Νάσος Μπράτσος: Η απεργία των μεταλλωρύχων που είχε διάρκεια 55 ημερών στη Στρατονίκη Χαλκιδικής το 1964 (β’ μέρος)

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Εντυπωσιακή σε διάρκεια ήταν η απεργία των 55 ημερών που πραγματοποίησαν το φθινόπωρο του 1964 οι μεταλλωρύχοι στη Στρατονίκη Χαλκιδικής. Σήμερα παρουσιάζουμε το δεύτερο και τελευταίο μέρος στην αναφορά μας στα γεγονότα της περιόδου. Δύσκολες εποχές, σκληρές, με τη μετανάστευση σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Γερμανία, η Αυστραλία, οι ΗΠΑ, να αποτελούν συχνά τη μόνη διέξοδο για ανθρώπους του μόχθου, όταν το μεροκάματο στη χώρα μας, είτε έρχονταν από την αγροτική, κτηνοτροφική παραγωγή, είτε από τη χειρωνακτική εργασία και τα μεταλλεία ήταν βαριά και ανθυγιεινή εργασία, δεν επαρκούσε.

Θυμίζουμε από τον πρόλογο του πρώτου μέρος στο αφιέρωμα, ότι: «Χαρακτηριστικό του κλάδου αυτού, ειδικά εκείνη την εποχή των δεκαετιών 1950-1960 ήταν ότι όλη η περιοχή που βρίσκονταν κοντά στα μεταλλεία ζούσε από αυτά. Είτε άμεσα λόγω των εργαζόμενων σε αυτά, είτε έμμεσα, από το εισόδημα που αυτοί έφερναν στις τοπικές κοινωνίες που ζούσαν, έστω αυτό το πενιχρό που περιγράφει η ειδησεογραφία της εποχής.

Χωριά ολόκληρα είχαν συνδέσει τη μοίρα τους με τον κλάδο αυτό. Έτσι βλέπουμε τη συμμετοχή γυναικών και παιδιών στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και σύσσωμη την τοπική κοινωνία να τους στηρίζει. Ανάλογη στήριξη είχαν και από σωματεία εργαζομένων του ιδίου κλάδου, έστω και αν ήταν σε άλλες περιοχές και είχαν άλλο εργοδότη. Σε όλες τις περιοχές της χώρας όπου υπήρχαν μεταλλεία, το εργατικό τους δυναμικό συνήθως ήταν εκατοντάδες, συνεπώς κάθε κινητοποίηση συν γυναιξί και τέκνοις, ήταν ένα μαζικό και δυναμικό γεγονός.

Οι εφημερίδες της εποχής περιγράφουν τραγικές συνθήκες εργασίας, με πολλά εργατικά ατυχήματα και τις επαγγελματικές ασθένειες να θερίζουν. Περιγράφουν επίσης και ανάλγητες πρακτικές, όπως την απόπειρα να χρησιμοποιηθούν ανήλικοι, ακόμα και 12χρονοι ως απεργοσπαστικός μηχανισμός σε άκρως επικίνδυνες εργασίες μέσα στις στοές των μεταλλείων».

Αποδελτιώσαμε την εξέλιξη της απεργίας στη Στρατονίκη από εφημερίδες της εποχής και μέσα στο χρονικό των εξελίξεων «παρεμβάλλονται» και ειδήσεις συνολικά από τον κλάδο και από άλλες περιοχές που «ζωγραφίζουν» το κλίμα που επικρατούσε.

Τηλεγράφημα της 16/10/1964 που δημοσιεύτηκε την επόμενη μέρα στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: Ελύθη η απεργία μεταλλωρύχων Λαρίμνης αλλά συνεχίζεται εις Στρατονίκην. Υπό της ομοσπονδίας μεταλλευτών Ελλάδος, ανεκοινώθη ότι η απεργία των 700 μεταλλωρύχων Λαρίμνης-Κοκκίνου, ανεστάλη προσωρινώς μέχρι της προσεχούς Τρίτης και αφού προηγουμένως επελύθησαν πλείστα βασικά αιτήματα των απεργών και επανεπροσελήφθησαν οι απολυθέντες κατά το παρελθόν συνδικαλισταί.

