Δεύτερη νίκη για τον Ίκαρο

 

Με 72-50 ο ΠΑΣ Ίκαρος Ικαρίας κέρδισε την Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης και ζευγάρωσε τις νίκες του σε δύο αγώνες (έχει εκτίσει και το ρεπό του) στο ειδικό πρωτάθλημα ανόδου στη Γ' Εθνική κατηγορία ανδρών στο μπάσκετ. 

Το Σάββατο ο ΒΑΟΛ Χίου και την Κυριακή το μεγάλο φαβορί για την άνοδο ο ΓΑΣ Ιάλυσος Ρόδου, θα βρεθούν στο δρόμο της ικαριώτικης ομάδας.

Πρακτικά με τους Ροδίτες να κάνουν το Σάββατο το ρεπό τους ο νικητής του αγώνα ΒΑΟΛ-Ίκαρος, είτε τους πλησιάζει στον ένα πόντο (ο ΒΑΟΛ αν κερδίσει), είτε τους πιάνει σε ισοβαθμία (αν κερδίσει ο Ίκαρος). Συνεπώς  ο Ιάλυσος αν κερδίσει την Κυριακή τον Ίκαρο ανεβαίνει σε κάθε περίπτωση.

Η ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ

1.Γ.Α.Σ. Ιάλυσος                         6 (3-0)    260-172(+88)

2.Ίκαρος Ικαρίας                         4 (2-0)   175-151(+24)

3.Β.Α.Ο.Λ. Χίου                          3 (1-1)   159-135(+24)

4.Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης      3 (0-3)   159-261(-102)

5.Άρης Σύρου                              2 (0-2)   162-196(-34)

*Ο Γ.Α.Σ. Ιάλυσος και η Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης δεν έχουν εκτίσει το ρεπό τους

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ(01/07):

Μετς (14:30): Β.Α.Ο.Λ. Χίου- Ίκαρος Ικαρίας

(Δελαγραμμάτικας- Τζιμινίδης/ Κυρτάτας)

Μετς (17:00): Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης- Άρης Σύρου

(Σπυρόπουλος- Καλογριάς/ Παπαφωτίου)

Ρεπό έχει ο Γ.Α.Σ. Ιάλυσος

Νίκη του Ίκαρου στην παράταση

 Με 103-101 (κανονική διάρκεια 90-90) ο ΠΑΣ Ίκαρος Ικαρίας κέρδισε τον Άρη Σύρου στο ειδικό πρωτάθλημα για άνοδο (μια θέση) στη Γ εθνική ανδρών στο μπάσκετ.

 Τον όμιλο απαρτίζουν οι πρωταθλητές των νομών του Αιγαίου.Η διοργάνωση λήγει την Κυριακή, διεξάγεται στο Μετς και μεταδίδεται διαδικτυακά από το  telesport.gr

Κάλεσμα της ένωσης γονέων σχολείων Ικαρίας

 

καλούμε: 

Την Παρασκευή 30 Ιούνη σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το Κ.Υ Ευδήλου στη 1 το μεσημ.

Τη Δευτέρα 3 Ιούλη, παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Ικαρίας, που θα διεξαχθεί στις Ράχες (αίθουσα πολιτιστικού συλλόγου Χριστού Ραχών, στις 7 μ.μ.

 Προγραμματισμός συσκέψεων σε κάθε δημοτική ενότητα, σε κάθε χωριό του νησιού για το ζήτημα της υγείας.

"Ψηφίζουμε" Ικαρία

 Λίγες μέρες μετά τι; εκλογές ένα φωτογραφικό οφθαλμολουτρο από την Ικαρία δεν θα βλάψει κανέναν. 

6.48 τρίποντα στις τιμες

 

Ήρθε η ανάπτυξη, ήρθαν οι τουρίστες, ευημερούν οι στατιστικές αλλά λεφτά δεν ήρθαν. Φώτο από τον Ευδηλο Ικαρίας.

Το καραβάκι έβγαλε τουρίστες και έναν καφέ δεν ήπιαν, αφού τους πήραν με τα πούλμαν. Επίσης τρώνε μέσα στο πλοίο όπως μάθαμε, αφού ήταν μέσα στην τιμή του ταξιδιωτικού πακέτου, όπως σχολιαζουν στα καφενεία του χωριού που τουρίστα ακούνε, αλλά δεν τον βλέπουν. 

 Επίσης τιμή κιλού στα ντοματίνια σε λαϊκή του Περισσού 2,50€ και σε συγκεκριμένο σούπερ μάρκετ της Ικαρίας 6,48€.

Το μπάσκετ του Αιγαίου στο Μετς

 

Ξεκινά στις 28/6 και ολοκληρώνεται στις 2/7 στο γήπεδο του Μετς, το ειδικό πρωτάθλημα ανόδου για μια ομάδα στη Γ Εθνική ανδρών στο μπάσκετ, από τους πρωταθλητές των νόμων του Αιγαίου. Από το νόμο Σάμου συμμετέχει ο ΠΑΣ Ίκαρος Ικαρίας. Αν οι υποχρεώσεις δεν διευκολύνουν τους φιλαθλους για να πάνε στο γήπεδο, όλη η οργάνωση θα μεταδοθεί διαδικτυακά από το www.telesport.gr. Στην ιστοσελίδα του θα βρείτε το αναλυτικό πρόγραμμα μεταδόσεων και τις ώρες των αγώνων. 

Αυτοδυναμία στις έρευνες, πολυσυλλεκτικότητα στις θεματικές τους

 

Εδώ είμαστε και μετεκλογικά και ετοιμαζόμαστε για το αφιέρωμα του επόμενου Σαββατοκύριακου. 

Το Σάββατο θα παρουσιάσουμε άλλο ένα αθλητικό-ιστορικό θέμα με «άρωμα» Μικρασιάτικο.

Την Κυριακή «έχουμε» Νέα Ιωνία με την ιστορία ενός εργοστασίου που δεν υπάρχει πια και στους αγώνες των εργαζομένων.

Άρα πρωινός καφές το ΣΚ με την ανάγνωση των θεμάτων που ετοιμάζουμε για εσάς, είτε μπροστά στον υπολογιστή, είτε με το κινητό σας κάπου έξω. Η ιστορική μνήμη πολύτιμος οδηγός μετά και από αυτό που βγήκε από τις κάλπες. 

Συντονιστείτε με το Blog μας...

Το πογκρόμ και ο εμπρησμός στο συνοικισμό του Κάμπελ το 1931

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Ήταν τέλη Ιουνίου 1931 και ο εμπρησμός του εβραϊκού συνοικισμού Κάμπελ, έμεινε στην ιστορία σαν το πιο βίαιο επεισόδιο αντισημιτικής επίθεσης στην Ελλάδα.

Δεν ήταν το μόνο τραγικό συμβάν, καθώς και το 1927 μία μεγάλη πυρκαγιά στη Θεσσαλονίκη είχε απολογισμό 50.000 Εβραίων πυροπαθών. Ένα τμήμα τους στεγάστηκε στο μεταγενέστερο (1927) συνοικισμό Κάμπελ που στόχο είχε να καλύψει τμήμα των πυροπαθών. Περίπου 210 άπορες οικογένειες και συνολικά 788 άτομα υπολογίζεται ότι αποτελούσαν το δυναμικό του.

