Καλό ταξίδι δάσκαλε…
Πριν λίγες μέρες έφυγε από κοντά μας για το μεγάλο ταξίδι ο Νίκος Τσαγκάς, δάσκαλος, συνεργάτης και για πολλά χρόνια φίλος επιστήθιος.
Η απουσία του στερεί από τον τόπο μας έναν εμβριθή ιστορικό ερευνητή που παρουσίασε ενδιαφέρουσες πτυχές της Ικαριακής ιστορίας μέσα από τα βιβλία του για αρκετές δεκαετίες. Λίγοι έχουν συμβάλει περισσότερο στη διατήρηση της ιστορίας της Ικαρίας εκτός ίσως από τον αείμνηστο Ιωάννη Μελά.
Γεννήθηκε στη Δάφνη Ικαρίας, σπούδασε Γαλλική Φιλολογία, Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο Aix en Provence της Τουλούζης. Γνώριζε την Γαλλική, Αγγλική, Ισπανική και Ιταλική γλώσσα. Δίδαξε στην Μέση Εκπαίδευση και εργάστηκε ως βοηθός στο Γαλλικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο το 1969 με το: Ο Κάρολοs Baudelaire , ο άνθρωπος, ο ποιητής,ο κριτικός τέχνης. Ακολούθησαν αρκετοί ενδιαφέροντες τίτλοι μεταξύ των οποίων ο ίδιος ξεχώριζε το: Ο ελληνισμός στο έργο του Αndré Chénier [1975].
Τα πλην Ικαρίας βιβλία του είχαν γενική θεματολογία την επίδραση των ελληνικών γραμμάτων στην Ευρωπαϊκή διανόηση. Συχνά έχουν χρησιμοποιηθεί ως πανεπιστημιακά βοηθήματα. Μετέφρασε τον «Έρωτα στην αρχαία Ρώμη» του Ακαδημαϊκού Pierre Grimal, «Ο Ελληνικός Ευεργετισμός», «Οι Περιπέτειες του Βασιλιά Παύσωλου» κ.ά.
Για την Ικαρία έχει γράψει:
Η Νήσος Ικαρία στους αρχαίους ΄Ελληνες και Λατίνους συγγραφείς [1998] το οποίο έχει κάνει ήδη δύο επιτυχημένες εκδόσεις, (υπάρχει και στα Γαλλικά με τον τίτλο: L’ ïle d’ Icarie chez les auteurs grecs anciens et latins [2005]). Συνέχισε με το: Η Νήσος Ικαρία στους Ευρωπαίους περιηγητές [2003], το: Λεξικό Διακεκριμένων Ικαρίων και το: Η εν Ικαρία Ιταλική κατοχή [2004]
Ο καθηγητής Νίκος Τσαγκάς σε όλη του τη ζωή διατηρούσε τη σεμνότητα του αληθινού επιστήμονα και του αυθεντικού δασκάλου. Απλός και προσηνής, ασκούσε το έργο της μετάδοσης της γνώσης και πέραν από τον χώρο της τάξης. Σε όποιο χώρο κοινωνικής συναναστροφής βρισκόταν, μελίσσι διψασμένο συγκεντρωνόταν γύρω του οι εν απορία ευρισκόμενοι «μαθητές» (συχνά κι εγώ ένας από αυτούς). Κι εκείνος πρόσφερε τις γνώσεις του διανθίζοντας πάντα τις συζητήσεις με το απαραίτητο χιούμορ. Πέραν του έργου του αφήνει παρακαταθήκη και το προσωπικό παράδειγμα.
Το έργο του αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε από πολλούς φορείς. Έλαβε το πρώτο βραβείο του Επάθλου Χαρ. Πατεράκη, τιμήθηκε από τον Δήμο Ικαρίας, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Δάφνης, το Φεστιβάλ Ικαρίας, την Πανικαριακή Αδελφότητα κ.ά. Η μεγαλύτερη διάκριση που έλαβε όμως ήταν η απέραντη εκτίμηση και ο σεβασμός των συμπατριωτών του.
Εκ μέρους και του ΝΟΤΙΟΥ ΑΝΕΜΟΥ αποχαιρετούμε έναν πραγματικό φίλο κι έναν πολύτιμο συνεργάτη που μας εμπιστεύτηκε το σύνολο της πνευματικής του παραγωγής. Θεωρούμε ότι για πολλά χρόνια ακόμα θα μένει ζωντανός μέσα απ’ το έργο του.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Ικαριακής γης …
Για τον ΝΟΤΙΟ ΑΝΕΜΟ
Βασίλης Καρναβάς