Ικαριώτες Πρόσφυγες στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο Α μέρος

https://www.youtube.com/watch?v=C625SYZQJ9U

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Γερμανικά νούμερα στον Alpha

άρθρο εργαζόμενου στον ALPHA στο νέο τεύχος των Financial Crimes Η νέα διοίκηση του Ομίλου Alpha( RTL) γνωστοποίησε αρχικά, στους διευθυντές των τμημάτων και στη συνέχεια, στους εκπροσώπους των εργαζομένων ότι τίθεται σε ισχύ Πρόγραμμα Εθελούσιας Εξόδου. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι υπάλληλοι με σύμβαση αορίστου χρόνου, δηλαδή εξαιρούνται τα μπλοκάκια και τα συμβόλαια. Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται εντός 15 ημερών και με καταληκτική ημερομηνία την 26η Φεβρουαρίου να απευθυνθούν στο Τμήμα Προσωπικού, όχι για να παζαρέψουν, όπως ακούστηκε στην πιάτσα, αλλά για να ενημερωθούν για το ύψος των χρημάτων που δικαιούνται και να υποβάλουν την ειδική αίτηση. Το ποσό υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές κατά την ημερομηνία αποχώρησης του εργαζομένου σε συνάρτηση με άλλες παραμέτρους, όπως η ηλικία και τα χρόνια προϋπηρεσίας στον όμιλο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το σουβενίρ της συνεργασίας με τον όμιλο είναι περίπου υπερδιπλάσιο της αποζημίωσης ,που αναλογεί σε περίπτωση απόλυσης. Η μέχρι στιγμής κινητικότητα στο Τμήμα Προσωπικού κάνει τη διοίκηση να κρατά μικρό καλάθι ως προς την προσδοκώμενη επιτυχία του «σχεδίου σωτηρίας». Σαφώς και υπήρξαν ορισμένοι οι οποίοι έσπευσαν για μία διερευνητική επαφή στον τρίτο όροφο του κτηρίου της Κάντζας. Κάποιοι άλλοι μπήκαν στο δίλημμα να συμπληρώσουν την ειδική αίτηση και να την καταθέσουν στο Τμήμα Προσωπικού. Αν η αίτηση εγκριθεί, ο εργαζόμενος θα πρέπει να υποβάλει την παραίτησή του .Και ως είθισται στις εμπορικές συναλλαγές, θα δώσει με το ένα χέρι την παραίτησή του και με το άλλο θα πάρει το «πακέτο» των χρημάτων της οικειοθελούς αποχώρησης. Σύμφωνα με τη «βουλγαράκια» ηθική, οι αποζημιώσεις που θα καταβληθούν στο πλαίσιο του Προγράμματος υπόκεινται στις κρατήσεις που προβλέπονται από το νόμο. Η νομιμότητα της εθελουσίας αμφισβητείται αν και σε άλλα μαγαζιά ( Σκάι, Flash, Ελεύθερος Τύπος κ.α.) έχει στεφθεί με επιτυχία, αν όχι με τις ευλογίες διαφόρων συνδικαλιστικών παρατάξεων ,τουλάχιστον χωρίς να ανοίξει μύτη. Και αυτό γιατί, όχι σπάνια, με το πιστόλι της απόλυσης στον κρόταφο, γίνεται υφαρπαγή της συναίνεσης του εργαζόμενου. Και τα κεκτημένα πάνε περίπατο. Για νέες κατακτήσεις δε, ούτε συζήτηση. Ακούγεται εξάλλου, ότι οι Γερμανοί ατύπως έδωσαν ντιρεκτίβα να μη γίνονται γενικές συνελεύσεις και συνδικαλιστικές δράσεις εντός του κτηρίου. Οι εργαζόμενοι στον Alpha βιώνουν για άλλη μια φορά ένα εργασιακό καθεστώς τρομοκρατίας και ανασφάλειας. Είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι που έβαλαν πλάτη, όσες φορές χρειάστηκε, για να ορθοποδήσει η επιχείρηση. Τώρα όμως, ο όμιλος αναδιαρθρώνεται, αναδιοργανώνεται και προσπαθεί να κλείσει τις μαύρες τρύπες που προκάλεσε η επίδειξη ισχύος της προηγούμενης ιδιοκτησίας, με τα τζογαδόρικα ράλι των μετεγγραφών και τα συμβόλαια πολλών καρατίων σε διάττοντες και μη αστέρες, οι κακές επιλογές στελεχών, η κακοδιαχείριση και η ανικανότητα. Σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι που τράβαγαν κουπί κι ας έβλεπαν τον ουρανό να σκοτεινιάζει και την καταιγίδα να έρχεται . Κι αυτός που κρατούσε το τιμόνι εγκατέλειψε πρώτος το καράβι και τώρα ετοιμάζει το επόμενο επιχειρηματικό του βήμα, έχοντας το ζεστό γερμανικό χρήμα ανά χείρας. Καπετάνιοι τώρα είναι οι Γερμανοί, με την εμπειρία δεκάδων τηλεοπτικών καναλιών και ραδιοφωνικών σταθμών στην Ευρώπη. Και δείχνουν αποφασισμένοι να βγάλουν το καράβι από την ξέρα, αφού πρώτα πετάξουν χριστιανοδημοκρατικά και με κοινωνικά κριτήρια το σωρό με τις στυμμένες λεμονόκουπες. Κι αυτό επιχειρείται σε πρώτη φάση με το τυράκι της εθελουσίας. Δεν έχει σημασία αν είναι εκλεκτής γαλλικής προέλευσης ή κασέρι. Σημασία έχει να μη μασήσουν οι εργαζόμενοι στην ψευδαίσθηση ότι θα πάρουν τα φράγκα για να κάνουν μία καινούρια αρχή. Η εθελουσία έξοδος προβάλλεται ως λύση για να γίνει βιώσιμος ο σταθμός. Ακριβώς όπως προβάλλεται από το Ε.Β.Ε.Α. η εργασιακή εβδομάδα τριών ή τεσσάρων ημερών. Και απευθύνεται σε όσους συντάσσονται με τις πρωθυπουργικές προτροπές για περιορισμό των συνδικαλιστικών δράσεων, επειδή τελικά επιτείνουν την ανεργία. Τα συνδικάτα οφείλουν να αντιδράσουν μαζικά και οργανωμένα. Γιατί αυτό που συμβαίνει στο χώρο οδηγεί σε διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος και σε στρατιές ανέργων. Εκτός αν οι εργατοπατέρες οραματίζονται κινητοποιήσεις ιαπωνικού τύπου, με τους εργαζόμενους να δουλεύουν σαν καλοκουρδισμένες μηχανές φορώντας το περιβραχιόνιο που γράφει «ΑΠΕΡΓΩ».