ΝΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΟΥΜΕ τις ΑΠΕΡΓΙΕΣ μέχρι τη ΝΙΚΗ!
Στις 3 Ιούνη θα πραγματοποιηθεί 24ωρη απεργία σε όλα τα ΜΜΕ. Επιτέλους μετά από μια παρατεταμένη προσπάθεια απεργοσπασίας από την «νέα πλειοψηφία» της ΕΣΗΕΑ ο κλάδος συνολικά θα βγει τελικά στον δρόμο. Θα μπορέσουμε έτσι να δώσουμε το μήνυμα ότι σε αντίθεση με τους διάφορους «συνδικαλιστές», τα κάθε είδους κυβερνητικά παπαγαλάκια των 8 και τους μεγαλοδιευθυντάδες της ενημέρωσης, οι απλοί εργαζόμενοι στον Τύπο είναι στον δρόμο και παλεύουν. Είμαστε και εμείς εργαζόμενοι που οι επιθέσεις της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ μας πετσοκόβουν τους μισθούς, διαλύουν τα ασφαλιστικά μας ταμεία, και χτυπάνε τις συλλογικές μας συμβάσεις, εξίσου με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Και δίπλα σε αυτές τις μεγάλες μάχες που είναι μπροστά μας έχουμε και την «καθημερινότητα» των απολύσεων, των εκατοντάδων συμβασιούχων της ΕΡΤ που τελειώνοντας το μουντιάλ θα «πάρουν πόδι», τις διαλυμένες εργασιακές σχέσεις και τα μπλοκάκια που θεριεύουν σαν πρόβλημα, τα portals που ακόμη δεν θεωρούνται δημοσιογράφοι…
Πρόκειται για την κουτσουρεμένη εκδοχή της 48ωρης που είχε αποφασίσει το διασωματειακό πριν από ένα μήνα περίπου και από τότε η νέα απεργοσπαστική πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ, με την στήριξη και διάφορων άλλων, προσπάθησε να σαμποτάρει. Προσπαθούν με νύχια και με δόντια η γραφειοκρατία της ΕΣΗΕΑ, αλλά και οι παρατρεχάμενοι της από διάφορες συγκυριακές πλειοψηφίες Ενώσεων, να κρατήσουν απομονωμένους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ από την υπόλοιπη κοινωνία που παλεύει και ματώνει. Όμως δεν θα τα καταφέρουν. Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ μπορούν να γίνουν ξανά η σπίθα που θα φουντώσει την εργατική απεργιακή έκρηξη, όπως κάναμε στο ασφαλιστικό το 2007-08, και όχι οι πυροσβέστες όπως υπολογίζει η κυβέρνηση, η εργοδοσία και οι υποτακτικοί της.
ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ
Έσπερναν όλο το προηγούμενο διάστημα την λογική ότι οι εργαζόμενοι στον Τύπο θα εξαιρεθούν από την ασφαλιστική λαίλαπα. Επιμέναμε να λέμε ότι όποίος πιστεύει ότι από την λαίλαπα του ΔΝΤ θα τον σώσει ο συντεχνιασμός του Σόμπολου κάνει τραγικό λάθος. Η κυβέρνηση, το ΔΝΤ και η ΕΕ δεν ψάχνουν για συμμάχους στην προσπάθειά τους να χρεοκοπήσουν τους εργαζόμενους. Αυτούς τους έχουν βρει στο πρόσωπο του Καρατζαφέρη, της Μπακογιάννη και της αστυνομίας. Όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι είμαστε αναλώσιμοι. Και αυτή αποδείχθηκε ότι ήταν η αλήθεια τελικά.
Στη συνέχεια επιστράτευσαν το επιχείρημα της «ενημέρωσης του κόσμου για τις απεργιακές κινητοποιήσεις». Φάνηκε πόσο υποκριτικό ήταν όχι μόνο γιατί το έλεγαν και διάφορα σωματεία και ενώσεις που εκείνη την ημέρα της απεργίας οι εργαζόμενοι τους θα κόβουν τιμολόγια και θα υποδέχονται διαφημίσεις, αλλά και εκ του αποτελέσματος. Όταν εκχωρούν οι γραφειοκράτες το δικαίωμα της ενημέρωσης για την απεργία στους καναλάρχες και τους εκδότες, τότε ψάχνουμε και εμείς μαζί με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους να δούμε προτελευταία είδηση για πέντε δευτερόλεπτα την απεργία.
