Οι παλιοί έχουμε σιτιστεί στη στρατιωτική μας θητεία με τόνους Γκοτζίλα όπως λέγαμε το παλιό και ακατάλληλο κρέας. Συνεπώς η είδηση δεν ξαφνιάζει, αλλά δημιουργεί την ανάγκη σχολιασμού.
Όλοι αυτοί που όποτε ξεσηκώνονταν πρόσφυγες σε καμπ γιατί έβρισκαν για "γέμιση" στο ακατάλληλο γεύμα που τους έδιναν το μισό ζωικό βασίλειο και "απολάμβαναν" αρκετές οσμές, αξιοποιούσαν την ευκαιρία για να βγάλουν χολή για τους "απαράδεκτους" που θέλουν να τους ταΐζουμε αστακομακαρονάδα, όταν το κράτος φροντίζει στη σίτιση πιο πολύ αυτούς (εδώ παίζουν και ευρωπαϊκά κονδύλια) παρά τους στρατιώτες (κονδύλι ελληνικού προϋπολογισμού).
Είχαμε καταγράψει και άλλου τύπου κομπίνες με τη σίτιση στα προσφυγικά καμπ.
Τώρα που φάνηκε τι συμβαίνει, δηλαδή Γκοντζίλα για τους πολλούς, κέρδη για τους λίγους (ασχέτως αν κάποιοι κάποιες φορές, όπως αυτή, αποκαλύπτονται) άκρα του τάφου σιωπή. Βασικός νόμος του καπιταλισμού η εκμετάλλευση και η κερδοσκοπία, μαζί με την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας.