνθρωποι του Κρόνου, ονομάζουν «κολυμπήθρα», βρέθηκε μαζί με άλλα υλικά πεταμένο στη χαβούζα των φυλακών Αβέρωφ, όπου το εντόπισαν και το διέσωσαν φίλοι της ομάδας.

Επίσης ο δικηγόρος Γιώργος Τσούνης, μπροστά στον κίνδυνο να διαλυθεί πλήρως η ομάδα, λόγω συμμετοχής προοδευτικών στοιχείων στη διοίκηση, το 1971 πάνω στο ίδιο καταστατικό, της άλλαξε το όνομα (έγινε «Ζευς»), ενώ έγινε και αλλαγή στα μέλη του Δ.Σ. και αυτό κράτησε μέχρι το 1977 όπου έγιναν οι καταστατικές αλλαγές και επανήλθε το όνομα Κρόνος.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο σύλλογος βασίζεται στην ανάδειξη αθλητών από τις υποδομές του και όχι σε ευκαιριακές συγκολλήσεις με μεταγραφές, ενισχύοντας τις ρίζες του με την τοπική κοινωνία και εν προκειμένω την πυκνοκατοικημένη Κυψέλη. Η έδρα του Κρόνου είναι το δημοτικό γήπεδο της Αλεπότρυπας.

Μαζί με τις αγωνιστικές οδηγίες οι διοικούντες το σύλλογο περνάνε αντιλήψεις Fair Play, σεβασμού στον αντίπαλο και συχνά πραγματοποιούν διαλέξεις για διάφορες θεματικές και στους νεαρούς αθλητές και στους γονείς τους.

Η είσοδος αθλητών του Κρόνου σε πανεπιστημιακές σχολές είναι επαναλαμβανόμενο φαινόμενο και δείχνει ότι αθλητισμός και σχολείο – σπουδές μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά και δημιουργικά και όχι ανταγωνιστικά, όπως αρκετοί γονείς φοβούνται.

1937

Ενδεικτικό της λογικής που διέπει το σύλλογο, είναι το σχόλιο που έκανε αγωνιστικός τους αντίπαλος από το Μικρασιατικό Καισαριανής (σήμερα Αστέρας Καισαριανής) που έγραψε:

«Dimitris Kyroulis

9 Απριλίου 2022 ·

Σήμερα ως προπονητής της Κ16 έζησα κάτι το οποίο είναι άξιο αναφοράς.

Πριν την έναρξη του αγώνα μου ζητήθηκε από τον διαιτητή της αναμέτρησης, με ωραίο και ευγενικό τρόπο, να περάσω εκτός γηπέδου, για το λόγο ότι δεν είχα την κάρτα εισόδου στην τεχνική περιοχή. Τα παιδιά της ομάδας ήδη στερούνταν τον βασικό τους προπονητή, ο οποίος απουσίαζε λόγω Covid και θα έχαναν και την όποια στήριξη θα μπορούσα να τους παρέχω από τον πάγκο. Τότε ο προπονητής της γηπεδούχου ομάδας, του Κρόνου Αθηνών, ζήτησε από τον διαιτητή να παραμείνω εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά στον δικό τους πάγκο, ώστε να μπορώ να καθοδηγήσω τους παίκτες της ομάδας μου.

Συγχαρητήρια, λοιπόν, σε αυτόν τον προπονητή, στα παιδιά του, αλλά και στα παιδιά της ομάδας μας, τα οποία με τη λήξη του αγώνα, ο καθένας ξεχωριστά, έδωσαν συγχαρητήρια στον αντίπαλο προπονητή, για την ξεχωριστή του αυτή ενέργεια.

Μικρασιατικός σημαίνει προσφυγιά. Σημαίνει ιστορία. Σημαίνει αλληλεγγύη. Σημαίνει όλα αυτά που μαθαίνουμε στα νέα παιδιά της ακαδημίας...».

