...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
«Οδηγός» μας με την παροχή των αναγκαίων πληροφοριών ο επί σειρά ετών συνδικαλιστής του ΠΣΑΠ, Νίκος Μάλλιαρης.
Όπως μας είπε: «Ο στόχος του ΠΣΑΠ ήταν να καταπολεμηθούν οι κακές και αντιαθλητικές συμπεριφορές ποδοσφαιριστών που ενθαρρύνονταν από τον φανατισμό που διοχέτευαν αθλητικοί-διοικητικοί παράγοντες και δημοσιεύματα εφημερίδων. Για παράδειγμα η διεκδίκηση της νίκης με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο και οι υποσχέσεις για μεγάλα πριμ όταν αυτό επιτευχθεί.
Πάντως ο πρόεδρος των αθλητικών συντακτών εκείνα τα χρόνια ,ο κ. Λινάρδος, είχε εκφράσει την άποψη ότι οι τίτλοι των εφημερίδων δεν οδηγούν τον κόσμο να πάει στο γήπεδο για να παίξει ξύλο».
-Σε ποιες ενέργειες προχώρησε ο ΠΣΑΠ;
-«Θελήσαμε να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο και ξεκινήσαμε με συνεντεύξεις Τύπου, με κλήσεις σε απολογία ποδοσφαιριστών που είχαν πρωταγωνιστήσει σε αντιαθλητικές συμπεριφορές.
Η τιμωρία ήταν μόνο ηθική, αφού οι παράγοντες στις ομάδες τους τους έβαζαν να παίξουν και τα σωματεία στα οποία ανήκαν δεν τους τιμωρούσαν. Για το λόγο αυτό ζητήσαμε από την πολιτεία να μπορούμε εμείς και θεσμικά να συνδέσουμε την ηθική τιμωρία με μέτρα αποκλεισμού από ορισμένο αριθμό αγώνων, ανάλογα και με τη βαρύτητα του παραπτώματος. Η πολιτεία δεν το δέχτηκε.
Πάντως και η ηθική τιμωρία λειτουργούσε σαν πίεση δημοσιότητας και είχε αποτελέσματα, ενώ συχνά οδηγούσαμε τις πλευρές που είχαν έρθει σε αντιπαράθεση σε δημόσια συμφιλίωση, που λειτουργούσε σαν θετικό μήνυμα προς την φίλαθλη κοινή γνώμη, αλλά και τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές».
-Ας αναφέρουμε κάποια παραδείγματα που ο φανατισμός δηλητηρίασε το ποδόσφαιρο.
-«Για να δώσουμε ένα παράδειγμα του φανατισμού, σε ντέρμπι Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού, είχαμε το φαινόμενο να κυνηγιούνται ποδοσφαιριστές μεταξύ τους και να απειλείται βαρύτατος τραυματισμός καθώς ο ένας κρατούσε σαν όπλο, μία σανίδα!!!
Θυμάμαι επίσης μία περίπτωση σε αγώνα Άρη-ΑΕΚ , που χρειάστηκε να κληθούν ποδοσφαιριστές και των δύο ομάδων για να δώσουν εξηγήσεις και έφυγαν συμφιλιωμένοι.
Επίσης σε πολλούς αγώνες γίνονταν σκόπιμα αντιαθλητικά μαρκαρίσματα, συχνά οδηγούσαν σε σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ υπήρχε και σκόπιμο υβρεολόγιο από παίκτες σε αντιπάλους τους για να εκνευριστούν, να αντιδράσουν και να πάρουν κάρτα από τον διαιτητή.
Στον Ντούσαν Μπάγεβιτς, όπως είχε πει ο ίδιος στον ΠΣΑΠ συχνά οι αντίπαλοι αμυντικοί του έβριζαν τον Τίτο, καθώς ήταν γνωστή η αγάπη του ποδοσφαιριστή στον ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας.
-Ποια ήταν η αντιμετώπιση της φίλαθλης κοινής γνώμης σε αυτή την πρωτοβουλία του ΠΣΑΠ;
-«Οι φίλαθλοι στήριξαν αυτή την πρωτοβουλία του ΠΣΑΠ η οποία προχώρησε στη συγκρότηση της Επιτροπή Καλλιέργειας Αθλητικού Πνεύματος (ΕΚΑΠ).
