Μόνο στα λόγια…
Ήταν το 1987 όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου θεσμοθέτησε τη μη κρατική ραδιοφωνία, ένα δίκαιο αίτημα τόσο επιχειρηματιών, δήμαρχων, όσο και ανθρώπων που αγαπούσαν το μέσο, ακροατών των, τότε, πειρατών. Σκοπός του νόμου 1730/1987 ήταν η πολυφωνία στην ψυχαγωγία και την ενημέρωση.
Το πλαίσιο λειτουργίας της Δημοτικής (αρχικά) Ραδιοφωνίας ορίστηκε με το ΠΔ 25/1988 και τα επόμενα χρόνια πληθώρα ρυθμιστικών νόμων και διατάξεων προσπάθησαν να ρυθμίσουν ένα άναρχο τοπίο, με ευρύτερα γνωστούς τους νόμους Βενιζέλου και Ρουσοπούλου για τα ΜΜΕ.
Το γενικό πνεύμα των νόμων βασιζόταν στο ότι δεν γίνεται να διαχειρίζεσαι δημόσιο αγαθό χωρίς να έχεις ένα ελάχιστο επίπεδο ποιοτικού προγράμματος και αδιάλειπτο πρόγραμμα καθ΄ όλο το εικοσιτετράωρο, με ζωντανά δελτία ειδήσεων. Ιδιαίτερα για τους σταθμούς με ενημερωτική άδεια οι προϋποθέσεις ήταν συγκεκριμένες και ο στόχος ήταν η άμεση και έγκυρη ενημέρωση των ακροατών, πρακτική που ακολουθείται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.
Μετά το τσουνάμι της Ινδονησίας το 2004, σε πάρα πολλές χώρες το πλαίσιο ενημέρωσης για φυσικές καταστροφές, έγινε πολύ αυστηρό και συγκεκριμένο, ιδίως στο πλαίσιο της συνεργασίας των ραδιοφωνικών σταθμών με τις αρμόδιες αρχές, καθώς το ραδιόφωνο είναι το μέσο στο οποίο έχει πρόσβαση οποιοσδήποτε ακόμα και στο δρόμο ή στο αυτοκίνητο.
Ανεξαρτήτως όμως οποιουδήποτε νομικού πλαισίου υπάρχει και η λεγόμενη εταιρική ευθύνη, όρος που αναφέρεται στις ενέργειες των επιχειρήσεων που αποσκοπούν στη συμβολή αντιμετώπισης περιβαλλοντικών και κοινωνικών ζητημάτων, πολλώ μάλλον σε επιχειρήσεις που διαχειρίζονται δημόσιο αγαθό και υποχρέωση τους είναι η ενημέρωση.
Με όλα αυτά τα δεδομένα πώς να εξηγήσεις το χάος που επικρατεί στη Ελλάδα ιδίως μετά το 2009;
Πώς να εξηγήσεις το γεγονός ότι ραδιοφωνικός σταθμός με ενημερωτική άδεια μεταδίδει, προσχηματικά, κεντρικό δελτίο ειδήσεων στις τρεις μετά τα μεσάνυχτα;
Πώς να ερμηνεύσεις το γεγονός ότι στο σεισμό της Κω το καλοκαίρι του 2017, με καταστροφές και νεκρούς, σε ενημερωτικό σταθμό, το δελτίο ειδήσεων δεν μετέδωσε την είδηση, καθώς ήταν ηχογραφημένο;
Ποια ραδιόφωνα προειδοποιούν με ορθό τρόπο για τις ανακοινώσεις των έκτακτων καταστροφικών φαινομένων; (π.χ. Μάνδρα Αττικής)
Tι μετέδιδαν τα ραδιόφωνα το βράδυ της 10/07/19, πριν πλήξουν και αφού έπληξαν τα ακραία φαινόμενα τη Χαλκιδική; Η Μετεωρολογική Υπηρεσία είχε ήδη μιλήσει για έκτακτα καιρικά φαινόμενα, δεν τα αξιολόγησαν οι υπεύθυνοι των ραδιοσταθμών;
Ετεροχρονισμένα, μετά τις καταστροφές και τις ανθρώπινες απώλειες όλοι μιλούν, πότε επιτέλους θα αναλογιστούμε για το τι κάνουμε πριν; Υπάρχει το προσωπικό να ειδοποιήσει και να ενημερώσει για τα προληπτικά μέτρα μιας ενδεχόμενης φυσικής καταστροφής ή πάλι θα αναλύουμε τι έπρεπε να γίνει;
Ο λόγος των επιφυλάξεών μας είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλοί ραδιοσταθμοί σήμερα, και αφορά την υποστελέχωση όλων των ειδικοτήτων αλλά και στην κακή συντήρηση του, στις περισσότερες των περιπτώσεων, παλιού τεχνικού εξοπλισμού, καθώς και τα φαινόμενα μουσικών ραδιοσταθμών χωρίς τα μονόλεπτα δελτία ειδήσεων, ενημερωτικών σταθμών που «κλειδώνουν» το βράδυ κ.α. Αν μια ανάλογη καταστροφή γίνει μετά τα μεσάνυχτα, υπάρχει προσωπικό να έρθει σε επαφή με την πολιτική προστασία; Υπάρχει δημοσιογράφος στις εγκαταστάσεις του σταθμού να διακόψει την ροή προγράμματος και να μεταδώσει την πληροφορία; Υπάρχει τεχνικό προσωπικό για να το υλοποιήσει;
Οι απαντήσεις στα παραπάνω δυστυχώς είναι προφανείς, επιτέλους όμως τι θα πράξει η πολιτεία με τα αρμόδια όργανά της;
Δεν υφίσταται επιχειρηματικότητα με μόνη επένδυση έναν υπολογιστή και μια κεραία. Υφίσταται καταστρατήγηση της αδειοδότησης όπου ο κάθε σταθμός είχε καταθέσει έναν φάκελο με τις προθέσεις και τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει , σχετικά με τη διαχείριση της δημόσιας συχνότητας που ζητούσε να του παραχωρηθεί. Πόσοι άραγε τηρούν έστω και τα μισά;
Δυστυχώς η σημερινή πλειοψηφία της πλέον αντιπροσωπευτικής ένωσης ιδιοκτητών ραδιοφώνων, της ΕΙΙΡΑ, αυτό το ραδιόφωνο θέλει. Ανερμάτιστος σχολιασμός ή μουσικές επιλογές ενός μυαλού ανά ραδιοσταθμό με ένα βαρετό playlist, με μονό στόχο τις διαφημίσεις ή την πολιτική επιρροή…οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα!
Είναι αυταπόδεικτο πως η απόκτηση άδειας λειτουργίας ραδιοσταθμού αποτελεί μία συνθήκη διαρκών υποχρεώσεων προς το κοινωνικό σύνολο που οι εργοδότες της ΕΙΙΡΑ, σε μεγάλο ποσοστό, δεν τηρούν και συγχρόνως υποτιμούν, με ολέθριες συνέπειες.
Για ανακοινώσεις ανάλογες αυτής της 31/7/2018 από την ΕΙΙΡΑ… «Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι».
Το Διοικητικό Συμβούλιο