Ο σύλλογος δεν έχει μείνει αμέτοχος σε καλέσματα για στήριξη πληγέντων και ευάλωτων, καθώς ανταποκρίθηκε στη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης για τους σεισμοπαθείς της Σάμου το 2020.

Παραμονές της μεγάλης δίκης της Χρυσής Αυγής, ο Κρόνος δεν μάσησε τα λόγια του και έγραψε στο λογαριασμό του στο facebook:

«Κρόνος Αθηνών

4 Οκτωβρίου 2020 ·

Το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικότερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας και οφείλει να παίρνει θέση, ενώνοντας τη φωνή του με όσους μάχονται όταν οι οικουμενικές ανθρώπινες αξίες απειλούνται.

Παίζοντας ποδόσφαιρο μάθαμε πως το χρώμα του δέρματος, η θρησκεία και το φύλο δεν έχουν σημασία καθώς αποτελεί ένα παιχνίδι όπου το πάθος, η χαρά, η αλληλεγγύη και η ελευθερία αποτελούν τα κυρίαρχα συναισθήματα που βιώνουμε.

Ωστόσο, ο ρατσισμός και ο φασισμός υπάρχουν στην καθημερινότητα μας απειλώντας τη συνύπαρξη των ανθρώπων.

Κουβαλώντας μια αντιφασιστική ιστορία από την περίοδο της κατοχής αλλά και με την ευθύνη των νέων παιδιών που συμμετέχουν στην ομάδα, καλούμαστε να διαφυλάξουμε αυτές τις αξίες, παίρνοντας θέση και στις κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων ετών.

Την Τετάρτη 7/10 και ώρα 11:00 στο εφετείο Αθηνών ανακοινώνεται η απόφαση της δίκης της Χρυσής Αυγής, τόσο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την απόπειρα ανθρωποκτονίας συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και των Αιγύπτιων αλιεργατών, όσο και για την κατηγορία της διεύθυνσης κι ένταξης σε εγκληματική οργάνωση, της οποίας η δράση έχει ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’80 και ακόμα κινούνται ελεύθεροι ανάμεσα μας.

Η πρόταση της εισαγγελέως ήταν «μεμονωμένα περιστατικά που ουδεμία σχέση προέκυψε να έχουν με το κόμμα και την ηγεσία του».

Στις 7 Οκτωβρίου δεν κρίνεται μόνο η Χρυσή Αυγή, οι πράξεις και οι θέσεις της οποίας έχουν αποδειχτεί με αδιάσειστα στοιχεία τις τελευταίες δεκαετίες, κρίνεται η αξιοπιστία της Ελληνικής δικαιοσύνης και η θέση ολόκληρης της κοινωνίας απέναντι στους εκφραστές της ναζιστικής ιδεολογίας.

Καλούμε λοιπόν τα μέλη και τους φίλους/ες της ομάδας να στηρίξουν τα καλέσματα που έχουν ανακοινωθεί (7/10, 9:00, Εφετείο Αθηνών), σεβόμενοι βέβαια τα υγειονομικά μέτρα, τηρώντας τις απαιτούμενες αποστάσεις και φορώντας μάσκες.

«Τη πρώτη νύχτα πλησιάζουνε και κλέβουν ένα λουλούδι από τον κήπο μας και δε λέμε τίποτα..

Τη δεύτερη νύχτα δε κρύβονται πλέον περπατούνε στα λουλούδια, σκοτώνουν το σκυλί μας και δε λέμε τίποτα..

Ώσπου μια μέρα -την πιο διάφανη απ’ όλες- μπαίνουν άνετα στο σπίτι μας ληστεύουν το φεγγάρι μας γιατί ξέρουνε το φόβο μας που πνίγει τη φωνή στο λαιμό μας..

Κι επειδή δεν είπαμε τίποτα πλέον δε μπορούμε να πούμε τίποτα..»

Μαγιακόφσκι, Β.

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο σύλλογος πήρε θέση για την εισβολή των Κροατών της Δυναμό Ζάγκρεμπ που στοίχισε τη ζωή σε φίλο της ΑΕΚ.

Η δημιουργική πορεία συνεχίζεται, με όλες τις προσπάθειες που απαιτούνται από κάθε ερασιτεχνικό σωματείο για να επιβιώσει με τα λειτουργικά έξοδα που αντιμετωπίζει, αλλά και με την απαίτηση όσοι θεσμικοί φορείς εμπλέκονται στον ερασιτεχνικό αθλητισμό, να συμβάλλουν ώστε τα επόμενα 100 χρόνια να είναι όσο γίνεται με λιγότερες πιέσεις στην οργανωτική ζωή των ρομαντικών του αθλητισμού.

Έρευνα: Νάσος Μπράτσος

Σχετικό θέμα: ΑΠΟ Κρόνος 1924: «Πρώτα οι σπουδές και μετά η χαρά του αθλητισμού»

                               5-10-1954 Aθλητική Ηχώ

                                   8-10-1954 Aθλητική Ηχώ 

             19-10-1954 Aθλητική Ηχώ 

EINAΠ: Κινητοποίηση στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» την Τετάρτη 24 Απριλίου

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Μετά τα προβλήματα που εμφανίστηκαν στη γενική εφημερία της 9ης Απριλίου στο νοσοκομείο, η ΕΙΝΑΠ ανακοίνωσε κινητοποίηση με στόχο την επίλυσή τους.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της: «Το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ πληροφορήθηκε για την κατάρρευση του πληροφοριακού συστήματος του ΓΝΑ "Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ" κατά τη διάρκεια της γενικής εφημερίας στις 9 Απριλίου 2024. Για πολλές ώρες οι συνάδελφοι κλήθηκαν να διεκπεραιώσουν τη βάρδια τους χωρίς να υπάρχει γραμμή τηλεφώνου και σύστημα που να στηρίζει την πραγματοποίηση εργαστηριακών εξετάσεων, απεικονίσεων ή εισαγωγών.

Κατά τη διάρκεια της βλάβης οι γιατροί βασίζονταν μόνον στην κλινική τους κρίση ασκώντας ιατρική περασμένων δεκαετιών. Στη συγκεκριμένη εφημερία σημειώθηκε ρεκόρ προσελεύσεων σε περιπατητικούς ασθενείς, ΕΚΑΒ και εισαγωγές.

Η ασφάλεια των ασθενών και των συναδέλφων ετέθη σε κίνδυνο, ενώ οι τελευταίες εισαγωγές τοποθετήθηκαν σε κλίνη το επόμενο βράδυ της γενικής. Η Διοίκηση του νοσοκομείου ήταν απούσα και δεν έδωσε λύση στο πρόβλημα.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο στο συγκεκριμένο νοσοκομείο, όπως και σε πολλά άλλα. Ζητάμε να δοθούν άμεσα λύσεις!

Για τους παραπάνω λόγους καλούμε το σωματείο εργαζομένων του Γ. Γεννηματάς να συμμετέχει στη συνδιοργάνωση της κινητοποίησης που θα πραγματοποιηθεί έξω από το κτίριο της Διοίκησης, την Τετάρτη 24/04/24 και ώρα 13.00, να καλέσει και να καλύψει με στάση εργασίας 12.00 – 15.00 τους συναδέλφους όλων των κλάδων που θα συμμετάσχουν».

Διακήρυξη ΣΦΕΑ 1967-1974 για τα 57 χρόνια του πραξικοπήματος

 

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΣΦΕΑ 1967-1974 ΓΙΑ ΤΑ 57 ΧΡΟΝΙΑ του ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ

19-04-2024

57 χρόνια από το χουντικό πραξικόπημα:

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ!

