ο Παλλαυρεωτικός το 1953 από το αρχείο της ομάδας
...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...
Συνεχίζουμε το δεύτερο αφιέρωμά μας στον αθλητισμό στο Λαύριο του μεσοπολέμου, μέσα από καταγραφή δημοσιευμάτων της εφημερίδας «Αθλητικός Τύπος» που όπως αναφέραμε και στο πρώτο μέρος συνήθως δεν γίνονταν από επαγγελματίες ανταποκριτές αλλά από εθελοντές φιλάθλους, αθλητές, μέλη διοικήσεων ομάδων και καθηγητές φυσικής αγωγής. Εργατούπολη το Λαύριο με τον κλάδο των μεταλλωρύχων μαζικό και με το μικρασιατικό στοιχείο έντονο, που κουβαλούσε και την πλούσια αθλητική παράδοση που είχε στις χαμένες πατρίδες. Δημοφιλές και λαϊκό σπορ το ποδόσφαιρο συγκίνησε και τους κατοίκους του Λαυρίου που μετά από το επίπονο μεροκάματο φορούσαν τα κοντά παντελονάκια και έπαιζαν, ενώ οι αγώνες συγκέντρωναν μεγάλο αριθμό θεατών. Πάμε λοιπόν στο «δεύτερο ημίχρονο» με την ορθογραφία και τα τοπωνύμια των εφημερίδων της εποχής.
Δυσδιάκριτη η ημερομηνία αλλά στα μέσα Μάρτη αφού η ανταπόκριση γίνεται στις 18 Μαρτίου και αναφέρεται σε αγώνα της «παρελθούσας Κυριακής» όπου ο Πανλαυρειωτικός κέρδισε με 3-1 τον Ολυμπιακό Λαυρείου, αλλά το εντυπωσιακό είναι ότι ο αγώνας έγινε «ενώπιον δύο χιλιάδων θεατών».
Eκλογές στον Πανλαυρεωτικό και στις 4-4-1932 ο «Αθλητικός Τύπος» δίνει την πληροφορία ότι την προηγούμενη Κυριακή η ομάδα κέρδισε με 3-2 την ομάδα του Πρακτικού Λυκείου και την ίδια μέρα έγιναν εκλογές όπου εκλέχθηκαν οι Ι. Σακελλαρίου, Σ. Κανατούρης, Ν. Ορφανίδης, Βικελής, Καναμάρης, Λιδωρίκης και Λαγός.
Στις 29-4-1932 το δημοσίευμα στις 24-4 ο αγώνας του Παλλαυρεωτικού με τον τοπικό Ηρακλή που έχασε με 3-0. Η σύνθεση των νικητών: Παπαντωνίου, Τσώνος, Αργυρίου, Μπάχος, Ζαχαράκης, Κωνσταντάκης, Θεοχαρίδης, Αργυρός ΙΙ., Οικονομόπουλος, Κωνσταντινίδης, Μόνος.
Ας κάνουμε όμως και μία παρένθεση και από τον «Αθλητικό Τύπο», να αναφερθούμε σε δύο δημοσιεύματα της εφημερίδας «Αθλητικά Χρονικά». Το πρώτο έχει ημερομηνία 11-5-1932 και αναφέρει ότι πάνω από 1.000 θεατές παρακολούθησαν στις 2 Μαΐου το Λαυριακό ντέρμπι ανάμεσα στον Παλλαυρεωτικό και τον Ολυμπιακό Λαυρίου με νικητή τον πρώτο με 3-0. Έτσι οι ερυθρόλευκοι δεν μπόρεσαν να πάρουν τη ρεβάνς από το 3-1 του Μάρτη όπου είχαν ηττηθεί.
Η σύνθεση του Παλλαυρεωτικού ήταν: Παπαντωνίου, Τσώνος, Αργυρός Ι., Κωνσταντάκης, Ζαχαράκης, Μπάχος, Μόνος, Κωνσταντινίδης (αρχηγός και πέτυχε και χατ τρικ), Αργυρός ΙΙ., Κύβελλος.
Επόμενο δημοσίευμα της 1-7-1932 που αναφέρεται σε αγώνα της 19-6-1932 μεταξύ Βυζαντίου και Παλλαυρεωτικού, με το Βυζάντιο να κερδίζει με 3-2. Η σύνθεση του Βυζαντίου: Α. Μαργαρίτης, Στ. Κεφφαλωνίτης, Κ. Ιορδανίδης, Γρηγοριάδης (αρχηγός), Ιωσήφ Μυτιάς, Γ. Μπαρούτης, Στ. Περλάκας, Ηλίας Μιχαηλίδης, Δρεζέτας, Κουβάτσος,Κοσμάς.
Δεν είναι όμως το ποδόσφαιρο καθώς στις 5 Ιουνίου 1932 (το δημοσίευμα στις 10-6-1932) γίνονται αθλητικοί σχολικοί αγώνες μεταξύ του Πρακτικού Λυκείου Λαυρίου και του Γυμνασίου Κορωπίου.
