...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
Είχε γεννηθεί στο Γύθειο το 1906 και έξι χρόνια μετά η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Εκεί έγιναν και τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, στην Ένωση Αμπελοκήπων και ακολούθως στον Παναθηναϊκό, όπου εντάχθηκε το 1926. Είχε συμπαίκτη και τον αδερφό του Στέφανο Πιερράκο. Τα δύο αδέρφια συμμετείχαν το 1932 στην ομάδα «Πράσινα Πουλιά» που αποσχίσθηκε από τον Παναθηναϊκό (διαβάστε το σχετικό αφιέρωμα που είχαμε κάνει) και τιμωρήθηκαν από την ΕΠΟ όπως αρκετοί «αποστάτες» παίκτες με ποινές αποκλεισμών από αθλητικές δραστηριότητες.
Το παρατσούκλι του ήταν «Μπρακ». Ο Μίμης Πιερράκος αποδέχτηκε την πρόταση της κυπριακής ομάδας της Ανόρθωσης, μία σελίδα του βιογραφικού του που δεν έχει αναδειχθεί όσο θα της άξιζε και για τρία έτη ήταν παίκτης και προπονητής στην Κύπρο.
Με τον ΠΑΟ κατέκτησε επτά πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Αθηνών, το Πανελλήνιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ανδρών 1929-1930 και το Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών 1940.
Ο θάνατος στην πρώτη γραμμή
Στις 18 Νοεμβρίου 1940 ο Μίμης Πιερράκος που υπηρετούσε με την ειδικότητα του ασυρματιστή, σκοτώθηκε στην περιοχή της Διποταμιάς, όταν η μονάδα του δέχτηκε πυρά από το πυροβολικό των Ιταλών. Ο ίδιος έγραφε γράμμα στον αδερφό του για τη σύλληψη Ιταλού αλεξιπτωτιστή που είχε κάνει την ίδια μέρα.
Απορροφημένος από την επιστολή, δεν καλύφθηκε έγκαιρα και ένα θραύσμα έδωσε τέλος στη ζωή του. Ενταφιάστηκε στην Αλβανία, αλλά μεταπολεμικά ο αδερφός του Στέφανος, εντόπισε τον τάφο του και το 1950 έγινε η μεταφορά των οστών του στο νεκροταφείο Ζωγράφου και ο ενταφιασμός τους έγινε με τις ανάλογες τιμές ενώ ήταν, σκεπασμένα με την ελληνική σημαία και το λάβαρο του Παναθηναϊκού.
Ο Μίμης Πιερράκος στην κυπριακή αθλητική ιστορία
Ο Κύπριος πανεπιστημιακός Πέτρος Παπαπολυβίου έχει αρθρογραφήσει για τον Μίμη Πιερράκο και σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος», στις 26 Οκτωβρίου 2019 με τίτλο «Μίμης Πιερράκος: Παναθηναϊκός, Ανορθωσιάτης και ήρωας του 1940», έγραφε:
«Ένας από τους ήρωες του ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-1941, ήταν ο ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ελλάδος Δημήτρης (Μίμης) Πιερράκος, γνωστός στα ελληνικά γήπεδα ως «Μπρακ». Ο Πιερράκος συνδέεται στενά και με το κυπριακό ποδόσφαιρο, καθώς υπήρξε προπονητής και ποδοσφαιριστής της «Ανόρθωσης» για μια τριετία (1933-1936), έχοντας αφήσει εποχή στο νησί μας, την εποχή της καθιέρωσης του ποδοσφαίρου ως του κυρίαρχου μαζικού αθλήματος.
Ο Μίμης Πιερράκος, για τον οποίο υπάρχουν τα τελευταία χρόνια, με τη στροφή των ερευνητών αλλά και των ποδοσφαιρόφιλων στη μελέτη της ιστορίας του ποδοσφαίρου και των οπαδικών συμβολισμών και συλλογικοτήτων, πολλές βιβλιογραφικές αναφορές (τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο) και έντονο ενδιαφέρον, γεννήθηκε στο Γύθειο το 1909 και ζούσε με την οικογένειά του στους Αμπελόκηπους, στην Αθήνα. Εντάχθηκε από παιδί στην ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού με τον οποίο πήρε το πρωτάθλημα το 1930. Μάλιστα στο επικό για την ελληνική ποδοσφαιρική ιστορία «ματς της οκτάρας» επί του Ολυμπιακού Πειραιώς (8-2, 1 Ιουνίου 1930) σημείωσε δύο γκολ.
Προπονητής του Παναθηναϊκού σε εκείνο το ματς ήταν ο Γιόζεφ Κιούνσλερ, κατόπιν θρυλική μορφή του κυπριακού ποδοσφαίρου και του ΑΠΟΕΛ. Το 1933, στα 24 του χρόνια, ο Πιερράκος δέχτηκε την πρόσκληση της Ανόρθωσης και κατέβηκε στην Κύπρο, ως παίχτης – προπονητής. Για το κυπριακό ποδόσφαιρο ήταν μια πολυτέλεια, ένας «κολοσσός», όπως τον περιγράφουν με θαυμασμό οι αθλητικές συντάκτες των εφημερίδων της εποχής.
