Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024

Αθλητικός Όμιλος Παλαιού Φαλήρου: 98 χρόνια προσφοράς - Από το Νοέμβριο του 1926 σε λειτουργία

 


...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Ήταν Νοέμβριος του 1926 και μία ομάδα νεαρών, προχώρησε στην ίδρυση συλλόγου με το όνομα «Αθλητικός Όμιλος Παλαιού Φαλήρου», ενώ με έρανο μάζεψαν 6.000 δραχμές, προχώρησαν στην αναγνώριση του συλλόγου και εξέλεξαν Διοικητικό Συμβούλιο.



αγώνας του 1930

Όπως αναφέρει ο ίδιος ο σύλλογος: «Η πρωτοβουλία για τη δημιουργία του Α.Ο.Π.Φ. ανήκει σε τρεις Φαληριώτες. Στους Γιάννη Οικονομίδη, Σωτήρη Κόπανο και Θανάση Καλεμκερή. Πρώτος πρόεδρος εξελέγη ο γυμνασιάρχης Γιώργος Γιαννουσόπουλος».



Αρχικά ήταν μόνο ποδοσφαιρικός σύλλογος και την πρώτη ομάδα στελέχωναν οι Β. Γεωργακόπουλος, Η. Αγγελόπουλος, Ε. Ευσταθίου, Ι. Ηλιόπουλος, Γ. Ζακωνιάτης, Ε. Ζαχαρίου, Γ. Σιγαλός, Ζ. Φλερύ, Γ. Φάρης, Α. Καλεμκερής (αρχηγός) και Κ. Ηλιόπουλος.



Με την πρώτη συμμετοχή στο πρωτάθλημα Γ’ κατηγορίας το 1927-28 το κέρδισε και ανέβηκε στη Β’ όπου την περίοδο 1928-1929 το κατέκτησε και σε διπλό αγώνα μπαράζ με το τελευταίο της Α’ Κατηγορίας Γουδή με 7-2 και 1-0, ανέβηκε στην Α’ είχε δηλαδή αλματώδη εξέλιξη.

Το Μάρτη του 1928 κατεβάζει αθλητές και σε αγωνίσματα στίβου, πετυχαίνοντας διακρίσεις, ενώ ξεκινούν και τα τμήματα βόλεϊ ανδρών και γυναικών, μπάσκετ, αλλά και χάντμπολ.



17-7-1933 AOΠΦ εφημερίδα Αθλητικός Τύπος

Μάλιστα στο βόλεϊ την περίοδο 1929-30 έρχεται δεύτερη ομάδα στο πρωτάθλημα, ενώ εκτός από τη στεριά, ο σύλλογος ανοίγεται καις το υγρό στοιχείο με ίδρυση κολυμβητικού τμήματος.

Πρωτοπόρο για την εποχή το Π. Φάληρο, όχι μόνο καλλιεργεί τον γυναικείο αθλητισμό, αλλά σημειώνει και επιδόσεις. Για δύο χρόνια κερδίζει το πρωτάθλημα Αθηνών στο βόλεϊ γυναικών με τις Παυλίνα Καββαδία (αρχηγός), Ν. Καββαδία, Γ. Καν, Ε. Γιαννακοπούλου, Α. Συναδινού, Α. Καρατζά, Μ. Χορέβα, κλπ



Δομνίτσα Λανίτου – Καβουνίδου Η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 1936

Στο στίβο ξεχωρίζει η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια Δομνίτσα Λανίτου, ενώ στο σύλλογο αγωνίζονται και οι αδελφές Αγγελοπούλου, αδελφές Καν, Νανά Τουφεξή, Καρμανιόλου,Καρατζά, Ιωακείμ, Νικολαΐδου, Βάρθη,Πρωτοπαππά, Φρατζιάκομο, Λαζαροπούλου, Ψημμένου Ι και ΙΙ, Κατίνα Ιωαννίδου, κλπ

Η Παυλίνα Καββαδία κερδίζει πανελληνίως τα 50 και τα 100 μέτρα, ενώ και η Φρατζιάκομο πετυχαίνει σημαντικές νίκες. Έχουν ήδη προστεθεί και τμήματα σκοποβολής και τένις, με αποτέλεσμα η παρέα του 1926 να έχει δημιουργήσει έναν ακμαίο και με πολλά τμήματα αθλητικό σύλλογο.



