...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
Από τα μαθητικά του χρόνια ήταν ανταποκριτής αθλητικών εφημερίδων της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας και ακολούθως, της «Μακεδονίας», της «Θεσσαλονίκης» και του «Έθνους», σε τοπικές εφημερίδες, σε περιοδικά σε ραδιοτηλεοπτικά μέσα, στην ΕΡΑ, κλπ.
Το 1957 μαζί με τον αείμνηστο Μερκούρη Κυρατσού ίδρυσαν την Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Δυτικής Μακεδονίας και ανέλαβε Γενικός της Γραμματέας. Από το 1959 έως το 1964 ήταν Γενικός Γραμματέας της Ένωσης.
Έρχεται η αποφράδα ημέρα του πραξικοπήματος στις 21-4-1967 και αρχίζει και στον αθλητισμό η μαύρη περίοδος. Το Νοέμβριο του 1967 συλλαμβάνεται μαζί με τον Μερκούρη Κυρατσού, πρώην Δήμαρχο Κοζάνης, στο σπίτι του τελευταίου και ανακρίνεται όλη τη νύχτα από το Α2 της ΙΧ Μεραρχίας. Η δικτατορία των συνταγματαρχών τον εκδιώκει από τις αιρετές θέσεις που κατείχε, το ΔΣ (αντιπρόεδρος) της Ομοσπονδίας Πρατηριούχων, το ΔΣ (γενικός γραμματέας) του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Νομού Κοζάνης, το ΔΣ (ταμίας) της Πνευματικής Εστίας.
Από το Σεπτέμβριο του 1974 έως το Νοέμβριο του 1996, για 22 χρόνια ήταν πρόεδρος του Εθνικού Κοζάνης και πλέον έχει ανακηρυχθεί σε επίτιμο πρόεδρο. Μέλος και αντιπρόεδρος (1975-1987) στην ομοσπονδία πετοσφαίρισης. Ιδρυτής το 1976 της τοπικής επιτροπής πετοσφαιρίσεως Δυτικής Μακεδονίας και πρώτος της πρόεδρος. Ιδρυτής το 1977 και πρώτος πρόεδρος της τοπικής επιτροπής ΣΕΓΑΣ Δυτικής Μακεδονίας. Το 1979 ιδρύεται η Ομοσπονδία Χειροσφαιρίσεως Ελλάδας και εκλέγεται Α’ αντιπρόεδρος μέχρι το 1997 (18 χρόνια) και ακολούθως Γενικός Γραμματέας της Ομοσπονδίας. Το 1988 με πρωτοβουλία του ιδρύεται η Ένωση καλαθοσφαιρικών σωματείων Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Κοζάνη και ανακηρύσσεται από τη γενική συνέλευση των μελών επίτιμος πρόεδρος.
Αναρίθμητες διοργανώσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο έχουν την οργανωτική του «σφραγίδα», όπως και αναρίθμητες εκδηλώσεις για ποικίλες θεματικές πάνω στον αθλητισμό. Συνοδός σε επίπεδο συλλόγων, αλλά και εθνικών ομάδων σε αποστολές στο εξωτερικό, εκπρόσωπος σε διεθνή αθλητικά συνέδρια και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Άλλο τόσο ανεξάντλητος είναι ο κατάλογος που αναφέρει τις βραβεύσεις και τις τιμητικές διακρίσεις, που έλαβε είτε από συλλόγους, είτε από φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (την οποία έχει υπηρετήσει), όσο και από την πολιτεία. Και από το εντυπωσιακό βιογραφικό άλλο τόσο μέγεθος έχει η προσφορά του και η οργανωτική του συμμετοχή σε δράσεις για τον Πολιτισμό, τη λαογραφία, τη διατήρηση της ιστορικής παράδοσης, κλπ
Και εδώ εντός και εκτός συνόρων, εκδηλώθηκαν οι ανάλογες δραστηριότητες, ενώ από άποψη αρθρογραφίας και συγγραφικού έργου, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι μία τόσο δημιουργική πορεία, έχει να παρουσιάσει και στο επίπεδο αυτό ανεκτίμητο έργο.