Τα υπόλοιπα θέματα ανεγνωρίσθησαν μεν ως δίκαια, αλλά εζητήθη τριήμερος προθεσμία από την τοπικήν διεύθυνσίν, προκειμένου να ενημερώση αύτη την γενικήν διεύθυνσίν. Επίσης ανεκοινώθη ότι η απεργία των 600 μεταλλωρύχων Στρατονίκης Χαλκιδικής συνεχίσθη δια 18ην ημέραν με καθολική συμμετοχήν των μεταλλωρύχων. Η διοίκησις της ομοσπονδίας προέβη εις νέα διαβήματα προς τους αρμοδίους και εζήτησε την επίλυσίν των αιτημάτων των απεργών».

Δημοσίευμα της 21/10/1964 εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με τηλεγράφημα της προηγούμενης μέρας: «Εντός της ημέρας θα εξευρεθή λύσις εις Αθήνας επί του θέματος των μεταλλωρύχων Στρατονίκης. Κατ΄ ανακοίνωσιν της οοσπονδίας μεταλλευτών Ελλάδος, αφίχθη εις Αθήνας τριμελής αντιπροσωπεία των 600 απεργών μεταλλωρύχων Στρατονίκης, αποτελουμένη εκ των κ.κ. Ιωάν. Παπαγιάννη προέδρου, Πασχ. Πασχαλίδη αντιπροέδρου και Θ. Λούκαρη μέλους της διοικήσεως της ενώσεως μεταλλωρύχων. Η αντιπροσωπεία των απεργών, αφού είχε επανειλημμένας συνεργασίας με την διοίκησιν της ομοσπονδίας και τους βουλευτάς Χαλκιδικής κ.κ. Βασματζίδην και Φιλιππίδην, επεσκέφθη το υπουργείον εργασίας, όπου και συνεκροτήθη σύσκεψις , εις την οποίαν ανέπτυξεν τα αιτήματα δια την επίλυσίν των οποίων συνέχισαν δι' 23ην ημέραν την απεργίαν των.

Εις την επιτροπήν εδηλώθη ότι αναγνωρίζονται τα αιτήματα των απεργών ως δικαιότατα και ότι εντός της αύριον (σήμερον) θα καταβληθή προσπάθεια προς εξεύρεσιν λύσεως. Εξ άλλου αι διοικήσεις των σωματείων μεταλλωρύχων Λαυρίου και Ελευσίνος συσκέπτονται εκτάκτως αύριον (σήμερον) προκειμένου να λάβουν αποφάσεις ενεργού συμπαραστάσεως προς τους απεργούς μεταλλωρύχους Στρατονίκης. Τέλος, εγνώσθη ότι εις νέαν εικοσιτετράωρον απεργίαν κατέρχονται από αύριον την πρωίαν οι 700 μεταλλωρύχοι Λαρύμνης, δια την επίλυσίν των υπολοίπων βασικών αιτημάτων τα οποία δεν ικανοποίησεν εισέτι η εταιρεία μεταλλείων Λαρύμνης».

Η είδηση βγήκε στις 21/10/1964 και δημοσιεύθηκε στις 22 στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: «Γενικεύεται ο απεργιακός αγών των μεταλλωρύχων διότι εταιρείαι δεν ικανοποιούνται τα αιτήματά των. Ως ανακοινώθη εκ της ομοσπονδίας μεταλλευτών Ελλάδος, συνεχίσθη δια 24ην ημέραν η απεργία των 600 μεταλλωρύχων Στρατονίκης Χαλκιδικής. Η αφιχθείσα επιτροπή των απεργών είχε σήμερον επανειλημμένας επαφάς με τους αρμοδίους του υπουργείου εργασίας, οι οποίοι ανεγνώρισαν ως δίκαια τα αιτήματα των απεργών, ήτοι την αύξησιν των αποδοχών παραγωγής και την βελτίωσιν των όρων εργασίας δεν εξευρέθη λύσις ικανοποιούσα αυτούς.

Προς συμπαράστασίν των απεργών, συνεκροτήθη την εσπέραν σύσκεψις εις τα γραφεία της ομοσπονδίας των διοικήσεων των σωματείων μεταλλωρύχων περιοχών Αθηνών, Ελευσίνος Λαυρίου και Ραφήνας και απεφασίσθη η ενεργός συμπαράστασίν των, δια της καθόδου εις απεργίαν διαμαρτυρίας, ομαδικών διαβημάτων προς τους αρμοδίους, με κατάληξιν εις πορείαν προς τας Αθήνας και οικονομικήν βοήθειαν προς τους απεργούς.
Εκ της ομοσπονδίας ανεκοινώθη επίσης ότι και οι μεταλλωρύχοι Λαρίμνης, 700 τον αριθμόν, συνεχίζουν την απεργίαν δια την επίλυσίν των αυτών περίπου αιτημάτων με των μεταλλωρύχων Στρατονίκης, λόγω αθετήσεως των υποσχέσεων της διευθύνσεως της εταιρείας, να τα ικανοποιήση, ως και εις ένδειξίν συμπαραστάσεως προς τους απεργούς συναδέλφους των της Στρατονίκης».

«Συγκέντρωσις τροφίμων δια τους απεργούντας μεταλλωρύχους», γράφει η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στις 24/10/1964 και συνεχίζει: «Εκ της ομοσπονδίας μεταλλευτών Ελλάδος, ανεκοινώθη ότι η απεργία των 600 μεταλλωρύχων της Στρατονίκης Χαλκιδικής, συνεχίσθη δια 26ην ημέραν και των 700 μεταλλωρύχων της Λαρύμνης δια 4ην ημέραν.

Αντιπροσωπεία των απεργών, με την διοίκησιν της ομοσπονδίας προέβησαν εις νέον διάβημα εις τον γενικόν γραμματέα του υπουργείου εργασίας και ανέπτυξαν τα αιτήματά των.
Εν τω μεταξύ, εις Λαύριον και Ελευσίνα συνεχίζεται υπό των μεταλλωρύχων η προετοιμασία κινητοποιήσεως. Παραλλήλως συγκεντρούνται τρόφιμα δια να αποσταλούν εις τους απεργούς. Οι απεργοί της Λαρύμνης συνεκέντρωσαν 1.000 κιλά αλεύρων δια να αποσταλούν εις Στρατονίκην».

«Συνεχίζεται η απεργία των μεταλλωρύχων εις την Στρατονίκην και την Λάρυμναν», γράφει στις 27/10/1964 η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Στο κείμενο αναφέρεται πως η απεργία ανανεώθηκε με απόφαση γενικής συνέλευσης «μέχρις οριστικής επιλύσεως των δικαίων αιτημάτων, καθ' όσον καίτοι ταύτα ανεγνωρίσθησαν ως δικαιότατα παρά της διοικήσεως της εταιρίας Μποδοσάκη, κατά το παρελθόν Σάββατον, εις την πραγματοποιηθείσαν σύσκεψίν της, μετά της αντιπροσωπείας της διοικήσεως των απεργών και της ΟΜΕ, η αβεβαιότης εκπληρώσεως της υποσχέσεως κατέστησεν επιτακτικήν την απόφασίν συνεχίσεως της απεργίας μέχρις οριστικής επιλύσεως των δικαίων αιτημάτων των μεταλλωρύχων Στρατονίκης Χαλκιδικής».

Στο ίδιο άρθρο διαβάζουμε ότι οι απεργοί μεταλλωρύχοι της Λάρυμνας μάζεψαν για ενίσχυση των συναδέλφων τους στη Στρατονίκη 2.500 κιλά σιταριού. Στη Λάρυμνα η απεργία συνεχίζονταν με ποσοστό επιτυχίας 100% για έβδομη ημέρα.

Όμως: «Κατηγγέλθη ότι εις το χωρίον Άγιος Ιωάννης η αστυνομία εκβιάζει ποικιλοτρόπος τους απεργούς να αναλάβουν εργασίαν. Αι απαράδεκτοι αυταί ενέργειαι κατηγγέλθησαν εις τον επί κεφαλής της αστυνομίας κ. Μπουλούδην, ο οποίος έχει εγκατασταθή εις την περιοχήν των μεταλλείων.

Ο εισαγγελεύς Θηβών εκάλεσεν εις απολογίαν πέντε μέλη της διοικήσεως του σωματείου. Η ΟΜΕ δια του γενικού της γραμματέως, μεταβάντος προς τούτο εις Θήβας, διεμαρτυρήθη προς τον εισαγγελέα και εδήλωσεν ότι η ΟΜΕ και οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι, εάν συνεχισθή η αστυνομική πρόκλησις να υποβάλη μηνύσεις εις τους παρανομούντας αστυνομικούς,

Είναι 29/10/1964 και η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ γράφει: «Εκ της ομοσπονδίας μεταλλευτών Ελλάδος, ανεκοινώθη ότι η απεργία των μεταλλωρύχων Στρατονίκης Χαλκιδικής συνεχίζεται δια 31ην ημέραν με επιτυχίαν. Εις τα γραφεία της ομοσπονδίας καταφθάνουν οικονομικαί ενισχύσεις των οργανώσεων του κλάδου ως και άλλων σωματείων των Αθηνών και Πειραιώς. Το Σάββατον αναχωρεί από Λάρυμναν το πρώτον φορτίον τροφίμων δια Στρατονίκην.

