Ελληνικές οργανώσεις της διασποράς απέστειλαν πριν μερικές μέρες επιστολή στην Καγκελάριο της ΟΔΓ Άνγκελα Μέρκελ και τους αρχηγούς των γερμανικών κομμάτων θέτοντάς τους ευθέως το ζήτημα των στέρεα θεμελιωμένων και απαράγραπτων οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Η επιστολή, χαρακτηριστικά, καταλήγει ως εξής:
"Μετά από 80 χρόνια απαιτούμε από τη γερμανική Κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα και τα μέλη της Ομοσπονδιακής Βουλής να ανοίξουν διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για την επίλυση ενός τόσο σοβαρού θέματος. Η αποκατάσταση της δικαιοσύνης θα βελτιώσει τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Γερμανίας και θα αναπαύσει τις ψυχές των φονευθέντων. Θα στείλει δε ένα ισχυρό, διαρκές μήνυμα κατά του φασισμού."
Το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα εκφράζει την ικανοποίησή του για τη σημαντική αυτή πρωτοβουλία. Ο ιερός μας αγώνας για Δικαιοσύνη κι Αποζημίωση, ένας αγώνας δημοκρατικός, που ενώνει τον ελληνικό με το γερμανικό λαό, θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση μέχρι την τελική δικαίωση!
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Αναλυτικά, η επιστολή των ελληνικών οργανώσεων της διασποράς έχει ως εξής:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΣΤΙΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2021)
Συμπληρώθηκαν φέτος 80 χρόνια από τότε που η Γερμανία του Χίτλερ εισέβαλε στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου του 1941. Πολλές σφαγές διαπράχθηκαν στη χώρα έως το 1944. Η συνολική μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ανήλθε στο 13,5%. Η Wehrmacht κατέστρεψε 1.770 περίπου χωριά στη διάρκεια της Κατοχής, με 131 μέχρι τώρα αναγνωρισμένα ολοκαυτώματα. Σ’ αυτό το επετειακό έτος που διανύουμε το ζήτημα των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα είναι επίκαιρο όσο ποτέ.
Μερικές από τις κοινότητες που υπέφεραν από τη ναζιστική θηριωδία είναι το Δίστομο, τα Γιαννιτσά, τα χωριά της επαρχίας Βιάννου, το Κοντομαρί, η Κάνδανος, ο Αλικιανός, τα Ανώγεια, η Δαμάστα, ο Χορτιάτης, το Κομμένο, η Κλεισούρα, οι Πύργοι και το Μεσόβουνο, τα Κερδύλλια, η Καισαριανή, η Μουσιωτίτσα, η Παραμυθιά, η Υπάτη, και οι Λιγκιάδες. Η χειρότερη σφαγή έγινε στα Καλάβρυτα και τα γύρω χωριά στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 όπου εκτελέστηκαν 1.436 άτομα.
Ο επίσημος κατάλογος των κλοπών και λεηλασιών των γερμανικών στρατευμάτων στη διάρκεια της Κατοχής δημοσιεύθηκε από το ελληνικό κράτος το 1946. Περιλαμβάνει 8.500 κινητά αρχαία αντικείμενα που είχαν κλαπεί. Αυτά τα έργα δεν έχουν επιστραφεί ενώ εμφανίζονται σε ορισμένα μουσεία, σε δημοπρασίες και σε ιδιωτικές συλλογές
Η Διασυμμαχική Διάσκεψη των Παρισίων (Νοέμβριος 1945 – Ιανουάριος 1946) προσδιόρισε στα 7,181 δις δολάρια (αγοραστικής αξίας 1938) τις επανορθώσεις της ΟΔΓ προς την Ελλάδα (χωρίς σ’ αυτό το ποσό να περιλαμβάνεται το κατοχικό δάνειο και οι αρχαιολογικοί και πολιτιστικοί θησαυροί, που είχαν κλαπεί και λεηλατηθεί). Ωστόσο, ενώ η Ιταλία και η Βουλγαρία εξόφλησαν τις οφειλές τους προς την Ελλάδα, η ΟΔΓ δεν απέδωσε όσα οφείλει και απορρίπτει συνεχώς τα ελληνικά αιτήματα για έναρξη σχετικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο πλευρών προβάλλοντας διαφορετικές, κατά περίοδο, δικαιολογίες. Τα τελευταία χρόνια η ΟΔΓ επικαλείται ότι, τάχα, η Συνθήκη 2+4 (Μόσχα, 1990) έχει ρυθμίσει όλα τα ζητήματα των επανορθώσεων συνολικά και περιεκτικά.
