Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί με σοβαρότητα ότι η ΕΡΤ, ανέκαθεν, ήταν το Μέσο Ενημέρωσης της απόλυτης ελευθερίας, η όαση της μαχητικής και ακηδεμόνευτης ελληνικής δημοσιογραφίας, το «όργανο» του λαού και των συμφερόντων του. Απεναντίας, διαχρονικά, ήταν το προνομιακό όργανο της κυβερνητικής-κρατικής προπαγάνδας, το τσιφλίκι του κάθε διορισμένου (από την εκάστοτε κυβέρνηση) διευθυντή και καλοπληρωμένου «συμβούλου». Ήταν ο χώρος εντός του οποίου «ευδοκίμησαν» αρκετοί πειθήνιοι και συνεχώς αυτολογοκρινόμενοι συντάκτες, ο χώρος όπου συντηρήθηκε η δεξιά (παρότι για μεγάλο διάστημα «πράσινη») νοοτροπία της προσέγγισης της ειδησεογραφίας και της μετάδοσης των ειδήσεων.
Η ΕΡΤ διαθέτει ουσιαστικά μια μακρά περίοδο αυτοϋπονόμευσης, φόβου, συστηματικής αποκοπής από την κοινωνία και τα προβλήματά της, προνομιακής προβολής του κυβερνητικού έργου και μιας εθνο-κρατικιστικής αντίληψης που επιχειρήθηκε κάποια στιγμή να «ανακαινιστεί» με νεοφιλελεύθερα υλικά της αγοράς. Το αποτέλεσμα είναι το απόλυτο χάος.
Κι όμως: Τι είναι αυτό που κάνει τους περισσότερους πολίτες να εμπιστεύονται τη δημόσια ραδιοτηλεόραση για την ποιότητα της ενημέρωσης; Αποτελεί αυτή η αναγνώριση, ομολογία πως οι πολίτες θέλουν μια υποταγμένη και ελεγχόμενη ΕΡΤ;!!! Αν ναι, τότε σταματάει η κουβέντα εδώ. Αν όχι, τότε προφανώς, κάτι άλλο συμβαίνει και η κυβέρνηση διαχέει τη φημολογία περί επικείμενου προσωρινού λουκέτου στην ΕΡΤ, δηλαδή μιας «διακοπής για έργα… συντήρησης». Η ναζιστικής έμπνευσης αρχή της «συλλογικής ευθύνης» για την κατάντια της ΕΡΤ, αποτελεί σε μεγάλο βαθμό το όχημα της νέας κυβερνητικής προπαγάνδας: «Όλοι οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ είναι συνυπεύθυνοι για την εικόνα της και γι’ αυτό θα πρέπει να πληρώσουν όλοι!». Το Παγκαλικό ρητό «μαζί τα φάγαμε» βρίσκει εδώ την πλήρη εφαρμογή του. Η μνημονιακή εντολή για 2.000 απολύσεις στην ΕΡΤ χρειάζεται κάποιο ενορχηστρωμένο προσχηματικό ψέμα για να υλοποιηθεί. Είναι όμως έτσι;
Προφανώς, όχι. Ανάμεσα στα κακώς κείμενα ενός δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού με χίλιες δύο κατασκευασμένες παθογένειες, ξεχωρίζουν σε όλες τις περιόδους (και εξαιτίας των μεμονωμένων ατομικών στάσεων υπεράσπισης της ατομικής και εργασιακής αξιοπρέπειας εκ μέρους των περισσότερων απλών συντακτών, δημοσιογράφων, εργαζομένων της ΕΡΤ) οι θαρραλέες φωνές, τα ερευνητικά-αποκαλυπτικά ρεπορτάζ, η ακηδεμόνευτη μετάδοση των ειδήσεων και ειδικότερα της κάλυψης των εκατοντάδων κινητοποιήσεων των εργαζομένων της χώρας.
Αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο: Η ΕΡΤ δεν είναι ΕΝΑ «πράγμα». (π.χ. είναι και οι σκανδαλώδεις ΠΕΘ, και οι χαριστικές εκπομπές σε γόνους πολιτικών παραγόντων, και πολλά άλλα…).Πάντως, αν οι πολίτες εμπιστεύονται την ΕΡΤ, είναι γιατί την διασώζουν οι «αιρετικές» φωνές. Κόντρα στο εκάστοτε φιλοκυβερνητικό ρεύμα που επιχειρούν να περάσουν αρκετοί «προϊστάμενοι» και «παρατρεχάμενοι» βουλευτικών και υπουργικών γραφείων.
Μήπως, αυτές ακριβώς οι φωνές της ΕΡΤ είναι που ενοχλούν πραγματικά την εξουσία και υπό το πρόσχημα της κρίσης επιχειρεί να φιμώσει; Αυτό το σχέδιο άλλωστε δεν ακολούθησε και για άλλους κλάδους εργαζομένων; Διοχέτευση της φημολογίας περί «τεμπέληδων», «υψηλόμισθων», «κρατικοδίαιτων» κλπ., τσουβάλιασμα ΌΛΩΝ και παράδοσή τους στην πυρά της Ιεράς κοινωνίας των αγανακτισμένων εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και της βαρβαρότητας του κοινωνικού αυτοματισμού; Το κράτος υποδεικνύει τους «ενόχους»: «Φταίνε αυτοί που διαθέτουν θέση εργασίας ή που εργάζονται με πάνω από 500 ή 1000 ευρώ τον μήνα». Ακόμα.
Αυτή είναι και η πραγματική στόχευση της «διαρροής» περί «λουκέτου» στην ΕΡΤ: Να λειτουργήσει ο φόβος της απώλειας των θέσεων εργασίας, να «στρογγυλέψει» ο λόγος των δημοσιογράφων, να ενταθεί η αυτολογοκρισία, να περάσει ευκολότερα η συρρίκνωση/συγχώνευση των διαφόρων προγραμμάτων, να επιτευχθεί ο κεντρικός έλεγχος της ροής και του τρόπου μετάδοσης των ειδήσεων και των ενημερωτικών εκπομπών. Ουσιαστικά, η προώθηση του σχεδίου του Μόσιαλου δεν σταμάτησε ποτέ.
Είναι όμως, απλώς, φημολογία, το ενδεχόμενο να μπει λουκέτο, έστω και προσωρινό στην ΕΡΤ; Μπορεί και όχι. Δεν θα γίνουμε επαγγελματίες καθησυχαστές όπως έχουν γίνει πολλές φορές στο παρελθόν οι διάφοροι φιλοκυβερνητικοί λομπίστες συνδικαλιστές, «αποκοιμίζοντας» τον κλάδο. Χρειάζεται εγρήγορση και άμεση λήψη αποφάσεων για προειδοποιητικές κινητοποιήσεις με βασικό αποδέκτη την κυβέρνηση: Κανένα λουκέτο, καμία συρρίκνωση, καμία απόλυση, καμία μείωση μισθού, υπογραφή ΣΣΕ, παραμονή των συμβασιούχων, ενίσχυση του ενημερωτικού χαρακτήρα των προγραμμάτων, διασφάλιση της ελευθεροτυπίας και ενίσχυση του ελεγκτικού δημοσιογραφικού ρόλου απέναντι στην εξουσία.
Αν λοιπόν, αξίζει να υπερασπιστεί κανείς την ΕΡΤ, δεν είναι γιατί υιοθετεί το συνολικό της πρόσωπο που διαμόρφωσαν κεντρικά αυτοί που κάθε φορά κυβερνούν (με ζητούμενο την αλλαγή του) , αλλά γιατί, ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ενός ΔΗΜΟΣΙΟΥ (και όχι κρατικού) ΜΜΕ, επιτρέπει ακόμη (χάρη στην επιμονή των ίδιων των συντακτών και των εργαζομένων) την άρθρωση του ακηδεμόνευτου λόγου, την προβολή των ζητημάτων της κοινωνίας και του πολιτισμικού χώρου και της συνέχισης άσκησης κριτικής σε όποια μορφή εξουσίας επιμένει να καταργεί, να συρρικνώνει και να καταστέλλει δικαιώματα και ελευθερίες.
Γι’ αυτό, λέμε: ΛΟΥΚΕΤΟ στην κυβέρνηση – ΟΧΙ στην ΕΡΤ
ΑΣΥΝΤΑΧΤΟΣ ΤΥΠΟΣ