Mε αφορμή την ενδιαφέρουσα συζήτηση για το ρόλο των ΜΜΕ σε συνθήκες απεργιακής έκρηξης, προσθέτουμε ακόμα μια σχετική ανάρτηση.
1) Να θυμίσουμε ότι το Σάββατο 15 Φλεβάρη 2003 ένα μαζικότατο κύμα αντιπολεμικών συλλαλητηρίων πραγματοποιήθηκε σε όλο τον κόσμο, ενάντια στην προοπτική εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ. Στην Αθήνα "βούλιαξε" το Σύνταγμα και οι γύρω δρόμοι. Το ίδιο βράδυ πρώτη είδηση στο MEGA ήταν η εκδρομή του "τέως" Γλύξμπουργκ και από τις διαμαρτυρίες των πολιτών, ο Χατζηνικολάου αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη για λογαριασμό του καναλιού.
Πόσο ειλικρινής ήταν (όχι ατομικά, αλλά η πολιτική του καναλιού) διαπιστώθηκε στα επόμενα συλλαλητήρια όταν ο πόλεμος είχε αρχίσει, που πάντα οι διαδηλωτές με το κλείσιμο δρόμων "ταλαιπωρούσαν τους οδηγούς", παρά τις καταγγελίες αρκετών από αυτούς, ότι ώρες πριν έκλεινε η τροχαία δρόμους χωρίς λόγο.
Πάντα η μαζική κίνηση στο κοινωνικό επίπεδο "ενοχλούσε" τους ισχυρούς του πλούτου και τις επιχειρήσεις τους, ακόμα και αν δεν ήταν απεργία. Ακολούθησαν τα τσιτάτα "οι Αμερικάνοι είναι φίλοι και σύμμαχοί μας" του τουλάχιστον ειλικρινούς σε αυτό το επίπεδο Αλαφούζου (και οι αντίστοιχες επιλογές δημοσιογραφικής κάλυψης), ενώ οι Έλληνες εφοπλιστές (μερικοί και μέτοχοι σε κανάλια και εφημερίδες)θησαύριζαν με τα τάνκερ που μετέφεραν πετρέλαιο από τις εμπόλεμες περιοχές, αφού είχε αυξηθεί ο ναύλος.
2)Στις μέρες μας το εξώδικο του συζύγου ενός εκ των θυμάτων του εμπρησμού στη MARFIN, να σταματήσουν τα ΜΜΕ να ασχολούνται με το "βιογραφικό" της συζύγου του και τη δημοσίευση φωτογραφιών, αλλά και να μην πάνε τα ΜΜΕ στην κηδεία, δείχνει πολλά για τον τρόπο προσέγγισης των γεγονότων. Αρκετά ΜΜΕ λογόκριναν το γεγονός της αποστολής εξώδικης πρόσκλησης και επίσης αρκετά δε σεβάστηκαν τις επιθυμίες της οικογένειας.
Οι έμποροι του πόνου προφανώς είναι αναξιόπιστοι και ακατάλληλοι για να εγγυηθούν «την ενημέρωση των πολιτών για σημαντικές απεργιακές κινητοποιήσεις». Άλλωστε όλα τα συνθετικά στοιχεία των κινητοποιήσεων (επι μέρους κλάδοι) έχουν συκοφαντηθεί συστηματικά από μεγαλοεργολαβικά τηλεπαπαγαλάκια, κατα τη διάρκεια κλαδικών κινητοποιήσεων. Τελευταία απόπειρα των ΓΑΔΑδημοσιογράφων, να "αξιοποιήσουν" δήλωση του επικεφαλής των ΜΑΤ και να επιρρίψουν προβοκατόρικες συκοφαντίες για δήθεν εμπρησμό της MARFIN από διαδηλωτές του μπλοκ του μετωπικού σχήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Προηγήθηκε η "διαρροή" στα γνωστά ασφαλιτοπαπαγαλάκια για να προετοιμαστεί το έδαφος. Χρειάστηκαν έντονες πολιτικές διαμαρτυρίες, που έφτασαν στα πρόθυρα να ανακοινωθεί διαδήλωση έξω από τον Ant1 που έβγαλε στον αέρα την εμετική προβοκάτσια με τη δήλωση του ΜΑΤατζή, χρειάστηκε να αναρτηθούν βίντεο που φαίνεται ότι οι διαδηλωτές παίρνουν μέρος στην κατάσβεση της πυρκαγιάς, για να μαζευτούν οι mediaκοί παπαγάλοι της ασφάλειας.
Γι αυτό επιμένουμε και λέμε ΝΑΙ στην ενημέρωση των πολιτών για σημαντικές απεργίες, αλλά με πρωτοβουλία, οργάνωση, επίβλεψη των συνδικάτων των ΜΜΕ σε απεργιακά δελτία. ΟΧΙ εμπιστοσύνη για "ενημέρωση" σε αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την κρίση και τους (καλά πληρωμένους γι αυτό) μαϊντανούς τους.
