Το ίδιο το ιστορικό γεγονός είχε συμβεί στις 5 Γενάρη του 1944, αλλά οι εκδηλώσεις τιμής και μνήμης γίνονταν πάντα ανήμερα της Αγίας Τριάδας, στην ομώνυμη περιοχή όπου έγινε το πεδίο των γεγονότων. Ο κορονοϊός δεν επέτρεψε να τιμηθεί η επέτειος όπως άλλες φορές. To χωριό της Καλοσκοπής κάηκε δύο φορές από τους Γερμανούς το Πάσχα και τον Αύγουστο του 1944.
Ο Δήμος Δελφών αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση:
«Επέτειος εορτασμού ιστορικής Μάχης Αγίας Τριάδας Καλοσκοπής.
Φέτος συμπληρώθηκαν 76 χρόνια από την ιστορική μάχη της Αγίας Τριάδας Καλοσκοπής, εκεί που στις 5 Γενάρη του 1944, ομάδα του 1ου Λόχου Παρνασσίδος έπεσε σε γερμανική ενέδρα με τραγικό απολογισμό τριαντατρείς αντάρτες, ανάμεσά τους τρεις Εβραίοι και δυο Σοβιετικοί, που έχασαν τη ζωή τους σε μια άνιση μάχη με τους κατακτητές.
Μέσα στο βαρύ χειμώνα, στις 5 Ιανουαρίου 1944, στην Αγία Τριάδα, ο λόχος του ανθυπολοχαγού Χαράλαμπου Μώκου, του θρυλικού Καλλία, με καπετάνιο τον υπολοχαγό Παναγιώτη Τζιβάρα πήρε εντολή να χτυπήσει τους Γερμανούς και τους γερμανοντυμένους Έλληνες προδότες. Έπεσε σε ενέδρα Γερμανών και σε λίγα λεπτά τα πολυβόλα των κατακτητών έστειλαν την αντάρτικη ομάδα στο Πάνθεον των ηρώων.
Τάφηκαν όλοι σε ομαδικό τάφο στην Αγία Τριάδα, εκτός από τον αξέχαστο Καλλία, που τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Μαυρολιθάρι. Από το τρίγωνο του θανάτου γλίτωσαν μόνο τρεις συναγωνιστές. Ο πρώην παπάς Μπάκας, η νοσοκόμα του Λόχου και ο Σπανόπουλος από την Άμφισσα.
Κάθε χρόνο, ανήμερα της Αγίας Τριάδας, πραγματοποιείται εκδήλωση μνήμης από το Δήμο Δελφών σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Καλοσκοπιτών Παρνασσίδας «Η Αγία Τριάς», με τέλεση δοξολογίας στο εξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας και εν συνεχεία επιμνημόσυνης δέησης στο μνημείο των πεσόντων.
Φέτος, η εκδήλωση μνήμης δεν θα πραγματοποιηθεί, όπως τα τελευταία χρόνια, λόγω των έκτακτων μέτρων που έχουν ληφθεί κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, αντιμετώπισης διασποράς του κορονοϊού, παρά μόνο επιμνημόσυνη δέηση από το Σύνδεσμο Καλοσκοπιτών Παρνασσίδας «Η Αγία Τριάς», με τη παρουσία του Τοπικού Συμβουλίου Καλοσκοπής, του Αντιδημάρχου Δ.Ε. Γραβιάς και του Δημάρχου Δ. Δελφών».
Στην Κουκουβίστα βρε παιδιά επήγανε μια νύχτα,
Αχ μανούλα μας γλυκιά,
Και πέσανε στους Γερμανούς απάνω τους με λύσσα,
Άι πατρίδα μας γλυκιά.
Με δυό ριπές σκοτώθηκαν τριάντα παλληκάρια,
Αχ μανούλα μας γλυκιά,
Καλλίας ήταν λοχαγός και καπετάν Τζιβάρας,
Άι πατρίδα μας γλυκιά,
Ο Δήμος ο πολιτικός, όλοι τους ένας κι ένας,
Αχ μανούλα μας γλυκιά.
Ήταν στη μάχη γίγαντες, παιδιά αντρειωμένα,
Άι πατρίδα μας γλυκιά.
Έπεσαν για τη λευτεριά, για τη γλυκιά πατρίδα,
Άι πατρίδα μας γλυκιά.
Τους κλαίνε όλα τα χωριά,
Αχ μανούλα μας γλυκιά,
και η γλυκιά πατρίδα,
Άι πατρίδα μας γλυκιά.