Ομολογώ ότι πήγα με «επιφυλάξεις» γιατί μη έχοντας εμπιστοσύνη (περισσότερο επειδή δεν είχα παρακολουθήσει την εξέλιξη αυτής της δουλειάς) σκεφτόμουνα να δω ποδόσφαιρο μετά της σχετικής μπυροποσίας και ομολογώ επίσης ότι θα ήταν η λάθος επιλογή. Τελικά η εμπειρία να δεις τη δουλειά ενός ερασιτεχνικού θεατρικού θιάσου στην επαρχία, είναι ενδιαφέρουσα εμπειρία, κυρίως όταν οι ίδιοι με τις επιλογές τους, το εξασφαλίζουν. Συνολικά η θεατρική ομάδα DUENTE της Ικαρίας, έδωσε περίπου δέκα παραστάσεις σε χωριά της Ικαρίας και παρακολούθησα αυτή που έγινε στο λύκειο Ευδήλου στην περιοχή Κυπαρίσσι. Το έργο ήταν «το ξενοδοχείο των δύο κόσμων» του Έρικ Εμμάνουελ Σμιτ. Πρόκειται για ένα «ξενοδοχείο» ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο όπου διαμένουν ασθενείς που βρίσκονται στην εντατική νοσοκομείων, απαλλαγμένοι από σωματικούς πόνους, μέχρι να ληφθεί η τελική απόφαση. Αν ζήσουν μπαίνουν στο ασανσέρ που βρίσκεται στη σκηνή και πάνε «κάτω» στη γη, διαφορετικά πάνε «πάνω». Στο ξενοδοχείο βρίσκονται ένας κυνικός πρόεδρος εταιρίας, ένας αρχισυντάκτης αθλητικής εφημερίδας (να που είχε και για μένα και «κλαδικό ενδιαφέρον» η παράσταση), μια ταλαιπωρημένη καθαρίστρια, μια παραπληγική και ένας μάγος με απίστευτα καυστικό χιούμορ σε βάρος του φαταούλα και κυνικού προέδρου (ο οποίος όμως επιστρέφει «κάτω», ενώ η καθαρίστρια πάει «πάνω»). Ο μάγος που όταν ήταν στη γη είχε χάσει την κόρη του, στην ίδια ηλικία με την παραπληγική κοπέλα, «στήνει» το θάνατό του, ώστε η παραπληγική και καρδιοπαθής κοπέλα, να πάρει την καρδιά του και να μπορέσει να ζήσει μαζί με τον δημοσιογράφο, με τον οποίο έχουν ερωτευτεί στο «ξενοδοχείο».
Ο κόσμος που είδε την παράσταση έδειξε ότι ξέρει να εκτιμάει τις καλές δουλειές και ότι διψάει γι αυτές.
Και από την πολιτιστική δημιουργία στις εσχατιές του Αιγαίου, που «φυσικά» δεν βρίσκει χώρο προβολής στα αθηνοκεντρικά ΜΜΕ, επιστροφή στην Αθήνα με τα τηλεπαράθυρα, τους Τράγκες, τις Πετρούλες, τους πανελίστες και τις πανελίστριες του τίποτα, το μπάχαλο στην ΕΣΗΕΑ, τις επαναλήψεις άνοστων σήριαλ, κλπ. Μεγάλη κρυάδα και απότομη.
Φωτο από τη θεατρική παράσταση, καθώς και από το φυλλάδιο της θεατρικής ομάδας.
Ομολογώ ότι πήγα με «επιφυλάξεις» γιατί μη έχοντας εμπιστοσύνη (περισσότερο επειδή δεν είχα παρακολουθήσει την εξέλιξη αυτής της δουλειάς) σκεφτόμουνα να δω ποδόσφαιρο μετά της σχετικής μπυροποσίας και ομολογώ επίσης ότι θα ήταν η λάθος επιλογή. Τελικά η εμπειρία να δεις τη δουλειά ενός ερασιτεχνικού θεατρικού θιάσου στην επαρχία, είναι ενδιαφέρουσα εμπειρία, κυρίως όταν οι ίδιοι με τις επιλογές τους, το εξασφαλίζουν. Συνολικά η θεατρική ομάδα DUENTE της Ικαρίας, έδωσε περίπου δέκα παραστάσεις σε χωριά της Ικαρίας και παρακολούθησα αυτή που έγινε στο λύκειο Ευδήλου στην περιοχή Κυπαρίσσι. Το έργο ήταν «το ξενοδοχείο των δύο κόσμων» του Έρικ Εμμάνουελ Σμιτ. Πρόκειται για ένα «ξενοδοχείο» ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο όπου διαμένουν ασθενείς που βρίσκονται στην εντατική νοσοκομείων, απαλλαγμένοι από σωματικούς πόνους, μέχρι να ληφθεί η τελική απόφαση. Αν ζήσουν μπαίνουν στο ασανσέρ που βρίσκεται στη σκηνή και πάνε «κάτω» στη γη, διαφορετικά πάνε «πάνω». Στο ξενοδοχείο βρίσκονται ένας κυνικός πρόεδρος εταιρίας, ένας αρχισυντάκτης αθλητικής εφημερίδας (να που είχε και για μένα και «κλαδικό ενδιαφέρον» η παράσταση), μια ταλαιπωρημένη καθαρίστρια, μια παραπληγική και ένας μάγος με απίστευτα καυστικό χιούμορ σε βάρος του φαταούλα και κυνικού προέδρου (ο οποίος όμως επιστρέφει «κάτω», ενώ η καθαρίστρια πάει «πάνω»). Ο μάγος που όταν ήταν στη γη είχε χάσει την κόρη του, στην ίδια ηλικία με την παραπληγική κοπέλα, «στήνει» το θάνατό του, ώστε η παραπληγική και καρδιοπαθής κοπέλα, να πάρει την καρδιά του και να μπορέσει να ζήσει μαζί με τον δημοσιογράφο, με τον οποίο έχουν ερωτευτεί στο «ξενοδοχείο».
Ο κόσμος που είδε την παράσταση έδειξε ότι ξέρει να εκτιμάει τις καλές δουλειές και ότι διψάει γι αυτές.
Και από την πολιτιστική δημιουργία στις εσχατιές του Αιγαίου, που «φυσικά» δεν βρίσκει χώρο προβολής στα αθηνοκεντρικά ΜΜΕ, επιστροφή στην Αθήνα με τα τηλεπαράθυρα, τους Τράγκες, τις Πετρούλες, τους πανελίστες και τις πανελίστριες του τίποτα, το μπάχαλο στην ΕΣΗΕΑ, τις επαναλήψεις άνοστων σήριαλ, κλπ. Μεγάλη κρυάδα και απότομη.
Φωτο από τη θεατρική παράσταση, καθώς και από το φυλλάδιο της θεατρικής ομάδας.