‘Πας κυκλοφορών μετά την δύσιν του ηλίου, θα πυροβολείται άνευ προειδοποιήσεως’

Με αυτό το ανατριχιαστικό ραδιοφωνικό μήνυμα ξημέρωσε, πριν 57 χρόνια, η αποφράδα 21η Απριλίου 1967. Και η χούντα πραγματοποίησε την απειλή της να ‘πυροβολεί άνευ προειδοποιήσεως’, εκτελώντας εν ψυχρώ, ήδη πριν την απαγόρευση της κυκλοφορίας: την 24χρονη Μαρία Καλαβρού, τον 15χρονο Βασίλη Πεσλή. τον Μακρονησιώτη αντιστασιακό, Παναγιώτη Ελή. Οι θύτες-αξιωματικοί του στρατού πήραν και προαγωγή! Η ‘αναίμακτος’, κατά τους κομπασμούς των δικτατόρων, ‘εθνοσωτήριος επανάστασις’ ευθύνεται για 247 κατονομασμένες περιπτώσεις θανάτων.

Οι συλληφθέντες την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος ανήλθαν σε όλη τη χώρα σε 8.270, άνδρες και γυναίκες. Στη συνέχεια οι 6.118 εξορίστηκαν στη Γυάρο και τη Λέρο. Από τη Βόρεια Ελλάδα εκτοπίστηκαν 1.467 άτομα, από τα οποία τα 500 περίπου προέρχονταν από τον Ν. Θεσσαλονίκης. Πολλοί από τους συλληφθέντες ήταν άρρωστοι και υπερήλικες, ενώ, αρκετοί που κρατήθηκαν σε αστυνομικά τμήματα, κακοποιήθηκαν άγρια.

Παραμένουν επίσης, 57 χρόνια μετά, ‘αταυτοποίητοι’ 16 νεκροί της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και στην αφάνεια οι στρατιωτικοί και οι στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν, καθώς αντέδρασαν στο πραξικόπημα,  αλλά και κατά το ‘βασιλικό πραξικόπημα-οπερέτα’ της 13ης Δεκεμβρίου 1967.

57 χρόνια μετά, τιμάμε την ιερή μνήμη των αγωνιστών και αγωνιστριών της αντιδικτατορικής αντίστασης που έπεσαν στο δίκαιο αγώνα, όσους και όσες χάσαμε πρόωρα από τα ανεπούλωτα τραύματα και τις κακουχίες της φυλακής και της εξορίας, αλλά και πρόσφατα, σε άνιση μάχη κι αγώνα, με ανήκεστα νοσήματα. Ο Σύνδεσμός μας εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήριά του προς τις οικογένειές τους για την απώλειά τους.

Αντίστροφη μέτρηση για την παρουσίαση - «Εργατικές Ιστορίες» Β' μέρος

 Αντίστροφη μέτρηση για τη βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου «Εργατικές Ιστορίες» Β' μέρος και βάλτε στην ατζέντα σας τη Δευτέρα 22 Απρίλη στις 6.30μμ στη Locomotiva (Μπόταση 7 και Σολωμού, κοντά στην πλατεία Κάνιγγος). Συνεντεύξεις, στοιχεία και ντοκουμέντα από δύσκολες περιόδους για το εργατικό κίνημα, σε ένα βιβλίο - έντυπο αρχείο. 

Θανάσης Βέγγος: Οκτώ ταινίες – Εξήντα χρόνια ιστορίας

 

Kυκλοφόρησε το νέο βιβλίο των Μωβ Εκδόσεων. Όπως αναφέρουν οι εκδόσεις σε ανακοίνωσή τους: «Η μελέτη ερμηνεύει τον κινηματογράφο ως φορέα Δημόσιας Ιστορίας. Μέσα από οκτώ γνωστές και δημοφιλείς κινηματογραφικές ταινίες με ιστορικές και πολιτικές αναφορές, στις οποίες συμμετείχε ο μεγάλος μας Θανάσης Βέγγος, καταγράφονται σημαντικές στιγμές της χώρας για μια χρονική περίοδο εξήντα χρόνων, από τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου το 1949 έως το 2009.