Βασικό διοικητικό στέλεχος του συλλόγου εκείνη την περίοδο ήταν ο Ι. Κατσαμπής και είχε στο πλευρό του το Β. Γεωργακόπουλο και την Παυλίνα Καββαδία για τα τμήματα αδνρών ο πρώτος και γυναικών η δεύτερη.

Αριθμητικά ο σύλλογος το 1932 είχε 70 ποδοσφαιριστές, 50 κολυμβητές «και άπειρον αριθμόν νέων κοριτσιών τα οποία προετοιμάζει δια τον στίβον, το βόλεϊ κλπ και ότι αυτά τα πραγματικά θαύματα της τεράστιας εργασίας, εκπληρεί με δύο μικρά γήπεδα μπάσκετ και βόλεϊ τα οποία διατηρεί εις το Παλαιόν Φάληρον, το εν εκ των οποίων με ένα μικρό σκάμμα που έχει χρησιμοποιείται και ως γυμναστήριον».

Το Δ.Σ. όπως αναφέρει η εφημερίδα «Αθλητικά Χρονικά» στις 13-4-1932, στελεχώνουν οι: πρόεδρος Ι. Κατσαμπής, αντιπρόεδροι Σολ. Βούλγαρης και Γ. Μεταξάς, σύμβουλοι, Ιων. Λάππας πρόεδρος κοινότητας Παλ. Φαλήρου, Ηρ. Καββαδίας, Γ. Ποπώνης, Κ. Βλάχος, Μιλ. Καρμανίδης, Ι. Οικονομίδης, Σ. Κόπανος, Αθαν. Καλεμκερής, Σ. Καρυδάκης, Β. Ιατρίδης, Χρ. Πασιαλής, Τ. Χασιώτης.

Η εφημερίδα «Αθλητικός Τύπος» στις 21-7-1932 σε αφιέρωμά της στον ΑΟΠΦ σημειώνει πως: «Στις φαληρικές αμμουδιές, πειθαρχία υποδειγματική και θεληματική, με λίγα μέσα μεγάλα κατορθώματα. Εντύπωσης το συντάκτη δημιουργεί το ηλικιακό εύρος των αθλητών που είναι από 10 έως 17 ετών, αλλά και η έλλειψη φαινομένων υπεροψίας των αθλητών που ήταν «ονόματα» προς άλλους που ήταν στο ξεκίνημά τους. Βεβαίως αποδίδονται και εύσημα στη διοίκηση για το έργο της μέσα σε τόσα εμπόδια.



Επίσης η εφημερίδα τονίζει ότι: «Ο ΑΟΠΦ είναι εκείνος που περισσότερο από κάθε άλλο σύλλογο έχει τον πιο ανθηρό γυναικείο αθλητισμό. Και στο κολυμβητικό του τμήμα δεν εννοεί να μείνει πίσω. Η αρχηγός του τμήματος αυτού, η συμπαθής πρωταθλήτριά μας δεσποινίς Παυλίνα Καββαδία, της οποίας δεν υπάρχει φίλαθλος που να μην γνωρίζει την αθλητική δράση της, μαζί με την πρωταθλήτρια της προσθίας κολυμβήσεως στα 100 μέτρα διδα Παν. Κωνσταντινίδου, αποτελούν το βαρύ πυροβολικό του ΑΟΠΦ».


