Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Κούρεμα (συμβασιούχων) με την ψιλή


Βρισκόμαστε στην αντίστροφη μέτρηση για τη λήξη συμβάσεων εργασίας στην ΕΡΤ για αρκετούς άξιους και απολύτως χρήσιμους συναδέλφους (μιλάω για μισθωτούς και όχι για την «αριστοκρατία των ΠΕΘ-προσωπικό ειδικών θέσεων, ή αν θέλετε οι «vips» των συμβασιούχων).

Εδώ και καιρό, όταν βλέπω τον τρόπο αντίδρασης των σωματείων των ΜΜΕ, για το θέμα που έρχεται στου μυαλό μια παλιά ιστορία από τα μαθητικά μου χρόνια, άσχετη φαινομενικά, συγγενής όμως στη λογική.

Κάποτε στην τότε γειτονιά μου, άνοιξαν «ανδρικαί κομμώσεις», που φάνταζε διαστημικό μαγαζί, μπροστά στα μπαρμπέρικα της περιοχής. Η πρώτη και τελευταία επίσκεψη του γράφοντος, ήταν μια δύσκολη εμπειρία, αφού ο κομμωτής με έφερε σε δύσκολη θέση με τις παρενοχλήσεις του. Όσοι πηγαίναμε στέλναμε άλλους φίλους μας, με τα καλύτερα λόγια-συστάσεις για να κάνουμε πλάκα με αυτά που θα αντιμετώπιζαν. Αυτοί θυμωμένοι που τους παραπλανήσαμε, έπνιγαν την οργή μπροστά στο δέλεαρ να «συνωμοτήσουν» ώστε να στείλουμε άλλους συμμαθητές μας για να την πατήσουν και αυτοί. Η πλάκα δούλεψε και πέρασαν όλοι από τη «δοκιμασία» του κομμωτηρίου. Ο τελευταίος που έμεινε, πήγε τη λάθος μέρα και τη λάθος ώρα (Σάββατο αργά το μεσημέρι) και ο κομμωτής έδιωξε τις εργαζόμενες του κομμωτηρίου, έκλεισε την πόρτα και πρότεινε στο νεαρό να τον κουρέψει στο υπόγειο και θα του έδινε και μια κολόνια δώρο. Κατεβαίνοντας (ήταν και γνωστός ψιλο-καρμίρης και του «γυάλισε» η κολόνια) στο υπόγειο, ο νεαρός είδε τον κομμωτή να έχει ξεβρακωθεί πλήρως και τότε του είπε ότι δεν θέλει να μείνει και θα φύγει. «Καλά δεν πειράζει» του είπε ο κομμωτής και του έδωσε την κολόνια. Φεύγοντας ο νεαρός γύρισε και ρώτησε με απορία τον κομμωτή: «Kύριε Αντρέ, μήπως είσαστε π….ης»?

«Όχι παιδί μου αλλοίμονο, τι είναι αυτά που λες», του απάντησε ο ακόμα ξεβράκωτος κομμωτής.

ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Όλα τα τελευταία κυβερνητικά σχήματα, έχουν περάσει μνημόνια, εφαρμοστικούς νόμους, πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, διαλύουν συμβάσεις, ασφαλιστικά ταμεία, πνίγουν τον κόσμο στα χημικά, σε βαθμό που μόνο πνευματικά ανήμπορος δεν μπορεί να σχηματίσει άποψη για τις προθέσεις και τις πολιτικές κατευθύνσεις των τροϊκανών εσωτερικού και διαβάζω σε ανακοινώσεις σωματείων φράσεις και ερωτήσεις του τύπου «ενημερώστε μας τι σκέφτεστε να κάνετε για τους συμβασιούχους», «πείτε μας ποιες είναι οι προθέσεις σας» και άλλα τέτοια ερωτήματα, με απαντήσεις αόριστες και ελάχιστα καθησυχαστικές, για να ακολουθήσουν ξανά τρεχάλες σε υπουργικά και βουλευτικά γραφεία και νέες ερωτήσεις (αντί για δράσεις). Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου θυμίζουν την αφελή ερώτηση στον «Αντρέ» και βεβαίως και την απάντησή του, που μάλλον δεν ήταν πειστική.