«Την παρελθούσαν Κυριακήν», αναφέρει η εφημερίδα στις 17 Ιουνίου 1932, έγιναν οι αγώνες Παλλαυρειωτικός-Ηρακλής: 2-1 (δύο γκολ ο Νίνος) και Ολυμπιακός Λαυρείου-Κεραυνός Κερατέας 1-1.
Εκδρομή στην Ελευσίνα έκανε ο Παλλαυρεωτικός στις 21-8-1932 και αγωνίστηκε με τον Ελευσινιακό που είχε ενισχυθεί και με παίκτες του Παναθηναϊκού, με τους Λαυριώτες να κερδίζουν 2-1, αν και είχαν απουσίες βασικών στελεχών τους. Αναφορά στην εφημερίδα στις 29-8-1932.
Δημοσίευμα της 2-4-1932 που αναφέρεται σε αγώνα που έγινε την «παρελθούσαν Κυριακήν», όπου ο Ολυμπιακός Λαυρίου πήγε να παίξει στην Κερατέα με τον τοπικό Κεραυνό και με διαιτητή (Παπαδόπουλος) από την Κερατέα. Τελικό αποτέλεσμα 2-1 υπέρ των ερυθρόλευκων του Λαυρίου και με ένα τρίτο γκολ να έχει ακυρωθεί μετά από «πιέσεις» της εξέδρας προς τον διαιτητή.
Ο Ολυμπιακός κατέβασε τους: Π. Τιτόλης, Ν. Μυστακίδης, Σ. Χριστοδουλάτος, Δ. Γιαννόπουλος, Μ. Πιερράκος, Σ. Γιαννόπουλος, Σ. Δαμιανίδης, Α. Ψαρράκης, Λ. Κουρτάκης, Μ. Ψαρράκης, Χ. Κούκουρας. Τα γκολ πέτυχαν ο Λ. Κουρτάκης και ο Σ. Δαμιανίδης.
Κυριακή της «παρεξήγησης». Είναι 2-7-1932 και η εφημερίδα αναφέρεται τους αγώνες που έγιναν την προηγούμενη Κυριακή. Ο Πανλαυρεωτικός χάνει με 2-0 από τους φιλοξενούμενους της Ένωσης Αγίου Βασιλείου (Ρουφ). Η λήξη ήρθε δύο λεπτά πριν την κανονική της διάρκεια καθώς παίκτης τον γηπεδούχων συνεπλάκη και γρονθοκόπησε παίκτη των φιλοξενουμένων.
Ακολούθησε ο αγώνας Βυζάντιο - Ηρακλής με το Βυζάντιο να προηγείται, τον Ηρακλή να ισοφαρίζει και να αμφισβητούν το τέρμα του οι αντίπαλοι με συνέπεια να αποχωρήσουν δέκα λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα.
Να και οι πρώτες στατιστικές. Δημοσίευμα της 10-8-1932 με αφορμή νίκη του Παλλαυρετικού επί του Παλαιού Φαλήρου με 4-0 που «ηγωνίσθη απεγνωμένως». Γράφει ο «Αθλητικός Τύπος» με υπογραφή Σ.Γ. ΣΑΚΕΛ., ότι «πλείσται ομάδες ξέναι έχουν συναντηθή με ομάδας του Λαυρείου. Επί των 100 δε τοιούτων συναντήσεων οι 80 είναι νίκαι των ομάδων μας, αι 10 είναι ήττα και 10 ισοπαλίαι». Βέβαια από πότε ξεκινάει η καταγραφή δεν αναφέρεται, αλλά στα πρώτα βήματα του αθλητισμού όλα συγχωρούνται. Η νικήτρια και η σύνθεσή της: Παπαντωνίου, Τσώνος, Δεστέφανος, Γαβαλάς, Ντάλης, Γιαννόπουλος, Ψαρράκης, Αργυρός, Οικονομόπουλος, Νίνος, Μόνος. Αν δεν είναι συνωνυμία, παίζει ως ενισχυτικός και ένας από τους Ψαρράκηδες του Ολυμπιακού Λαυρίου.
Σε άλλο δημοσίευμα την ίδια μέρα 10-8-1932 διαβάζουμε ότι «την παρελθούσαν Κυριακήν» ο Παλλαυρειωτικός Α.Ο. Λαυρείου πήγε στο Ζηρίνειο και κέρδισε τον Γ.Σ. Κηφισιάς με 2-1.
Σύνθεση: Α. Παπαντωνίου, Θ. Τσώνος, Γ. Μπάγος (αλλού αναγράφεται ως Μπάχος), Γ. Δεστέφανος, Μ. Ψαρράκης, Α. Αργυρός, Κ. Οικονομόπουλος, Α. Νίνος, Τ. Μόνος, Γ. Αργυρός και Μοχονάς.
Τις 15-8-1932 διαβάζουμε πιθανόν για τον ίδιο αγώνα αναλυτικό ρεπορτάζ με το επιπλέον στοιχείο ότι τα τέρματα πέτυχαν ο Οικονομόπουλος και ο Νίνος, αλλά σαν τελικό σκορ αναφέρεται το 2-0 και όχι το 2-1 του προηγούμενου δημοσιεύματος.
