Μετά το ρατσιστικό πογκρόμ, εκδόθηκε κοινή ανακοίνωση της ΘΥΡΑΣ 9 - People's Athletic Club "Omonoia 29M" και του Πολιτιστικού Ιδρύματος 1948
Λύση είναι η πάλη ενάντια στον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό που γεννά ρατσισμό και φασισμό.
Δεν περιμέναμε να ξεσπάσει όλη αυτή η παράνοια και η φασιστική βία του τελευταίου δεκαήμερου για να καταλάβουμε την άνοδο του φασισμού και ρατσισμού. Γνωρίζαμε ότι το μικρόβιο καλλιεργείτο συστηματικά και συστημικά εδώ και χρόνια και πως αυτό που βιώσαμε είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Γι’ αυτό, δεν βλέπουμε το ζήτημα ευκαιριακά λόγω επικαιρότητας. Θέλουμε να παραθέσουμε την πραγματική διάσταση του προβλήματος όχι γιατί χρωστάμε σε κανέναν να αποδείξουμε το ποιοι είμαστε, μα το κάνουμε για εμάς, τα μέλη και τους φίλους μας, και για όσους θέλουν να βλέπουν όχι μόνο ποιο είναι εν τέλη το πρόβλημα αλλά κυρίως τα αίτια που δημιουργούν τα προβλήματα.
Οφείλουμε, πρώτα απ’ όλα να αναδείξουμε τις αιτίες τόσο της γιγάντωσης των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών όσο και των κοινωνικών προβλημάτων που επιφέρουν στις τοπικές κοινωνίες. Οι αιτίες αυτές δεν είναι άλλες από το βάρβαρο καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα και τον ιμπεριαλισμό ως το ανώτατο στάδιο του. Ένα σύστημα που εξ’ ορισμού γεννά τους δυνατούς και τους αδύναμους, τους δυνάστες και τους καταδιωκόμενους. Οι Κύπριοι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει ξεριζωμός από ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, τι σημαίνει μετανάστευση για ένα κομμάτι ψωμί λόγω της καταστροφής της χώρας. Γνωρίζουν τι σημαίνει να σε ξεσπιτώνουν, να μεταναστεύεις είτε εχτός χώρας είτε εντός, να γίνεσαι στόχος ρατσιστών, φασιστών, θύμα εκμετάλλευσης, καταστολής και απέλασης. Για μας δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν λαθραίες πολιτικές ενάντια στους λαούς και υπέρ του κεφαλαίου.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, που είναι πολλαπλά θύματα του καπιταλισμού. Θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, αλλά και της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης» και της επιβολής των ιμπεριαλιστών ανά την υφήλιο με οποιοδήποτε μέσο. Τέτοια «ειρήνη» της ομαλής διεξαγωγής της εκμετάλλευσης, δημιουργεί την ανεργία και φτωχοποίηση από τη διάλυση και απομύζηση του πλούτου από τις χώρες που προέρχονται αυτοί οι άνθρωποι. Θύματα των ιμπεριαλιστών, των διακινητών, των κεφαλαιοκρατών και των θεσμών τους (περιλαμβανομένης της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων) ως φθηνότερα εργατικά χέρια με λιγότερα εργατικά δικαιώματα, ενίοτε εκτός νόμου για καθόλου δικαιώματα, βάζοντας αυτούς τους κατατρεγμένους ανθρώπους σε διαμάχη με την επίσης υπό εκμετάλλευση γηγενή εργατική τάξη της κάθε χώρας και τα έκπτωτα από την οικονομική κρίση ευρύτερα λαϊκά στρώματα.
Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς εργαζόμενους, όσο και αν οικοδομείται πάνω στη βάση υπαρκτών ζητημάτων που απορρέουν από τον ανταγωνισμό στον καταμερισμό εργασίας και των προβλημάτων που επιφέρει η καθημερινότητα της καπιταλιστικής κοινωνίας, τους μόνους που εξυπηρετεί είναι το μεγάλο κεφάλαιο, δηλαδή το ίδιο το σύστημα, και τους εκάστοτε κυβερνώντες. Η ΕΕ, το επιχείρημα πολλών δήθεν προοδευτικών που στηρίζουν το σάπιο σύστημα, ψευδώς επιχαίρει για τις ελευθερίες εντός της, είναι μέρος του προβλήματος. Ας ανοίξει τα σύνορα της και για τους κατατρεγμένους των επεμβάσεων και των επιβουλών της ίδιας, του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Φυσικά οι ελευθερίες της ΕΕ των μονοπωλίων αφορά ακριβώς τις ελευθερίες για κερδοφορία των καπιταλιστών.