Η ομοσπονδία εντός της ημέρας θα προβή και εις νέον διάβημα προς τους αρμοδίους και θα ζητήση την επίλυσίν των αιτημάτων των απεργών. Εξ άλλου, κατά την ανακοίνωσιν η απεργία των μεταλλωρύχων Λαρύμνης ανεστάλη την εσπέραν της Τρίτης, κατόπιν αποφάσεως της γενικής συνελεύσεως των απεργών και αφού η διεύθυνσις της εταιρείας εδέχθη την επίλυσίν των περισσοτέρων αιτημάτων και υπεσχέθη να επιλύση και το θέμα της μεταφοράς των εργατών δι αυτοκινήτων».

Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 30/10/1964, δημοσιεύει τηλεγράφημα της προηγούμενης μέρας: «Θα συγκροτηθή νέα σύσκεψις δια τους απεργούς μεταλλωρύχους. Κατ' ανακοίνωσιν της ομοσπονδίας μεταλλευτών, οι εξακόσιοι μεταλλωρύχοι της Στρατονίκης συνεχίζουν με καθολικήν συμμετοχήν τον απεργιακόν αγώνα των, δια 33ην ημέραν, χωρίς να εμφανισθή ουδείς απεργοσπάστης. Η αγανάκτησις των χιλιάδων κατοίκων των χωρίωντης περιοχής των μεταλλείων, προστίθεται έχει φτάσει εις το κατακόρυφον, λόγω της μη εισέτι επιλύσεως των δικαίων αιτημάτων των απεργών.

Εξ άλλου, εκατοντάδες γυναικόπαιδα των απεργών κατέκλυσαν τους δρόμους οι οποίοι οδηγούν εις τα μεταλλεία "Μαντέμ Λάκκο", εις ένδειξίν διαμαρτυρίας. Η ομοσπονδία μεταλλευτών εντός της αύριον (σήμερον) θα επισκεφθή τους αρμοδίους και θα ζητήση την σύγκλισιν συσκέψεως, δια την εξεύρεσιν λύσεως προς επίλυσίν των αιτημάτων των απεργών, προς τούτο δε ειδοποιήθησαν και οι βουλευταί του νομού Χαλκιδικής».

Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της 17/11/1964:«Συνεχίσθη και χθες δια 50ην ημέραν η απεργία των μεταλλωρύχων Στρατονίκης. Εν τω μεταξύ η Ομοσπονδία Μεταλλευτών Ελλάδος δι' ανακοινώσεώς της προς τους μεταλλωρύχους ολοκλήροθ της χώρας, εζήτησεν έκτακτον οικονομικήν βοήθειαν εξ ενός ημερομισθίου, δια την υλικήν ενίσχυσιν των απεργών».

Επίσης στις 17/11/1964 η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ αναφέρει: «Εκ της ομοσπονδίας μεταλλευτών ανεκοινώθη ότι η απεργία των εξακοσίων μεταλλωρύχων Στρατονίκης, συνεχίζεται με την αυτήν πάντοτε καθολικήν συμμετοχήν δια 50ην ημέραν. Η ομοσπονδία δια τηλεγραφήματός της προς την διεύθυνσίν της επιχειρήσεως διεμαρτυρήθη και επέστησε την προσοχήν της δια τας παρανόμους ενεργείας του εργοδηγού Καραγιάννη, ο οποίος προσεπάθησεν άνευ επιτυχίας, να αποσπάση δύο απεργούς δια της βίας και επροκάλεσε την αγανάκτησιν του συνόλου. Εκ άλλου αι ενισχύσεις προς τους απεργούς εκ μέρους των εργατικών οργανώσεων και ιδιαιτέρως της βορείου Ελλάδος συνεχίζονται με εντεινόμενον ενθουσιασμόν.