Όπως γράφει ο Γιώργος Μελετίου, στον μνημειώδη τόμο για την ιστορία της Ανόρθωσης, ήταν αυτός που πέτυχε το πρώτο γκολ της Ανόρθωσης στο πρώτο πρωτάθλημα της ΚΟΠ, το 1934, αλλά και το πρώτο χατ-τρικ του κυπριακού πρωταθλήματος. Παράλληλα, ήταν μια ευγενική φυσιογνωμία, πρότυπο συμπεριφοράς εντός και εκτός γηπέδων, ένας «εμψυχωτής της αθλητικής κινήσεως της Αμμοχώστου», όπως σημείωνε ο Τύπος κατά την οριστική αποχώρησή του από την Κύπρο, τον Απρίλιο του 1936. Ας σημειωθεί ότι και ο αντικαταστάτης του Παναγιώτης Σουρμελής, με μηνιαίο μισθό επτά λίρες, ήταν και αυτός ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, όπως και ο Αργύρης Γαβαλάς, ο αναμορφωτής της ΑΕΛ και ο θεμελιωτής του ποδοσφαίρου στη Λεμεσό.
Ο Μίμης Πιερράκος έφυγε από την Κύπρο και επέστρεψε στον Παναθηναϊκό έχοντας την υπόσχεση για να διοριστεί στη Δημαρχία ή στην Ούλεν (την εταιρεία ύδρευσης της ελληνικής πρωτεύουσας). Στις 28 Οκτωβρίου του 1940 έσπευσε να καταταχθεί στον στρατό και ζήτησε να τον στείλουν στο μέτωπο, παρότι του πρότειναν να μείνει στα μετόπισθεν».
Συνεχίζοντας ο κ. Παπαπολυβίου, επισημαίνει πως: «Στην Κύπρο ο θάνατός του τιμήθηκε με τον δέοντα σεβασμό. Τον Μάρτιο του 1941, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η Ανόρθωσις τέλεσε θρησκευτικό μνημόσυνο για τα τεθνεώτα μέλη της και υπέρ «του υπέρ πατρίδος πεσόντος εις το αλβανικόν μέτωπον προπονητού της, Δημητρίου Πιερράκου».
Του μνημοσύνου προέστη ο τοποτηρητής της Αρχιεπισκοπής, μητροπολίτης Πάφου Λεόντιος και έγινε στο ναό του Αγίου Γεωργίου Εξορινού, στην παλιά πόλη της Αμμοχώστου. Μνημόσυνά του συνέχισαν να τελούνται και τα επόμενα χρόνια και είναι χαρακτηριστικό ότι στα παιχνίδια που έδωσε ο Παναθηναϊκός στις επισκέψεις του στην Κύπρο (1954 και 1962) τηρήθηκε μονόλεπτη σιγή στη μνήμη του.
Αξίζει να προστεθεί ότι άλλα τρία μέλη της Ανόρθωσης σκοτώθηκαν στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, υπηρετώντας εθελοντικά στον ελληνικό στρατό: Οι φοιτητές της Ιατρικής Αθηνών Βαρνάβας Ε. Σιερίφης και Λουκής Χ. Λιασίδης, στο ευζωνικό και οι δύο, τραυματίες στο Τεπελένι, πέθαναν από τα τραύματά τους, ο πρώτος στο Μεσολόγγι και ο δεύτερος στην Αθήνα και ο Ανδρέας (Άντης) Κ. Φάνος σκοτώθηκε στη Μέση Ανατολή, με την 1η Ταξιαρχία».
Εκδήλωση τιμής και μνήμης πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο στις 24 Οκτωβρίου 2023, στο Δημοτικό Θέατρο “Γεώργιος Λυκούργος” στη Λάρνακα, που συνδιοργάνωσαν η Ανόρθωσις Αμμοχώστου και ο ΑΣΙΛ Λύσης για να τιμήσουν την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. Στην εκδήλωση μίλησε ο κ. Παπαπολυβίου με θέμα “Μίμης Πιερράκος: Παναθηναϊκός, Ανορθωσιάτης και ήρωας του Ελληνοϊταλικού πολέμου”.
Πόσες ανάλογες εκδηλώσεις έχουν γίνει στην Ελλάδα; Λίγες μετρημένες στα δάκτυλα των δύο χεριών και αυτές από συγκεκριμένα πρόσωπα αναλαμβάνουν σχετικές πρωτοβουλίες ανάδειξης της ιστορικής μνήμης και στον τομέα του αθλητισμού, όχι μόνο για τις «κούπες», αλλά και για την ευρύτερη προσφορά σε άλλους τομείς.
Έρευνα: Νάσος Μπράτσος