...αναδημοσίευση από το www.ert.gr...
Ήταν 11 Νοεμβρίου 1990, όταν ο Γιάννης Ρίτσος έφευγε από τη ζωή.
Είχε γεννηθεί την Πρωτομαγιά του 1909 στη Μονεμβασιά.
Με σημαντικό έργο, πάνω από 100 ποιητικές συλλογές και συνθέσεις, εννέα μυθιστορήματα, τέσσερα θεατρικά έργα και μελέτες, αλλά και πολλές μεταφράσεις, χρονογραφήματα, καθώς και άλλα δημοσιεύματα.
Στρατευμένος στην αριστερά, γνώρισε διώξεις με εξορίες στη Λήμνο, στη Μακρόνησο και στον Άγιο Ευστράτιο στη μετεμφυλιακή περίοδο, αλλά και στη Γυάρο και τη Λέρο κατά τη διάρκεια της επταετούς δικτατορίας.
Πολλά ποιήματα του Ρίτσου έχουν μελοποιηθεί από τον Μίκη Θεοδωράκη, γνωστότερα εξ αυτών: Η Ρωμιοσύνη και ο Επιτάφιος, ενώ βραβεύτηκε αρκετές φορές μεταξύ των οποίων με το κρατικό βραβείο ποίησης και το βραβείο Λένιν.
Τα γεγονότα της 9ης Μαΐου του 1936 στη Θεσσαλονίκη και ο θρήνος της μητέρας του καπνεργάτη Τάσου Τούση που σκοτώθηκε από πυρά της αστυνομίας, ενέπνευσαν το Ρίτσο για να γράψει τον «Επιτάφιο».
Οι απεργοί μετά το συμβάν είχαν ξηλώσει μια πόρτα και περιέφεραν πάνω της το σώμα του νεαρού εργάτη. Η συγκλονιστική φωτογραφία με τη μητέρα του να θρηνεί δίπλα στο άψυχο σώμα του γιού της ήταν η αφορμή για την έμπνευση και τη συγγραφή του ‘Επιταφίου» από το Γιάννη Ρίτσο. Εκδόθηκε σε 10.000 αντίτυπα.
Από αυτά τα τελευταία 250 κομμάτια τα έκαψε η δικτατορία του Μεταξά στους στύλους του Ολυμπίου Διός.
Ο τάφος του βρίσκεται στη Μονεμβασιά στο νεκροταφείο κάτω από το κάστρο της πόλης.
Κείμενο & φωτο Μονεμβασιάς: Νάσος Μπράτσος