Η ομοσπονδία μεταλλευτών κατόπιν τη επιδειχθήσας αδιαφορίας των αρμοδίων και ιδιαιτέρως του υπουργείου κοινωνικής προνοίας, παρά του οποίου είχε ζητηθεί από τους απεργούς υλική ενίσχυσις, θα ζητήση από όλας τας οργανώσεις του κλάδου την χορήγησιν ως εκτάκτου οικονομικής βοηθείας ενός ημερομισθίου από τους μεταλλωρύχους της χώρας, το οποίον θα αποστείλουν αι διοικήσεις των οργανώσεων του κλάδου, εις το σωματείον μεταλλωρύχων Στρατονίκης, προς ενίσχυσιν των απεργών».

Είναι 17/11/1964 και η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ γράφει: «Πραγματογνωμοσύνη δια τας συνθήκας θανατηφόρου ατυχήματος εις μεταλλωρύχον. Κατόπιν του επισυμβάντος την 11ην Νοεμβρίου θανατηφόρου ατυχήματος εις το λατομείον Πειραιώς Οικονομάκη, ο υπουργός βιομηχανίας κ. Ζίγδης, απέστειλε δύο ειδικούς μηχανικούς, οι οποίοι μετέβησαν επί τόπου και προέβησαν εις λεπτομερή μελέτην των συνθηκών υφ' ας έλαβε χώραν το ατύχημα. Σχετική έκθεσις πραγματογνωμοσύνης αυτών θα διαβιβασθή εις τον αρμόδιον εισαγγελέα. Επίσης έδωσεν εντολήν δια την επιβολήν αυστηρών διοικητικών κυρώσεων κατά των παραβατών των κειμένων διατάξεων και των διαταγών των αρμοδίων υπηρεσιών».

Στις 20/11/1964 η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ γράφει: «Εκ της ομοσπονδίας μεταλλευτών Ελλάδος ανεκοινώθη ότι η απεργία των 600 μεταλλωρύχων Στρατονίκης Χαλκιδικής συνεχίσθη δια 54ην ημέραν με καθολικήν συμμετοχήν των απεργών. Αι οργανώσεις του κλάδου της ομοσπονδίας, όσον και άλλαι συνδικαλιστικαί οργανώσεις της χώρας εξακολουθούν να επιδεικνύουν συμπαράσρασιν ξαι να παρέχουν βοήθειαν προς τους απεργούς της Στρατονίκης».

«Η "Νεολαία Λαμπράκη" Αναλήψεως Θεσσαλονίκης, δι' ανακοινώσεώς της, χαιρετίζει την αγωνιστικήν εκδήλωσιν των μεταλλωρύχων της Στρατονίκης, οι οποίοι συνεχίζουν την απεργίαν των δια 54ην ημέραν και αναφέρει ότι απέστειλεν εις αυτούς δέμα με τρόφιμα και 130 δραχμάς ως συμβολικήν οικονομικήν ενίσχυσιν», γράφει στις 22/11/1964 η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

«Ετερματίσθη ο απεργιακός αγών των μεταλλωρύχων Στρατονίκης. Διήρκεσεν επί 55 ημέρας. Εγένοντο δεκτά όλα τα βασικά αιτήματά των. Θα λάβουν και ειδικήν ενίσχυσιν υπό του κράτους», γράφει στις 22/11/1964 η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Το κείμενο που ακολουθεί τον τίτλο: «Η απόφασις περί λήξεως της απεργίας ελήφθη κατά την διάρκειαν εκτάκτου γενικής συνελεύσεως των απεργών, προς τους οποίους ωμίλησαν τα μέλη της μεταβούσης εις Αθήνας αντιπροσωπείας των, ο πρόεδρος της ομοσπονδίας μεταλλευτών κ. Βρούστης, ο εκπρόσωπος της συντονιστικής επιτροπής εκδημοκρατισμού του συνδικαλιστικού κινήματος Θεσσαλονίκης κ. Κοντσιάτος (δυσανάγνωστο το όνομα-με επιφύλαξη) και ο πρόεδρος του σωματείου μεταλλωρύχων Ορμυλίας κ. Χρ. Στεφανίδης. Οι εκπρόσωποι των μεταλλωρύχων ανεκοίνωσαν ότι η εταιρία απεδέχθη τα εξής αιτήματα:
1)να αυξήσει την εργολαβικήν μονάδα από 16-19 δραχμές εις 19-23δρχ.
2)να χορηγήση επίδομα 2δρχ ημερησίως επί 23 τακτικών ημερομισθίων μηνιαίως.
3)να διαθέση δύο αυτοκίνητα δια την μεταφοράν των εργατών εις τον τόπον της εργασίας και αντιστρόφως.
4)να ενημερώνει τους εργάτας προ ενός μηνός επί της τιμής των βαγονέων.
5)να χρησιμοποιεί το προσωπικόν της εις όλας τας εργασίας εναλλάξ.
6)τα βαγόνια θα καταγράφονται με ακρίβεια.
7)να αναγράφεται η ημερήσια παραγωγή κάθε εργάτου.
Η επιχείρισις δεν εδέχθη να καταβάλη τα ημερομίσθια της απεργίας. Κατόπιν τούτου θα δοθή ειδική οικονομική ενίσχυσις δια τας ημέρας αυτάς, εις τους μεταλλωρύχους υπό του κράτους. Εδόθη εξ άλλου υπόσχεσις ότι σύντομα θα ρυθμισθή το θέμα του πρίμ.
Κατά την συνέλευσιν επεκράτησεν ατμόσφαιρα ενθουσιασμού, διότι ικανοποιήθησαν βασικά αιτήματα του κλάδου των μεταλλωρύχων».

