Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε λήξει και οι χιλιάδες Έλληνες πρόσφυγες που είχαν φύγει για τη Μέση Ανατολή και την Αφρική, έχουν πια επιστρέψει.
Η χώρα ρημαγμένη, οι υποδομές της σε τραγική κατάσταση και έχει ξεκινήσει η διανομή ειδών πρώτης ανάγκης, η αμερικάνικη βοήθεια κατά κύριο λόγο, γιατί οι εγχώριοι μαυραγορίτες λαδέμποροι της κατοχής και οι πολιτικοί τους εκφραστές, μάλλον δεν είχαν τέτοια πλάνα.
Οι Αμερικάνοι ήθελαν τη στήριξη των ελληνικών κυβερνήσεων για τους δικούς τους διπλωματικούς - πολιτικούς λόγους και δραστηριοποιήθηκαν. Μετά βέβαια έκπληκτοι από το μέγεθος της λαμογιάς, διαπίστωσαν ότι μεγάλο μέρος της βοήθειας το είχαν καταχραστεί οι Μαυρογιαλούροι της εποχής, αλλά αυτούς είχαν για στηρίγματα στη χώρα, με αυτούς πορεύτηκαν.
Στην Ικαρία που ήταν από τα νησιά που έστειλαν πολλούς ανθρώπους στην προσφυγιά, η Ελένη Μάζαρη, είχε επιστρέψει με τα παιδιά της από την προσφυγιά, χωρίς όμως τον άντρα της το Γιώργο Μάζαρη που είχε φύγει από τη ζωή λόγω των κακουχιών το 1942 στον Τσεσμέ της Τουρκίας.
Τα δέματα με τη βοήθεια διανεμήθηκαν και στην Ικαρία και έτσι η Ελένη Μάζαρη (γιαγιά του γράφοντος) το παρέλαβε και κράτησε τα αποδεικτικά στοιχεία για να τα βρω δεκαετίες μετά στη δεδομένη χρονική συγκυρία και να κάνω τις απαραίτητες συγκρίσεις στις δύο εποχές.