ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Τα αφεντικά οργιάζουν, οι φιλεργοδοτικοί ξεσαλώνουν, οι πρόθυμοι στήνονται, οι χούλιγκανς εφορμούν, τα νέα κρεματόρια στήνονται…

...αναδημοσίευση από τον Ασύνταχτο Τύπο της ΕΣΗΕΜΘ...

Για να τα λένε και να τα κάνουν τόσο ξεδιάντροπα οι… καλικάντζαροι με πολιτικά, γνωρίζουν ότι περνάνε. Όχι στους μη παραιτημένους και προσκυνημένους, αλλά στους άλλους, αυτούς που σπεύδουν να προσεταιριστούν απευθυνόμενοι στα χαμηλότερα των ανθρώπινων ενστίκτων.

Το παιχνίδι τους στημένο από τον συρφετό φιλεργοδοτικών και οπαδών, έσπευσαν να δώσουν οι μεν (παλιά τους τέχνη κόσκινο) τα σχετικά διαπιστευτήρια στην εργοδοσία αναλαμβάνοντας το ρόλο του μεσολαβητή-ενορχηστρωτή και οι δε του ανάλογου σκηνικού αρένας για να καμφθούν οι αντιστάσεις. Πλην ελαχίστων που αφελώς τους ακολουθούν, όλοι αυτοί έχουν σαφέστατα άλλα συμφέροντα από αυτά των απλών εργαζόμενων.

Αφού είδαν ότι η έλευση Θ. Ρήγα στη Θεσσαλονίκη την περασμένη Πέμπτη περισσότερο εξόργισε παρά καθησύχασε (και πως μπορούσε άραγε, που ως κοινός εκβιαστής συνέδεσε την καταβολή των δεδουλευμένων και του δώρου Χριστουγέννων με την αποδοχή του σχεδίου σφαγής των εργαζόμενων της εκδότριας Β. Σουλοπούλου), αντέδρασαν αμήχανα στην ομοβροντία των δημοσιογράφων στην εργασιακή συνέλευση που ακολούθησε. Δια των πρωτοκλασάτων έσπευσαν να ζητήσουν αναβολή και συνέχιση της εργασιακής δύο μέρες αργότερα… για να τα δούμε ψύχραιμα, όπως είπαν –δηλαδή να ετοιμαστούν. Και από εδώ αρχίζει να ξεδιπλώνεται το σχέδιο άλωσης-αντιμετώπισης της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων της Μακεδονίας και Θεσσαλονίκης…

Στην εργασιακή συνέλευση της Πέμπτης (μετά μάλιστα την καταγγελία της εργοδοσίας στην επιθεώρηση εργασίας, τον εισαγγελέα και την αστυνομία), είδαμε να καταφθάνουν (κάποιοι για πρώτη φορά σε τέτοιες διαδικασίες ή κινητοποιήσεις της Ένωσης): τεχνικοί που με σκυμμένο κεφάλι εξεστόμισαν την ρεαλιστική προσέγγιση «τι να κάνουμε, δεν μπορούμε κι αλλιώς», διοικητικοί υπάλληλοι που μάλιστα έσπευδαν να χειροκροτήσουν τους… διαλλακτικούς (με κάποιους εξ αυτών και μάλιστα συνδικαλιστών να υποβοηθούν τις μεθοδεύσεις της διοικησης), έως και παοκτσήδες των Σπορ του Βορρά που δίκην χούλιγκανς όρμηξαν σε κάποιους που επιμένουν να αντιστέκονται και τους χαλάνε τα σχέδια. Επιδίωξή τους ήταν να φανεί η πλεοψηφία των δημοσιογράφων σε Μακεδονία-Θεσσαλονίκη ως μειοψηφία στο σύνολο των εργαζομένων, πέρα από το γεγονός ότι ποτέ δεν συνεκλήθη επίσημα ένα τέτοιο σώμα ούτε ότι η πλειοψηφία της διοίκησης της ΕΣΗΕΜΘ ποτέ δεν ήθελε μία υγιή και αγωνιστική συνεργασία με τις άλλες Ενώσεις εργαζομένων στα ΜΜΕ. Απόδειξη η επιλεκτική χρησιμοποίησή τους. Κι αν δεν το βλέπουν, τόσο το χειρότερο γι αυτούς.

Κάποιοι εκ των οσφυοκαμπτών προσβλέπουν στη θεσούλα τους έστω και κουτσουρεμένη δίνοντας διαπιστευτήρια στους σημερινούς και αυριανούς διευθυντές τους, κάποιοι άλλοι φοβισμένοι και τρομοκρατημένοι σύρονται στην αποδοχή του ρόλου ενός εξαθλιωμένου και χειραγωγούμενου εργαζόμενου και κάποιοι τρίτοι που αποδέχονται οτιδήποτε αρκεί να μπορούν να παίζουν το παιχνίδι της ηγετικής κλίκας που υπηρετούν. Μόνο που χωρίς να εκδίδεται η οπαδική εφημερίδα τους, αυτοί δεν είναι τίποτε στον ποδοσφαιρικό τους κύκλο.

Τι συμμαχία κι αυτή! Σε συμπαράταξη με τους τελευταίους αυτοί του προεδρείου που έλεγαν ότι θα δεν θα έκανε τίποτε η Ένωση αν απολυόταν! (Αλήθεια, δεν ανησυχεί τους αθλητικούς συντάκτες Μακεδονίας-Θεσσαλονίκης το στοιχείο του σχεδίου της Σουλοπούλου να παραμείνουν στις δυο εφημερίδες μόνο 29 δημοσιογράφοι συνολικά και στα Σπορ του Βορρά 18; Απλώς ρωτάμε: Πόσοι θα είναι οι αθλητικοί ανάμεσα στους 29;)

Μόνο που τα καταχθόνια σχέδια των ενορχηστρωτών εργοδοτικών και των οπαδών τους, έγιναν ολοφάνερα γνωστά στους απλούς και τίμιους εργαζόμενους, οι οποίοι αντιδρούν με την μη αποδοχή της εθελούσιας και της όποιας διαβούλευσης χωρίς πριν να έχουν καταβληθεί τα δεδουλευμένα. Και αυτή η τοποθέτηση ήταν σαφέστατη πλειοψηφία. Αν συνεχίζουν να το αγνοούν και προχωρήσουν σε υποθήκευση των συμφερόντων όλων των εργαζομένων, θα βρεθούν προ οδυνηρής έκπληξης. Τόσο συνδικαλιστικά, όσο και νομικά. Κανένα σχέδιο δεν θα προχωρήσει με ένα τόσο σημαντικό κομμάτι των εργαζομένων να αντιδρά.

Ένας Ασύνταχτος και Αγανακτισμένος Μακεδόνας