Την Τρίτη 12/10 στη Γενική Συνέλευση του προσωπικού του ΔΟΛ, η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΕΠΗΕΑ αποφάσισε την αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων στον Οργανισμό με το επιχείρημα «να οργανωθούμε καλύτερα». Την Τετάρτη 20/10 προχωράμε σε νέα Γενική Συνέλευση για να συζητήσουμε το πώς συνεχίζουμε.
Συνάδελφοι, η συντριπτική πλειοψηφία των προβληματισμών που αναπτύχθηκαν στη συνέλευση κινούνταν στην κατεύθυνση του πώς να κάνουμε τον αγώνα μας πιο αποτελεσματικό και όχι στο να αναστείλουμε τις κινητοποιήσεις.
Την Τετάρτη στη συνέλευσή μας έχουμε να αποφασίσουμε όχι απλά την συνέχιση των απεργιακών μας κινητοποιήσεων αλλά και την κλιμάκωσή τους για να γίνουμε ακόμη πιο αποτελεσματικοί.
Α) Είναι λάθος το επιχείρημα ότι «δεν ιδρώνει το αυτί της διοίκησης». Η απεργία που κάναμε για 7 ημέρες (για πρώτη φορά ένα σωματείο του κλάδου κάνει τέτοια απεργιακή κινητοποίηση) έφερε προβλήματα στην διοίκηση. Η διαφήμιση ήταν κουτσουρεμένη, το λογιστήριο δεν λειτουργούσε, οι εργαζόμενοι μέσα από την απεργία διαρκείας απειλούσαν να μπλοκάρουν συνολικά τον οργανισμό συμπαρασύροντας και τους δημοσιογράφους.
Ταυτόχρονα δημοσιοποιώντας τον αγώνα μας τσαλακώσαμε την «μόστρα» του ΔΟΛ προκαλώντας μεγάλη αναταραχή. Ο πανικός που προκαλούσαν στα στελέχη του ΔΟΛ οι μικροφωνικές με τα τραγούδια που βάζαμε έξω από το κτίριο του Οργανισμού, δείχνει και την δύναμη της απεργίας μας. Σπάμε την «όμορφη εικόνα» που θέλουν να πλασάρουν, σπάμε το πέπλο της σιωπής που θέλουν να επιβάλλουν στον δικό μας αγώνα όπως κάνουν άλλωστε και σε όλους τους αγώνες των εργαζόμενων. Και σ’ αυτό τον δρόμο χρειάζεται να συνεχίσουμε. Όχι μόνο επαναλαμβανόμενες 24ωρες,αλλά κάθε μέρα μουσικές και τραγούδια έξω από το κτίριο του ΔΟΛ, να κλείνουμε τους δρόμους περιστασιακά για να ενημερώνουμε με προκηρύξεις τον κόσμο της περιοχής, να ζητήσουμε συμπαράσταση από άλλους εργαζόμενους, να προχωρήσουμε σε συναυλία έξω από τον Οργανισμό κλπ. Με τέτοιες δράσεις η πίεση πάνω στη διοίκηση θα γίνει αφόρητη.
Β) Είναι λάθος το επιχείρημα ότι «μόνοι μας δεν μπορούμε να καταφέρουμε τίποτε, μόνο αν μπει και η ΕΣΗΕΑ στον αγώνα κάτι μπορεί να γίνει». Είναι σωστό ότι μαζί με τους δημοσιογράφους η δύναμή μας μπορεί να πολλαπλασιαστεί. Όμως ο μόνος τρόπος για να κινητοποιήσουμε του συνάδελφους δημοσιογράφους είναι να είμαστε εμείς σε απεργία. Μπορεί κανείς μας να φανταστεί την ηγεσία της ΕΣΗΕΑ να λέει « το προσωπικό της ΕΠΗΕΑ στο ΔΟΛ δεν κάνει τίποτε, ας κάνω εγώ μια απεργία συμπαράστασης σε αυτούς»? Μόνο όσο συνεχίζουμε την απεργία μας μπορούμε να πιέσουμε την ηγεσία της ΕΣΗΕΑ να κινηθεί. Μόνο όσο συνεχίζουμε την απεργίας μας μπορούμε να δώσουμε την δυνατότητα σε συναδέλφους δημοσιογράφους στο ΒΗΜΑ και στα ΝΕΑ (που ξέρουμε ότι υπάρχουν και μας στηρίζουν) να κινητοποιήσουν και τους υπόλοιπους συναδέλφους τους στο πλευρό μας.