Ως προς την περιοχή, στους πρώτους σκαπανείς του αθλητισμού καταγράφονται τα σωματεία «Άτλας» (έτος ίδρυσης 1925) και «Δόξα» (έτος ίδρυσης 1926).
Στην ιστορία της όπως αναφέρεται στο διαδικτυακό της τόπο η ομάδα Φ.Σ. Κοζάνης αναφέρει :«Tο Φίλαθλο Σωματείο Κοζάνη είναι ελληνικό ποδοσφαιρικό σωματείο το οποίο εδρεύει στην Κοζάνη. Ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1964 από τη συγχώνευση του Ολυμπιακού Κοζάνης (έτος ίδρυσης 1928, Αριθμός Μητρώου Ε.Π.Ο. 106, με πρώτο πρόεδρο τον Μιλτιάδη Τζώνο, εκδότη της εφημερίδας «Ηχώ της Μακεδονίας») και του Μακεδονικού Κοζάνης (έτος ίδρυσης επίσης 1928, Αριθμός Μητρώου Ε.Π.Ο. 125, με πρώτο πρόεδρο τον Αργύριο Στέφου). Η νέα ομάδα που προέκυψε το 1964 από την συγχώνευση αγωνίστηκε με τον Αριθμό Μητρώου Ε.Π.Ο. 106 του Ολυμπιακού Κοζάνης γι’ αυτό και επίσημα η ομάδα εξακολούθησε να φαίνεται ως Ολυμπιακός Κοζάνης για τα επόμενα 4 χρόνια. Το 1968 έγινε η τυπική μετονομασία του Ολυμπιακού Κοζάνης σε «Φίλαθλο Σωματείο Κοζάνη» το οποίο ακόμα και σήμερα διατηρεί τον Αριθμό Μητρώου Ε.Π.Ο. 106.
Το έμβλημά του είναι το ρολόι (καμπαναριό) που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία της Κοζάνης καθώς και το έτος 1928 ως φόρος τιμής στο κοινό έτος ίδρυσης των δύο ομάδων (Ολυμπιακός και Μακεδονικός) που συνενώθηκαν το 1964 για να δημιουργηθεί η Κοζάνη. Τα χρώματα του είναι το κόκκινο (από το κόκκινο του Ολυμπιακού Κοζάνης που τα χρώματα του ήταν το κόκκινο και το κίτρινο) και το λευκό (από το λευκό του Μακεδονικού Κοζάνης που τα χρώματα του ήταν το μπλε και το λευκό). Χρησιμοποιεί ως αγωνιστική έδρα το Δημοτικό Στάδιο Κοζάνης».
-Ποιες ήταν όμως οι προγονικές μορφές του αθλητισμού στην περιοχή, μας το απαντά ο κ. Κορκάς:
Η Κοζάνη είχε τον Εργατικό Αστέρα, ποδοσφαιρική ομάδα από το 1923-1930. Στον Εργατικό Αστέρα έπαιζε ο θείος μου Λουκάς Κορκάς που είχε γεννηθεί το 1911. Μετά έγιναν άλλες δύο ποδοσφαιρικές ομάδες του Ολυμπιακού και του Μακεδονικού που ιδρύθηκαν το 1928 και αγωνίστηκαν μέχρι το 1964, πλην κατοχής και εμφυλίου. Συγχωνεύτηκαν το 1964 σε μία ομάδα που την ονόμασαν «Κοζάνη». Ο Ολυμπιακός αγωνιζόμενος στη Β’ Εθνική, είχε φτάσει μέχρι την είσοδο της Α’ Εθνικής και δεν εισήλθε, μιλάω για το 1961-1963. Ήμουν τότε γενικός γραμματέας του Ολυμπιακού, ενώ το 1963 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του κυπέλλου με αντίπαλο τον Πανιώνιο στην Αθήνα, όπου και ηττήθηκε.
