Σκληρή κριτική άσκησε ο Πέτρος Κωνσταντίνου, υποψήφιος Δήμαρχος Αθήνας με την "Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας", στην κεντρική προεκλογική ομιλία του απερχόμενου Δημάρχου Αθήνας Νικήτα Κακλαμάνη. Παραθέτουμε το κείμενο.
Με υστερία κατά της Αριστεράς και Λεπενικές κραυγές για περισσότερη Αστυνομία έκλεισε την εκστρατεία του ο Νικήτας Κακλαμάνης.
Ο κύριος Κακλαμάνης σε μία γνήσια Λεπενική ομιλία «ξέχασε» να ρωτήσει τους ηλικιωμένους, τις μητέρες, τους μετανάστες, τους Αθηναίους πραγματικά ζητήματα που τους κάνουν τη ζωή κόλαση σε αυτή τη πόλη. Έφτιαξε μια παραμυθένια εικόνα ευτυχίας και καλοζωίας όπου η Αθήνα της φτώχειας, της ανεργίας στην εποχή του Μνημονίου είναι σκεπασμένη κάτω από ένα μαγικό χαλί.
Να τι ξέχασε να ρωτήσει:
«Ρωτήστε τους ηλικιωμένους αν είναι ευτυχείς με τις 19 παλιές και 6 νέες Λέσχες Φιλίας.» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τις περικοπές στις συντάξεις τους και τις προκλήσεις Προβόπουλου που υποστήριξε ότι τάχα το γλεντάνε στα ΚΑΠΗ με εκδρομές χωρίς όρια!
«Ρωτήστε τις μητέρες αν αισθάνονται ασφάλεια» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τα 3048 παιδιά που στάλθηκαν στον ιδιωτικό τομέα για να σκάσουν 300-400 ευρώ για τη φύλαξη των παιδιών γιατί δεν βρήκαν θέση στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς του Κακλαμάνη.
«Ρωτήστε τους μετανάστες που εξυπηρετούνται από το Κέντρο Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών και συμμετέχουν στο Διαπολιτισμικό Συμβούλιο» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για αυτούς που στοχοποιούνται για κάθε πρόβλημα που δημιούργησε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στη κυβέρνηση και αντιμετωπίζονται ως ζώα από την Δημοτική Αστυνομία.
«Ρωτήστε τα παιδιά που παίζουν στις νέες παιδικές χαρές» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τα παιδιά στον Άγιο Παντελεήμονα όπου ο Κακλαμάνης έκλεισε τη μοναδική παιδική χαρά γλείφοντας τους ρατσιστές φίλους του που ήθελαν να διώξουν τις μανάδες των παιδιών των μεταναστών.
«Ρωτήστε όσους έζησαν αξέχαστες στιγμές πολιτισμού στις 2000 και πλέον παραστάσεις που οργανώσαμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει τους εργαζόμενους για την εισβολή των ΜΑΤ στο μνημείο πολιτισμού ,την Ακρόπολη, όπου καταδίωξαν τους συμβασιούχους που διεκδικούσαν μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία.
«Ρωτήστε όσους περπάτησαν στα σοκάκια του Ψυρρή που αναπλάθουμε» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τους κατοίκους στην Ιερά οδό που δεν μπορούν να κλείσουν μάτι από τη βαβούρα των νυχτομάγαζων.
«Ρωτήστε τους αστέγους και τους άπορους που έχουν πρόσβαση σε τροφή, φάρμακα, ένδυση, υπόδηση και φιλοξενία» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει τι έφταιξε γι αυτούς που βρέθηκαν μέσα στους κάδους σκουπιδιών και έχασαν την ζωή τους πεταμένοι από απορριματοφόρα στη χωματερή. Να ρωτήσει γι αυτούς που στην απελπισία τους έφτασαν να σφαχτούν για ένα παγκάκι ύπνου.
«Ρωτήστε όσους χρειάστηκε να επισκεφτούν τα 7 Δημοτικά Ιατρεία για
τις παρεχόμενες υπηρεσίες» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τις χιλιάδες άνεργους και ανασφάλιστους που εξυπηρετούνται από τους Γιατρούς του Κόσμου γιατί δεν τους δέχονται τα δημόσια και τα δημοτικά ιατρεία.
«Ρωτήστε όσους χαίρονται τα 17 νέα πάρκα και τα 23 που αναπλάστηκαν» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει όσους είδαν να κόβονται τα πεύκα από μπουλντόζες του Ομέρ Πριόνη στη Κύπρου και Πατησίων και να γίνονται τσιμέντο ελεύθεροι χώροι για να χτιστούν πολυκαταστήματα.
Δεν παρέλειψε όμως με την σιωπή του για το Μνημόνιο να μας υπενθυμίσει ποιοι είναι οι πραγματικοί του φίλοι. Είναι οι άνθρωποι των αγορών, οι Τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, οι επιχειρηματίες που βάζουν τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές και τις δουλειές μας, είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τη Τρόικα, του ΔΝΤ και της ΕΕ, είναι το ΛΑΟΣ που τον ψήφισε με πόδια και με χέρια και συμμαχεί για να σώσει και τη Αθήνα!