Καταγγέλλουμε την άρνηση του αστικού κράτους να καταστείλει τη φασιστική βία, αλλά γνωρίζουμε ότι οι φασίστες είναι το μακρύ χέρι του ίδιου του συστήματος και αυτών που υπηρετούν τις πολιτικές των κεφαλαιοκρατών. Γνωρίζουμε γιατί ο Αίαντας με ευκολία μπορεί να ανοίξει πυρ ενάντια σε μια πορεία με αριστερό πρόσημο ή ενάντια σε οπαδούς, αλλά δεν δύναται να το πράξει ενάντια στους φασίστες. Γιατί πάνω απ’ όλα ξέρουμε ότι ο φασισμός δεν ξεριζώνεται ούτε από το αστικό κράτος, ούτε νομικά. Ξεριζώνεται με λαϊκή και ταξική πάλη, με αντιφασιστικό αγώνα που να αναδεικνύει τα αίτια του φασισμού-ρατσισμού, όπως μας διδάσκει η ιστορία.
Όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις που πέρασαν από την Κυπριακή Δημοκρατία και καλέστηκαν να διαχειριστούν τις μεταναστευτικές ροές και ζητήματα ένταξης, όλες τους ανεξαιρέτως, ακολούθησαν ευλαβικά τις αποφάσεις της Ε.Ε. αδιαφορώντας για τα πραγματικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Κυπριακή κοινωνία στο σύνολο της, ντόπιοι ή ξένοι. Καμία δεν είχε διάθεση να αντιμετωπίσει τα πρόβληματα γιατί καμία δεν έχει την ούτε ως στόχο ούτε και διάθεση να αμφισβητήσει τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, το σύστημα των μονοπωλίων που τους δίνεται η ευχέρεια να ρυθμίζουν τη ροή των ανθρώπων στη βάση των αναγκών του κεφαλαίου. Των αναγκών που πότε εμφανίζονται ως φτηνή εργοδότηση πτυχιούχων, εργοδότησης πάμφθηνων εργατικών χεριών είτε ως χιλιάδες, εκατομμύρια ανθρώπους εγκλωβισμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε χώρες όπως η δική μας «πρώτης υποδοχής», εμφανίζεται και με την μορφή γκέτο περιμένοντας να ανοίξει την κάνουλα ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου για να αναζητήσουν καλύτερη ζωή στις βασικές καπιταλιστικές χώρες της Ε.Ε.
Σε αυτή την κατάσταση μερίδιο ευθύνης αναλογεί και στην «αριστερά». Η πολιτική του ταξικού κατευνασμού και κοινωνικής ειρήνης που ακολουθείται για χρόνια είχε αντίκτυπο και στο μεταναστευτικό. Η αριστερά πρέπει να οργανώνει και να διεκδικεί σε βάση ταξική και όχι ταυτοτική, κοσμοπολίτικη ή απλά ανθρωπιστική. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος και μέθοδος για κοινό και αποτελεσματικό αγώνα των εργαζομένων ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, φύλου, ή άλλων ιδιαιροτήτων
Από την άλλη, δεν περιμέναμε κάτι από τα υπόλοιπα αστικά κόμματα της δεξιάς, της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, υπηρετώντας και αυτά από το δικό τους μετερίζι και με διαφορετικό τρόπο, το εκμεταλλευτικό σύστημα. Τα οποία, πέραν από διακηρύξεις και ευχολόγια δήθεν για τερματισμό της βίας των κουκουλοφόρων, υπηρετούν πολιτικές που θυματοποιούν και τους μετανάστες/πρόσφυγες και την υποθάλπουν ανοιχτά.
Δεν έχουν κάνει ούτε μισή προσπάθεια αντίθεσης στην ακροδεξιά βία, αντιθέτως στην προσπάθεια τους να μην απωλέσουν ακροδεξιούς ψήφους προς τη φασιστική ακροδεξιά, με έμφαση στην (κυρίως ψευδή) αριθμολογία και δήθεν δημογραφικής αλλοίωσης, ενισχύουν τον φασισμό υποβοηθώντας το φίδι να μεγαλώσει, αφού το αυγό έχει εκκολαφθεί εδώ και πολύ καιρό.
Αυτές λοιπόν οι αιτίες είναι που γεννούν το πρόβλημα και τρέφουν συστημικά τον φασισμό, τον ρατσισμό και την μισαλλοδοξία. Αυτές είναι οι αιτίες που δίνουν τροφή στους νεοναζί του κάθε τόπου να βγαίνουν και να κτυπούν με το κράτος να σφυρίζει αδιάφορα και τις υπόλοιπες αστικές δυνάμεις και κόμματα να ενισχύουν το φασισμό, και ας κάνουν ότι κόπτονται.
