Στο χαρτί αποτυπώθηκε η πρώτη έκδοση της Ομάδας Μελέτης Σύγχρονης Ιστορίας νομού Βοιωτίας. Πρόκειται για τα πρακτικά της διημερίδας που διοργάνωσε πριν από δυο χρόνια με τίτλο: «Λαϊκές Εξουσίες και Δομές Αυτο-οργάνωσης: η έμπρακτη διεκδίκηση μιας άλλης κοινωνίας. Τα ιστορικά παραδείγματα».
Όπως αναφέρει η Oμάδα:
«Ένα εγχείρημα που αποτελεί μεγάλη πρόκληση αφενός για την χρονική συγκυρία και τη θεματολογία της έκδοσης, αφετέρου για την απόφασή μας για την αυτοχρηματοδότηση της από τα μέλη της ομάδας. Η έκδοση είναι αποτέλεσμα διημερίδας που διοργανώθηκε στη Λιβαδειά από πολίτες της που αναζητούν και αυτο-οργανώνονται και εκτός των επίσημων δικτύων θεσμικής λειτουργίας. Το επόμενο διάστημα θα ακολουθήσουν εκδηλώσεις όπου θα παρουσιαστεί αυτή μας η προσπάθεια και ελπίζουμε σύντομα το βιβλίο να φτάσει στα χέρια σας!
Πρώτη παρουσίαση την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019 στις 7μμ στον φιλόξενο αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Σφήνα» στη Θήβα, Κάδμου 48.
Ομάδα Μελέτης Σύγχρονης Ιστορίας νομού Βοιωτίας
Εισηγητής : Μιχάλης Λυμπεράτος, Ιστορικός – Συγγραφέας
εκδόσεις: Νότιος Άνεμος
Συστατικός όρος λειτουργίας και επιβίωσης μιας κοινωνίας, όταν βρίσκεται σε κρίση λόγω έντασης των κοινωνικών ανισοτήτων στο εσωτερικό της ή καταστρατηγείται η πολιτική ελευθερία των πολιτών της, είναι η δυνατότητα της να αυτό-οργανώνεται, να αμύνεται με συνέπεια και να επεξεργάζεται, εκ νέου, τους τρόπους διαχείρισης των λειτουργιών της. Την μελέτη αυτής της δυνατότητας επιχειρεί το βιβλίο αυτό με αφορμή το παράδειγμα μιας τοπικής κοινωνίας, όπως αυτή των οικισμών της Βοιωτίας στην Κατοχή. Στην περίπτωση της φαίνεται πως η συλλογική επινοητικότητα συνδυάστηκε με το αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης των ανθρώπων για να βελτιώσει, ουσιωδώς, τις συνθήκες ζωής τους.
Πρόσθετα επιχειρήθηκε και μια συγκριτική προσέγγιση του φαινομένου, τόσο διαχρονικά, όσο και σε διεθνές επίπεδο. Από την Ικαρία του 19ου αιώνα φτάσαμε στο Κομπάνι των αγώνων των Κούρδων στα 2014, διασχίζοντας τα μονοπάτια της Παρισινής Κομμούνας, δύο αιώνες πριν, την αυτό-οργάνωση των κοινοτήτων στην Ισπανία στα 1936 και το κοινοτικό μοντέλο των «Τσιάπας», στο νοτιο-ανατολικό Μεξικό, στις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα".