                             ΑΟΠΦ 13-4-1932 Αθλητικά Χρονικά

Κάνοντας αναλυτική αναφορά στους εσωτερικούς κολυμβητικούς αγώνες του ΑΟΠΦ η εφημερίδα «Αθλητικός Τύπος», στις 17-7-1933 επισημαίνει μεταξύ άλλων πως: «Ο ΑΟΠΦ παρά την έλλειψιν μέσων και παρά τας αντιξόους συνθήκας υπό τας οποίας ευρίσκεται , κατόρθωσε χθες χάρις εις την ακάματον δραστηριότητα του προέδρου του κ. Ι. Κατσαμπή, του γραμματέως του κ. Β. Γεωργακόπουλου, του αρχηγού του κολυμβητικού του τμήματος κ. Τζίμου Σταυρίδη και του προπονητού του κ. Χρ. Σβολόπουλου, να μας παρουσιάση ένα πλήρως συγκεκροτημένον κολυβητικόν σύνολον, παρ’ όλον ότι τούτο αποτελείται από νεοτάτους κολυμβητές».



Τα χρόνια περνάνε και όλα αλλάζουν, έτσι στις 23-9-1940 σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Αθλητισμός», ο πρόεδρος του συλλόγου Κ. Καββαδίας αναφέρει ότι αν και το ποδοσφαιρικό τμήμα πήγαινε αρκετά καλά, με τη θέσπιση της εθνικής κατηγορίας και του αποκλεισμού του Π. Φαλήρου από αυτή, το κόστος συντήρησης του ποδοσφαιρικού τμήματος ήταν δυσβάστακτο, με αποτέλεσμα να διαλυθεί το τμήμα και να πέσει το βάρος στο αθλητικό και κολυμβητικό τμήμα.

Ως παράπονο εκφράζει ότι ο σύλλογος σαν μοναδική υποδομή έχει «το ευγενές προσφερόμενον οικόπεδον του κ. Λεκατσά, διαστάσεων 20 Χ45 μέτρων» και όμως από εκεί βγήκαν αυτοί κέρδισαν επί σειρά ετών το πανελλήνιο εφηβικό πρωτάθλημα, το πρωτάθλημα γυναικών και το κύπελλο Αβέρωφ.



Επίσης από το 1937 η ελληνική θαλάσσια ένωση κατασκεύασε κολυμβητήριο και σταμάτησαν οι προπονήσεις στο ανοιχτό πέλαγος.

Και εδώ συνεχόμενες πανελλήνιες νίκες, αλλά ο σύλλογος: «δεν είναι σε θέσιν όχι μόνον προπονητήν να διατηρήση, αλλ’ ούτε και τα απαραίτητα σκουφάκια και σλιπ των κολυμβητών να προμηθευτή».

Με 8 πρώτες νίκες σε 11 αγωνίσματα των κολυμβητικών αγώνων εκείνης της περιόδου, και με εθελοντή – αφιλοκερδώς προπονητή τον Β. Γεωργακόπουλο, ο σύλλογος ακροβατούσε μεταξύ της αθλητικής δημιουργίας και της οικονομικής διάλυσης.

Η πενία έκανε το σύλλογο να σκέφτεται ακόμα και τη διάλυσή του, ενώ ταυτόχρονα έκανε έκκληση για στήριξη των φιλάθλων με συνδρομές (μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ήταν ικανοποιητική η κίνησης τον τομέα αυτό), αλλά και να αιτηθεί επιχορήγηση από την κοινότητα Παλαιού Φαλήρου.