Μάλιστα συμμετείχαν και εκπρόσωποι συνδέσμων φιλάθλων, ενώ έκαναν και εκδηλώσεις στις περιοχές τους.
Παράλληλα διεκδικούσαμε την αναβάθμιση της θέσης του επαγγελματία ποδοσφαιριστή, ενώ αντιμετωπίζαμε και προβοκατόρικα δημοσιεύματα όπως «ελάτε ρε που θέλετε και ασφάλιση, όταν ο ένας σπάει το πόδι του άλλου», ή «άντε που θέλετε και επαγγελματισμό, όταν μπροστά σε άδειο τέρμα την στέλνετε άουτ».
Ο ΠΣΑΠ ήταν υπέρ του να γίνει ποδοσφαιρικό συνέδριο για το θέμα της ανάπτυξης της φιλάθλου ιδιότητας και της καταπολέμησης της βίας».
-Υπήρχαν και αλλού τέτοια φαινόμενα;
-«Εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ έντονο το φαινόμενο της διείσδυσης ακροδεξιών-φασιστικών στοιχείων στις «θύρες» των ιταλικών γηπέδων και προειδοποιούσαμε και για τη χώρα μας.
Στην Ελλάδα ο Βαρδινογιάννης πήρε την πρωτοβουλία να διαλύσει τη ΝΟΠΟ (ναζιστική οργάνωση παναθηναϊκών οπαδών)».
-Ποιοι ήταν οι πρακτικοί τρόποι που οι ποδοσφαιριστές πέρναγαν το μήνυμα;
-«Μπροστά στους θεατές είχαμε το φαινόμενο αντίπαλοι ποδοσφαιριστές να ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις και χειραψίες για να αμβλύνουν το κλίμα.
Επίσης βλέπουμε και σε φωτο, ομιλία του προέδρου του ΠΣΑΠ στους ποδοσφαιριστές Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, το 1980 στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, πριν την έναρξη του αγώνα.
Διακρίνονται οι ποδοσφαιριστές του Π.Α.Ο, Κωνσταντίνου, Λιβαθηνός. Στην άλλη φωτο ο πρόεδρος του ΠΣΑΠ, Α. Αντωνιάδης χαιρετά τον ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Τάκη Νικολούδη».
Σημαντική στιγμή στην προσπάθεια αυτή ήταν η ανακοίνωση των παικτών του ΠΑΟΚ προς τους οπαδούς τους ή καλύτερα προς μερίδα οπαδών τους, μετά από το el classico της Θεσσαλονίκης εναντίον της ομάδας του Άρη. Απευθυνόμενοι προς τους οπαδούς τους οι παίκτες του δικέφαλου, τους είπαν με επιστολή τους «Δεν σας θέλουμε έτσι».
Αναλυτικά το κείμενό τους:
«Εμείς οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ αναφερόμενοι στον πρόσφατο αγώνα μας με τον Άρη της 30/4/1980 αισθανόμαστε την υποχρέωση να ευχαριστήσουμε όλους ανεξαιρέτως τους φιλάθλους της ομάδας μας οι οποίοι μας βοήθησαν τόσο εμάς, όσο και το σύλλογό μας να ξεπεράσουμε μία πολύ δύσκολη στιγμή και να προκριθούμε στον επόμενο γύρο του Κυπέλλου Ελλάδος εις βάρος ενός μεγάλου και καθαρού αντιπάλου.
Να καταστήσουμε σαφές ότι η τακτική ορισμένων φιλάθλων οι οποίοι στην προσπάθεια να βοηθήσουν την ομάδα μας, βρίζουν συναδέλφους ποδοσφαιριστές ή άλλους παράγοντες του ποδοσφαίρου, μας βρίσκουν εκ διαμέτρου αντίθετους.
Πιστεύουμε στη δύναμη των φιλάθλων μας και τους θέλουμε κοντά μας. Επίσης όμως πιστεύουμε ότι η αγάπη και η συμπαράσταση στην ομάδα, τα οποία οι φίλαθλοί μας έχουν σε μεγάλο βαθμό, εκδηλώνονται με άλλους θετικότερους τρόπους και όχι με βρισιές και χυδαιότητες που μόνο ζημιά κάνουν στο άθλημα του ποδοσφαίρου, το οποίο οι φίλαθλοί μας, όπως και όλοι μας υπεραγαπούν».