Οι ταινίες αναλύονται σε σχέση με τους τρόπους που σχολίαζαν και κριτικάριζαν την κοινωνική και πολιτική κατάσταση της περιόδου δημιουργίας τους. Παράλληλα, διερευνώνται η πορεία και η εξέλιξη του Θανάση Βέγγου ως ηθοποιού και ως προσωπικότητας, καθώς και η αλληλεπίδρασή του με το κοινό της εποχής».

Ο Κωνσταντίνος Παππάς γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1974. Προέρχεται από εργατική οικογένεια με πατέρα σερβιτόρο και μητέρα καθαρίστρια σε εργοστάσιο. Πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του στο Γκάζι, στην Αθήνα. Σήμερα ζει στα Γλυκά Νερά, είναι παντρεμένος και ευτυχής πατέρας δύο αγοριών. Εργάζεται ως οικονομολόγος (MBA) και αυτή είναι η πρώτη του συγγραφική εμφάνιση.

Info

Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Παππάς

Σχήμα: 14x21 

Σελίδες: 96 

Εξώφυλλο: Μαλακό 

Βάρος: 165 gr.

Έκδοση: Απρίλιος 2024 

Τιμή: 13,90 € 

ISBN: 978-618-87161-0-0

Tίμησαν τη μνήμη των εργατών που σκοτώθηκαν σε εργατικό δυστύχημα - Μάθημα αλληλεγγύης από τους οπαδούς της Μπολόνια και της Μόντσα

 «Η εργασία είναι δικαίωμα, το να ζεις, περισσότερο. Κοντά στις πληγείσες οικογένειες», έγραφε το πανό των γηπεδούχων, ενώ οι φιλοξενούμενοι ανάρτησαν πανό που έγραφε «Η Μόντσα συμμετέχει στον πόνο σας». Λίγες ημέρες πριν σε εργατικό δυστύχημα στο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της λίμνης Σουβιάνα,  σκοτώθηκαν επτά εργάτες.

Aπεργία και διαδήλωση στη Μπολόνια.

ΛΑΡΚΟ: Συναυλίας αλληλεγγύης στη Λάρυμνα

 ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΛΑΡΚΟ

ΕΔΡΑ: ΛΑΡΥΜΝΑ ΛΟΚΡΙΔΑΣ

ΑΡ. ΕΓΚΡ. ΑΠΟΦΑΣΗΣ 106/84                                                             ΛΑΡΚΟ 13/4/2024

ΑΡ. ΤΗΛ.: 2233041403 /44437

ΑΡ.ΦΑΞ: 2233041164

EMAIL:somatiolarcosel@gmail.com

SITE: www.openlarco.com  

Αρ. Πρωτ.:  - 127 -     

Δελτίο τύπου

Τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ χαιρετίζουν από καρδιάς την υποδοχή του Εργατικού Κέντρου Λαμίας, αλλά και την προετοιμασία που είχε κάνει όλες τις προηγούμενες ημέρες για την επιτυχία της αυτοκινητοπορείας - περιοδείας και συνέντευξης τύπου που έδωσαν σήμερα τα σωματείο μας στην πλατεία ελευθερία στις 11:30 πμ.

Χαιρετίζουμε ιδιαίτερα την υποδοχή του λαού της Λαμίας που ήταν συγκινητική και μεγάλη. 

Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότερα κοινωνικά στρώματα μαθαίνουν την αλήθεια για το έγκλημα στην ΛΑΡΚΟ και την αποτυχία του σχεδίου της κυβέρνησης. Όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του λαού την καταγγέλλει και συντάσσεται μαζί μας στον αγώνα που κάνουμε για την επαναλειτουργία της και τη διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας.