Ναι αλλά η απεργία αυτή δεν έχει κανένα σχεδιασμό λένε πολλοί συνάδελφοι. Είναι σωστή αυτή η παρατήρηση. Όμως αυτό δεν πρέπει να γίνει εμπόδιο για την μαζική μας συμμετοχή όχι μόνο στην απεργία αλλά και στο συλλαλητήριο που θα γίνει. Αν δεν είναι μαζική και απόλυτα επιτυχημένη η απεργία και η συγκέντρωση, απλά θα κάνουμε το χατίρι όσων δεν θέλουν να δώσουν την μάχη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας από τις επιθέσεις της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αντίθετα με την συμμετοχή μας πρέπει και μπορούμε να βάλουμε εμείς από τα κάτω το πώς θα κινηθούν οι εξελίξεις και να επιβάλουμε ένα πρόγραμμα αγώνα για όλη την επόμενη περίοδο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Με συνελεύσεις σε όλους τους χώρους δουλειάς, οργανωμένες, μαζικές, που θα συζητήσουν όλοι οι συνάδελφοι για τον με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε να δώσουμε την μάχη για να μην περάσουν τα μέτρα. Οι εργαζόμενοι στον ΔΟΛ μας έδειξαν το προηγούμενο διάστημα ότι αυτές οι συνελεύσεις μπορούν να είναι ακόμη πιο αποτελεσματικές όταν δεν είναι απλά συνελεύσεις ξεχωριστές των διαφόρων σωματείων, αλλά όλων μαζί των εργαζόμενων, όλων των ειδικοτήτων. Έτσι δυναμώνει η ενότητά μας και σπάνε οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα. Οι εργαζόμενοι στον ΔΟΛ έχουν κατακτήσει όχι μόνο τις κοινές συνελεύσεις αλλά και κοινή επιχειρησιακή επιτροπή από όλους τους επιμέρους χώρους του κλάδου.
Είναι πλέον κοινός τόπος σε όλους μας, ότι με μια απεργία τώρα και άλλη μια σε τρεις βδομάδες δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Εμείς επιμένουμε και λέμε ότι μονάχα με απεργία διαρκείας μπορούμε να επιβάλουμε στην κυβέρνηση, όχι την «εξαίρεση του κλάδου μας από τις αντεργατικές ρυθμίσεις» αλλά την υποχώρηση της κυβέρνησης συνολικά απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους.
Απεργία όμως με διάρκεια σημαίνει δύο πράγματα: Πρώτον την ενεργοποίηση απεργιακού ταμείου από τη μεριά της ΕΣΗΕΑ και των υπόλοιπων ενώσεων για να μπορέσουν οι συνάδελφοι να αντέξουν έναν παρατεταμένο αγώνα. Είναι καιρός, τώρα που ζούμε σε «έκτακτες συνθήκες», σε μια πρωτοφανή επίθεση που αν περάσει δεν θα αφήσει όρθια καμία από τις κατακτήσεις που ξέρουμε, να ανοίξουν τα αποθεματικά των Ενώσεων για να στηρίξουν οικονομικά τους εργαζόμενους που θα απεργούν. Δεύτερον, την επανέκδοση για όσο διάστημα κρατήσει ο αγώνας της Αδέσμευτης Γνώμης, της εφημερίδας που έβγαζε η ΕΣΗΕΑ στην απεργία διαρκείας που έκανε στη δεκαετία του ’70.
Ξέρουμε ότι η απεργία διαρκείας δεν θα γίνει αύριο. Όμως είμαστε σίγουροι ότι μονάχα έτσι οργανώνοντας με τέτοιο τρόπο το αγώνα μας μπορούμε να νικήσουμε. Και επιμένουμε να λέμε ότι μπορούμε να νικήσουμε. Οι πανεργατικές διαδηλώσεις κύρια στις 5 Μάη αλλά και λίγο μετά στις 20 Μάη με τις μαζικές ογκώδεις διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων έδειξαν στο σε ποιο στρατόπεδο βρίσκεται η δύναμη. Ήδη ο απεργιακός αγώνας έχει προκαλέσει ρωγμές στο στρατόπεδο της κυβέρνησης με τις διαγραφές των τριών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε αυτό της ΝΔ. Γι’ αυτό επιμένουμε να λέμε ότι δεν είναι ώρα για «σύνεση», «οικονομία δυνάμεων» και άλλα τέτοια γραφικά, αλλά αντίθετα είναι ώρα για κλιμάκωση.
Ξέρουμε ότι οι αγώνες στην Ελλάδα είναι έμπνευση για τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη. Στις 27 Μάη εκατομμύρια εργαζόμενοι βάλανε απεργιακό λουκέτο στην Γαλλία, ενώ στην Βρετανία στις αερομεταφορές, οι εργαζόμενοι προχωράνε σε πενθήμερες απεργίες. Αρχές του Ιούνη στην Πορτογαλία τα συνδικάτα έχουν κηρύξει γενική απεργία, το ίδιο στην Ιταλία και την Ισπανία, ο άνεμος των απεργιών απλώνεται παντού.
Ξέρουμε ότι αυτή η πολιτική, εκτός από ταξική υπέρ των πλουσίων είναι και αναποτελεσματική. Παρόλα τα μέτρα και τις θυσίες, η κρίση όχι μόνο δεν σταματάει, αλλά απλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Όλα δείχνουν ότι η κρίση βαθαίνει, μια νέα μεγάλη βουτιά στην ύφεση είναι προ των πυλών. Η κυβέρνηση έκανε την επιλογή της, έδεσε την τύχη της με το παρανοϊκό σύστημα και τα καταστροφικά αδιέξοδα του.
Γι’ αυτό επιμένουμε ότι απέναντι στο «μονόδρομο» των θυσιών που μας καλεί ο Παπανδρέου, οι τραπεζίτες, η ΕΕ και το ΔΝΤ υπάρχει ο δρόμος των εργαζόμενων. Να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε που να βάζουν χέρι στις τράπεζες και σε όλους τους εργοδότες που θέλουν να φορτώσουν την αποτυχία του συστήματος τους στις πλάτες μας.
Να σταματήσουμε εδώ και τώρα την πληρωμή τόκων και τοκοχρεολυσίων στους τραπεζίτες. Γι’ αυτό πρέπει να πούμε, ούτε μια δεκάρα για αυτά τα τρωκτικά του ανθρώπινου μόχθου.
Να κρατικοποιήσουμε τις τράπεζες με έλεγχο των εργατών, για να ελέγξουμε τον πλούτο και να σπάσουμε τους εκβιασμούς των τοκογλύφων
Να φορολογηθούν οι πλούσιοι, για να εξασφαλίσουμε έτσι λεφτά για τα δημόσια σχολεία και νοσοκομεία, για τα ασφαλιστικά ταμεία, για τους μισθούς και τις συντάξεις μας.
Να σταματήσουν οι πολεμικοί εξοπλισμοί και να γυρίσει πίσω ο στρατός από το Αφγανιστάν και τις υπόλοιπες 16 χώρες που σταθμεύει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.
Να απαγορευτούν οι απολύσεις με νόμο. Κάθε επιχείρηση που την κλείνει το αφεντικό, ή απολύει εργάτες, να περνάει στα χέρια του δημόσιου χωρίς καμία αποζημίωση στον εργοδότη.
Αυτόν το αγώνα δίνουν οι Financial Crimes, σε κάθε χώρο δουλειάς, ανεξάρτητα από την ειδικότητα του καθένα ή της καθεμιάς και σε καλούμε να έρθεις να τον δώσουμε μαζί. Να κερδίσουμε το στοίχημα μέσα στους χώρους δουλειάς για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να επιβάλουν στις δικές τους λύσεις.
-ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΗΕΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 3 ΙΟΥΝΗ ΣΤΙΣ 11πμ
-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΙΟΥΝΗ
ΝΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΟΥΜΕ τις ΑΠΕΡΓΙΕΣ μέχρι τη ΝΙΚΗ!
Στις 3 Ιούνη θα πραγματοποιηθεί 24ωρη απεργία σε όλα τα ΜΜΕ. Επιτέλους μετά από μια παρατεταμένη προσπάθεια απεργοσπασίας από την «νέα πλειοψηφία» της ΕΣΗΕΑ ο κλάδος συνολικά θα βγει τελικά στον δρόμο. Θα μπορέσουμε έτσι να δώσουμε το μήνυμα ότι σε αντίθεση με τους διάφορους «συνδικαλιστές», τα κάθε είδους κυβερνητικά παπαγαλάκια των 8 και τους μεγαλοδιευθυντάδες της ενημέρωσης, οι απλοί εργαζόμενοι στον Τύπο είναι στον δρόμο και παλεύουν. Είμαστε και εμείς εργαζόμενοι που οι επιθέσεις της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ μας πετσοκόβουν τους μισθούς, διαλύουν τα ασφαλιστικά μας ταμεία, και χτυπάνε τις συλλογικές μας συμβάσεις, εξίσου με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Και δίπλα σε αυτές τις μεγάλες μάχες που είναι μπροστά μας έχουμε και την «καθημερινότητα» των απολύσεων, των εκατοντάδων συμβασιούχων της ΕΡΤ που τελειώνοντας το μουντιάλ θα «πάρουν πόδι», τις διαλυμένες εργασιακές σχέσεις και τα μπλοκάκια που θεριεύουν σαν πρόβλημα, τα portals που ακόμη δεν θεωρούνται δημοσιογράφοι…
Πρόκειται για την κουτσουρεμένη εκδοχή της 48ωρης που είχε αποφασίσει το διασωματειακό πριν από ένα μήνα περίπου και από τότε η νέα απεργοσπαστική πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ, με την στήριξη και διάφορων άλλων, προσπάθησε να σαμποτάρει. Προσπαθούν με νύχια και με δόντια η γραφειοκρατία της ΕΣΗΕΑ, αλλά και οι παρατρεχάμενοι της από διάφορες συγκυριακές πλειοψηφίες Ενώσεων, να κρατήσουν απομονωμένους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ από την υπόλοιπη κοινωνία που παλεύει και ματώνει. Όμως δεν θα τα καταφέρουν. Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ μπορούν να γίνουν ξανά η σπίθα που θα φουντώσει την εργατική απεργιακή έκρηξη, όπως κάναμε στο ασφαλιστικό το 2007-08, και όχι οι πυροσβέστες όπως υπολογίζει η κυβέρνηση, η εργοδοσία και οι υποτακτικοί της.
ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ
Έσπερναν όλο το προηγούμενο διάστημα την λογική ότι οι εργαζόμενοι στον Τύπο θα εξαιρεθούν από την ασφαλιστική λαίλαπα. Επιμέναμε να λέμε ότι όποίος πιστεύει ότι από την λαίλαπα του ΔΝΤ θα τον σώσει ο συντεχνιασμός του Σόμπολου κάνει τραγικό λάθος. Η κυβέρνηση, το ΔΝΤ και η ΕΕ δεν ψάχνουν για συμμάχους στην προσπάθειά τους να χρεοκοπήσουν τους εργαζόμενους. Αυτούς τους έχουν βρει στο πρόσωπο του Καρατζαφέρη, της Μπακογιάννη και της αστυνομίας. Όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι είμαστε αναλώσιμοι. Και αυτή αποδείχθηκε ότι ήταν η αλήθεια τελικά.
Στη συνέχεια επιστράτευσαν το επιχείρημα της «ενημέρωσης του κόσμου για τις απεργιακές κινητοποιήσεις». Φάνηκε πόσο υποκριτικό ήταν όχι μόνο γιατί το έλεγαν και διάφορα σωματεία και ενώσεις που εκείνη την ημέρα της απεργίας οι εργαζόμενοι τους θα κόβουν τιμολόγια και θα υποδέχονται διαφημίσεις, αλλά και εκ του αποτελέσματος. Όταν εκχωρούν οι γραφειοκράτες το δικαίωμα της ενημέρωσης για την απεργία στους καναλάρχες και τους εκδότες, τότε ψάχνουμε και εμείς μαζί με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους να δούμε προτελευταία είδηση για πέντε δευτερόλεπτα την απεργία.
Ναι αλλά η απεργία αυτή δεν έχει κανένα σχεδιασμό λένε πολλοί συνάδελφοι. Είναι σωστή αυτή η παρατήρηση. Όμως αυτό δεν πρέπει να γίνει εμπόδιο για την μαζική μας συμμετοχή όχι μόνο στην απεργία αλλά και στο συλλαλητήριο που θα γίνει. Αν δεν είναι μαζική και απόλυτα επιτυχημένη η απεργία και η συγκέντρωση, απλά θα κάνουμε το χατίρι όσων δεν θέλουν να δώσουν την μάχη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας από τις επιθέσεις της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αντίθετα με την συμμετοχή μας πρέπει και μπορούμε να βάλουμε εμείς από τα κάτω το πώς θα κινηθούν οι εξελίξεις και να επιβάλουμε ένα πρόγραμμα αγώνα για όλη την επόμενη περίοδο.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Με συνελεύσεις σε όλους τους χώρους δουλειάς, οργανωμένες, μαζικές, που θα συζητήσουν όλοι οι συνάδελφοι για τον με ποιο τρόπο θα μπορέσουμε να δώσουμε την μάχη για να μην περάσουν τα μέτρα. Οι εργαζόμενοι στον ΔΟΛ μας έδειξαν το προηγούμενο διάστημα ότι αυτές οι συνελεύσεις μπορούν να είναι ακόμη πιο αποτελεσματικές όταν δεν είναι απλά συνελεύσεις ξεχωριστές των διαφόρων σωματείων, αλλά όλων μαζί των εργαζόμενων, όλων των ειδικοτήτων. Έτσι δυναμώνει η ενότητά μας και σπάνε οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα. Οι εργαζόμενοι στον ΔΟΛ έχουν κατακτήσει όχι μόνο τις κοινές συνελεύσεις αλλά και κοινή επιχειρησιακή επιτροπή από όλους τους επιμέρους χώρους του κλάδου.
Είναι πλέον κοινός τόπος σε όλους μας, ότι με μια απεργία τώρα και άλλη μια σε τρεις βδομάδες δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Εμείς επιμένουμε και λέμε ότι μονάχα με απεργία διαρκείας μπορούμε να επιβάλουμε στην κυβέρνηση, όχι την «εξαίρεση του κλάδου μας από τις αντεργατικές ρυθμίσεις» αλλά την υποχώρηση της κυβέρνησης συνολικά απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους.
Απεργία όμως με διάρκεια σημαίνει δύο πράγματα: Πρώτον την ενεργοποίηση απεργιακού ταμείου από τη μεριά της ΕΣΗΕΑ και των υπόλοιπων ενώσεων για να μπορέσουν οι συνάδελφοι να αντέξουν έναν παρατεταμένο αγώνα. Είναι καιρός, τώρα που ζούμε σε «έκτακτες συνθήκες», σε μια πρωτοφανή επίθεση που αν περάσει δεν θα αφήσει όρθια καμία από τις κατακτήσεις που ξέρουμε, να ανοίξουν τα αποθεματικά των Ενώσεων για να στηρίξουν οικονομικά τους εργαζόμενους που θα απεργούν. Δεύτερον, την επανέκδοση για όσο διάστημα κρατήσει ο αγώνας της Αδέσμευτης Γνώμης, της εφημερίδας που έβγαζε η ΕΣΗΕΑ στην απεργία διαρκείας που έκανε στη δεκαετία του ’70.
Ξέρουμε ότι η απεργία διαρκείας δεν θα γίνει αύριο. Όμως είμαστε σίγουροι ότι μονάχα έτσι οργανώνοντας με τέτοιο τρόπο το αγώνα μας μπορούμε να νικήσουμε. Και επιμένουμε να λέμε ότι μπορούμε να νικήσουμε. Οι πανεργατικές διαδηλώσεις κύρια στις 5 Μάη αλλά και λίγο μετά στις 20 Μάη με τις μαζικές ογκώδεις διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων έδειξαν στο σε ποιο στρατόπεδο βρίσκεται η δύναμη. Ήδη ο απεργιακός αγώνας έχει προκαλέσει ρωγμές στο στρατόπεδο της κυβέρνησης με τις διαγραφές των τριών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σε αυτό της ΝΔ. Γι’ αυτό επιμένουμε να λέμε ότι δεν είναι ώρα για «σύνεση», «οικονομία δυνάμεων» και άλλα τέτοια γραφικά, αλλά αντίθετα είναι ώρα για κλιμάκωση.
Ξέρουμε ότι οι αγώνες στην Ελλάδα είναι έμπνευση για τους εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη. Στις 27 Μάη εκατομμύρια εργαζόμενοι βάλανε απεργιακό λουκέτο στην Γαλλία, ενώ στην Βρετανία στις αερομεταφορές, οι εργαζόμενοι προχωράνε σε πενθήμερες απεργίες. Αρχές του Ιούνη στην Πορτογαλία τα συνδικάτα έχουν κηρύξει γενική απεργία, το ίδιο στην Ιταλία και την Ισπανία, ο άνεμος των απεργιών απλώνεται παντού.
Ξέρουμε ότι αυτή η πολιτική, εκτός από ταξική υπέρ των πλουσίων είναι και αναποτελεσματική. Παρόλα τα μέτρα και τις θυσίες, η κρίση όχι μόνο δεν σταματάει, αλλά απλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Όλα δείχνουν ότι η κρίση βαθαίνει, μια νέα μεγάλη βουτιά στην ύφεση είναι προ των πυλών. Η κυβέρνηση έκανε την επιλογή της, έδεσε την τύχη της με το παρανοϊκό σύστημα και τα καταστροφικά αδιέξοδα του.
Γι’ αυτό επιμένουμε ότι απέναντι στο «μονόδρομο» των θυσιών που μας καλεί ο Παπανδρέου, οι τραπεζίτες, η ΕΕ και το ΔΝΤ υπάρχει ο δρόμος των εργαζόμενων. Να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε που να βάζουν χέρι στις τράπεζες και σε όλους τους εργοδότες που θέλουν να φορτώσουν την αποτυχία του συστήματος τους στις πλάτες μας.
Να σταματήσουμε εδώ και τώρα την πληρωμή τόκων και τοκοχρεολυσίων στους τραπεζίτες. Γι’ αυτό πρέπει να πούμε, ούτε μια δεκάρα για αυτά τα τρωκτικά του ανθρώπινου μόχθου.
Να κρατικοποιήσουμε τις τράπεζες με έλεγχο των εργατών, για να ελέγξουμε τον πλούτο και να σπάσουμε τους εκβιασμούς των τοκογλύφων
Να φορολογηθούν οι πλούσιοι, για να εξασφαλίσουμε έτσι λεφτά για τα δημόσια σχολεία και νοσοκομεία, για τα ασφαλιστικά ταμεία, για τους μισθούς και τις συντάξεις μας.
Να σταματήσουν οι πολεμικοί εξοπλισμοί και να γυρίσει πίσω ο στρατός από το Αφγανιστάν και τις υπόλοιπες 16 χώρες που σταθμεύει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.
Να απαγορευτούν οι απολύσεις με νόμο. Κάθε επιχείρηση που την κλείνει το αφεντικό, ή απολύει εργάτες, να περνάει στα χέρια του δημόσιου χωρίς καμία αποζημίωση στον εργοδότη.
Αυτόν το αγώνα δίνουν οι Financial Crimes, σε κάθε χώρο δουλειάς, ανεξάρτητα από την ειδικότητα του καθένα ή της καθεμιάς και σε καλούμε να έρθεις να τον δώσουμε μαζί. Να κερδίσουμε το στοίχημα μέσα στους χώρους δουλειάς για να μπορέσουν οι εργαζόμενοι να επιβάλουν στις δικές τους λύσεις.
-ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΗΕΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 3 ΙΟΥΝΗ ΣΤΙΣ 11πμ
-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 5 ΙΟΥΝΗ