Κώστας Τραυλός

Στην κατοχή

Τραγικό τέλος είχε ο πολυνίκης (21 μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα) αθλητής του ΑΟΠΦ Κώστας Τραυλός, που έφυγε από τη ζωή νεότατος, στη διάρκεια του μεγάλου κατοχικού λιμού 1941-1942.Συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση, και μάλιστα τιμήθηκε μεταπολεμικά είχε και η αείμνηστη η Κική Γαβαλά, που υπήρξε αθλήτρια και διοικητική παράγοντας. Υπήρξε πρωταθλήτρια Ελλάδος στην κολύμβηση και την κωπηλασία, αρχηγός της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του ΑΟΠΦ που κατέκτησε 2 Πανελλήνια Πρωταθλήματα (1948 και 1949), ενώ υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως έφορος τα αγωνιστικά τμήματα του Ομίλου. Διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. και της απονεμήθηκε ο τίτλος της Επιτίμου Προέδρου.



Κική Γαβαλά

Στη μεταπολεμική περίοδο αξίζει να αναφερθεί ότι το 1952 το μικρό οικόπεδο – γυμναστήριο θα χαθεί και μόλις το 1960 ο αείμνηστος Στυλιανός Ρέστης θα χρηματοδοτήσει τη δημιουργία αθλητικών χώρων (το παλαιό Ρέστειο) γήπεδο μπάσκετ και πισίνα 25 μέτρων.

Tην Κυριακή 17 Οκτωβρίου 1954 στην εφημερίδα Αθλητική Ηχώ, παρουσιάζονται οι προτάσεις -υπόμνημα προς το υπουργείο Οικονομικών, από τον ΑΟΠ Φαλήρου για να νοικιάσει για 25 χρόνια τον χώρο που βρίσκονταν το κολυμβητήριο που αχρηστεύτηκε το 1941 στα χρόνια της κατοχής, ώστε να το επισκευάσει και να το επισκευάσει, ώστε να γίνει λειτουργικό. Ενδιαμέσως το ιδιοκτησιακό του πέρασε από 40 κύματα, με το Δήμο της περιοχής να μην καταφέρνει να το λειτουργήσει και τελικά να περνάει στο υπουργείο Οικονομικών. Αναφέρεται μάλιστα ότι υπάρχουν και δωρεές προς τον ΑΟΠΦ για το λόγο αυτό. Λίγες μέρες μετά στις 22 Οκτωβρίου 1954 η ίδια εφημερίδα αναφέρει ότι έληξε αισίως το θέμα και ο ΑΠΠΦ το παίρνει για 20 χρόνια.

                                                       17-11-1949 ΑΘΛ.ΗΧΩ

Επί δικτατορίας, το 1971 όμως οι εγκαταστάσεις αυτές του 1952, θα ισοπεδωθούν για την κατασκευή ξενοδοχείου (που δεν έγινε ποτέ) δημιουργώντας τρομερό πρόβλημα στον Α.Ο.Π.Φ. Το 1973 παραχωρείται από τον Δήμο Π. Φαλήρου ο χώρος επί των οδών Αμφιτρίτης και Θησέως για τη στέγαση του Ομίλου.



Συνοπτικά η ιστορία του συλλόγου όπως την παρουσιάζει στην ιστοσελίδα του:

*22/11/1926 η Πρώτη Γενική Συνέλευση του Α.Ο.Π.Φ.

*Ποδοσφαιρικό Τμήμα Α.Ο.Π.Φ. 1926-1931

*Τμήμα Στίβου Α.Ο.Π.Φ. 1928

*Κολυμβητικό Τμήμα Α.Ο.Π.Φ. 1929

*Το 1929 δημιουργούνται ομάδες Βόλεϊ ανδρών και γυναικών

*Τμήμα Καλαθοσφαίρισης Α.Ο.Π.Φ. 1930

*Τμήμα Υδατοσφαίρισης Α.Ο.Π.Φ. 1930

*Τμήμα Αντισφαίρισης Α.Ο.Π.Φ. 1998

*Το 1981 δημιουργείται το Ε.Α.Κ. Π. Φαλήρου και το 1987 μέσα στο Ε.Α.Κ. εγκαινιάζεται το Κολυμβητήριο που ονομάζεται Ρέστειο.

Έρευνα: Νάσος Μπράτσος