Κάνοντας έναν απολογισμό του κύκλου των αγώνων μπαράζ μεταξύ των πρωταθλητών των νομών του Αιγαίου, για άνοδο στη Γ΄ Εθνική, πιστεύω ότι αρχικά πρέπει να επαναλάβω αυτό που είχα γράψει και πέρυσι, δηλαδή ότι:
"θα πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια σε όλες τις ομάδες που συμμετείχαν για την προσπάθειά τους, αλλά να δώσουμε συγχαρητήρια και σε όσους ΔΕΝ συμμετείχαν στα μπαράζ. Ακούγεται αρχικά περίεργο, αλλά δεν είναι, γιατί για να βγουν πρωταθλήτριες νομών οι ομάδες που συμμετείχαν, έπαιξαν σε τοπικά πρωταθλήματα που συμμετέχουν και άλλοι σύλλογοι, διότι πρωτάθλημα του ενός δεν υπάρχει. Μπορεί λοιπόν να μην ευτύχησαν άλλα σωματεία να δουν τους κόπους τους να ανταμείβονται με την πρωτιά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι αθλητές τους δεν προσπάθησαν και οι παράγοντές τους δεν έκαναν τιτάνιες προσπάθειες για να κρατήσουν οργανωτικά και οικονομικά τη λειτουργία τους".
Από εκεί και πέρα, φέτος ήταν θετικό ότι οι αγώνες της Πέμπτης και της Παρασκευής έγιναν απογευματινές ώρες, σε αντίθεση με τις πρωινές των προηγούμενων χρόνων, γεγονός που διευκόλυνε περισσότερους φίλους των ομάδων που συμμετείχαν να έρθουν στο γήπεδο.
Προφανώς υπάρχουν τεράστια περιθώρια για να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή και καταθέτω μερικές σκέψεις.
Θα μπορούσε η ΕΟΚ που είναι η διοργανώτρια αρχή, με σχεδόν μηδαμινό κόστος (ένα αφισάκι προαναγγελίας των αγώνων) σε συνεργασία με το Δήμο στην περιοχή του οποίου διεξάγονται οι αγώνες (φέτος η Αθήνα, τα προηγούμενα χρόνια η Καισαριανή και ο Βύρωνας) και την ΕΣΚΑ, να διακινήσει αυτό το υλικά σε γυμναστήρια όμορων περιοχών, σχολεία, σωματεία, ΜΜΕ και παροικιακές οργανώσεις νησιωτών, ώστε να γίνει γνωστή σαν γεγονός η διοργάνωση (που κακά τα ψέματα, λίγη γνωρίζουν γι αυτή) και έτσι να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή θεατών, που επίσης διευκολύνεται από την ελεύθερη είσοδο.
Στα αγωνιστικά δεδομένα, πιστεύω ότι ο πρωταθλητής Κυκλάδων παρουσιάζεται πάντα φανερά πιο αδύναμος (φέτος ο Πανναξιακός και πέρυσι η Ερμούπολη Σύρου), ενώ Λέσβος, Χίος, Σάμος, δείχνουν νομοί που τα πρωταθλήματά τους βρίσκονται πάνω-κάτω στο ίδιο επίπεδο, με μικρές συγκυριακές αποκλίσεις. Στα αρνητικά το γεγονός ότι δεν είναι αρκετοί οι αγώνες στα τοπικά πρωταθλήματα και πολύ ισχυροί οι αντίπαλοι, με αποτέλεσμα οι πρωταθλητές των νομών αυτών να υστερούν σε αγωνιστικές εμπειρίες και παραστάσεις, με αποτέλεσμα να έχουν διακυμάνσεις στην απόδοσή τους στα μπαράζ, που συχνά κρίνουν και το αποτέλεσμα. Θεωρώ ότι αγωνιστικά οι ομάδες αυτές μπορούν ευρισκόμενες σε αγωνιστική δράση με ισχυρούς αντιπάλους, να αντιστοιχίσουν στις καλές ομάδες της Α΄ ΕΣΚΑ στην Αθήνα. Φυσικά οικονομικοί λόγοι, δεν επιτρέπουν άλλη οργανωτική επιλογή στην προετοιμασία τους, όπως συμμετοχή σε τουρνουά στην Αθήνα, ή οργάνωση αντίστοιχων στα νησιά, με ισχυρότερες ομάδες, ώστε να αποκτηθούν εμπειρίες.
Περιοχές με μεγαλύτερα πληθυσμιακά δεδομένα, άρα και επιλογές και πιο ανταγωνιστικά
πρωταθλήματα και οργανωτική συγκρότηση και βεβαίως μεγαλύτερη αγορά και χορηγούς, κυριαρχούν στα μπαράζ των πρωταθλητών των νομών Αιγαίου και αυτό εξηγεί την κυριαρχία των πρωταθλητών Δωδεκανήσων.
Οι πρωταθλητές των μπαράζ την τελευταία δεκαετία:
2001 Ιάλυσος Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2002 Διαγόρας Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2003 Ιπποκράτης Κω (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2004 Ιβίσκος Ρόδου (ΤοπικήΕπιτροπή Δωδεκανήσων)
2005 Διαγόρας Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2006 Βούρειος Χίου (Τοπική Επιτροπή Χίου)
2007 Διαγόρας Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2008 Ιπποκράτης Κω (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2009 Διαγόρας Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2010 Αναγέννηση Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
Σταθερές παρουσίες με πέντε συνεχόμενες συμμετοχές, ο Ίκαρος Ικαρίας (δύο φορές έφτασε κοντά στην άνοδο), ο Διαγόρας όσες φορές συμμετείχε ήρθε πρώτος, αλλά τη σεζόν 2005-06 δεν έπαιξε στη Γ’ Εθνική λόγω οικονομικών προβλημάτων και ο Ιπποκράτης Κω με τον Βούρειο Χίου, που μετρούν από μια άνοδο στη Γ Εθνική. Για την ιστορία, από το 2006 που παρακολουθώ τη διαδικασία αυτή, έχουν χρησιμοποιηθεί τα γήπεδα "Γ. Μελισσηνός" στην Καισαριανή, η Εργάνη στο Βύρωνα και το Μετς στο Παγκράτι (Δήμος Αθηναίων).
Γι άλλη μια φορά συγχαρητήρια σε όλους όσους με οποιοδήποτε τρόπο είχαν συμμετοχή σε αυτή τη διαδικασία.
Κάνοντας έναν απολογισμό του κύκλου των αγώνων μπαράζ μεταξύ των πρωταθλητών των νομών του Αιγαίου, για άνοδο στη Γ΄ Εθνική, πιστεύω ότι αρχικά πρέπει να επαναλάβω αυτό που είχα γράψει και πέρυσι, δηλαδή ότι: "θα πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια σε όλες τις ομάδες που συμμετείχαν για την προσπάθειά τους, αλλά να δώσουμε συγχαρητήρια και σε όσους ΔΕΝ συμμετείχαν στα μπαράζ. Ακούγεται αρχικά περίεργο, αλλά δεν είναι, γιατί για να βγουν πρωταθλήτριες νομών οι ομάδες που συμμετείχαν, έπαιξαν σε τοπικά πρωταθλήματα που συμμετέχουν και άλλοι σύλλογοι, διότι πρωτάθλημα του ενός δεν υπάρχει. Μπορεί λοιπόν να μην ευτύχησαν άλλα σωματεία να δουν τους κόπους τους να ανταμείβονται με την πρωτιά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οι αθλητές τους δεν προσπάθησαν και οι παράγοντές τους δεν έκαναν τιτάνιες προσπάθειες για να κρατήσουν οργανωτικά και οικονομικά τη λειτουργία τους".
Από εκεί και πέρα, φέτος ήταν θετικό ότι οι αγώνες της Πέμπτης και της Παρασκευής έγιναν απογευματινές ώρες, σε αντίθεση με τις πρωινές των προηγούμενων χρόνων, γεγονός που διευκόλυνε περισσότερους φίλους των ομάδων που συμμετείχαν να έρθουν στο γήπεδο.
Προφανώς υπάρχουν τεράστια περιθώρια για να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή και καταθέτω μερικές σκέψεις.
Θα μπορούσε η ΕΟΚ που είναι η διοργανώτρια αρχή, με σχεδόν μηδαμινό κόστος (ένα αφισάκι προαναγγελίας των αγώνων) σε συνεργασία με το Δήμο στην περιοχή του οποίου διεξάγονται οι αγώνες (φέτος η Αθήνα, τα προηγούμενα χρόνια η Καισαριανή και ο Βύρωνας) και την ΕΣΚΑ, να διακινήσει αυτό το υλικά σε γυμναστήρια όμορων περιοχών, σχολεία, σωματεία, ΜΜΕ και παροικιακές οργανώσεις νησιωτών, ώστε να γίνει γνωστή σαν γεγονός η διοργάνωση (που κακά τα ψέματα, λίγη γνωρίζουν γι αυτή) και έτσι να υπάρξει μεγαλύτερη συμμετοχή θεατών, που επίσης διευκολύνεται από την ελεύθερη είσοδο.
Στα αγωνιστικά δεδομένα, πιστεύω ότι ο πρωταθλητής Κυκλάδων παρουσιάζεται πάντα φανερά πιο αδύναμος (φέτος ο Πανναξιακός και πέρυσι η Ερμούπολη Σύρου), ενώ Λέσβος, Χίος, Σάμος, δείχνουν νομοί που τα πρωταθλήματά τους βρίσκονται πάνω-κάτω στο ίδιο επίπεδο, με μικρές συγκυριακές αποκλίσεις. Στα αρνητικά το γεγονός ότι δεν είναι αρκετοί οι αγώνες στα τοπικά πρωταθλήματα και πολύ ισχυροί οι αντίπαλοι, με αποτέλεσμα οι πρωταθλητές των νομών αυτών να υστερούν σε αγωνιστικές εμπειρίες και παραστάσεις, με αποτέλεσμα να έχουν διακυμάνσεις στην απόδοσή τους στα μπαράζ, που συχνά κρίνουν και το αποτέλεσμα. Θεωρώ ότι αγωνιστικά οι ομάδες αυτές μπορούν ευρισκόμενες σε αγωνιστική δράση με ισχυρούς αντιπάλους, να αντιστοιχίσουν στις καλές ομάδες της Α΄ ΕΣΚΑ στην Αθήνα. Φυσικά οικονομικοί λόγοι, δεν επιτρέπουν άλλη οργανωτική επιλογή στην προετοιμασία τους, όπως συμμετοχή σε τουρνουά στην Αθήνα, ή οργάνωση αντίστοιχων στα νησιά, με ισχυρότερες ομάδες, ώστε να αποκτηθούν εμπειρίες.
Περιοχές με μεγαλύτερα πληθυσμιακά δεδομένα, άρα και επιλογές και πιο ανταγωνιστικά
πρωταθλήματα και οργανωτική συγκρότηση και βεβαίως μεγαλύτερη αγορά και χορηγούς, κυριαρχούν στα μπαράζ των πρωταθλητών των νομών Αιγαίου και αυτό εξηγεί την κυριαρχία των πρωταθλητών Δωδεκανήσων.
Οι πρωταθλητές των μπαράζ την τελευταία δεκαετία:
2001 Ιάλυσος Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2002 Διαγόρας Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2003 Ιπποκράτης Κω (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2004 Ιβίσκος Ρόδου (ΤοπικήΕπιτροπή Δωδεκανήσων)
2005 Διαγόρας Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2006 Βούρειος Χίου (Τοπική Επιτροπή Χίου)
2007 Διαγόρας Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2008 Ιπποκράτης Κω (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2009 Διαγόρας Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
2010 Αναγέννηση Ρόδου (Τοπική Επιτροπή Δωδεκανήσων)
Σταθερές παρουσίες με πέντε συνεχόμενες συμμετοχές, ο Ίκαρος Ικαρίας (δύο φορές έφτασε κοντά στην άνοδο), ο Διαγόρας όσες φορές συμμετείχε ήρθε πρώτος, αλλά τη σεζόν 2005-06 δεν έπαιξε στη Γ’ Εθνική λόγω οικονομικών προβλημάτων και ο Ιπποκράτης Κω με τον Βούρειο Χίου, που μετρούν από μια άνοδο στη Γ Εθνική. Για την ιστορία, από το 2006 που παρακολουθώ τη διαδικασία αυτή, έχουν χρησιμοποιηθεί τα γήπεδα "Γ. Μελισσηνός" στην Καισαριανή, η Εργάνη στο Βύρωνα και το Μετς στο Παγκράτι (Δήμος Αθηναίων).
Γι άλλη μια φορά συγχαρητήρια σε όλους όσους με οποιοδήποτε τρόπο είχαν συμμετοχή σε αυτή τη διαδικασία.