Το δίλημμα δεν είναι καλοί ή κακοί μετανάστες, δικαιούχοι ή μη δικαιούχοι πρόσφυγες, δεν είναι καν ζήτημα ενσωμάτωσης ή αριθμών και δημογραφικής αλλοίωσης. Το πρόβλημα για μας είναι η άνιση μεταχείριση ανθρώπων που ζουν στην πατρίδα μας, ανεξαρτήτως εθνικότητας, ανισότητες που δημιουργούνται από την λειτουργία του συστήματος έτσι όπως διαμορφώθηκε ιστορικά. Διότι το φθηνό εργατικό δυναμικό δεν το ζήτησαν οι Κύπριοι εργάτες, όπως δεν ζήτησαν ούτε την παρα-οικονομία της επιβίωσης, ούτε και δημιούργησαν τους πολέμους που έστειλαν όλες αυτές τις ψυχές σε αναζήτηση καλύτερης ζωής. Δεν αρνούμαστε την ύπαρξη οργανωμένου εγκλήματος και εγκληματικών στοιχείων στις τάξεις των μεταναστών και προσφύγων, τασσόμαστε ενάντια σε κάθε εγκληματική δράση ανεξάρτητα της εθνικής καταγωγής, το θρήσκευμα ή του χρώματος του δράστη. Το έγκλημα όμως πηγάζει από τις πολιτικές που ακολουθούνται για την ενίσχυση της εκμετάλλευσης, την απομόνωση και περιθωριοποίηση αυτών των ανθρώπων, όπου αφεντικά της νύχτας εκμεταλλεύονται και Κύπριους και ξένους. Όσο δεν το αντιλαμβανόμαστε αυτό, τόσο θα δίνουμε τροφή σε όσους θέλουν να δηλητηριάσουν την συμφιλίωση αυτή.
Για εμάς που μάθαμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο μέσα από την πραγματικότητα, τις κοινωνικές τάξεις που μας χωρίζει το ίδιο το σύστημα, καθώς επίσης να κρίνουμε τον κάθε άνθρωπο ατομικά ως προς τις πράξεις του και όχι την καταγωγή του, δεν κλείνουμε τα μάτια μας στην εγκληματικότητα μερίδας μεταναστών όπως δεν το κάνουμε ούτε και με ημεδαπούς. Δεν αρνούμαστε ότι μερίδα των μεταναστών συμμετέχει στην παραοικονομία, συμμετέχοντας σε εγκληματικά δίκτυα και δράσεις.
Επίσης, δεν αρνούμαστε ότι κάποιοι ίσως να έρχονται εδώ λόγο του βεβαρημένου παρελθόντος τους (και ας είναι η συντριπτική μειοψηφία), δίνοντας και οι ίδιοι πάτημα σε φασίστες και ρατσιστές να προπαγανδίσουν για τα προβλήματα των μεταναστών, τσουβαλιάζοντας τους όλους με το πρόσχημα της αλλοίωσης του δημογραφικού της πατρίδας μας. Μιας δήθεν αλλοίωσης που φυσικά παρουσιάζεται ξεκάθαρα με επιλεκτικά κριτήρια, καθώς οι φασίστες δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την αλλοίωση που φέρνουν τα «γκέτο» πολυτελείας των Ρώσων στην Λεμεσό και η «πίεση» που ενέχουν οι μεταναστευτικές ροές από την Ουκρανία. Η άρνηση της ύπαρξης του φαινομένου αυτού από μερίδα αλληλέγγυων προς τους προσφυγές και μετανάστες δεν βοηθά τους πρόσφυγες και μετανάστες. Αντίθετα η άρνηση κοινωνικών προβλημάτων που επιφέρει η γκετοποίηση/περιθωριοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων στις τοπικές κοινωνίες και η αναδυόμενη εγκληματική και παραβατική δράση ορισμένων εξ’ αυτών, μπορεί να μην είναι η μήτρα που γεννά τον ρατσισμό αλλά σίγουρα υποβοηθά την ακροδεξιά και τους φασίστες να χύσουν το δηλητήριο τους. Τασσόμαστε ενάντια σε κάθε εγκληματική δράση ανεξάρτητα της εθνικής καταγωγής, το θρήσκευμα ή το χρώματος του δράστη. Είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή φασισμού και θρησκευτικού φονταμενταλισμού.
Η επίκληση και έμφαση στο έγκλημα από τα ακροδεξιά παπαγαλάκια του συστήματος συγκαλύπτει την πηγή του εγκλήματος που δεν είναι άλλη από την εκμετάλλευση. Από την άλλη, η ιδεολογικοποίηση και η παρουσίαση του ζητήματος πέραν και έξω από τις υλικές πραγματικότητες της ζωής ως να είναι ζήτημα απλά υπέρ ή ενάντια σε αλλόθρησκους, μετανάστες ή πρόσφυγες από μερίδα υποστηρικτών αντιρατσιστών δεν βοηθά τον κόσμο αυτό, διότι δεν βλέπει την ρίζα από την οποία δημιουργείται και υποθάλπεται ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και εν τέλη κερδίζει έδαφος ο φασισμός, το ανάχωμα του συστήματος.
Τασσόμαστε ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων που εγκλωβίζουν ανθρώπους στη χώρα υποδοχής σε απάνθρωπες συνθήκες και το βάρβαρο κανονισμό του Δουβλίνου, αλλά και την αντίστοιχη συμφωνία της ΕΕ των μονοπωλίων με την Τουρκία. Μια αντιδραστική συμφωνία που στην περίπτωση της Κύπρου που συνεχίζει να βιώνει την κατοχή, έχει ακόμη μεγαλύτερες συνέπειες, αφού μεγάλος όγκος των προσφυγικών/μεταναστευτικών ροών διοχετεύεται σκόπιμα ή δίχως να υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για έλεγχο μέσω των κατεχομένων, εκεί όπου η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί καν να εφαρμόσει την απάνθρωπη αυτή συμφωνία όσο η Τουρκία δεν την αναγνωρίζει. Όσοι στην αριστερά κλείνουν τα μάτια σε αυτή την πραγματικότητα δεν εξυπηρετούν ούτε τον στόχο της επανένωσης αλλά «χαρίζουν» κιόλας στο λαϊκισμό των φασιστών την ευκαιρία να παίζει με αυτή την πραγματικότητα πάνω σε ανθρώπινες ζωές μεταναστών/προσφύγων, αφήνοντας το δηλητήριο του ρατσισμού να εισχωρήσει στην κοινωνία μας.
Η λύση δεν είναι ούτε οι μαζικές απελάσεις, ούτε η επιδοματική αντιμετώπιση των μεταναστών (όσων δικαιούνται τα πενιχρά αυτά επιδόματα) για συνέχιση της περιθωριοποίησης και ενίσχυσης της παραοικονομίας.
Λύση δεν είναι ούτε καν η επιτάχυνση της εξέτασης των αιτήσεων για πολιτικό άσυλο, με κίνδυνο να μην υποβοηθήσει τους κυνηγημένους που όντως χρειάζονται βοήθεια, αφού η έμφαση στην ταχύτητα ενδεχομένως να υπερισχύσει της σωστής και εξατομικευμένης έρευνας.
Η λύση δεν είναι ούτε στην γκετοποίηση που δημιουργείται από τις πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης, και οδηγεί σε χίλια μύρια άλλα προβλήματα, ούτε και σε διακηρυχτικά ευχολόγια περί δήθεν ενσωμάτωσης, αφού αυτή είναι ενσωμάτωση στην εκμετάλλευση.
Λύση είναι η ταξική πάλη για τα δικαιώματα κάθε εργαζόμενου ανεξάρτητα καταγωγής και η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα που ξεριζώνει με πολέμους και εκμετάλλευση εκατομμύρια ανθρώπων από τον τόπο τους απλά για να γίνουν θύματα σε μια άλλη χώρα.
Λύση είναι η πάλη ενάντια στην ΕΕ και τις πολιτικές των μονοπωλίων που ρυθμίζουν τη ροή των ανθρώπων στη βάση των αναγκών του κεφαλαίου, της φτηνής εργοδότησης πτυχιούχων ή της εργοδότησης πάμφθηνων εργατικών χεριών. Μέρος της λύσης είναι η μη αποδοχή των κανονισμών και συμφωνιών της Ε.Ε που κρατούν εκατομμύρια ανθρώπους εγκλωβισμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή σε γκέτο στις χώρες «πρώτης υποδοχής», αλλά η παροχή ταξιδιωτικών εγγράφων σε πρόσφυγες για να πάνε στις χώρες προορισμού τους.
Τέλος, λύση είναι η ουσιαστική ένταξη όλων των ανθρώπων που ζουν στον τόπο αυτό, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, καταγωγής. Είναι η ισότητα στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις, συμμετοχή και αποδοχή όλων των ανθρώπων στην κοινωνία που ζουν.
Θα ακολουθήσουν ενέργειες, επιφυλασσόμαστε για ανακοίνωση σειράς δράσεων που να δείχνουν εμπράκτως την αλληλεγγύη μας στο άμεσο μέλλον.