Κατά τα άλλα μάλλον νομίζει ότι είμαστε στις ΗΠΑ και βάζει υποψηφιότητα για σερίφης. Αυτό δείχνει η ψύχωση του υπέρ αστυνομικών λύσεων αντί για κοινωνικών μέτρων.
Φαίνεται με το ότι δεν κρατήθηκε με τίποτα και προχώρησε σε ανοιχτή γκαιμπελική επίθεση κατά της Αριστεράς για το Δεκέμβρη του 2008. Ο άνθρωπος που κατήγγειλε τη εξέγερση της νεολαίας όταν η Αστυνομία δολοφονούσε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια, την καρδιά της Αθήνας, είχε επιλέξει να στηρίξει τις δολοφονικές γιούργιες των ΜΑΤ για ένα μήνα αντί να καταδικάσει τους δολοφόνους αστυνομικούς. Ο ίδιος στήριξε τη καταστροφική πολιτική της ΝΔ που ρήμαξε χιλιάδες καταστήματα με τα λουκέτα που είναι σπαρμένα σε όλη τη πόλη και έχυνε κροκοδείλια δάκρυα για τις καταστροφές στις περιοχές όπου η Αστυνομία χτυπούσε ασταμάτητα τους διαδηλωτές προκαλώντας χάος.
Αυτό τον χρεοκοπημένο Λεπενίσκο, που ανυπομονεί να καταδιώξει μετανάστες μέχρι τα σύνορα και αριστερούς σε κάθε γειτονιά μαζί με τους αγανακτισμένους φίλους του, πρέπει να τον στείλουμε στα αζήτητα. Το μόνο που καταλήγει να ζητάει είναι περισσότερη Αστυνομία και κατάργηση του ασύλου στα ΑΕΙ όταν ο κόσμος βοά ότι δεν πάει άλλο με τη λιτότητα και το Μνημόνιο.
Ας ενισχύσουμε την Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας για να στείλουμε το μήνυμα ότι οι εξεγέρσεις κατά της φτώχειας, του Μνημόνιου, της καταστολής και του ρατσισμού είναι μόνο στην αρχή! Να δυναμώσουμε τη αριστερά της ανατροπής για να ανοίξουμε το δρόμο για μια καλύτερη κοινωνία που θα ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και τις ελπίδες μας.
Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010
Απάντηση Πέτρου Κωνσταντίνου στην ομιλία Κακλαμάνη
Σκληρή κριτική άσκησε ο Πέτρος Κωνσταντίνου, υποψήφιος Δήμαρχος Αθήνας με την "Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας", στην κεντρική προεκλογική ομιλία του απερχόμενου Δημάρχου Αθήνας Νικήτα Κακλαμάνη. Παραθέτουμε το κείμενο.
Με υστερία κατά της Αριστεράς και Λεπενικές κραυγές για περισσότερη Αστυνομία έκλεισε την εκστρατεία του ο Νικήτας Κακλαμάνης.
Ο κύριος Κακλαμάνης σε μία γνήσια Λεπενική ομιλία «ξέχασε» να ρωτήσει τους ηλικιωμένους, τις μητέρες, τους μετανάστες, τους Αθηναίους πραγματικά ζητήματα που τους κάνουν τη ζωή κόλαση σε αυτή τη πόλη. Έφτιαξε μια παραμυθένια εικόνα ευτυχίας και καλοζωίας όπου η Αθήνα της φτώχειας, της ανεργίας στην εποχή του Μνημονίου είναι σκεπασμένη κάτω από ένα μαγικό χαλί.
Να τι ξέχασε να ρωτήσει:
«Ρωτήστε τους ηλικιωμένους αν είναι ευτυχείς με τις 19 παλιές και 6 νέες Λέσχες Φιλίας.» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τις περικοπές στις συντάξεις τους και τις προκλήσεις Προβόπουλου που υποστήριξε ότι τάχα το γλεντάνε στα ΚΑΠΗ με εκδρομές χωρίς όρια!
«Ρωτήστε τις μητέρες αν αισθάνονται ασφάλεια» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τα 3048 παιδιά που στάλθηκαν στον ιδιωτικό τομέα για να σκάσουν 300-400 ευρώ για τη φύλαξη των παιδιών γιατί δεν βρήκαν θέση στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς του Κακλαμάνη.
«Ρωτήστε τους μετανάστες που εξυπηρετούνται από το Κέντρο Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών και συμμετέχουν στο Διαπολιτισμικό Συμβούλιο» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για αυτούς που στοχοποιούνται για κάθε πρόβλημα που δημιούργησε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στη κυβέρνηση και αντιμετωπίζονται ως ζώα από την Δημοτική Αστυνομία.
«Ρωτήστε τα παιδιά που παίζουν στις νέες παιδικές χαρές» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τα παιδιά στον Άγιο Παντελεήμονα όπου ο Κακλαμάνης έκλεισε τη μοναδική παιδική χαρά γλείφοντας τους ρατσιστές φίλους του που ήθελαν να διώξουν τις μανάδες των παιδιών των μεταναστών.
