...ο τίτλος στις φωτο θα μπορούσε να είναι "αναζητώντας πελάτη" και είναι μια πρόσφατη φωτο από σούπερ μάρκετ στον Περισσό και μια πιο παλιά από τη Βαρβάκειο αγορά...
Για τον προϋπολογισμό έχουμε ήδη πει και δημοσιεύσει πολλά κυρίως συνδικαλιστικές και πολιτικές ανακοινώσεις, πριν παρουσιαστεί και επίσημα, με βάση τις κατευθύνσεις που υπήρχαν στο προσχέδιο και προφανώς στην περίοδο που ανοίγει θα έχουμε τη δυνατότητα να το επαναλάβουμε, με αφορμή τις κινητοποιήσεις κλάδων και συνδικάτων.
Ας περιοριστούμε σήμερα στις αυξήσεις του ΦΠΑ που επηρεάζουν μια σειρά από προϊόντα, άρα και την τσέπη του καταναλωτή – εργαζόμενου, άρα και τη συμπεριφορά επιχειρήσεων που την πτώση του τζίρου την περνάνε με απολύσεις σε βάρος του προσωπικού τους, για να συνεχιστεί η καραμπόλα χωρίς τέλος.
Το επαναλαμβάνουμε: θυμηθείτε την προ δεκαετίας συζήτηση στα συνδικάτα για μείωση των ωρών εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών (η κουβέντα για το 35ωρο), που αύξανε την αγοραστική δύναμη των μισθωτών, δημιουργούσε θέσεις εργασίας, συγκρατούσε άλλες (για όφελος 130.000 θέσεων εργασίας έκανε λόγω τότε το ινστιτούτο εργασίας της ΓΣΕΕ), έδινε ανάσα στα ασφαλιστικά ταμεία, αφού έμπαιναν εισφορές, ενώ ταυτόχρονα δεν «αιμορραγούσε» με επιδόματα ανεργίας ο ΟΑΕΔ.
Όλα αυτά έγιναν γαργάρα και ενώ από συνδικαλιστικές δυνάμεις προσκείμενες στα κόμματα εξουσίας, υπάρχει εξήγηση, για αριστερές δυνάμεις η οπισθοχώρηση ήταν και είναι απαράδεκτη. Η μείωση των ωρών εργασίας, χωρίς μείωση των αποδοχών, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (πλήρους και σταθερής, όχι ΔΠΥ), στους μόνους που θα δημιουργούσε «πρόβλημα», είναι σε εργοδοτικά τμήματα που θα κέρδιζαν λιγότερα. Ακριβώς σε αυτούς δήλωσαν υποταγή τόσο οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει, όσο και τμήματα των συνδικάτων που αποδέχτηκαν αυτές τις λογικές.
«Εκεί λοιπόν που μας χρωστάνε, πάνε να μας πάρουν και το βόδι», που λέει και η γνωστή λαϊκή ρήση, νομοθετώντας σκανδαλωδώς υπέρ των ευνοημένων κεφαλαιοκρατών, με μείωση ασφαλιστικών εισφορών, ελάχιστη φορολόγησή τους, ελαστικοποίηση της εργασίας, παρεμβάσεις σε βάρος των ΣΣΕ, κλπ
Και επιπλέον έρχεται και ο άθλιος προϋπολογισμός, το σαμποτάζ δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων (θα τα πούμε αναλυτικά με στοιχεία, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα) για να απαξιωθούν και να βγουν στο σφυρί.
Και μια απορία: αφού είναι για τα μπάζα τόσα τμήματα του δημόσιου τομέα, τότε γιατί τρέχουν διάφοροι ιδιώτες (κυρίως αλλοδαποί, όπως η COSCO τον ΟΛΠ) για να αγοράσουν, ή να μπουν μέτοχοι, είναι κορόϊδα και έχουν λεφτά για χάσιμο?
Αφού λοιπόν η λογική και τα επιχειρήματα δεν ιδρώνουν το αυτί της κυβέρνησης, αποτελεί μονόδρομο το «πεζοδρόμιο» των κινητοποιήσεων.
ΥΓ. και μια αφελής απορία, στον προϋπολογισμό προβλέπονται μειώσεις των υπέρογκων αμοιβών διάφορων τύπων σαν τον Προβόπουλο,που πληρώνονται για να λένε να περικοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις όλων των άλλων?
...ο τίτλος στις φωτο θα μπορούσε να είναι "αναζητώντας πελάτη" και είναι μια πρόσφατη φωτο από σούπερ μάρκετ στον Περισσό και μια πιο παλιά από τη Βαρβάκειο αγορά...
Για τον προϋπολογισμό έχουμε ήδη πει και δημοσιεύσει πολλά κυρίως συνδικαλιστικές και πολιτικές ανακοινώσεις, πριν παρουσιαστεί και επίσημα, με βάση τις κατευθύνσεις που υπήρχαν στο προσχέδιο και προφανώς στην περίοδο που ανοίγει θα έχουμε τη δυνατότητα να το επαναλάβουμε, με αφορμή τις κινητοποιήσεις κλάδων και συνδικάτων.
Ας περιοριστούμε σήμερα στις αυξήσεις του ΦΠΑ που επηρεάζουν μια σειρά από προϊόντα, άρα και την τσέπη του καταναλωτή – εργαζόμενου, άρα και τη συμπεριφορά επιχειρήσεων που την πτώση του τζίρου την περνάνε με απολύσεις σε βάρος του προσωπικού τους, για να συνεχιστεί η καραμπόλα χωρίς τέλος.
Το επαναλαμβάνουμε: θυμηθείτε την προ δεκαετίας συζήτηση στα συνδικάτα για μείωση των ωρών εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών (η κουβέντα για το 35ωρο), που αύξανε την αγοραστική δύναμη των μισθωτών, δημιουργούσε θέσεις εργασίας, συγκρατούσε άλλες (για όφελος 130.000 θέσεων εργασίας έκανε λόγω τότε το ινστιτούτο εργασίας της ΓΣΕΕ), έδινε ανάσα στα ασφαλιστικά ταμεία, αφού έμπαιναν εισφορές, ενώ ταυτόχρονα δεν «αιμορραγούσε» με επιδόματα ανεργίας ο ΟΑΕΔ.
Όλα αυτά έγιναν γαργάρα και ενώ από συνδικαλιστικές δυνάμεις προσκείμενες στα κόμματα εξουσίας, υπάρχει εξήγηση, για αριστερές δυνάμεις η οπισθοχώρηση ήταν και είναι απαράδεκτη. Η μείωση των ωρών εργασίας, χωρίς μείωση των αποδοχών, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (πλήρους και σταθερής, όχι ΔΠΥ), στους μόνους που θα δημιουργούσε «πρόβλημα», είναι σε εργοδοτικά τμήματα που θα κέρδιζαν λιγότερα. Ακριβώς σε αυτούς δήλωσαν υποταγή τόσο οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει, όσο και τμήματα των συνδικάτων που αποδέχτηκαν αυτές τις λογικές.
«Εκεί λοιπόν που μας χρωστάνε, πάνε να μας πάρουν και το βόδι», που λέει και η γνωστή λαϊκή ρήση, νομοθετώντας σκανδαλωδώς υπέρ των ευνοημένων κεφαλαιοκρατών, με μείωση ασφαλιστικών εισφορών, ελάχιστη φορολόγησή τους, ελαστικοποίηση της εργασίας, παρεμβάσεις σε βάρος των ΣΣΕ, κλπ
Και επιπλέον έρχεται και ο άθλιος προϋπολογισμός, το σαμποτάζ δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων (θα τα πούμε αναλυτικά με στοιχεία, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα) για να απαξιωθούν και να βγουν στο σφυρί.
Και μια απορία: αφού είναι για τα μπάζα τόσα τμήματα του δημόσιου τομέα, τότε γιατί τρέχουν διάφοροι ιδιώτες (κυρίως αλλοδαποί, όπως η COSCO τον ΟΛΠ) για να αγοράσουν, ή να μπουν μέτοχοι, είναι κορόϊδα και έχουν λεφτά για χάσιμο?
Αφού λοιπόν η λογική και τα επιχειρήματα δεν ιδρώνουν το αυτί της κυβέρνησης, αποτελεί μονόδρομο το «πεζοδρόμιο» των κινητοποιήσεων.
ΥΓ. και μια αφελής απορία, στον προϋπολογισμό προβλέπονται μειώσεις των υπέρογκων αμοιβών διάφορων τύπων σαν τον Προβόπουλο,που πληρώνονται για να λένε να περικοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις όλων των άλλων?