Η επιτυχία της απεργίας και της συναυλίας αλληλεγγύης με του Γιώργου Νταλάρα και της Φωτεινής Βελεσιώτου την Tετάρτη στις 12:30 το μεσημέρι στην παραλία της Λάρυμνας, είναι δεδομένη.

Συνεχίζουμε για να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο το μέτωπο υπεράσπισης επαναλειτουργίας της ΛΑΡΚΟ. Για να μάθει όλοι η Ελλάδα την αλήθεια. Για να είναι ακόμη πιο δυναμικές, μαζικές και αποφασιστικές οι επόμενες κινητοποιήσεις έτσι ώστε  να μην κλείσει η ΛΑΡΚΟ, να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σε αυτή, να μην σπαταληθεί άλλο χρήμα του λαού, να μην μαραζώσουν μεγάλες περιοχές σε 5 νομούς της χώρας μας.

Η ΛΑΡΚΟ  είναι η μοναδική βιομηχανία παραγωγής σιδηρονικελίου στην ευρωπαϊκή ένωση. Η παραγωγή της ήταν μεγαλύτερη, από την παραγωγή των ΗΠΑ. Το κλείσιμο της είναι εθνικό, οικονομικό, κοινωνικό και επιχειρησιακό έγκλημα. 

Καλούμε τα τοπικά τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης να πραγματοποιήσουν εκπομπές, να ανοίξουν συζητήσεις, να καταθέσουμε στοιχεία, προτάσεις, να ενημερωθεί ο λαός της Στερεάς και όλης της χώρας.

Αντίστροφη μέτρηση για την βιβλιοπαρουσίαση

 Ένα Σαββατοκύριακο μας χωρίζει από την βιβλιοπαρουσίαση της 22 Απρίλη στη Λοκομοτιβα, αλλά δεν αλλάζει η ρουτίνα μας.

Και το Σαββατοκύριακο που έρχεται ο πρωινός σας καφές θα συνδυαστεί με την ανάγνωση των θεμάτων που ετοιμάζουμε για εσάς.

Οπότε ηλεκτρονικά στο blog και εντυπως τις "εργατικές ιστορίες"-β μερoς.

Υποδοχή κυπελλούχων και νίκη επί της Αγίας Ελεούσας με 1-0

 

Ξεχωριστή υποδοχή έγινε στον Α.Ο. Νέας Ιωνίας από τους φίλους του στον εντός έδρας αγώνα με την ΑΠ.Ε. Αγίας Ελεούσας, την Κυριακή 14 Απρίλη στο δημοτικό στάδιο της πόλης. Λογικό βέβαια γιατί μόλις λίγες μέρες πριν, την Τετάρτη, είχε κατακτήσει στη δεύτερη φορά πήγε σε τελικό κυπέλλου ΕΠΣΑ, το τρόπαιο για πρώτη φορά. Στο τέλος του αγώνα σηκώθηκε και η κούπα στη φυσική της έδρα.

Ο αγώνας με την Αγία Ελεούσα ήταν για την προτελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου, καθώς όποια ομάδα έρθει πρώτη θα πάει στους αγώνες του ειδικού πρωταθλήματος ανόδου για τη Γ΄ Εθνική. 

Στον αγώνα το σκορ ήρθε  1-0 υπέρ των γηπεδούχων με κάκιστη διαιτησία και τους γηπεδούχους «καμένους» από την υπερπροσπάθεια του τελικού κυπέλλου.

Ο ανταγωνισμός για την άνοδο είναι μεταξύ Νέας Ιωνίας και Διάνας Ηλιούπολης με τους Ιωνιώτες να έχουν 74  βαθμούς και τους Ηλιουπολίτες να έχουν 72  βαθμούς, μία αγωνιστική πριν το τέλος, με την ισοβαθμία να ευνοεί τη Διάνα, συνεπώς η Νέα Ιωνία θέλει μόνο νίκη στον αγώνα με τα Σούρμενα.