«Ρωτήστε όσους έζησαν αξέχαστες στιγμές πολιτισμού στις 2000 και πλέον παραστάσεις που οργανώσαμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει τους εργαζόμενους για την εισβολή των ΜΑΤ στο μνημείο πολιτισμού ,την Ακρόπολη, όπου καταδίωξαν τους συμβασιούχους που διεκδικούσαν μόνιμη και αξιοπρεπή εργασία.
«Ρωτήστε όσους περπάτησαν στα σοκάκια του Ψυρρή που αναπλάθουμε» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τους κατοίκους στην Ιερά οδό που δεν μπορούν να κλείσουν μάτι από τη βαβούρα των νυχτομάγαζων.
«Ρωτήστε τους αστέγους και τους άπορους που έχουν πρόσβαση σε τροφή, φάρμακα, ένδυση, υπόδηση και φιλοξενία» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει τι έφταιξε γι αυτούς που βρέθηκαν μέσα στους κάδους σκουπιδιών και έχασαν την ζωή τους πεταμένοι από απορριματοφόρα στη χωματερή. Να ρωτήσει γι αυτούς που στην απελπισία τους έφτασαν να σφαχτούν για ένα παγκάκι ύπνου.
«Ρωτήστε όσους χρειάστηκε να επισκεφτούν τα 7 Δημοτικά Ιατρεία για
τις παρεχόμενες υπηρεσίες» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει για τις χιλιάδες άνεργους και ανασφάλιστους που εξυπηρετούνται από τους Γιατρούς του Κόσμου γιατί δεν τους δέχονται τα δημόσια και τα δημοτικά ιατρεία.
«Ρωτήστε όσους χαίρονται τα 17 νέα πάρκα και τα 23 που αναπλάστηκαν» είπε αλλά ξέχασε να ρωτήσει όσους είδαν να κόβονται τα πεύκα από μπουλντόζες του Ομέρ Πριόνη στη Κύπρου και Πατησίων και να γίνονται τσιμέντο ελεύθεροι χώροι για να χτιστούν πολυκαταστήματα.
Δεν παρέλειψε όμως με την σιωπή του για το Μνημόνιο να μας υπενθυμίσει ποιοι είναι οι πραγματικοί του φίλοι. Είναι οι άνθρωποι των αγορών, οι Τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, οι επιχειρηματίες που βάζουν τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές και τις δουλειές μας, είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τη Τρόικα, του ΔΝΤ και της ΕΕ, είναι το ΛΑΟΣ που τον ψήφισε με πόδια και με χέρια και συμμαχεί για να σώσει και τη Αθήνα!
Κατά τα άλλα μάλλον νομίζει ότι είμαστε στις ΗΠΑ και βάζει υποψηφιότητα για σερίφης. Αυτό δείχνει η ψύχωση του υπέρ αστυνομικών λύσεων αντί για κοινωνικών μέτρων.
Φαίνεται με το ότι δεν κρατήθηκε με τίποτα και προχώρησε σε ανοιχτή γκαιμπελική επίθεση κατά της Αριστεράς για το Δεκέμβρη του 2008. Ο άνθρωπος που κατήγγειλε τη εξέγερση της νεολαίας όταν η Αστυνομία δολοφονούσε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια, την καρδιά της Αθήνας, είχε επιλέξει να στηρίξει τις δολοφονικές γιούργιες των ΜΑΤ για ένα μήνα αντί να καταδικάσει τους δολοφόνους αστυνομικούς. Ο ίδιος στήριξε τη καταστροφική πολιτική της ΝΔ που ρήμαξε χιλιάδες καταστήματα με τα λουκέτα που είναι σπαρμένα σε όλη τη πόλη και έχυνε κροκοδείλια δάκρυα για τις καταστροφές στις περιοχές όπου η Αστυνομία χτυπούσε ασταμάτητα τους διαδηλωτές προκαλώντας χάος.
Αυτό τον χρεοκοπημένο Λεπενίσκο, που ανυπομονεί να καταδιώξει μετανάστες μέχρι τα σύνορα και αριστερούς σε κάθε γειτονιά μαζί με τους αγανακτισμένους φίλους του, πρέπει να τον στείλουμε στα αζήτητα. Το μόνο που καταλήγει να ζητάει είναι περισσότερη Αστυνομία και κατάργηση του ασύλου στα ΑΕΙ όταν ο κόσμος βοά ότι δεν πάει άλλο με τη λιτότητα και το Μνημόνιο.
Ας ενισχύσουμε την Ανταρσία στις γειτονιές της Αθήνας για να στείλουμε το μήνυμα ότι οι εξεγέρσεις κατά της φτώχειας, του Μνημόνιου, της καταστολής και του ρατσισμού είναι μόνο στην αρχή! Να δυναμώσουμε τη αριστερά της ανατροπής για να ανοίξουμε το δρόμο για μια καλύτερη κοινωνία που θα ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και τις ελπίδες μας.