Πήραν και έδωσαν πολλά στην ιδιοκτησία της. Τον τελευταίο καιρό μόνο δίνουν. Ουσιαστικά ήταν οι μόνοι που ενδιαφέρονταν, όσο τους επέτρεπε το εργασιακό περιβάλλον, για το «προϊόν» που δημοσιοποιούσαν, σε αντίθεση με την ιδιοκτησία, που περιοριζόταν απλά στο «κρέμασμα» ενός εντύπου στα... μανταλάκια του περιπτέρου. Με καθυστερήσεις πληρωμών και άλλα εργοδοτικά τερτίπια οι εργαζόμενοι εκβιάστηκαν να υπογράψουν ατομική σύμβαση με 20% μείωση αποδοχών. Μία συνάδελφος που δεν το έκανε απολύθηκε σχεδόν άμεσα. Χωρίς να έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος, «πληρώθηκαν» με άλλες 12 απολύσεις. Και σε αυτή την περίπτωση η ιδιοκτησία «πρωτοτύπησε». Έγινε το πρώτο μέσο μαζικής ενημέρωσης που κάνει απολύσεις με... 4μηνη προθεσμία. Και πάλι οι εργαζόμενοι έδωσαν το χρονικό περιθώριο στην «άφαντη» εργοδοσία να έρθει σε διάλογο μαζί τους, και με το συνδικαλιστικό τους όργανο, για τις προθέσεις της.
Σεβάστηκαν ακόμη και το σοβαρό πρόβλημα που ανέκυψε στον ξενοδόχο-ιδιοκτήτη της από την κύρια επαγγελματική του δραστηριότητα. Έδωσαν και πάλι χρόνο. Γίνονταν αποδέκτες μόνο «φημών» περί κλεισίματος του καθημερινού φύλλου και διατήρηση του κυριακάτικου, οι οποίες επικαλούνταν τη διακοπή δημοσίευσης των ισολογισμών. Σημειώνεται, πως οικονομικές εφημερίδες δημοσίευσαν πως την τελευταία διετία ο όμιλος των επιχειρήσεών του ιδιοκτήτη έχει ανοίξει τρία ξενοδοχεία συνολικής επένδυσης 160 εκατ. ευρώ σε Ρόδο, Κω και Κρήτη.
Συμπληρώνοντας 2,5 μήνες απλήρωτοι και κανείς δεν ξέρει ως πότε, περιμένουν τις πληρωμές των... tour operators προς τον ιδιοκτήτη για να πληρωθούν και εκείνοι, όπως διαμηνύει η εργοδοσία. Στις απεργιακές κινητοποιήσεις του περασμένου Μαρτίου, ο ιδιοκτήτης είχε δεσμευτεί ότι 20 Απριλίου θα έδινε τα δεδουλευμένα 5 μηνών που όφειλε και θα επανεξέταζε τις 8 (τότε) απολύσεις. Οι εργαζόμενοι έδειξαν και πάλι την καλή τους διάθεση και ανέστειλαν τις κινητοποιήσεις τους. Ο εργοδότης τους πλήρωσε 3 μήνες και λίγο αργότερα έκανε άλλες 4 «προθεσμιακές» απολύσεις.
Φυσιολογικά η υπομονή των εργαζομένων εξαντλήθηκε. Από τις 23 Μαίου έως και τις 3 Ιουνίου, βρίσκονται σε επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες αναμένοντας το «ίχνος ζωής» του εργοδότη τους. Ενδιάμεσα έκανε μια «γκεστ» εμφάνιση με ανυπόγραφη επιστολή κάποιου εκπροσώπου του στην οποία εξέφραζε τη δυσαρέσκειά του για την ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ, που τον παρουσίαζε «κρυπτόμενο» και «κακοπληρωτή», ενώ θα επικοινωνούσε εκείνος με το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ, όταν ερχόταν στην Αθήνα. Η «αόριστη» επιστολή δεν άλλαζε κάτι αναφορικά με τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, ούτε έδινε δείγμα των προθέσεων του εργοδότη για το μέλλον της εφημερίδας που κατέχει. Μιας εφημερίδας που πλέον την εκδίδει με μόλις... 16 σελίδες! Και όπως είπε ένας συνάδελφος αν την αφήσεις από τον 1ο όροφο κτιρίου, δεν θα φθάσει στο έδαφος...
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο «εκδικητής» ιδιοκτήτης της ιστορικής Βραδυνής μετά την απόφαση των εργαζομένων για συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεών τους, επικοινώνησε τηλεφωνικά με μέλος του Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ. Ενδιαφερόμενος και πάλι για την «δημόσια εικόνα» του... επέπληξε τον συνομιλητή του γιατί γράφουν ότι «κρύβεται» και «δεν πληρώνει». Εξέφρασε τη θέση του πως προσανατολίζεται να κλείσει το καθημερινό φύλλο και να κρατήσει το κυριακάτικο με 15 άτομα. Προέτρεψε μάλιστα το Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ να τον... επισκεφθεί την ερχόμενη εβδομάδα, προκειμένου να συζητήσουν, σε ένα από τα δημοφιλή ξενοδοχεία του! Εύλογα το μέλος του Δ.Σ, του είπε ότι αυτό δεν γίνεται και πρέπει να βρεθεί ένα ενδιάμεσο σημείο συνάντησης ή εκείνος να επισκεφθεί τα γραφεία της Ένωσης στην οδό Ακαδημίας. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι ο ιδιοκτήτης της «Βραδυνής» εξέφρασε την απορία του για τις ενέργειες των εργαζομένων του. «Μα γιατί απεργούν» φαίνεται να αναρρωτήθηκε.
Γιατί να δουλέψουν σε μία εφημερίδα που εσείς ο ίδιος απαξιώνετε; Γιατί να δουλέψουν σε μια εφημερίδα χωρίς προοπτική που διαδίδεται ότι θα κλείσει; Σε μια εφημερίδα που δεν πληρώνονται για την εργασία τους; Γιατί να δουλέψουν σε μια εφημερίδα έχοντας απέναντί τους 12 (προς το παρόν), υπό προθεσμία απολυμένους συναδέλφους τους;
Απλή η απάντηση: Απεργούν για την χαμένη τους αξιοπρέπεια...
οι εργαζόμενοι