Πολιτικός χαρτοπόλεμος και φτηνά επικοινωνιακά κόλπα

Αύξηση παρουσιάζουν τις τελευταίες ημέρες, οι ανακοινώσεις που εκδίδονται από βουλευτικά γραφεία και τονίζουμε από βουλευτικά γραφεία, ατομικές δηλώσεις βουλευτών, που ξιφουλκούν εναντίον των πάντων και όχι οι ανακοινώσεις των κομμάτων, που ούτως ή άλλως συνεχίζουν να έχουν τους ρυθμούς τους.

Ο προεκλογικός χρόνος έχει αρχίσει και οι παραδοσιακές μορφές επικοινωνίας, δηλαδή οι περιοδείες σε χώρους εργασίας, κατοικίας, σπουδών, σε πλατείες και λαϊκές, τουλάχιστον για όσους συγκροτούν το μνημονιακό μπλοκ, έχουν αποδειχτεί επιλογές με υψηλό ρίσκο κινδύνου, για «απρόοπτα». Και για όσους προσφάτως έκαναν «μεταγραφές» θα έλεγα ότι ελλοχεύει αυτός ο κίνδυνος, αν είχαν συμμετοχή σε κυβερνητικά σχήματα που στο πρόσφατο παρελθόν, οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.

Τα όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα σε παρελάσεις και πλατείες, σε εστιατόρια όπου και εκεί έγιναν παρεμβάσεις εναντίον μνημονιακών βουλευτών, δείχνουν ότι δεν είναι μερικές μειοψηφικές καταστάσεις «ακραίων στοιχείων», όπως αρέσκονται να λένε οι θιασώτες της τρόικας, αλλά μαζικό φαινόμενο, με προέλευση από ένα σημαντικό μέρος πρώην ψηφοφόρων-οπαδών-μελών των κομμάτων που συγκρότησαν το μνημονιακό μπλοκ και κυρίως του ΠΑΣΟΚ.

Πάντα ο «απατημένος» είναι που πέφτει από τα σύννεφα και εκδηλώνει την οργή του συχνά με εκρηκτικούς τρόπους. Οι υπόλοιποι δεν περίμεναν (περιμέναμε) και τίποτα καλύτερο, άρα μπορεί να νοιώθουν οργισμένοι, αλλά όχι προδομένοι, μάλλον δικαιωμένοι. Προφανώς οι «δυναμικές παρεμβάσεις», εναντίον μνημονιακών, δεν συνεπάγονται υποχρεωτικά και πολιτική πρόταση για όλους αυτούς που τις ασκούν. Πχ ορισμένοι εξ αυτών θεωρούν τους αποδοκιμαζόμενους «προδότες». Από την πλευρά μας όχι μόνο προδότες δεν τους θεωρούμε, αλλά μια χαρά συνεπέστατους υπηρέτες του καπιταλισμού (αυτή είναι η πατρίδα τους). Όποιοι δεν το έβλεπαν τόσο καιρό, ας αρχίσουν να ανησυχούν για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα πράγματα. Ιδιαίτερα σήμερα που μεθοδεύεται η δημιουργία πολιτικών υποκατάστατων (γενόσημα που έξυπνα είπαν μερικοί, με αφορμή τις εξελίξεις στα φάρμακα) για να διασωθούν διάφοροι σαλτιμπάγκοι, επαγγελματίες της πολιτικής, που δεν έχουν κάνει ένα μεροκάματο, αλλά αποφασίζουν πχ να μειωθεί η ούτως ή άλλως ανεπαρκής σύνταξη του ΟΓΑ για τον αγρότη, ή να περικοπούν οι συντάξεις του ΝΑΤ.

Έτσι για να ξεπεραστούν οι «δυσκολίες» που δημιουργεί το εξωτερικό περιβάλλον, άρχισε ο έντυπος και ηλεκτρονικός χαρτοπόλεμος, διάφορων ξεχασμένων της πολιτικής, που για να τους θυμηθούμε έπρεπε να παρακολουθούμε τις ονομαστικές ψηφοφορίες στη Βουλή για να διαπιστώσουμε τα (μνημονιακά) χαΐρια τους και τα «ναι σε όλα» τα μέτρα. Η επικοινωνιακή πατέντα, είναι παλιά και συνηθισμένη, σήμερα όμως τραγικά λίγη. Αν ένας από τα "δεύτερα" που είναι στον πολιτικό "πάγκο" των μνημονιακών, κυκλοφορήσει ένα δελτίο Τύπου, στο οποίο τα ρίχνει στο βασικό αντίπαλο κόμμα και ειδικά σε κάποιο κορυφαίο στέλεχος, ίσως κερδίσει κανένα μονόστηλο και συγκρατήσει κανένα από τους ψηφοφόρους του.

Από κοντά και τα τηλεοπτικά πάνελ, με τους συνήθεις αποκλεισμούς, μαζί με δημοσκοπήσεις για τις οποίες ήδη έχουν κατατεθεί δημόσια ερωτήματα για τον τρόπο οργάνωσής τους και έχουμε έτοιμη την αποστειρωμένη «υγειονομική» ζώνη για την προεκλογική περίοδο.

Διόλου απίθανο να πουν και κανένα «φανταχτερό», του είδους δεν θα κάνουμε ανοιχτές πολιτικές συγκεντρώσεις (ή έστω λίγες) για οικονομικούς λόγους, (ναι οι ίδιοι που λυμαίνονται τον κρατικό κορβανά με τις χρηματοδοτήσεις των κομμάτων και την ίδια ώρα αφήνουν απλήρωτους ακόμα και τους εργαζόμενους σε αυτά) και θα έχουν την αυταπάτη, ότι «καθάρισαν».

Όμως συνήθως λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, γιατί η κοινωνία έχει φτάσει στα όριά της εδώ και καιρό. Ήδη μια μονοκομματική κυβέρνηση έπεσε από την πίεση του κόσμου και πέρασε την κρίση της και στους συνεταίρους που πήγαν να τη σώσουν. Μπορεί στην προεκλογική περίοδο να τεθούν διλήμματα με εκβιαστικό τρόπο, αλλά έχουμε την εκτίμηση ότι πια λειτουργούν ανάποδα και βοηθούν σε αντισυσπειρώσεις ενάντιά τους.

Επιπλέον οι κινητοποιήσεις χώρων, κλάδων, περιοχών, με αιχμές ενάντια στα προβλήματα που δημιουργούν και συνεχώς οξύνουν οι εφαρμογές της πολιτικής των διεθνών τοκογλύφων και των τοπικών τους παραρτημάτων, συνθέτουν ένα άλλο καμβά πολιτικής, κοινωνικής, αλλά και προεκλογικής δράσης, που όσο και να θέλουν να κουκουλώσουν μερικά αργυρώνητα παπαγαλάκια στα ΜΜΕ (που βρίσκονται ταυτόχρονα και σε γραφεία Τύπου τραπεζών, ναυτιλιακών εταιρειών, κλπ) και να ξορκίσουν οι καταρρέοντες μνημονιακοί, θα υπενθυμίζουν ότι όχι μόνο «είναι εδώ», αλλά θα είναι και μετά τις εκλογές, όταν μέρος του απερχόμενου κοινοβουλευτικού σώματος θα έχει περάσει στο χρονοντούλαπο της πολιτικής ιστορίας (ελπίζουμε αρκετοί) και ορισμένοι εξ αυτών θα πρέπει να γυρίσουν στους επαγγελματικούς χώρους από τους οποίους προέρχονται, παρέα με αυτούς για τους οποίους νομοθετούσαν τόσο καιρό εναντίον τους, υπακούοντας τις τροϊκανές εντολές. Εδώ και αν θα έχει ενδιαφέρον αυτή η «επιστροφή»….