Στην πρώτη γραμμή των αντιστασιακών δράσεων και των απεργιών στη διάρκεια της κατοχής, ήταν οι εργαζόμενοι στην Τηλεφωνική Εταιρεία, τον πρόγονο του σημερινού ΟΤΕ.
Σε μία από τις απεργιακές τους δράσεις, αυτή της Πρωτομαγιάς του 1944, ακολούθησαν αντίποινα τις επόμενες ημέρες και μετά από τον ονομαστικό κατάλογο μελών του ΕΑΜ της Τηλεφωνικής, που είχε παραδώσει Έλληνας καταδότης, Γερμανοί στρατιώτες και Έλληνες των Ταγμάτων Ασφαλείας πραγματοποίησαν μπλόκο στο κτίριο της Τηλεφωνικής Εταιρείας. Ακολούθησαν συλλήψεις και τελικά στις 7 Μαΐου εκτελέσεις στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Αναδημοσιεύουμε απόσπασμα από παλιότερη συνέντευξή μας με τον μη ευρισκόμενο πια στη ζωή Λευτέρη Χατζηανδρέου, που μερικές από τις ιδιότητες που είχε στο πλούσιο βιογραφικό του ήταν οι εξής:
-τομεακός γραμματέας του ΕΑΜ των εργαζομένων στο εργοτάξιο της ΑΕΤΕ της οδού Κωλέττη το 1942
-γενικός γραμματέας του σωματείου εργατοτεχνιτών της Ανώνυμης Εταιρείας Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος –ΑΕΤΕ (πρόγονος του ΟΤΕ) το 1943
-μέλος της επιτροπής πόλης (Αθήνα) του Εργατικού ΕΑΜ εκ μέρους του Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας το 1943
-γραμματέας του ΕΑΠ, όλου του προσωπικού της ΑΕΤΕ το 1944
-δραπέτης από το γερμανικό στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στο Δομοκό, το 1944, όπου είχε οδηγηθεί μετά τη σύλληψή του
-συνεργάτης της Προσωρινής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης μετά τη δραπέτευσή του
-απολυθείς το 1947 από την ΑΕΤΕ και εξόριστος στην Ικαρία και τη Μακρόνησο
-Τι ήταν το Μπλόκο της τηλεφωνικής;
Απ-Κόντευε Πρωτομαγιά του 1944 και οι Γερμανοί είχαν λυσσάξει με τις κινητοποιήσεις του προσωπικού. Στις 27 Απρίλη, η γενική ασφάλεια και η ειδική ασφάλεια, παίρνουν εντολή να συλλάβουν όσο πιο πολλά εαμικά στελέχη από την τηλεφωνική, για να μας σπάσουν τον τσαμπουκά, όπως έλεγαν.
Εγώ μόλις είχα καταφέρει στη Σταδίου 15, να αποσπάσω από το Γερμανό διοικητή Φρομ, ένα μηνιαίο επίδομα. Φτάνω στην Κωλέττη, όπου ήταν η ασφάλεια και με συλλαμβάνουν και με πάνε αρχικά Ελπίδος 3. Ανήμερα της Πρωτομαγιάς με πήγανε στις φυλακές Χατζηκώστα.
Εκεί βλέπουμε 200 άτομα χωρίς αποσκευές, που τα πήγαιναν για εκτέλεση σαν αντίποινα για το σκότωμα ενός στρατηγού στην Πελοπόννησο. Με οδήγησαν σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στο Δομοκό, από όπου δραπέτευσα. Όσο είχα αυτή τη διαδρομή, έγινε το Μπλόκο της τηλεφωνικής στις 3 Μάη, ενώ εγώ απουσίαζα. Είχαμε 24ωρη απεργία την 1η Μάη 1943 λόγω της Πρωτομαγιάς και Γερμανοί μαζί με διευθυντές λυσσάνε και δίνουν εντολή για μπλόκο στη Σταδίου 15, στην Κωλέττη και στα διάφορα τηλεφωνικά κέντρα. Το μπλόκο γίνεται στις 3 Μάη και συλλαμβάνονται 250 συνάδελφοι. Πιάσανε λοιπόν τους συναδέλφους και τους πήγανε στο Χαϊδάρι.
Το αποτέλεσμα ήταν να νεκρώσει η τηλεφωνική, δεν υπήρχε προσωπικό. Σε δύο μέρες τους απελευθέρωσαν εξ ανάγκης για να δουλέψει το σύστημα. Κράτησαν 15 που τους εκτέλεσαν στην Καισαριανή».
Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος