Για όλα φταίνε οι ναυτεργάτες (η τρόικα και οι φίλοι της ποτέ)

Τα ακτοπλοϊκά ναύλα τσουχτερά (μετά και τις τελευταίες αυξήσεις), ο μισθός και η σύνταξη πριονισμένα, το φοροτσουνάμι έρχεται αμέσως μετά την κάλπη, η δουλειά είναι δυσεύρετο είδος για μεγάλο αριθμό ανθρώπων που βρίσκονται μέσα στις παραγωγικές ηλικίες, η βενζίνη στα ύψη, αλλά «φταίνε οι ναυτεργάτες».

Και από «ενημέρωση», η δεοντολογία στο απόσπασμα. Τόνοι προπαγάνδας εναντίον των ναυτεργατών, (δεν ξεχνάμε ότι σε μερικά κανάλια συμμετέχει το εφοπλιστικό κεφάλαιο) αλλά ο διαθέσιμος χρόνος για να πει και η άλλη πλευρά, την όποια άποψή της, είναι περίπου μηδενικός.

Τρόικα news (μιλάει μέχρι και ο πρόεδρος του ΣΕΒ που δεν είναι καν βιομήχανος).

Να θυμίσουμε ότι στο παρελθόν, υπήρξαν ξενοδοχεία που ρήμαξαν και τα πήραν οι τράπεζες, όχι γιατί δεν είχαν άρτια υποδομή και καλό και εξειδικευμένο προσωπικό, αλλά γιατί ο κόσμος, σε παγκόσμια βάση λένε τα στοιχεία, συρρικνώνει και τις ημέρες διακοπών και τα έξοδά του, λόγω περικοπών. Και τότε δεν υπήρχαν απεργίες ναυτεργατών, ούτε τα πλοία ήταν τόσο γερασμένα και προβληματικά.

Μερικοί όμως έχουν μνήμη χρυσόψαρου, ίσως γιατί διαφορετικά θα θυμηθούν το πολύ πρόσφατο μνημονιακό τους παρελθόν, που στήριξαν και έθρεψαν πολιτικά και εκλογικά, αυτούς που σήμερα δεν μπορούν να σταθούν σε μια πλατεία, χωρίς να κινδυνεύουν από επιθέσεις πολιτών (κυρίως πρώην δικών τους ψηφοφόρων – πάντα όποιος νοιώθει προδομένος είναι πιο ευέξαπτος).

Σε άλλους κυριαρχεί η αντίληψη «ότι αρπάξουμε τώρα και μετά βλέπουμε». Κοντόθωρη ματιά και ανίκανη να συλλάβει το μέγεθος του Αρμαγεδώνα στον οποίο έχουμε μπει. Ταυτόχρονα και κανιβαλική, αφού απαιτεί από όσους χτυπιούνται από τα συνεχή μέτρα να μην αντιδρούν. Απαίτηση κι αυτή, επειδή μερικοί είναι κότες μπροστά στον καπιταλισμό και τα πολιτικά του επιτελεία, να πρέπει να τους μιμηθούν και άλλοι.

Ας κλείσουμε το σχόλιο με μια υποθετική ερώτηση. Όλοι αυτοί που την «πέφτουν» στους ναυτεργάτες, στις επιχειρήσεις τους σέβονται τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων τους, ή κάνουν τίποτα «λαδιές»? Αν τα εργατικά κέντρα των νησιών, θέλουν να λογίζονται σαν σοβαρές συνδικαλιστικές οργανώσεις, οφείλουν να δώσουν την απαιτούμενη πληροφόρηση στο επίπεδο αυτό.

Επίσης αφού η κίνηση ανθρώπων και η κατανάλωση από αυτούς, προϋποθέτουν την ύπαρξη αγοραστικής δύναμης (ανάκαμψη και ανάπτυξη ενάντια στην ύφεση που λέει και ο Σαμαράς, λες και ξεχάσαμε τα πεπραγμένα και της ΝΔ), θα έδιναν όσοι εκπρόσωποι εργοδοτικών συμφερόντων κριτικάρουν τους ναυτεργάτες, αυξήσεις στους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις τους, ώστε να συμβάλλουν στην κυκλοφορία του χρήματος και στην τόνωση της αγοράς, που τόσο δηλώνουν ότι επιθυμούν, ή το φίδι από την τρύπα αφήνουν να το βγάλουν άλλοι?

Την ίδια ώρα οι εφοπλιστές αντιμετωπίζουν τα νησιά μόνο τις περιόδους εορτών και διακοπών, σαν προορισμούς που πρέπει να συνδεθούν ικανοποιητικά, ενώ την υπόλοιπη περίοδο, είχαμε αντιμετωπίσεις με μηνύσεις σε όσους διαμαρτύρονταν για τα υπέργηρα πλοία (πχ Δήμος Λήμνου) και «φιρμάνια» του τύπου «ή με το Ιεράπετρα, ή κολυμπώντας» που έλεγε ο φωνακλάς ακροδεξιός τηλεβιβλιοπώλης, που έκανε τη μεταγραφή του πρόσφατα στη ΝΔ.

Στις εκλογές να δούμε πόσοι από όλους αυτούς θα κολυμπήσουν ή έστω θα επιπλεύσουν.