Όμως, η Επιστημονική Υπηρεσία του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου δεν συμφωνεί με την ομοσπονδιακή γερμανική Κυβέρνηση. Σε σχετική γνωμοδότηση που δημοσιεύτηκε το 2019 αναφέρει ότι η Ελλάδα δεν έχει ποτέ παραιτηθεί από τις αξιώσεις της έναντι της ΟΔΓ. Για, δε, τη Συνθήκη 2+4 (για την οποία η Γερμανία υποστηρίζει ότι διευθετεί και τα θέματα των ελληνικών αξιώσεων) η Επιστημονική Υπηρεσία γράφει: «Οι αποζημιώσεις στην πραγματικότητα δεν αναφέρονται καν στη σύμβαση της Συνθήκης. Η Ελλάδα, ως τρίτη χώρα που δεν συμμετείχε στις εργασίες της Συνθήκης, θα έπρεπε να είχε συμφωνήσει ρητώς με τα προκύπτοντα μειονεκτήματα». Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα δεν δεσμεύεται από μία Συνθήκη στη σύναψη της οποίας δεν συμμετείχε και την οποία δεν έχει υπογράψει και κυρώσει. Αντίθετα, η Γερμανία δεσμεύεται ρητώς από την ευεργετική γι’ αυτήν Συνθήκη του Λονδίνου του 1953, που επέτρεψε την ανοικοδόμηση της χώρας, και οφείλει να σεβαστεί την υπογραφή της.
Οι απαιτήσεις της Ελλάδας έναντι της Γερμανίας αναφέρονται σε ζημίες που υπέστησαν η χώρα και Έλληνες πολίτες στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, στην απώλεια Ελλήνων πολιτών, στην επιστροφή του αναγκαστικού δανείου της Τράπεζας της Ελλάδας προς το τρίτο Ράιχ και με τους τόκους καθώς και στο εναπομείναν υπόλοιπο μη καταβληθεισών επανορθώσεων από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ζητούμε επίσης την επιστροφή των αρχαιοτήτων και των άλλων πολιτιστικών αγαθών, που τα γερμανικά στρατεύματα έκλεψαν και λεηλάτησαν από την Ελλάδα.
Τρεις τουλάχιστον ρηματικές διακοινώσεις έχει υποβάλει η Ελλάδα προς τη Γερμανία για τη ρύθμιση των χρεών της προς τη χώρα μας: Το Νοέμβριο του 1966, στις 14 Νοεμβρίου 1995 και στις 4 Ιουνίου 2019 με τις οποίες εζητείτο η έναρξη διαπραγματεύσεων για την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων από τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η αποπληρωμή του κατοχικού δανείου και η επιστροφή των πολιτιστικών αγαθώ.
Μετά από 80 χρόνια απαιτούμε από τη γερμανική Κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα και τα μέλη της Ομοσπονδιακής Βουλής να ανοίξουν διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για την επίλυση ενός τόσο σοβαρού θέματος. Η αποκατάσταση της δικαιοσύνης θα βελτιώσει τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Γερμανίας και θα αναπαύσει τις ψυχές των φονευθέντων. Θα στείλει δε ένα ισχυρό, διαρκές μήνυμα κατά του φασισμού.
Βασίλειος Ματαράγκας, Πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου.
Δρ. Θεόδωρος Χαλάτσης, Πρόεδρος του Καναδικού Ελληνικού Κογκρέσου.
Capt. Ευάγγελος Ρήγος, Πρόεδρος της Διεθνούς Ελληνικής Ένωσης
Μαρία Δελιβάνη-Πρόεδρος του Ιδρύματος Δελιβάνη, τ. Πρύτανης.
Ιωάννης Γκέκας-Πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ενωσης Γερμανίας