-Πότε ιδρύθηκε ο Εθνικός Κοζάνης;
«Ο Εθνικός ιδρύθηκε το 1971 επί δικτατορίας και του έδωσαν αυτό το όνομα για να εγκριθεί η λειτουργία του. Ανέλαβα από τον Οκτώβριο του 1974 μέχρι το Μάρτιο του 1996. Είχαμε πετοσφαίριση, καλαθοσφαίριση, χειροσφαίριση, κλασσικό αθλητισμό, ναυτικά αθλήματα, κολύμβηση, πυγμαχία, και ενόργανη γυμναστική. Όταν είχε ξεκινήσει ο Εθνικός το 1971 είχε μπάσκετ, βόλλεϋ και στίβο.
1989 συνέντευξη για την άνοδο του βόλλεϋ στην Α' Εθνική - Από δεξιά Τάκης Κυρζόπουλος ο πρώτος πρόεδρος του Εθνικού, ο πρόεδρος του συλλόγου Γιάννης Κορκάς, ο προπονητής Αντώνης Παπαδόπουλος και ο αρχηγός της ομάδας και πασαδόρος Γρηγόρης Γιάντσιος.
Οι αγώνες γίνονταν σε χώρο του γηπέδου ποδοσφαίρου, στο δάπεδο με άσφαλτο μέχρι το 1979 που αναγέρθηκε το κλειστό γυμναστήριο με ενέργειες που είχα κάνει ως πρόεδρος του Εθνικού στον τότε Γ.Γ. Αθλητισμού Κώστα Παπαναστασίου.
Επίσης ήμουν στην ομάδα των πέντε προέδρων πανελληνίως επιλεγέντες από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, προερχόμενοι από αθλητικά σωματεία που ονομάζονταν ΑΚΕΚΑ που θα συμπαραστέκονταν στο ΣΕΓΑΣ, συνεπώς ήμουν πανελλήνιο αθλητικό στέλεχος».
-Μία από τις αγωνίες που πάντα είχαν, έχουν και θα έχουν οι γονείς, είναι αν ο αθλητισμός αποτελεί τροχοπέδη στις σπουδές των παιδιών τους. Ο κ. Κορκάς δίνει την απάντηση με την αναφορά των εξής στοιχείων:
«Από τους περίπου 500 αθλητές και αθλήτριες που συμμετείχαν στο σύλλογο στη διάρκεια της προεδρίας μου, 22 έτη, οι μισοί είναι επιστήμονες όλων των κλάδων της επιστήμης. Έχουμε καθηγητή στο ΜΙΤ της Βοστώνης των ΗΠΑ, ήταν αθλητής της χειροσφαίρισης. Επίσης στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων και της Λαρίσης, ιατροί και στο ΑΠΘ. Τα χρώματα του συλλόγου είναι μπλέ και κόκκινα και έμβλημά του ο Πυρσός. Προπονητές του Εθνικού, δίδαξαν στα ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης πετοσφαίριση και χειροσφαίριση, όταν αποχώρησαν από το σύλλογο».
Ο Εθνικός Κοζάνης συνεχίζει το δημιουργικό του έργο, αποτελώντας αθλητική κυψέλη για την πόλη, ενώ στα αξιοσημείωτα είναι ότι από τη νέα χρονιά η ομάδα χάντμπολ θα αγωνίζεται στην Α1 κατηγορία του πρωταθλήματος γυναικών. Για την ιστορία πρέπει να τονίσουμε ότι η περιοχή μετά τη Μικρασιατική καταστροφή το 1922, αλλά και την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923 δέχτηκε αρκετούς πρόσφυγες (διαβάστε το σχετικό υλικό από συνέδριο του Δήμου Κοζάνης), που όπως έχουμε αναφέρει σε άλλα αφιερώματα, είχαν πλούσια αθλητική και πολιτιστική παράδοση και «μπόλιασαν» με αυτή τις δράσεις τους στις νέες τους πατρίδες.
Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος
Παράρτημα - η λίστα των επιστημόνων αθλητών - αθλητριών όπως παρουσιάστηκε σε αθλητικό συμπόσιο του 1991 με αφορμή τα 20 χρόνια του συλλόγου
