...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
Σεπτέμβριος 1930 Αθλητικός Τύπος
Σημαντικό ρόλο στην περίπτωση που θα αναφερθούμε και μιλάμε για την Προοδευτική που ιδρύθηκε το 1927, έπαιξε ο Κωνσταντινουπολίτης πρόσφυγας Στυλιανός Κοραής που ήταν βασικό ιδρυτικό μέλος του συλλόγου και μετέπειτα πρώτος δήμαρχος της Νέας Κοκκινιάς, Δήμος που ιδρύθηκε το 1934 (μετέπειτα και συγκεκριμένα από το 1940 Δήμος Νίκαιας).
12-5-1930 Αθλητικός Τύπος
Ο Κοραής εγκαταστάθηκε στην περιοχή το 1924, ορφανός από πατέρα.
Τη δημαρχία την κέρδισε στις εκλογές της 1ης Απριλίου του 1934 και οι αντίπαλοί του ήταν οι Κυριακίδης, Σκλήρης, Αμοιραδάκης και Παυλόγλου.
11-6-1930 Αθλητικός Τύπος
Ο Δήμος ονομάστηκε Νίκαια, ύστερα από πρόταση του Ιωάννη Μελά, δικηγόρου, βουλευτή κι αργότερα Υπουργού, καταγόμενου από τη Βιθυνία.
πηγή φωτο: 5ο Γενικό Λύκειο Νίκαιας
Ο πρώτος Δήμαρχος και μετέπειτα πρώτος πρόεδρος της Προοδευτικής, βιομήχανος ο ίδιος, είχε γεννηθεί το 1904 και απεβίωσε το Μάρτιο του 1995 σε ηλικία 91 ετών.
Σημειώνουμε όπως αναφέρει στις 10 Απριλίου 1932 η εφημερίδα «Αθλητικά Χρονικά» για την Προοδευτική «προϋπήρχε με έτος ίδρυσης και ανεπίσημη μορφή από το 1923 με το όνομα «Θύελλα», που μετά «παρέλευσιν του χρόνου οι φιλότιμοι και φιλοπρόοδοι νέοι που την απήρτιζαν κατόρθωσαν να αναγνωρίσουν την Θύελλαν επονομάσαντες αυτήν Προοδευτικήν Νεολαίαν».
Ο θεμέλιος λίθος στην Κοκκινιά μπήκε την 18η Ιουνίου 1923 και 6.390 οικογένειες στεγάσθηκαν σε 4.484 παραπήγματα.
Αν και η εγκατάσταση των προσφύγων στην περιοχή είχε γίνει κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, όπως στην πλειοψηφία αντίστοιχων εγκαταστάσεων σε άλλες περιοχές της χώρας, μέσα στα παραπήγματα και τους χωματόδρομους, βρήκε τρόπους έκφρασης η δημιουργική τους φλόγα σε όλους τους τομείς, συνεπώς και στον πολιτισμό και στον αθλητισμό.
Κορυφαία και τραγική στιγμή στην ιστορία της περιοχής το Μπλόκο της Κοκκινιάς (έχει αναγνωριστεί επίσημα ως μαρτυρική πόλη) που εκτός από την αποφράδα ημέρα της 17ης Αυγούστου 1944, και στο μνημόσυνο των θυμάτων για τα «40» τους, οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους χτύπησαν με πολυβόλα τους συγκεντρωμένους. Πριν από τα γεγονότα αυτά είχε προηγηθεί η μάχη της Κοκκινιάς (4-8 Μάρτη 1944).
Στο «διπλό τιμόνι», (Δήμος και ομάδα) ο Στυλιανός Κοραής κατάφερε να βάλει σε μία πορεία και τις δύο συλλογικές εκφράσεις της προσφυγικής περιοχής, που δεν ήταν ξεχωριστές και απόμακρες η μία από την άλλη, όπως συχνά βλέπουμε στις μέρες μας με Δήμους και αθλητικούς συλλόγους να μην έχουν πάντα σχέσεις καλής συνεργασίας, αντίθετα στην Κοκκινιά ήταν αναπόσπαστα τμήματα της ίδιας κοινωνίας.
6-4-1932 Αθλητικά Χρονικά
Ο φοίνικας που αναγεννιέται από τις στάχτες, που πολλά χρόνια αργότερα τον μαγάρισε σαν έμβλημα η δικτατορία του 1967-1974, ήταν το σήμα που επέλεξε η ομάδα, συμβόλιζε ακριβώς αυτή την επαναφορά, από τη Μικρασιατική καταστροφή και τις δυσκολίες της εγκατάστασης σε άλλους τόπους, με πνεύμα αισιοδοξίας.
Ο Στυλιανός Κοραής μέσα στις δύσκολες περιόδους που είχε περάσει, είχε την τύχη να παίξει κυρίαρχο ρόλο στην ανασυγκρότηση και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στον αθλητισμό.
Έρευνα: Νάσος Μπράτσος