Financial Crimes
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
Δεοντολογία και Πλουραλισμός: Από το Γλύξμπουργκ μέχρι τη MARFIN
Mε αφορμή την ενδιαφέρουσα συζήτηση για το ρόλο των ΜΜΕ σε συνθήκες απεργιακής έκρηξης, προσθέτουμε ακόμα μια σχετική ανάρτηση.
1) Να θυμίσουμε ότι το Σάββατο 15 Φλεβάρη 2003 ένα μαζικότατο κύμα αντιπολεμικών συλλαλητηρίων πραγματοποιήθηκε σε όλο τον κόσμο, ενάντια στην προοπτική εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ. Στην Αθήνα "βούλιαξε" το Σύνταγμα και οι γύρω δρόμοι. Το ίδιο βράδυ πρώτη είδηση στο MEGA ήταν η εκδρομή του "τέως" Γλύξμπουργκ και από τις διαμαρτυρίες των πολιτών, ο Χατζηνικολάου αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη για λογαριασμό του καναλιού.
Πόσο ειλικρινής ήταν (όχι ατομικά, αλλά η πολιτική του καναλιού) διαπιστώθηκε στα επόμενα συλλαλητήρια όταν ο πόλεμος είχε αρχίσει, που πάντα οι διαδηλωτές με το κλείσιμο δρόμων "ταλαιπωρούσαν τους οδηγούς", παρά τις καταγγελίες αρκετών από αυτούς, ότι ώρες πριν έκλεινε η τροχαία δρόμους χωρίς λόγο.
Πάντα η μαζική κίνηση στο κοινωνικό επίπεδο "ενοχλούσε" τους ισχυρούς του πλούτου και τις επιχειρήσεις τους, ακόμα και αν δεν ήταν απεργία. Ακολούθησαν τα τσιτάτα "οι Αμερικάνοι είναι φίλοι και σύμμαχοί μας" του τουλάχιστον ειλικρινούς σε αυτό το επίπεδο Αλαφούζου (και οι αντίστοιχες επιλογές δημοσιογραφικής κάλυψης), ενώ οι Έλληνες εφοπλιστές (μερικοί και μέτοχοι σε κανάλια και εφημερίδες)θησαύριζαν με τα τάνκερ που μετέφεραν πετρέλαιο από τις εμπόλεμες περιοχές, αφού είχε αυξηθεί ο ναύλος.
2)Στις μέρες μας το εξώδικο του συζύγου ενός εκ των θυμάτων του εμπρησμού στη MARFIN, να σταματήσουν τα ΜΜΕ να ασχολούνται με το "βιογραφικό" της συζύγου του και τη δημοσίευση φωτογραφιών, αλλά και να μην πάνε τα ΜΜΕ στην κηδεία, δείχνει πολλά για τον τρόπο προσέγγισης των γεγονότων. Αρκετά ΜΜΕ λογόκριναν το γεγονός της αποστολής εξώδικης πρόσκλησης και επίσης αρκετά δε σεβάστηκαν τις επιθυμίες της οικογένειας.
Οι έμποροι του πόνου προφανώς είναι αναξιόπιστοι και ακατάλληλοι για να εγγυηθούν «την ενημέρωση των πολιτών για σημαντικές απεργιακές κινητοποιήσεις». Άλλωστε όλα τα συνθετικά στοιχεία των κινητοποιήσεων (επι μέρους κλάδοι) έχουν συκοφαντηθεί συστηματικά από μεγαλοεργολαβικά τηλεπαπαγαλάκια, κατα τη διάρκεια κλαδικών κινητοποιήσεων. Τελευταία απόπειρα των ΓΑΔΑδημοσιογράφων, να "αξιοποιήσουν" δήλωση του επικεφαλής των ΜΑΤ και να επιρρίψουν προβοκατόρικες συκοφαντίες για δήθεν εμπρησμό της MARFIN από διαδηλωτές του μπλοκ του μετωπικού σχήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Προηγήθηκε η "διαρροή" στα γνωστά ασφαλιτοπαπαγαλάκια για να προετοιμαστεί το έδαφος. Χρειάστηκαν έντονες πολιτικές διαμαρτυρίες, που έφτασαν στα πρόθυρα να ανακοινωθεί διαδήλωση έξω από τον Ant1 που έβγαλε στον αέρα την εμετική προβοκάτσια με τη δήλωση του ΜΑΤατζή, χρειάστηκε να αναρτηθούν βίντεο που φαίνεται ότι οι διαδηλωτές παίρνουν μέρος στην κατάσβεση της πυρκαγιάς, για να μαζευτούν οι mediaκοί παπαγάλοι της ασφάλειας.
Γι αυτό επιμένουμε και λέμε ΝΑΙ στην ενημέρωση των πολιτών για σημαντικές απεργίες, αλλά με πρωτοβουλία, οργάνωση, επίβλεψη των συνδικάτων των ΜΜΕ σε απεργιακά δελτία. ΟΧΙ εμπιστοσύνη για "ενημέρωση" σε αυτούς που είναι υπεύθυνοι για την κρίση και τους (καλά πληρωμένους γι αυτό) μαϊντανούς τους.
Financial Crimes