Γ) Μπορούμε να πάρουμε μέτρα για να παραμείνει ενωμένο το «εσωτερικό μέτωπο» του αγώνα. Δηλαδή να επιβάλλουμε ότι δεν θα βρεθούν 5-10 συνάδελφοι που θα σπάσουν την απεργία και θα μπουν μέσα για δουλειά, στοχοποιώντας τους υπόλοιπους. Κατ’ αρχάς με την περιφρούρηση της απεργίας στις πόρτες όχι μόνο το πρωί, αλλά όλη την ημέρα. Να μην επιτρέψουμε σε 5-10 συναδέλφους να υπονομεύσουν των αγώνα όλων των υπόλοιπων. Γιατί αυτό είναι η πραγματική δημοκρατία. Κατά δεύτερον με την άμεση ενεργοποίηση του απεργιακού ταμείου της ΕΠΗΕΑ όπως έχει δεσμευτεί ήδη το ΔΣ της Ένωσης. Τέλος, όταν βγαίνουν παράνομες οι απεργίες μας και αναγκάζονται οι συνάδελφοι της Πληροφορικής να πάνε για δουλειά το απόγευμα ή το βράδυ, χρειάζεται να απαιτήσουμε το ΔΣ της ΕΠΗΕΑ να προκηρύσσει νέα στάση εργασίας ειδικά για αυτό το προσωπικό για να είναι καλυμμένοι οι συνάδελφοι να απεργήσουν και το απόγευμα.
Συνάδελφοι οργανώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον αγώνα μας μπορούμε να αναγκάσουμε την διοίκηση να υποχωρήσει. Όχι μόνο να προχωρήσει στην επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων αλλά πολύ περισσότερο να εγγυηθεί ότι σταματάει το όποιο πρόγραμμα απολύσεων είχε κατά νου. Να δεσμευτεί δηλ. ότι δεν θα προχωρήσει σε καμία άλλη απόλυση τους επόμενους μήνες. Να μην τους αφήσουμε να φορτώσουν τη δική τους κρίση στη δική μας πλάτη, να διαλύσουν τις ζωές μας και τις ζωές των οικογενειών μας. Είναι στο χέρι μας κυριολεκτικά.
Οι εκπρόσωποι εργαζομένων της ΕΠΗΕΑ στο Δ.Ο.Λ.
Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 20/10/10 ΩΡΑ 16.30
Την Τρίτη 12/10 στη Γενική Συνέλευση του προσωπικού του ΔΟΛ, η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΕΠΗΕΑ αποφάσισε την αναστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων στον Οργανισμό με το επιχείρημα «να οργανωθούμε καλύτερα». Την Τετάρτη 20/10 προχωράμε σε νέα Γενική Συνέλευση για να συζητήσουμε το πώς συνεχίζουμε.
Συνάδελφοι, η συντριπτική πλειοψηφία των προβληματισμών που αναπτύχθηκαν στη συνέλευση κινούνταν στην κατεύθυνση του πώς να κάνουμε τον αγώνα μας πιο αποτελεσματικό και όχι στο να αναστείλουμε τις κινητοποιήσεις.
Την Τετάρτη στη συνέλευσή μας έχουμε να αποφασίσουμε όχι απλά την συνέχιση των απεργιακών μας κινητοποιήσεων αλλά και την κλιμάκωσή τους για να γίνουμε ακόμη πιο αποτελεσματικοί.
Α) Είναι λάθος το επιχείρημα ότι «δεν ιδρώνει το αυτί της διοίκησης». Η απεργία που κάναμε για 7 ημέρες (για πρώτη φορά ένα σωματείο του κλάδου κάνει τέτοια απεργιακή κινητοποίηση) έφερε προβλήματα στην διοίκηση. Η διαφήμιση ήταν κουτσουρεμένη, το λογιστήριο δεν λειτουργούσε, οι εργαζόμενοι μέσα από την απεργία διαρκείας απειλούσαν να μπλοκάρουν συνολικά τον οργανισμό συμπαρασύροντας και τους δημοσιογράφους.