Ακολούθησε ανακοίνωση της διοίκησης του Άρη που ανέφερε μεταξύ άλλων ότι: «Η διοίκηση της ΠΑΕ Άρης αισθάνεται την ανάγκη να συγχαρεί δημόσια τους ποδοσφαιριστάς της ΠΑΕ ΠΑΟΚ για τον καυτηριασμό των βωμολοχιών και των επιθέσεων του Άρεως κατά τον αγώνα στο Καυταντζόγλειο, μεταξύ των δύο Συλλόγων.
Η ενέργεια αυτή των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ δείχνει υψηλό αίσθημα ευθύνης και ανεπτυγμένη επαγγελματική συνείδηση, αρετές για τις οποίες πρέπει να υπερηφανεύονται οι αγνοί φίλαθλοι.
Οι ποδοσφαιρισταί του ΠΑΟΚ δίκαια κέρδισαν ένα αγώνα δύσκολο παίζοντας καθαρά, μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Χθες κέρδισαν ακόμα και την εκτίμηση και αγάπη των φιλάθλων της αντιπάλου ομάδος».
Σε άλλο σημείο αναφέρεται πως είναι «παράδειγμα προς μίμηση από διοικήσεις και μέσα ενημερώσεως και ας πάρει Πανελλήνια δημοσιότητα και όχι να γραφεί στα ψιλά γράμματα. Να αρχίσει επί τέλους μία σταυροφορία από όλους τους αρμόδιους για να πάψουν οι βωμολοχίες και οι επιθέσεις εναντίον παραγόντων και ποδοσφαιριστών».
Τον Ιανουάριο του 1981 η εφημερίδα του ΠΣΑΠ, «ο Ποδοσφαιριστής», παρουσίασε μία σημαντική πρωτοβουλία. Ο τίτλος ήταν:Aπομονώστε τους ύποπτους "αλεξιπτωτιστές" φιλάθλους
Το κείμενο ήταν το ακόλουθο: «Οι Σύνδεσμοι Φίλων του Άρη Θεσσαλονίκης, παρέθεσαν δείπνο στους ποδοσφαιριστές της ομάδας τους, στα πλαίσια της σύσφιξης των σχέσεων φιλάθλων και ποδοσφαιριστών. Τα Προεδρεία όλων των Συνδέσμων Φιλάθλων του Άρη συνέφαγαν με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας σε κέντρο της Θέρμης.
Μόνον με τέτοιες ενέργειες, είτε με πρωτοβουλία των ίδιων των ποδοσφαιριστών, είτε των Συνδέσμων Φιλάθλων, θα κλείσει ο δρόμος στα ύποπτα στοιχεία που βρήκαν έδαφος δράσης, στα γήπεδα. Μιλάμε για ορισμένα ψευτοπολιτικοποιημένα άτομα που κάτω από την κάλυψη του οπαδού συντείνουν στην αύξηση της βίας στα γήπεδα, με ρόπαλα, αλυσσίδες κ.λ.π.».
Για τον τελικό κυπέλλου του 1981 η εφημερίδα-όργανο του ΠΣΑΠ «Ποδοσφαιριστής», έγραφε μεταξύ άλλων ότι: «Πριν από την έναρξη του τελικού αγώνα Κυπέλλου Ελλάδος και μετά από συνεννόηση των ποδοσφαιριστών Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ, δόθηκε από τα μεγάφωνα του Σταδίου της Νέας Φιλαδελφείας η παρακάτω ανακοίνωση: "Αγαπητοί φίλαθλοι
Επιθυμία μας είναι να διεξαχθεί ο αγώνας μέσα σε φίλαθλη ατμόσφαιρα τόσο μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όσο και στην εξέδρα. Εκφράστε την συμπαράστασή σας προς την ομάδα σας αποφεύγοντας τις βωμολοχίες και την αισχρή συνθηματολογία που μειώνει την αξιοπρέπειά μας και θέτει σε αμφισβήτηση την εθνική μας υπόσταση.
Οι ποδοσφαιριστές Ολυμπιακού – ΠΑΟΚ"».
-Βρεθήκατε μπροστά στο ενδεχόμενο της παρουσίας αστυνομικών σκύλων στα γήπεδα;
-«Ο υπουργός δημόσιας τάξης (Μπάλκος) των χρόνων που ξεκινήσαμε την ΕΚΑΠ θέλησε μέσα σε νομοσχέδιο να περάσει τη νομιμοποίηση παρουσίας αστυνομικών σκύλων στα γήπεδα. Διαμαρτυρηθήκαμε έντονα γιατί εκτός του ότι δεν θα έλυναν το πρόβλημα της βίας, εκτιμούσαμε και το διατυπώσαμε, ότι ήθελε να μας χρησιμοποιήσει για να προχωρήσει στην επέκταση του μέτρου της χρήσης των σκύλων σε απεργίες και κοινωνικές διαμαρτυρίες. Τελικά αποσύρθηκε το νομοσχέδιο και δεν πέρασε το μέτρο των αστυνομικών σκύλων. Αυτό έγινε δύο φορές καθώς το επιχείρησε και το 1978 και το 1979 και υπήρχαν σφοδρές αντιδράσεις από τους ποδοσφαιριστές και τις ομάδες τους. Μάλιστα δημοσιεύσαμε και φωτο από τη Σουηδία που οι αστυνομικοί σκύλοι πάνω στον εκνευρισμό που είχαν απείλησαν και ποδοσφαιριστές».
-Υπήρξαν και σε άλλα αθλήματα παραπλήσιες κινήσεις;
-«Ναι, ανάλογη δραστηριότητα ξεκίνησε και στο μπάσκετ με την ίδρυση και λειτουργία του ΠΣΑΚ (Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Καλαθοσφαιριστών) με σημαντικές προσπάθειες του τότε μπασκετμπολίστα του Πανιωνίου Μίλτου Λαζαρίδη».
-Η αστυνομία ως άμεσα εμπλεκόμενη, ποια θέση εξέφρασε;
-«Αντιλαμβάνοταν το πρόβλημα, ειδικά όταν κρίσιμοι αγώνες, σήμαιναν έκτακτη μετακίνηση αστυνομικών δυνάμεων σε άλλες περιοχές, ως ενισχύσεων, με αποτέλεσμα ο αστυνομικός αντί να περάσει ένα Σαββατοκύριακο με την οικογένειά του να βρίσκεται σε “εμπόλεμες ζώνες” και να κινδυνεύει και ο ίδιος με τραυματισμό. Έγινε μία ημερίδα με πρωτοβουλία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων το 2010, ενώ το 2011 έγινε προσπάθεια αναβίωσης της πρωτοβουλίας αυτής με την Επιτροπή Καλλιέργειας Αθλητικού Πνεύματος.
Στείλαμε επιστολή προς πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή στις 17/4/2007, αλλά δεν υπήρξε ούτε απάντηση, ούτε συνάντηση».
Κλείνοντας τη συνομιλία μας με τον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή Νίκο Μάλλιαρη, να τονίσουμε ότι στις εποχές μας, χωρίς να μηδενίζουμε, αλλά αντίθετα επικροτώντας το μεγάλο προχώρημα στις συνειδήσεις των ποδοσφαιριστών και αρκετών διοικητικών παραγόντων, αποτέλεσμα της «σποράς» του ΠΣΑΠ, φαίνεται και μάλιστα με τραγικά αποτελέσματα, όπως η συχνή απαγόρευση μετακινήσεων οπαδών οι θάνατοι και οι τραυματισμοί εκτός αθλητικών χώρων, από περιστατικά οπαδικής βίας, ότι το πρόβλημα είναι πάνω από όλα κοινωνικό και πολυσύνθετο, σε εποχές άκρατης εμπορευματοποίησης του αθλητισμού και ανάμειξης μεγαλοεπιχειρηματικών συμφερόντων, αφήνοντας πίσω του τις εποχές όπου μερικοί παραγοντίσκοι αρκούσαν για να ανάψει η σπίθα.
Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος
