Aνοιχτή επιστολή στον κλάδο

Ένα χρόνο και…, έκανε να συνέλθει το Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕΣΥ, όσο δηλαδή κρατάει η ομηρία του κλάδου, από κυβέρνηση και εργοδότες –τόσο για το ασφαλιστικό όσο και τα εργασιακά.
Κι αυτό εν μέσω μιας γενικευμένης μνημονιακής επίθεσης που αφορά το σύνολο της κοινωνίας αλλά και ειδικότερα τους εργαζόμενους στον χώρο των ΜΜΕ που μοιάζει όλο και περισσότερο με κρανίου τόπο..

Την ίδια ώρα, η συνδικαλιστική ηγεσία σέρνεται, δείχνει αδύναμη να αντιδράσει στοιχειωδώς, πολύ περισσότερο να κινητοποιήσει τον κλάδο στην υπεράσπιση των στοιχειωδών εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δημοσιογράφων-εργαζομένων στα ΜΜΕ, που είναι αναγκαία ως το πέπλο διασφάλισης της ανεξαρτησίας και της ελευθεροτυπίας, την οποία άλλωστε κατοχυρώνει και το Σύνταγμα .
Μετά από 15 μήνες, από την τελευταία σύγκλιση του Γενικού Συμβουλίου τον Δεκέμβριο του 2015 (!) στοιχειοθετούνται πλέον οι εγκληματικές ευθύνες σχετικά με τη διάχυση της αδράνειας στον Κλάδο - στις τάξεις των εναπομεινάντων εργαζομένων, την ώρα που έχουν εγκαταλειφθεί άλλοι τόσοι στην ανεργία, την  επισφάλεια, τη μαύρη και κακοπληρωμένη εργασία.
Δεν αποτελούν είδηση τα όσα ακούσαμε στο τελευταίο ΓΣ το Σάββατο 18 του Μάρτη, το ότι, δηλαδή,ακόμα δεν υπάρχει σαφής πρόταση από την κυβέρνηση σύμφωνα με την «επίσημη» ενημέρωση – (βλέπε: συστηματική κυβερνητική κοροϊδία) και το ότι οι εργοδότες μόλις καταργήθηκε το αγγελιόσημο έγιναν «μη συνεργάσιμοι». Ουδείς όμως από τη συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου δεν τόλμησε να αναφέρει στο ΓΣ ότι αυτό είναι αποτέλεσμα της πρόσδεσης στο άρμα ενός ακόμη μνημονίου. Είναι η λέξη που απέφυγαν όλοι να αναφέρουν. Όλοι αυτοί που υπηρέτησαν πολιτικά σχέδια που ευθύνονται για όλα τα μνημόνια που έχουμε υποστεί μέχρι τώρα.
Βρέθηκε στο επίκεντρο η προαναλογιστική μελέτη για τη βιωσιμότητα του ΕΔΟΕΑΠ αλλά η κυβέρνηση και η εργοδοσία «φωτογραφίζουν» τη δημιουργία επαγγελματικού ταμείου, όπου ο απλήρωτος και ο άνεργος δεν θα έχουν καμία θέση. Δυστυχώς στο βάθος δεν είναι ο ΕΟΠΠΥ όπως τονίσαμε στο ΓΣ, αλλά οι ορέξεις για ιδιωτική ασφάλιση και μείωση του δημοσίου τομέα στην υγεία, την πρόνοια και την ασφάλιση σε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας όχι μόνο στον κλάδο.
Ακούσαμε ότι οι εργοδότες θέλουν να εντάξουν στον ΕΔΟΕΑΠ ακόμα και με δικαστικές αποφάσεις μη μέλη ενώσεων. Να θυμίσουμε ότι ακόμα και πριν την έλευση των μνημονίων η θέση μας ήταν ξεκάθαρη: οι ενώσεις πρέπει να ανοίξουν στον κόσμο της δουλειάς.

Σήμερα το πιο απροστάτευτο κομμάτι του κλάδου, είτε τους πούμε μπλοκάκηδες, είτε επιτηδευματίες, είτε «επιχειρηματίες», είτε υποαπασχολούμενους, είτε ελαστικούς, αφήνονται έρμαια στις υποδείξεις των εργοδοτών αντί να γίνουν μάχιμη δύναμη στα σωματεία.

Αυτό το «κατόρθωμα» είναι όλο δικά σας, από την αρχή μέχρι το τέλος. Σας το καταλογίζουμε γιατί ήμασταν πάντα από αρχή υπέρ του ανοίγματος των σωματείων με τα απαρχαιωμένα καταστατικά.

Επιδοθήκατε όλο αυτό το διάστημα σε επαφές και συναντήσεις στα υπουργεία και ανεχθήκατε - συρθήκατε στην παρελκυστική πολιτική της κυβέρνησης και τους εκβιασμούς των εργοδοτών, αντί να ενημερώσετε, οργανώσετε και κινητοποιήσετε τους εργαζόμενους στον Κλάδο. Επιδείξατε παραδειγματική αδράνεια-απραξία. Εκτός αν θεωρείτε συνδικαλιστική δράση τις συνεδριάσεις, τις συναντήσεις, τις επαφές, τις ατέρμονες διαβουλεύσεις και τον χαρτοπόλεμο με τα κουρελόχαρτα των non-papers.

Ενημέρωση με ...καπέλο ΜΚΟ

Με αφορμή τη συνεδρίαση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (ΕΟΔ) στην Αθήνα στις 18 και 19 Μάη 2017 γίναμε γνώστες ως ΓΣ μιας λεγόμενης «Χάρτα της Ειδομένης» που υιοθετήθηκε από την ΕΣΗΕΜ-Θ (αλλά με πολλές ενστάσεις και διαφωνίες) και όπως αναφέρεται έχει και την υποστήριξη της ΠΟΕΣΥ (αλλά ουδείς έχει δει ΠΟΤΕ τη “Χάρτα” στο ΔΣ της ΠΟΕΣΥ). Στη Χάρτα η οποία θα παρουσιαστεί και επισήμως στο συνέδριο της ΕΟΔ (ήδη την έχει αναρτήσει στον ιστότοπo της από τον περασμένο Μάιο) αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι οι συνάδελφοι που θέλουν να κάνουν ρεπορτάζ στα καμπ φιλοξενίας προσφύγων, για να μην υποπέσουν σε σφάλματα δεοντολογίας (πχ προβολή προσώπων ανηλίκων, κλπ) ότι πρέπει «να συμβουλεύονται εμπειρογνώμονες και στελέχη ΜΚΟ που γνωρίζουν το θέμα και συνήθως δρουν στο πεδίο».

Από πότε οι ΜΚΟ θα γίνουν «αρχισυντάκτες» στη δουλειά μας, από πότε ένας νεφελώδης χώρος "μη κυβερνητικός" που διαχειρίζεται κυβερνητικά χρήματα, αναδεικνύεται σε ρυθμιστή της δεοντολογίας των δημοσιογράφων για το προσφυγικό;

Ποιοι είναι αυτοί οι «εμπειρογνώμονες» όταν συχνά αλληλέγγυοι που πηγαίνουν ανθρωπιστική βοήθεια στα καμπ εμποδίζονται να την μοιράσουν και την μοιράζουν οι «εμπειρογνώμονες» χωρίς καν να γνωρίζουμε τι λένε στους πρόσφυγες για την προέλευσή της;

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου εξέφρασαν την οργή τους για τις μεθοδεύσεις αυτές, αν και ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ Κουμπιάς δεν άφησε να αποτυπωθεί η δυναμική αυτή σε ψήφισμα που καλούσε σε απόσυρση της “Χάρτας”, λύοντας εσπευσμένα τη συνεδρίαση.

Η σχεδιαζόμενη και διόλου τυχαία κατασκευή του μηχανισμού προέγκρισης του εκάστοτε ρεπορτάζ από εξωδημοσιογραφικά «κέντρα» υπό το πρόσχημα της τήρησης της δεοντολογίας, στοχεύει ευθέως στην ανεξαρτησία του Τύπου και επιχειρεί να τιθασεύσει την ανάδειξη της αλήθειας όσο οδυνηρή και αν είναι για τους κρατούντες.

Τέλος, η Ειδομένη αν κάτι συμβολίζει δεν είναι "το δράμα των προσφύγων" αλλά την Ευρώπη - φρούριο, των τειχών και αποκλεισμών. Οι συνθήκες άλλωστε «φιλοξενίας» των προσφύγων στην Ειδομένη ήταν τρισάθλιες και η εκκένωσή της συνοδεύτηκε με κυβερνητική εντολή για εκτεταμένες απαγορεύσεις στην ειδησεογραφική κάλυψη της σχετικής αστυνομικής επιχείρησης. Ας μη γίνει και… «σημαία» μας η κρατική αυθαιρεσία που θα υπενθυμίζεται με μία… «Χάρτα της Ειδομένης»! Εξάλλου, ο Κώδικας Δεοντολογίας των δημοσιογράφων είναι υπερεπαρκής. Το αν εφαρμόζεται επαφίεται στην ευσυνειδησία όλων των συναδέλφων και σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες όλων μας.

Σκηνικό αποπροσανατολισμού

Προβληματίζουν τα φαινόμενα λεκτικής βίας που οδήγησαν σχεδόν σε σύρραξη (έγινε και αυτό στη συνεδρίαση του γενικού συμβουλίου!) μεταξύ συναδέλφων που -διόλου τυχαία;- έχουν θητεύσει ως υποστηρικτές στις κυβερνήσεις που έχουν φέρει όλα τα μνημόνια! Η μάχη της καρέκλας ανάμεσα στις παρατάξεις που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, μόλις άρχισε…

Στήνεται σκηνικό αποπροσανατολισμού και από τις δύο πλευρές για να κρύψουν την ουσία των αντιλαϊκών – αντεργατικών πολιτικών που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι.

Και εδώ αρχίζουν και τα ευτράπελα που παραπέμπουν σε έναν νεόκοπο γκαιμπελισμό: Προσπαθούν να χρεώσουν… «ακροδεξιά εκτροπή» συλλήβδην σε όσους αντιπολιτεύονται τον κυβερνητικό συνδικαλισμό(!), (τους πραγματικούς αριστερούς, τους ανεξάρτητους και αυτόνομους συναδέλφους τους… εξαφάνισαν ως δια μαγείας!) και σε όσους αντιδρούν στις εκρήξεις της άλλης πλευράς, ότι είναι χωρίς καμία αμφιβολία «συνοδοιπόροι του φιλοκυβερνητικού συνδικαλισμού»!  Είναι η μόνη τακτική τους μπροστά στις εκλογές των Ενώσεων που έρχονται.

Ο  κόσμος της εργασίας είναι αξιοπρεπής, συλλογικός, περήφανος, δεν έχει καμία σχέση με τα παρακμιακά σκηνικά που ζήσαμε στη συνεδρίαση του γενικού συμβουλίου. Με αυτό τον κόσμο, εργάτες, μαθητές, φοιτητές, ανέργους, πρόσφυγες και μετανάστες, είχαμε την τύχη να διαδηλώσουμε αμέσως μετά τη λήξη του γενικού συμβουλίου της ΠΟΕΣΥ η συνεδρίαση του οποίου ήταν μακράν η χειρότερη μέχρι τώρα.

Θα τους αφήσουμε να συνεχίζουν ανενόχλητοι αυτό το θέατρο του παραλόγου στις πλάτες ενός ολόκληρου κλάδου;

Μαρίνα Μεϊντάνη μέλος ΔΣ ΠΟΕΣΥ

Νάσος Μπράτσος μέλος γενικού συμβουλίου