Εντοπίζουμε όμως μία διαφορά στη σύνθεση που είναι: Α. Παπαντωνίου, Θ. Τσώνος, Γ. Μπάγος, Γ. Δεστέφανος, Μ. Ψαρράκης, Α. Αργυρός, Κ. Οικονομόπουλος, Α. Νίνος, Τ. Μόνος, Γ. Αργυρόςκαι Ζαχαράκης αντί για Μοχονάς, που αναφέρεται στην προηγούμενη σύνθεση. Άρα ίσως να έγιναν δύο εκδρομές στην Κηφισιά, στις οποίες πάντως ακολούθησαν και φίλαθλοι από το Λαύριο.
Δημοσίευμα της 1 Ιουνίου 1932 στην εφημερίδα «Αθλητικός Τύπος» με υπογραφή «Φίλαθλος Λαυρειώτης» και τίτλο «Ο Παλλαυρεωτικός».
Μεταφέρουμε λοιπόν:
«ΛΑΥΡΕΙΟΝ, Μάιος (του ανταποκριτού μας).
Ιδρυθέν εν Λαυρείω τω 1929, κατά γενικήν ομολογίαν εξελίχθη εις εν εκ των καλλιτέρων σωματείων της πόλεως ταύτης.
Δύναται τις να ειπείν ότι εφέτος απέβη και το ισχυρότερον. Παρατάσσει δύο πλήρεις ομάδας Α' και Β' εκ των οποίων η πρώτη κατά τας μέχρι σήμερον υπερεξήκοντα συναντήσεις της μετά διαφόρων εντοπίων και μη ομάδων εξήλθε νικήτρια εις τας πλείστας τούτων, αι δε νίκαι της εναντίον των ξένων ιδία ομάδων και αι λαμπραί εμφανίσεις της κατά τας συναντήσεις ταύτας δικαιολογούν ευλόγως την λατρείαν ης απολαύει το σωματείον τούτο παρά των χιλιάδων φιλάθλων της πόλεώς μας.
Εφέτος από του Ιανουαρίου και εντεύθεν ενίκησε δις τον Ολυμπιακόν Λαυρείου με 3-1 και 3-0, δις επίσης τον Ηρακλή Λαυρείου με 2-0 και 3-0, άπαξ το Βυζάντιον Λαυρείου με 5-1, άπαξ το Λύκειον Λαυρείου και ήλθεν ισόπαλος με την ισχυράν ομάδα του Ηφαίστου Αθηνών.
Αι νίκαι του αύται επί των ανωτέρων εντοπίων ομάδων πολύ ευλόγως μαρτυρούσι την ικανότητα και την τεχνική ανωτερότητα της εν λόγω Α' ομάδος του επί των λοιπών Λαυρειωτικών συλλόγων εις βαθμόςν ώστε αναντιρρήτως να θεωρήται αύτη ως η πρωταθλήτρια ομάς της πόλεώς μας.
Ένεκεν της λίαν αξιολόγου ταύτης δράσεως του Παλλαυρεωτικού υπάρχει η πεποίθησις ότι όπως κατά τα παρελθόντα έτη και κατά το παρόν και επ' ευκαιρία του θέρους θα κατέλθωσιν εις Λαύρειον πλείσται ποδοσφαιρικαί ομάδες αθηναϊκών και επαρχιακών συλλόγων, ίνα συναντηθώσι μετά της καλής ομάδος του Παλλαυρεωτικού συνδυάζουσαι άλλωστε τους τοιούτους αγώνας των με θαυμασίας εκδρομάς μέχρι του μαγευτικού Σουνίου. Η α' ποδοσφαιρική ομάς του αποτελείται εκ των: Παπαντωνίου, Τσώνου, Αργυρού Ι., Ζαχαρακη, Κωνσταντάκη, Μπάχου, Δανουκάρα, Μόνου, Κωνσταντινίδου, Νίνου, Οικονομόπουλου, Αργυρού ΙΙ., Δεστέφανου και Κυβέλου».
Μεταπολεμική περίοδος: 1948 το Βυζάντιο Λαυρίου σε αγώνα στην Μακρόνησο
Δικό μας σχόλιο, ότι αυτά που «ανακάλυψε» η Τοπική Αυτοδιοίκηση τα τελευταία χρόνια για τον αθλητικό τουρισμό, δηλαδή υποδομές που να αξιοποιούν τα φυσικά πλεονεκτήματα του τόπου και να προσελκύουν και αθλητικές δραστηριότητες, σκέψη ιδιαίτερα σημαντική που ενισχύει και τις τοπικές οικονομίες, κάποιες μακρινές εποχές, χωρίς τα σημερινά μέσα, τα είχαν αντιληφθεί σχεδόν 100 χρόνια πριν οι δραστήριοι σκαπανείς του αθλητισμού εκείνων των χρόνων. Θα επανέλθουμε με τα χρόνια που ακολούθησαν.
Σχετικά θέματα
Αθλητισμός στο Λαύριο του Μεσοπολέμου (Α’ μέρος)
Λαύριο 1929: Η χωροφυλακή παρεμβαίνει σε ποδοσφαιρικό αγώνα εργατικών ομάδων