Είπαμε, ζούμε στην εποχή που πρέπει να μεταδίδονται μόνο "ευχάριστες ειδήσεις".
Άρα όχι και πολλά για τις απεργίες, μόνο αν είναι να βγουν οι γνωστοί "πρόθυμοι" να "κατακεραυνώσουν" τους απεργούς, όχι εικόνες που δείχνουν την τρομακτική εξάπλωση της φτώχιας.
Ας προστεθούν στο κλαμπ των απαγορευμένων ροών δημοσιότητας και οι ομοφυλόφιλοι. Με απόφασή του το ΕΣΡ για το PRIDE απαγορεύει την προβολή σποτ για το φεστιβάλ γιατί δε το κρίνει ως "μήνυμα κοινωνικού χαρακτήρα".
Δηλαδή στα ΜΜΕ δίνεται χρόνος για τη ναζιστική ΧΑ αλλά για το PRIDE, για τη φτώχεια, τις απεργίες, για την κριτική στα φούμαρα της κυβερνητικής προπαγάνδας, όχι. Τελικά, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ έχουν πολλά να παλέψουν...
Το σποτ τους, είναι αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=kPL9OnzipvE
Η είδηση αναρτήθηκε χτες στη σελίδα του PRIDE στο facebook με το εξής σχόλιο:
Φρέσκο φρέσκο, ακόμα δε στέγνωσε η μελάνη!
Μόλις πριν λίγο πήραμε την επίσημη απορριπτική απόφαση της ολομέλειας του ΕΣΡ.
Όπως μπορείτε να δείτε, "η προβολή των λεσβιών, των γκέι, των αμφισεξουαλικών και τρανσεξουαλικών ατόμων στην κοινωνία και των διεκδικήσεών τους" δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μήνυμα κοινωνικού χαρακτήρα.
Τουλάχιστον προσβλητικό προς όλους και όλες μας.
2)Δελτίο Τύπου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Υποκριτές, ομοφοβικοί, απολυταρχικοί
Δεν εκπλήσσει η ακόμα μια άσκηση σκοταδισμού του ΕΣΡ, το οποίο απαγόρεψε την προβολή του Athens Pride γιατί έκρινε ότι δεν πρόκειται για μήνυμα κοινωνικού χαρακτήρα. Με τον αγαπημένο τρόπο κάθε απολυταρχίας, την αναφορά δηλαδή σε ένα νόμο, μια παράγραφο, ένα εδάφιο και κάμποσα πρωτόκολλα, το ΕΣΡ φίμωσε το κίνημα των γκέι, λεσβιών, αμφισεξουαλικών και τρανσεξουαλικών που αγωνίζεται και υψώνει τη φωνή του και το έκοψε από την τηλεόραση, όπου ως γνωστόν, προβάλλονται απρόσκοπτα οι «φιλανθρωπίες» του τζόγου, το «κοινωνικό» πρόσωπο των εταιριών που απολύουν ραγδαία εργαζόμενους, τα προεκλογικά σποτ των καταχρεωμένων κομμάτων που και δεν πληρώνουν και τα χρέη τους χαρίζονται σκανδαλωδώς. Εκεί προβάλλεται καθημερινά η «ανάπτυξη» και η «δικαίωση» της τρικομματικής κυβέρνησης και προφανώς, δίπλα στους «αξιοσέβαστους» κήρυκές της, δεν μπορεί να υπάρξει ένα αγωνιζόμενο κίνημα. Οι ίδιοι υποκριτές που κόπτονται για αντιρατσιστικούς νόμους, για «μεταρρυθμίσεις» και για ελευθερία δικαιωμάτων και έκφρασης, οι ίδιοι είναι οι ομοφοβικοί και αντιδραστικοί, οι μουλάδες του καπιταλισμού που τρέμουν κάθε τι κινηματικό.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