Δημοσίευμα της 24/11/1964 στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ με τίτλο είδησης: «Πανηγυρίζουν οι μεταλλωρύχοι Στρατονίκης διότι έγιναν δεκτά όλα τα αιτήματά των». Τηλεγράφημα της 23/11/1964 που δημοσιεύτηκε την επόμενη μέρα.
«Η ομοσπονδία μεταλλευτών, κατόπιν της επιτυχίας του αγώνος των εξακοσίων μεταλλωρύχων της Στρατονίκης, των οποίων η απεργία διήρκεσε 56 ημέρας και ελύθη αφού προηγουμένως η διεύθυνσις της επιχειρήσεως απεδέχθη άπαντα τα αιτήματα των απεργών, εις ανακοίνωσίν της τονίζει ότι η νίκη των μεταλλωρύχων της Στρατονίκης, δικαιολογημένως εχαρακτηρίσθη ως περίλαμπρη νίκη και τούτο, διότι εκτός των οικονομικών αμοιβών, αι οποίαι επιτεύχθησαν και αι οποίαι υπολογίζονται εις αύξησιν αποδοχών, πλέον του 20%, επελύθησαν πλείστα βασικά αιτήματα, όπως η μεταφορά των εργατών δι' αυτοκινήτων από τα χωρία εις την εργασίαν, η χορήγησιςεπτά δραχμών ημερησίως, δια την τακτικήν προσέλευσίν εις την εργασίαν και με δικαίωμα δύο αυθαιρέτων απουσιών κατά μήνα, η εφαρμογή ελέγχου της εξαγομένης παραγωγής ενός εκάστου καθημερινώς και η εναλλαγή εργασιών εις όλον το προσωπικόν καθημερινώς, χωρίς εξαίρεσιν».

Έρευνα: Νάσος Μπράτσος

Σχετικά θέματα με μεταλλεία

Η απεργία των μεταλλωρύχων που είχε διάρκεια 55 ημερών στη Στρατονίκη Χαλκιδικής το 1964 (α’ μέρος)

Γιώργος Βρούστης: Ένα γραπτό κείμενό του από τις αναμνήσεις στις στοές των λιγνιτωρυχείων

Γιώργος Βρούστης: Από τα λιγινιτωρυχεία της Καλογρέζας στην ηγεσία της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων

8/06/2025: Θέμης Παπαϊωάννου: H ιστορία της μεταλλευτικής δραστηριότητας στο Δίστομο

Λουκάς Ζάκκας: Τα μεταλλεία στο Δίστομο και οι αγώνες των μεταλλωρύχων τις προηγούμενες δεκαετίες για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας

Τα παλιά μεταλλεία της Ομβριακής – Το «Λαύριο» του Δομοκού

Μεταλλεία: Όταν ήταν κρυψώνες σωτηρίας από πειρατές και κατακτητές

“Υποχθόνιοι Θησαυροί” στην Καμάριζα

Οδοιπορικό στους δρόμους των μεταλλωρύχων της Σερίφου του 1916 (φωτορεπορτάζ)

Η Σέριφος τίμησε τους πεσόντες του 1916 στη μάχη για το οκτάωρο