Ταυτόχρονα δημοσιοποιώντας τον αγώνα μας τσαλακώσαμε την «μόστρα» του ΔΟΛ προκαλώντας μεγάλη αναταραχή. Ο πανικός που προκαλούσαν στα στελέχη του ΔΟΛ οι μικροφωνικές με τα τραγούδια που βάζαμε έξω από το κτίριο του Οργανισμού, δείχνει και την δύναμη της απεργίας μας. Σπάμε την «όμορφη εικόνα» που θέλουν να πλασάρουν, σπάμε το πέπλο της σιωπής που θέλουν να επιβάλλουν στον δικό μας αγώνα όπως κάνουν άλλωστε και σε όλους τους αγώνες των εργαζόμενων. Και σ’ αυτό τον δρόμο χρειάζεται να συνεχίσουμε. Όχι μόνο επαναλαμβανόμενες 24ωρες,αλλά κάθε μέρα μουσικές και τραγούδια έξω από το κτίριο του ΔΟΛ, να κλείνουμε τους δρόμους περιστασιακά για να ενημερώνουμε με προκηρύξεις τον κόσμο της περιοχής, να ζητήσουμε συμπαράσταση από άλλους εργαζόμενους, να προχωρήσουμε σε συναυλία έξω από τον Οργανισμό κλπ. Με τέτοιες δράσεις η πίεση πάνω στη διοίκηση θα γίνει αφόρητη.
Β) Είναι λάθος το επιχείρημα ότι «μόνοι μας δεν μπορούμε να καταφέρουμε τίποτε, μόνο αν μπει και η ΕΣΗΕΑ στον αγώνα κάτι μπορεί να γίνει». Είναι σωστό ότι μαζί με τους δημοσιογράφους η δύναμή μας μπορεί να πολλαπλασιαστεί. Όμως ο μόνος τρόπος για να κινητοποιήσουμε του συνάδελφους δημοσιογράφους είναι να είμαστε εμείς σε απεργία. Μπορεί κανείς μας να φανταστεί την ηγεσία της ΕΣΗΕΑ να λέει « το προσωπικό της ΕΠΗΕΑ στο ΔΟΛ δεν κάνει τίποτε, ας κάνω εγώ μια απεργία συμπαράστασης σε αυτούς»? Μόνο όσο συνεχίζουμε την απεργία μας μπορούμε να πιέσουμε την ηγεσία της ΕΣΗΕΑ να κινηθεί. Μόνο όσο συνεχίζουμε την απεργίας μας μπορούμε να δώσουμε την δυνατότητα σε συναδέλφους δημοσιογράφους στο ΒΗΜΑ και στα ΝΕΑ (που ξέρουμε ότι υπάρχουν και μας στηρίζουν) να κινητοποιήσουν και τους υπόλοιπους συναδέλφους τους στο πλευρό μας.
Γ) Μπορούμε να πάρουμε μέτρα για να παραμείνει ενωμένο το «εσωτερικό μέτωπο» του αγώνα. Δηλαδή να επιβάλλουμε ότι δεν θα βρεθούν 5-10 συνάδελφοι που θα σπάσουν την απεργία και θα μπουν μέσα για δουλειά, στοχοποιώντας τους υπόλοιπους. Κατ’ αρχάς με την περιφρούρηση της απεργίας στις πόρτες όχι μόνο το πρωί, αλλά όλη την ημέρα. Να μην επιτρέψουμε σε 5-10 συναδέλφους να υπονομεύσουν των αγώνα όλων των υπόλοιπων. Γιατί αυτό είναι η πραγματική δημοκρατία. Κατά δεύτερον με την άμεση ενεργοποίηση του απεργιακού ταμείου της ΕΠΗΕΑ όπως έχει δεσμευτεί ήδη το ΔΣ της Ένωσης. Τέλος, όταν βγαίνουν παράνομες οι απεργίες μας και αναγκάζονται οι συνάδελφοι της Πληροφορικής να πάνε για δουλειά το απόγευμα ή το βράδυ, χρειάζεται να απαιτήσουμε το ΔΣ της ΕΠΗΕΑ να προκηρύσσει νέα στάση εργασίας ειδικά για αυτό το προσωπικό για να είναι καλυμμένοι οι συνάδελφοι να απεργήσουν και το απόγευμα.
Συνάδελφοι οργανώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον αγώνα μας μπορούμε να αναγκάσουμε την διοίκηση να υποχωρήσει. Όχι μόνο να προχωρήσει στην επαναπρόσληψη των απολυμένων συναδέλφων αλλά πολύ περισσότερο να εγγυηθεί ότι σταματάει το όποιο πρόγραμμα απολύσεων είχε κατά νου. Να δεσμευτεί δηλ. ότι δεν θα προχωρήσει σε καμία άλλη απόλυση τους επόμενους μήνες. Να μην τους αφήσουμε να φορτώσουν τη δική τους κρίση στη δική μας πλάτη, να διαλύσουν τις ζωές μας και τις ζωές των οικογενειών μας. Είναι στο χέρι μας κυριολεκτικά.
Οι εκπρόσωποι εργαζομένων της ΕΠΗΕΑ στο Δ.Ο.Λ.