H ιστορία της Μακαμπή Θεσσαλονίκης από το 1908 έως σήμερα

 

Παρέλαση Μακαμπή 1945 σημαιοφόρος ΝΤΙΝΟΣ ΟΥΖΙΕΛ

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Στη Θεσσαλονίκη και στο Γυμναστικό Σύλλογο Μακκαβαίων γνωστό και ως Γυμναστικό Σύλλογο Μακαμπή της Εβραϊκής κοινότητας, θα αναφερθούμε για να περιγράψουμε την ιστορική του διαδρομή. Εκτός από το αρχείο της ομάδας, πολύτιμος συνομιλητής μας από το σύλλογο ήταν ο κ. Τζάκος Αρούχ, που μας περιγράφει τα βασικά σημεία της πορείας του συλλόγου.

-Πότε ιδρύθηκε η ομάδα και ποια ήταν τα πρώτα ιδρυτικά μέλη στο ΔΣ.

-Ο σύλλογος ιδρύθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1908 σαν Αγκουδά Λεϊταλμούδ Μακκαβί, (ελληνικά: Ιουδαϊκός Γυμναστικός Σύλλογος Μακκαβαίων) όταν η Θεσσαλονίκη ανήκε ακόμα στην Οθωμανική αυτοκρατορία, από τους Η. Αρδίτη, Σ. Φρανσές, Ι. Κοέν, Λ. Σίδες, Ι. Άλβο, Λ. Πίνχας, Α. Ματαρράσο, Μ. Αγοστάρης και Σ. Βενέζια. Η Μακαμπή εκτός από αθλητικές δραστηριότητες διατηρούσε χορωδία, διοργάνωνε εκδρομές και γίνονταν σε όποιον επιθυμούσε μαθήματα εβραϊκής γλώσσας κι ιστορίας.

Μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 η Μακαμπή γνώρισε περίοδο κάμψης, καταστράφηκαν τα γραφεία, οι εγκαταστάσεις του συλλόγου και σχεδόν όλη η εβραϊκή συνοικία της πόλης. Το 1917 ενώθηκε με τα επίσης εβραϊκά αθλητικά σωματεία της Θεσσαλονίκης Μαξ Νορδάου, Καντίμα και Μπνέι Τσιών σε ένα σύλλογο με το όνομα: Θεόδωρος Χερτζλ. Τον Νοέμβριο του 1924 μέλη της Μακαμπή αποχωρούν και ιδρύουν την Ακόαχ που επίσης διατηρούσε πολλά τμήματα και ήταν μαζί με την Μακαμπή οι δύο μεγαλύτεροι σύλλογοι της εβραϊκής κοινότητας που πρωταγωνιστούσαν στα τοπικά πρωταθλήματα.

Άλλη μία φορά με αφορμή το τραγικό ναυάγιο στην Πύλο μία χρήσιμη ιστορική υπενθύμιση

 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

"Οι πρόσφυγες και η οδύσσειά τους αντιμετωπίζονται ως προβλήματα που χρήζουν διοικητικής διεκπεραίωσης. Ο συγγραφέας με το βιβλίο του δείχνει ακριβώς το αντίθετο, και αναδεικνύει τις ανθρώπινες πτυχές αυτής της μάλλον άγνωστης μέχρι τώρα ιστορίας. Αυτή την ανθρώπινη διάσταση και τις προσωπικές τραγωδίες τις μαθαίνει, αλλά δεν τις καταγράφει στα υπηρεσιακά του έγγραφα, ο Έλληνας προξενικός υπάλληλος που έχει στήσει το τραπέζι του στους χώρους υποδοχής στον Τσεσμέ στην Τουρκία, με αποτέλεσμα να λανθάνουν της προσοχής του ιστορικού ερευνητή.

Αυτές οι χιλιάδες μαρτυρίες αλλά και οι πληροφορίες παραμένουν αθησαύριστες μέχρι να αναλάβει κάποιος να τις συγκεντρώσει. Στο θέμα αυτό διαπιστώνονται μόνο μεμονωμένες φιλότιμες και κοπιώδεις προσπάθειες όπως αυτή που ένα μέρος της έχει αποτυπωθεί σε αυτό το βιβλίο.

Οι προφορικές μαρτυρίες για την περίοδο αυτή, γνωστές κυρίως σε τοπικό επίπεδο έχουν αρχίσει με μεγάλη καθυστέρηση να αποτυπώνονται σε γραπτό λόγο. Στις ευάριθμες μελέτες για το θέμα αυτό το βιβλίο του Νάσου Μπράτσου έρχεται να προσθέσει τις πολύτιμες μαρτυρίες αυτών που διέσχισαν το Αιγαίο όχι μόνο για να επιζήσουν αλλά και για να πολεμήσουν..."

Προκόπης Παπαστράτης

XΡΕΟΣ ΜΑΣ Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

χωρίς να υπολογίσουμε κανένα κόπο σε μία συνεχή διαδικασία

Λουκουμάδες για οικονομική ενίσχυση

 Mε τους γνωστούς κλασσικούς τρόπους συνεχίζουν να κινούνται (και καλά κάνουν) οι αθλητικοί σύλλογοι στην Ικαρία για την οικονομική τους ενίσχυση.

Πρωταθλητής στο μπάσκετ ανδρών ο Ίκαρος με νίκη 75-74 επί της Α.Ε. Καρλοβάσου στην έδρα της

 

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΟΣ ΜΠΑΣΚΕΤ

Η Ένωση Γονέων Σχολείων Ικαρίας συγχαίρει το ανδρικό τμήμα της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΣ ΙΚΑΡΟΣ για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος Μπάσκετ νομού Σάμου για την περίοδο 2022-2023. Κατάκτηση έπειτα από έναν συγκλονιστικό τελικό με την ομάδα του Καρλοβάσου, μετά από 2 παρατάσεις.

Συγχαρητήρια σε όλους τους παίχτες, τους προπονητές, στα τμήματα και τις διοικήσεις όλων των ομάδων του νησιού και όλων των αθλημάτων, για την προσπάθεια που κατέβαλλαν όλο αυτό τον καιρό.

Αποδεικνύεται ότι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός στην Ικαρία έχει πολλά ακόμα να δώσει στα παιδιά μας, αρκεί η πολιτεία να δώσει την σημασία και τη στήριξη που αρμόζει σε αυτά τα σωματεία.

To ειδικό τουρνουά των πρωταθλητών των νομών του Αιγαίου, για άνοδο στη Γ' Εθνική

1η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

ΤΕΤΑΡΤΗ(28/06):

(17:00): Γ.Α.Σ. Ιάλυσος- Άρης Σύρου

(19:30): Β.Α.Ο.Λ. Χίου- Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης

Ρεπό έχει ο Ίκαρος Ικαρίας

2η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

ΠΕΜΠΤΗ(29/06):

(17:00): Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης- Γ.Α.Σ. Ιάλυσος

(19:30): Άρης Σύρου- Ίκαρος Ικαρίας

Ρεπό έχει ο Β.Α.Ο.Λ. Χίου

3η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ(30/06):

(15:30): Ίκαρος Ικαρίας- Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης

(18:00): Γ.Α.Σ. Ιάλυσος- Β.Α.Ο.Λ. Χίου

Ρεπό έχει ο Άρης Σύρου

4η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ(01/07):

(14:40): Β.Α.Ο.Λ. Χίου- Ίκαρος Ικαρίας

(17:00): Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης- Άρης Σύρου

Ρεπό έχει ο Γ.Α.Σ. Ιάλυσος

5η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ(02/07):

(11:00): Ίκαρος Ικαρίας- Γ.Α.Σ. Ιάλυσος

(13:00): Άρης Σύρου- Β.Α.Ο.Λ. Χίου

Ρεπό έχει η Αθλητική Λέσχη Μυτιλήνης

Συνήθειες που δεν αλλάζουν

 

Tελευταία προεκλογική εβδομάδα και το Σαββατοκύριακο που έρχεται ανοίγουν και πάλι οι κάλπες. 

Πριν ασκήσετε το εκλογικό σας δικαίωμα, πιείτε τον πρωινό σας καφέ είτε στο σπίτι μπροστά στον υπολογιστή, είτε έξω κοιτάζοντας το κινητό και διαβάστε τις ιστορικές έρευνες που συνεχώς ετοιμάζουμε για εσάς. 

Αυτό το Σαββατοκύριακο το έχουμε αφιερώσει στη Θεσσαλονίκη.

Συντονιστείτε με το Blog μας

Πρόσφυγες στο Αιγαίο στα μαύρα χρόνια της κατοχής - Η διαφυγή της οικογένειας Μάζαρη

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Πέρασαν πολλές δεκαετίες από το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και ήρθε το τραγικό ναυάγιο στην Πύλο να μας θυμίσει εξίσου επικίνδυνες διαδρομές που έκαναν οι πρόγονοι μας για να γλιτώσουν από την πείνα και τη ναζιστική κατοχή και να μπορέσουν να επιβιώσουν και να πολεμήσουν τις δυνάμεις του άξονα.

Βλέπετε η νησιωτική Ελλάδα με εξαίρεση λόγω μεγέθους την Κρήτη, δεν προσφέρονταν για αντάρτικο αγώνα αφού τα νησιά περικυκλωμένα από θάλασσα και ουρανό δεν άφηναν περιθώρια ελιγμών διαφυγής και ικανοποιητικής απόκρυψης. Το παράτολμο ταξίδι έμοιαζε η μόνη ελπίδα επιβίωσης. Εστιάζουμε στη διαφυγή μίας επταμελούς οικογένειας από την Ικαρία.

Μπροστά στην απειλή της πείνας η οικογένεια του Γιώργου Μάζαρη με τη σύζυγό του Ελένη και τα παιδιά τους Μιχάλη, Δημήτρη, Μερόπη, Ηλέκτρα και Ευδοκία, αποφάσισε να κάνει το προσφυγικό ταξίδι με στόχο αρχικά τα παράλια της Τουρκίας και μετά τη Μέση Ανατολή.

ο Γιώργος Μάζαρης και κάτω η υπόλοιπη οικογένεια στο Λίβανο στις 4 Μαΐου 1943

Στην προπολεμική του ζωή ο Γιώργος Μάζαρης ήταν ναυτικός, είχε καΐκι και έκανε εμπόριο και όπως όλοι οι ομοιοεπαγγελματίες του μικρή σχέση είχαν με τη γη με αποτέλεσμα στις νησιωτικές κοινωνίες της κατοχικής περιόδου να είναι αυτοί που χτυπήθηκαν πιο γρήγορα από την πείνα, καθώς οι αγρότες είχαν κάποιες έστω και λίγες δυνατότητες μικροκαλλιεργειών.

Δυσαναπλήρωτο κενό αφήνει ο θάνατος του Μίμη Λιβιεράτου

 

Έφυγε από τη ζωή την Παρασκευή 16 Ιουνίου ο Δημήτρης Λιβιεράτος (1927-2023), ιστορικός του εργατικού κινήματος με πλούσιο συγγραφικό έργο, ενώ υπήρξε και συνεργάτης του αρχείου ιστορίας της ΓΣΕΕ. Επίσης υπήρξε συνεργάτης του Αχμέτ Μπεν Μπελά στη διάρκεια της επανάστασης στην Αλγερία, καθώς και συνεργάτης - σύντροφος του Μιχάλη Ράπτη (Πάμπλο).

Στη διάρκεια της πολύχρονης γνωριμίας μας είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε πολλές φορές, άλλωστε τον θεωρούσα δάσκαλό μου. 

Πρωτοβρεθήκαμε το 1990 σε μία ταβέρνα στο Θησείο με πρωτοβουλία ενός φίλου τραπεζοϋπαλλήλου και ιστορικού ερευνητή, του Κώστα Αποστολίδη, που δυστυχώς δεν είναι ανάμεσά μας και το καλοκαίρι που πέρασε, τίμησε τη μνήμη του και την προσφορά του στην ανάδειξη της ιστορίας των λιγνιτορύχων, ο Δήμος Σερίφου. 

Είχαμε κουβεντιάσει αρκετή ώρα στο σπίτι του στα Πετράλωνα για το βιβλίο «Αθλητισμός και Κοινωνικά Κινήματα» για το οποίο είχε παίξει άθελά του σημαντικό ρόλο, όταν πριν χρόνια κάποιες αναφορές του σε τέτοια ζητήματα με μετέτρεψαν από δημοσιογράφο και φίλαθλο σε ερευνητή για τη συγκεκριμένη θεματική του εργατικού αθλητισμού. Το είχε προλογίσει και ήταν ξεχωριστή τιμή για εμένα. Στα τελειώματα βρίσκεται το επόμενο βιβλίο μου για το θέμα αυτό (τρίτο της θεματικής αφού το προηγούμενο ήταν το "Σπορ και Κοινωνικές Αντιστάσεις")  και αφιερώνεται στη μνήμη του.

Τελευταία μας επικοινωνία ήταν μετά την έκδοση του βιβλίου μου «Αιγαιοπελαγίτες Πρόσφυγες στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο». Τον είχα επισκεφτεί σπίτι του για να του το δωρίσω και λίγες μέρες μετά που το είχε διαβάσει, μου τηλεφώνησε για να με ενθαρρύνει να συνεχίσω σε αυτές τις κατευθύνσεις και να πει τον καλό του λόγο. Ήταν το καλύτερο «βραβείο» για τους κόπους που είχαν προηγηθεί.

Τα βιβλία του μένουν σαν πολύτιμη πηγή γνώσης και μοναδικής σε αξία ιστορικής έρευνας.

Καλό ταξίδι Μίμη!!

Αστήρ 1923: Ένας αιωνόβιος σύλλογος - ποδοσφαιρικός «μετανάστης»

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

«Ποδοσφαιρικός μετανάστης» από του Γκύζη στου Ζωγράφου ο σημερινός Αστέρας Ζωγράφου, αλλά όπως συμβαίνει συχνά και σε άλλους τομείς της ζωής, όταν «παντρεύονται» η δημιουργικότητα των «μεταναστών» και των «γηγενών», προκύπτουν πάντα θετικά αποτελέσματα. Έτσι ο Αστήρ Αθηνών που ιδρύθηκε το 1923 με αριθμό μητρώου Ε.Π.Ο.  το έξι και συνεχίζει στις μέρες μας ως Αστέρας Ζωγράφου, μπορεί να περηφανεύεται ότι το «μπόλιασμα» που έγινε πέτυχε και κρατάει τη ρίζα του γερή. Bεβαίως είναι και ιδρυτικό μέλος της ΕΠΣΑ. Πρόσφατα στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια ζωής του σωματείου,  όπου βραβεύτηκαν παλιές δόξες του συλλόγου, ανακοινώθηκε η διοργάνωση φιλανθρωπικών αγώνων και σειράς εκδηλώσεων. Παρουσιάστηκε επίσης και ο ύμνος του συλλόγου σε σύνθεση Νίκου Ξένου, στίχους Πέτρου Μαρμαρινού (ο νυν πρόεδρος) και ερμηνεία Βαγγέλη Κονιτόπουλου.

Από την πρώτη περίοδο ζωής και τη δράση του συλλόγου, όταν ήταν ακόμη ανεπίσημο σωματείο, σταχυολογήσαμε κάποιες ενδεικτικές αναφορές.

Ελλαδίτες πρόσφυγες στην Κύπρο κατά τον Β΄ Π.Π.-Η θερμή υποδοχή και οι τραγωδίες

... με αφορμή το τραγικό ναυάγιο στην Πύλο, αναδημοσιεύουμε από την κυπριακή ιστοσελίδα reporter.com.cy, ένα δημοσίευμα του 2020 για το προσφυγικό, που εν μέρει έχει βασιστεί και σε δικές μας έρευνες. Εκεί που «σκαλώσαμε» είναι ότι στη φωτο εντόπισα τη μάνα μου, τη θεία μου, το θείο μου και τη γιαγιά μου σε φωτογραφία του 1943 στο Λίβανο, ενώ η ομαδική είναι φωτο με προσφυγόπουλα από Χίο και Ικαρία σε χωριό του Λιβάνου...

 «Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα», έγραψε ο Καρλ Μαξ και επιβεβαιώθηκε σε ουκ ολίγες περιπτώσεις της παγκόσμιας ιστορίας. Μια τέτοια ιστορία εκτυλίσσεται και στα ελληνικά νησιά όπου τα τελευταία δέκα χρόνια κλήθηκαν να υποδεχθούν χιλιάδες πρόσφυγες, κυρίως από τη Συρία οι οποίοι εγκατέλειψαν τη χώρα τους στη σκιά του πολέμου. Περίπου ογδόντα χρόνια προηγουμένως, οι ίδιοι κλήθηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες και να ζητήσουν άσυλο προς τα νότια και τα ανατολικά. Άλλοι ταξίδεψαν με καΐκια προς την Τουρκία, άλλοι προς τα παράλια της Μέσης Ανατολής και άλλοι προς την Κύπρο. 

Η Ελλάδα που κλήθηκε να πληρώσει βαρύτατο τίμημα για τη συμμετοχή της στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και το ιστορικό «Όχι» του Ιωάννη Μεταξά στον Ιταλό Πρέσβη, κλήθηκε να διαχειριστεί, πέραν του πολεμικού μετώπου, αρχικά με τους Ιταλούς στα ελληνοαλβανικά σύνορα και αργότερα με τους Γερμανούς και μια αδιανόητη ανθρωπιστική κρίση. 

Χειμώνας βαρύς, πείνα και ανέχεια ήταν τα χαρακτηριστικά της εποχής. Ο κόσμος έδινε μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, μετά τη γερμανική εισβολή, ενώ κάποιοι πιο τολμηροί και αποφασισμένοι να ξεφύγουν από την τραγική κατάσταση, στην οποία περιήλθαν, αποφάσισαν να μπουν σε ένα καΐκι και να βρουν διέξοδο σε χώρες που δεν είχαν επηρεαστεί από τον πόλεμο. 

Μια από τις πρώτες επιλογές, ειδικά των κατοίκων στα ελληνικά νησιά ήταν η Τουρκία, με πολλούς πρόσφυγες να ακολουθούν την αντίθετη πορεία με αυτήν που ακολούθησαν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες περίπου 20 χρόνια προηγουμένως. Οι γερμανικές πιέσεις στην τουρκική κυβέρνηση που βρισκόταν σε ουδετερότητα, έφερε αποτελέσματα και έτσι η Τουρκία έκλεισε τα σύνορά της για τους Έλληνες, με το τουρκικό λιμενικό να πυροβολεί και να βυθίζει τα καϊκιά των Ελλήνων.

Επόμενη επιλογή για τους Έλληνες πρόσφυγες ήταν η Κύπρος, η οποία εκείνη την εποχή βρισκόταν υπό τη βρετανική κυριαρχία, χωρίς ωστόσο να μπει στον πόλεμο με οποιονδήποτε τρόπο, πέραν της συμμετοχής χιλιάδων Κυπρίων στον βρετανικό στρατό, μετά την υπόσχεση που έλαβαν πως όταν τελειώσει ο πόλεμος θα τους δοθεί το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. 

Υπολογίζεται ότι μόνο από τη Χίο 16 χιλιάδες άνθρωποι κατέφυγαν στα τουρκικά παράλια και από εκεί μετά από διαμεσολάβηση του ελληνικού προξενιού στη Σμύρνη, διέφυγαν στην Κύπρο με καϊκιά. Το ταξίδι των προσφύγων ήταν δύσκολο, ακριβό και ιδιαίτερα επικίνδυνο. Υπολογίζεται πως ο ναύλος στους παράνομους διακινητές μπορεί να έφτανε και τις 35 χιλιάδες δραχμές, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή. 

Μετά τα καϊκιά που μετέφεραν τους Έλληνες πρόσφυγες στην Κύπρο είχαν να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο του εντοπισμού από γερμανικά και ιταλικά πλοία ή αεροπλάνα, πράγμα που ήταν συνώνυμο με τον βομβαρδισμό, τη βύθιση και τον θάνατο. 

Αφού έφταναν στην Κύπρο, οι Έλληνες πρόσφυγες μεταφέρονταν στο λοιμοκαθαρτήριο όπου έμπαιναν σε καραντίνα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που μεταφέρει ο ιστορικός Πέτρος Παπαπολυβίου από τον Ιούνιο του 1941 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1942 κατέφυγαν στην Κύπρο 9611 Έλληνες πρόσφυγες εκ των οποίων, περίπου τεσσερισήμισι χιλιάδες ήσαν στρατεύσιμοι και εντάχθηκαν στον βρετανικό στρατό για να πολεμήσουν κατά των Γερμανών. 

Το ταξίδι του Απόστολου Μισιρλή

Ένα από τα προσφυγόπουλα που έκανε το ταξίδι προς την Κύπρο σε ηλικία εννέα ετών ήταν ο Απόστολος Μισιρλής, ο οποίος σε μια εκδήλωση στο δημαρχείο Περάματος, μοιράστηκε της εμπειρίες του από εκείνο το ταξίδι. 

«Από την Τουρκία μας έβαλαν μέσα σε ένα τούρκικο καΐκι και μας έδωσαν τροφή για τέσσερις μέρες. Μετά από αυτές όμως δεν είχαμε να φάμε τίποτα και μας έπιασε η πείνα. Τόσο φοβερή που κοντέψαμε να πεθάνουμε νηστικοί. Στο δρόμο μας έπιασε τρικυμία και μας πήγε σε ένα λιμανάκι ο καπετάνιος και μας έβγαλε στην ξηρά για να φύγουμε όταν θα βράδιαζε. Εκεί που καθόμασταν ακούσαμε ένα φοβερό κρότο, κοιτάξαμε στον ουρανό μήπως ήταν κανένα αεροπλάνο. Τελικά είδαμε ένα τούρκικο καΐκι που ήρθε και αυτό να αράξει, τελικά έφυγε νωρίτερα από εμάς. Κοντά μας ήταν το Κουσάντασι και επειδή μας ξανάπιασε φουρτούνα πήγαμε να αράξουμε εκεί. Ακούσαμε κραυγές σκύλων και αναρωτηθήκαμε τι είναι, αλλά τελικά οι κραυγές έρχονταν από τη θάλασσα όπου είχε χτυπήσει το άλλο καΐκι σε ξέρα και πνίγονταν, αλλά εμείς δεν μπορούσαμε να πάμε γιατί είχε φοβερή τρικυμία. Πήγαμε το πρωί και βρήκαμε σώους έναν άνδρα και μία γυναίκα. Συνεχίσαμε το ταξίδι και συχνά περνούσαν από πάνω μας αεροπλάνα και τότε μας σκέπαζαν για να μην μας δουν οι Γερμανοί. Δεν είχαμε νερό να πιούμε και ταξιδεύαμε συνολικά για 12 μέρες.  Με τη βοήθεια του Θεού φτάσαμε στην Κύπρο και βγήκαμε στον Καραβά, όπου κάναμε λουτρό. Μετά μας έφεραν ψωμιά και όταν τα είδαμε πέσαμε σαν λυσσασμένοι γιατί είχαμε τόσο καιρό να φάμε ψωμί. Ο Κυπριακός λαός μας δέχτηκε με μεγάλη υποδοχή».

Η υποδοχή στην Κύπρο

Η Ελλαδίτες πρόσφυγες που έφταναν κυρίως σε όρμους της Κερύνειας ή στο Λιμάνι της Αμμοχώστου, αφού περνούσαν μια περίοδο καραντίνας μοιράζονταν σε προσφυγικούς καταυλισμούς στο Ζύγι, τη Σκουριώτισσα, το Ξερό και το Μαυροβούνι. Μάλιστα στο Ζύγι υπάρχει σήμερα ο τάφος μιας οικογένειας προσφύγων από την Χίο που αποδήμησαν στην Κύπρο. 

Οι Κύπριοι υποδέχθηκαν τους πρόσφυγες με απόλυτη αγάπη και από το υστέρημα τους, τους πρόσφεραν τα βασικά ήδη. Όπως λεγόταν κι εκείνη την εποχή οι πρόσφυγες που ήρθαν στην Κύπρο, ήταν οι πιο ευτυχισμένοι ανάμεσα στους πρόσφυγες που είχαν καταφύγει στην Αίγυπτο, τη Συρία ή την Παλαιστίνη. 

Έγραφε το περιοδικό «Κυπριακή Επιθεώρηση» το 1945: «Οι Έλληνες πρόσφυγες άρχισαν να φτάνουν μέσα σε καϊκια σχεδόν αμέσως ύστερα από τη γερμανική κατοχή. Κάθε πρόσφυγας πήγαινε σε έναν από τους τέσσερις καταυλισμούς προσφύγων ή στεγάζονταν κάπου άλλου με τη βοήθεια των επιτρόπων. Για τη συντήρηση τους λάμβαναν ορισμένο εβδομαδιαίο επίδομα. Τα έξοδα συντήρησης τους ήσαν κάπου 250 χιλιάδες λίρες τον χρόνο. Όλα αυτά τα χρήματα πληρώθηκαν από τη βρετανική κυβέρνηση αλλά είναι πιθανό ένα μέρος να πληρωθεί από ελληνικά ταμεία. Οι πιο πολλοί Έλληνες πρόσφυγες επαναπατρίστηκαν ήδη. Επίσης, η Κύπρος φιλοξένησε ένα μικρό αριθμό Πολωνών προσφύγων. 

Αδέρφκια καλώς ήρθατε

Μια συνηθισμένη τακτική για να βοηθηθούν οι Ελλαδίτες πρόσφυγες ήταν η υιοθέτηση ανήλικων τέκνων από Κύπριους μέχρι το τέλος του πολέμου. Στις εφημερίδες της εποχής δημοσιεύονται τέτοιες ειδήσεις που αφορούσαν την υιοθέτηση παιδιών από Κύπριους. 

Μάλιστα στις εφημερίδες δημοσιεύονται και ποιήματα που καλωσόριζαν τους πρόσφυγες στην Κύπρο. 

«Αδέρφκια στύλλοι της τιμής,

της λευτερκάς κλωνάρκα,

παιδκιά γονιών περήφνανων για την παλληκαρκάνσας,

σήλια καλώς ωρίσετε στα σπίδκια τα δικά σας,

μεστην καρκιάν μας είσαστε τζιαι μες τα φυλλοκάρκια. 

Πονούμεν με τον πόνο ας με τη δική σας λύπη,

λιώνουμε όπως τον τζαιρίν γιατί είμαστε μιας μάνας παιδκιά τζιαντά ακούστηκεν λυπητερής καμπάνας

το φάτζιημαν γιατί έμπησαν μεστό δικόν σας σπίτι

φονιάδες τζαι εν αφισασιν πράμαν που δεν το πκιάσαν

τζαι ειπαμέν πλάσμαν ένεπρεπε πουλλάου τους να μείνη

γιατί ερράτσα ποσιητζη την αντροπήν εχάσαν. 

Το δέντρον που φυτέψετε της λευτερκάς θα αθθίση

μπορεί που τα κτυπήματα κάποτε να μαράνη

μμα με τζιαιρόν καλλίτερα κλωνία πάλι εν να βκάλη

τζιοντάς αθθίση λευτερκάν στον κόσμο θα σκορπίση. 

Τότες για πάντα ελεύτεροι σφιχτά αγκλαλιλασμένοι

μέσα σε ένα πέλαος χαράς ούλλι θα κολυμπούμεν

να ξεχαστή ο πόνος μας τη μάνα μας σαν δούμεν

να μας κράτη σφιχτά σφιχτά στα αγκαλιά ευτυχισμένη. 

Οι τραγωδίες στη θάλασσα 

Όπως και κατά τη μεταναστευτική κρίση της τελευταίας δεκαετίας, δεν έλειψαν οι τραγωδίες μέσα στη θάλασσα με πρόσφυγες να χάνουν τη ζωή τους. Όπως αναφέρεται σε άρθρο της εφημερίδας Ελευθερία τον Αύγουστο του 1942, « Τραγικό θάνατο σημειώθηκε στις τουρκικές ακτές με θύματα 261 Έλληνες πρόσφυγες που προσπαθούσαν να διαφύγουν από τον απάνθρωπο φασιστικό ζυγό.

«Το ελληνικόν πλοιάριο «Ενθεράνη», μετέφερε εκ της Ελλάδος 256 πρόσφυγες γυναίκες παιδιά και άνδρες και καθόδων συνάντησε σφοδράν θαλασσοταραχή και εξόκειλε παρά την Κανλιαδάν τοποθεσία απηχούσαν 30 μίλια νοτίως της Σμύρνης. Επνίγησαν 207 πρόσφυγες και διασώθηκαν μόλις 29. Δεύτερο ελληνικό πλοιάριο που μετέφερε Έλληνες πρόσφυγες βυθισθεί συνεπεία της θαλασσοταραχής αι πνίγηκαν 54 πρόσωπα. 

Με πληροφορίες από ΕΡΤ, Περιοδικό Χρονικό, Πέτρο Παπαπολυβίου

Ένωση Γονέων Σχολείων Ικαρίας: Συνεχίζουμε με νέα κινητοποίηση στις 17 Ιουνίου

 ΕΝΩΣΗ  ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ  ΣΧΟΛΕΙΩΝ  ΙΚΑΡΙΑΣ      

Προς :

• 2η Δ.Υ.ΠΕ. Πειραιώς & Αιγαίου

• Τριμελής Διοικούσα Επιτροπή 2ου Το.Π.Φ.Υ Ικαρίας

Κοιν.:

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΙ & ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΓΟΝΕΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΙΚΑΡΙΑΣ

ΣΩΜΑΤΕΙΑ - ΦΟΡΕΙΣ ΙΚΑΡΙΑΣ

ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΔΙΑ ΓΟΝΕΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ (ΑΣΓΜΕ)

Μ.Μ.Ε

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟ Π.Ι. ΡΑΧΩΝ: ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ

     Η Ένωση Γονέων Σχολείων Ικαρίας, χαιρετίζει όλους τους συμπολίτες μας, τα σωματεία και τους φορείς (ΣΕΝΙ, εκπαιδευτικοί, οικοδόμοι, εργαζόμενοι ιδιωτικού & δημόσιου τομέα, γονείς, συνταξιούχοι κ.α)  που βρέθηκαν οργανωμένα και μαχητικά, από κάθε γωνιά του νησιού, στο Περιφερειακό Ιατρείο Ραχών στις 12/6/23, για να αποτραπεί η μετακίνηση της μοναδικής ιατρού της περιοχής προς το Κ.Υ Ευδήλου για να εκτελεί εκεί εφημερίες.

   Η αναγκαιότητα παρουσίας μόνιμης ιατρού στην συγκεκριμένη περιοχή, στο κατά τα άλλα “πολυδύναμο” ιατρείο, αποτυπώθηκε σε ζωντανή μετάδοση, όταν κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης η ιατρός χρειάστηκε να μεταβεί σε συνάνθρωπο μας για παροχή ιατρικής βοήθειας. Υπενθυμίζουμε ότι ο πληθυσμός για την περιοχή των Ραχών τους θερινούς μήνες υπερδιπλασιάζεται.

   Έπειτα από τις προφορικές διαβεβαιώσεις που λάβαμε στην κινητοποίηση από την 2η Υ.Π.Ε, το θέμα αναμένεται να λυθεί το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 16.6. Λύση η οποία δεν μπορεί να είναι άλλη από το σταμάτημα των μετακινήσεων της ιατρού για εφημερίες προς άλλη δημόσια δομή υγείας.   

    Σε διαφορετική περίπτωση προσανατολιζόμαστε σε νέα κινητοποίηση το Σάββατο 17 Ιούνη στις 8:30 το πρωί στο Κ.Υ Ευδήλου, όπου βάσει προγράμματος της ιατρού είναι η επόμενή της εφημερία!

   Δεν κάνουμε βήμα πίσω από τις διεκδικήσεις μας για: Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα υγείας, σύμφωνα με τις πραγματικές μας ανάγκες, με άμεση κάλυψη όλων  των υγειονομικών κενών σε όλες τις Δημόσιες Δομές Υγείας της Ικαρίας. 

    Θυμίζουμε ότι κάτω από την δυναμική παρέμβαση των γονέων, των σωματείων και των συλλόγων, αποτράπηκε η μετακίνηση της 2ης παιδιάτρου του Νοσοκομείου Ικαρίας προς αυτό της Σάμου. 

   Παράλληλα αναμένουμε να μας δοθούν γραπτές απαντήσεις τόσο για τα οργανογράμματα των δημόσιων δομών Υγείας Ευδήλου και Ραχών, καθώς και τα κείμενα της Επιτροπής που ζητούν την κάλυψη των υγειονομικών κενών.

Mε αφορμή το τραγικό ναυάγιο στην Πύλο

 χρήσιμο είναι να μην ξεχνάμε την ιστορική μνήμη όταν οι πρόγονοί μας ήρθαν αντιμέτωποι με τις ίδιες καταστάσεις σε άλλες εποχές

ΑΙΓΑΙΟΠΕΛΑΓΙΤΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΟΝ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

(ΤΟΥΡΚΙΑ-ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ-ΑΦΡΙΚΗ-ΚΥΠΡΟΣ) ΜΙΑ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

   

ΜΠΡΑΤΣΟΣ ΝΑΣΟΣ

Λεπτομέρειες

ISBN13 9789609511568

Εκδότης ΝΟΤΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ

Σειρά

Χρονολογία Έκδοσης Δεκέμβριος 2017

Αριθμός σελίδων 220

Διαστάσεις 24x16

Επιμέλεια ΚΟΤΣΙΝΗ ΕΛΕΝΗ, ΚΑΡΝΑΒΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Mετεκλογικές κινητοποιήσεις ανακοίνωσε η ΠΟΕΔΗΝ για τις ελλείψεις σε ΕΣΥ - ΕΚΑΒ

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Tη συγκρότηση κυβέρνησης δήλωσε ότι θα περιμένει η ΠΟΕΔΗΝ για να διεκδικήσει την επίλυση των προβλημάτων του κλάδου των Υγειονομικών. Συγκεκριμένα με απόφαση του Γενικού της Συμβουλίου όπου θίγονται συνολικά τα εργασιακά ζητήματα του κλάδου, αναφέρει πως: «Αποφασίσαμε Συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής την Τετάρτη 28/06/2023, Πανελλαδική Απεργιακή Κινητοποίηση την πρώτη Τετάρτη μετά τις προγραμματικές δηλώσεις και την ψήφο εμπιστοσύνης που θα λάβει η νέα Κυβέρνηση. Στάση Εργασίας στην Αττική 8πμ έως 3μμ. 24ωρη για την περιφέρεια και Πανελλαδική Συγκέντρωση 8.30πμ. στην Πλατεία Μαβίλης Πορεία Μαξίμου, Βουλή, ΓΛΚ, Υπουργείο Υγείας με όλα τα αιτήματα που προβάλλουμε. Να συναντήσουμε τους νέους Υπουργούς να ξεκαθαρίσουν την πολιτική τους για το ΕΣΥ, τη Δημόσια Υγεία».

Ως προς το ζήτημα των ασθενοφόρων που τις τελευταίες μέρες ήρθε με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα, επισημαίνει ότι: «Τρεις τραγικοί θάνατοι τις τελευταίες ημέρες λόγω των διαχειριστικών προβλημάτων του ΕΚΑΒ ανέδειξαν για άλλη μια φορά τα διαχρονικά προβλήματα. Το ΕΚΑΒ αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα διαχρονικά στη στελέχωσή του. Στην Αττική λειτουργούν τα μισά ασθενοφόρα ημέρα (45) και νύχτα (25) από όσα χρειάζονται για να παρέχουν ασφαλή προνοσοκομιακή φροντίδα. Στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου επιχειρεί ένα ασθενοφόρο την βάρδια. Χάνουν τη ζωή τους πολλοί ασθενείς έκτακτα περιστατικά λόγω καθυστέρησης στην ανταπόκριση του ΕΚΑΒ για την παροχή πρώτων βοηθειών και έγκαιρης διακομιδής στην πλησιέστερη υγειονομική μονάδα.

Διαχρονικά είναι τα προβλήματα στη στελέχωση του ΕΚΑΒ. Εξάλλου και το 2016 εκδόθηκε ανακοίνωση από την ΠΟΕΔΗΝ για ασθενείς που χάνουν άδικα τη ζωή τους λόγω έλλειψης ΕΚΑΒ, δίνοντας φωτογραφίες στη δημοσιότητα με διακομιδές σε καρότσες φορτηγών ακόμα και σε χούφτα μπουλντόζας. Όπως και σήμερα.
Για να επιλυθούν τα προβλήματα χρειάζεται πρόσληψη μόνιμων διασωστών, μονιμοποίηση των συμβασιούχων, μισθολογικά και υπηρεσιακά κίνητρα για την προσέλκυση διασωστών και των άλλων επαγγελματιών υγείας, αύξηση μισθών, ειλικρίνεια από την Πολιτεία.
Χρειάζεται η άμεση προμήθεια ασθενοφόρων για αντικατάσταση των παλαιών που έχουν ξεπεράσει το 1 εκατομμύριο χιλιόμετρα και βρίσκονται συνεχώς στα συνεργεία».

ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ: Nα αποτρέψουμε απόπειρες χρηματισμού Ρομά στις εκλογές της 25ης Ιουνίου

 ...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

«Tη Δευτέρα 12-06-2023, βρεθήκαμε στην δυσάρεστη θέση να αποστείλουμε αναφορά στο Υπουργείο Εσωτερικών και στις κοινοβουλευτικές ομάδες, εκφράζοντας την ανησυχία μας σχετικά με περιστατικά απόπειρας χρηματισμού Ρομά πολιτών από υποψηφίους που συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία της 21ης Μαΐου 2023», επισημαίνει η Πανελλαδική Συνομοσπονδία Ελλήνων Ρομά – ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ.

Το πλήρες κείμενο της αναφοράς είναι το ακόλουθο:

«Αξιότιμες και Αξιότιμοι,

Βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να σας στείλουμε την παρούσα αναφορά εκφράζοντας την ανησυχία μας σχετικά με περιστατικά απόπειρας χρηματισμού Ρομά πολιτών από υποψηφίους που συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία της 21ης Μαΐου 2023 με σκοπό την εξαγορά της ψήφου τους (ένα χαρακτηριστικό εκ των οποίων έλαβε δημοσιότητα και ακολουθήθηκαν οι διαδικασίες διερεύνησης για την απονομή δικαιοσύνης).

Λαμβάνοντας υπόψιν τον αξιόποινο χαρακτήρα τέτοιων ενεργειών εκ μέρους των υποψηφίων, καθώς και το μερίδιο της ευθύνης που βαραίνει ένα μέρος της κοινότητας των Ελλήνων Ρομά, το οποίο αποδέχεται να συμμετέχει σε αυτήν την παράνομη και απαξιωτική για τις δημοκρατικές διαδικασίες δοσοληψία, θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας για την αποφυγή επανάληψης αντίστοιχων φαινομένων κατά την ερχόμενη εκλογική διαδικασία της 25ης Ιουνίου 2023.

Ως Πανελλαδική Συνομοσπονδία Ελλήνων Ρομά– ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ, θεωρούμε καθήκον μας τόσο απέναντι στους πολίτες που εκπροσωπούμε όσο και στο ίδιο το αγαθό της δημοκρατίας, να συνδράμουμε στην καταπολέμηση τέτοιων εκφυλιστικών φαινομένων. Για τον λόγο αυτόν, είμαστε στην διάθεση των αρμόδιων φορέων και θεσμών της ελληνικής πολιτείας τόσο για την συνεργασία στην παρεμπόδιση τέτοιων πρακτικών όσο και για την επιμόρφωση και ενημέρωση που θα οδηγήσει στην εξάλειψή τους».

Κινέτα: Συγκέντρωση κατοίκων και φορέων για την υποστελέχωση στην Υγεία

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Κινητοποίηση κατοίκων και φορέων έχει προγραμματιστεί για την Τετάρτη 14 Ιουνίου στις 10πμ στα γραφεία της Ομοσπονδίας Συλλόγων, με αίτημα την αντιμετώπιση των προβλημάτων υποστελέχωσης στο χώρο της υγείας. Όπως αναφέρει η Επιτροπή Αγώνα Κατοίκων Κινέτας: «Η κατάσταση στην υγεία των κατοίκων της Κινέτας πάει από το κακό στο χειρότερο! Παίρνουν μέχρι και τον γιατρό που ερχόταν τρεις φορές την εβδομάδα, δύο ώρες την ημέρα για συνταγογράφηση!

Η Κινέτα έχει 1.000 μόνιμους κατοίκους, πολλοί εκ των οποίων μεγάλης ηλικίας, ενώ το καλοκαίρι ο αριθμός φτάνει στους 10.000 κατοίκους! Θεωρούμε πρόκληση να κόβουν ακόμη και τα ελάχιστα για την υγεία μας! Απαιτούμε να επανέλθει ο γιατρός τώρα».

Από την πλευρά του το σωματείο εργαζομένων στο Θριάσιο νοσοκομείο, που συμμετέχει στην κινητοποίηση, επισημαίνει ότι διεκδικεί: «να δημιουργηθούν και να στελεχωθούν Περιφερειακά Ιατρεία σε Κινέττα και Ν. Πέραμο, να ενισχυθεί με μόνιμους γιατρούς και προσωπικό το κέντρο Υγείας Μεγάρων και να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι συνάδελφοι».

Συμπληρώνει επίσης ότι: «στο Κέντρο Υγείας Mεγάρων λείπουν γιατροί βασικών ειδικοτήτων. Ελλείψεις υπάρχουν και στο υπόλοιπο προσωπικό ενώ κρίσιμες ανάγκες στη λειτουργία του Κέντρου Υγείας καλύπτουν οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι.
σε Ν. Πέραμο και Κινέτα δεν υπάρχει περιφερειακό ιατρείο, αν και στις περιοχές αυτές κατοικούν χιλιάδες μόνιμοι κάτοικοι και τις επισκέπτονται πολλές χιλιάδες παραθεριστές».

Aνέβηκαν στην κορυφή στα Γεράνεια Όρη για διαμαρτυρία κατά των ανεμογεννητριών

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Ιουνίου η ανάβαση στα Γεράνεια Όρη, που διοργάνωσαν οι ορειβατικοί σύλλογοι της Κορίνθου και του Λουτρακίου, με στόχο την ανάδειξη της αξίας του φυσικού περιβάλλοντος και την αντίθεσή τους στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών.

Όπως αναφέρει ο Ορειβατικός Σύλλογος Κορίνθου: «Πραγματοποιήθηκε χθες από πλήθος κόσμου η δράση ανάβασης στα Γεράνεια, η οποία διοργανώθηκε από την Ομάδα “ΟΧΙ ανεμογεννήτριες στα Γεράνεια”, τον Ορειβατικό Σύλλογο Λουτρακίου και τον Ορειβατικό Σύλλογο Κορίνθου. Πλήθος κόσμου ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα και όλοι μαζί ανέβηκαν στην κορυφή Πίντιζα των Γερανείων φωνάζοντας όχι στην εγκατάσταση 142 ανεμογεννητριών. Ο Αγώνας συνεχίζεται μέχρι την εξαίρεση των Γερανείων από οποιαδήποτε παρέμβαση κι' εγκατάσταση».

Από την πλευρά του ο Ορειβατικός Σύλλογος Λουτρακίου επισημαίνει: «Όσο υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται για το βουνό υπάρχει ελπίδα. Σήμερα στείλαμε ένα μήνυμα σε όλους αυτούς που θέλουν να αφανίσουν ότι έχει απομείνει από πράσινο στο βουνό των Γερανείων, ότι είμαστε εδώ, και είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε των πνεύμονα πρασίνου που έχει απομείνει».

Σχετική είδηση: Ανάβαση Ορειβατικών Συλλόγων στα Γεράνεια Όρη ενάντια στα αιολικά πάρκα

OENΓΕ: Όχι σε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για παραμονή στην υπηρεσία ιατρών ΕΣΥ ηλικίας 68 – 71 ετών

 ...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Επιστολή προς τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό Ιωάννη Σαρμά και την υπηρεσιακή υπουργό Υγείας Αναστασία Κοτανίδου, έστειλε η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) με αφορμή, όπως αναφέρει, ότι: «Ως Ε.Γ της ΟΕΝΓΕ πληροφορηθήκαμε από δημοσιεύματα του Τύπου ότι προωθείται Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου από την Υπηρεσιακή Κυβέρνηση με στόχο την περαιτέρω παραμονή στην υπηρεσία ιατρών ΕΣΥ ηλικίας 68 – 71 ετών, που σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο συνταξιοδοτούνται στις 30.6.2023».

Ακολούθως η Ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών επισημαίνει πως: «Σας δηλώνουμε ότι είμαστε κάθετα αντίθετοι με μία τέτοια – πρωτοφανή στα χρονικά – μεθόδευση.

Πρόκειται για καθαρά ρουσφετολογική ρύθμιση με στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων ατόμων με ισχυρές διασυνδέσεις, από μία Υπηρεσιακή Κυβέρνηση που δεν έχει καμία εξουσιοδότηση για αλλαγές στα όρια ηλικίας παραμονής των ιατρών ΕΣΥ.

Μοναδικός τρόπος κάλυψης των κενών του ΕΣΥ σε ιατρούς είναι οι προσλήψεις νέων Επιμελητών, τις οποίες η Υπηρεσιακή Κυβέρνηση έχει κάθε δυνατότητα να επισπεύσει.

Απαιτούμε:

Την άμεση εγκατάλειψη κάθε σκέψης για παράταση παραμονής των ως άνω ιατρών ΕΣΥ πέραν της 30.6.2023.

Την εξαίρεση των διαδικασιών πρόσληψης νέων Επιμελητών κλάδου ΕΣΥ από την «αναστολή υπηρεσιακών μεταβολών» λόγω εκλογών. Την προκήρυξη των κενών θέσεων και την κάλυψή τους χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες σύμφωνα με τις προτάσεις της ΟΕΝΓΕ».

Η σταθερή συνήθεια του Σαββατοκύριακου

 Τόπι, φάμπρικες, ιστορία και πολιτισμός, είναι οι θεματικές που ετοιμάζονται και για το επόμενο Σαββατοκύριακο. Ο πρωινός σας καφές είτε στο σπίτι μπροστά στον υπολογιστή είτε έξω από το κινητό, μπορεί να συνδυαστεί για άλλη μια φορά με την ανάγνωση, χρήσιμης θέλουμε να πιστευουμε, ιστορικής γνώσης.

Συντονιστείτε στο Blog μας

10 χρόνια μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ στις 11 Ιουνίου 2013

25η Μαρτίου 2014 μετά την παρέλαση

... άρθρο που μου ζητήθηκε από την εφημερίδα «Πριν» στο σημερινό της (11/2/2023) αφιέρωμα στα δέκα χρόνια από το κλείσιμο της ΕΡΤ και την έναρξη ενός μεγάλου αγώνα...

 Μία δεκαετία πέρασε από το λουκέτο στην ΕΡΤ, αλλά και του μεγάλου αγώνα που ξεκίνησε εκείνη τη στιγμή που έπεφτε το «μαύρο».

Χωρίς ρεύμα, νερό, αναλώσιμα, μισθό (πολλοί δούλευαν από το σπίτι για να μην έχουν τις δαπάνες μετακίνησης, ειδικά όσοι έμεναν σε μακρινές περιοχές από το Ραδιομέγαρο), «ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές» που λέει και το τραγούδι, ξεκίνησε ένα διετές ταξίδι που όμοιό του δεν υπήρχε μέχρι τότε.

Παρά τις μέχρι τότε αδυναμίες ανθρώπων, αλλά και πολιτικών συγκροτήσεων, που όλοι πρέπει να πούμε ότι δεν είχαμε προετοιμαστεί για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, εκφράστηκε ένα άλλο είδος στη δημοσιογραφία και τον Πολιτισμό με χαρακτηριστικό το δέσιμο τμημάτων της κοινωνίας με τους εργαζόμενους των ΜΜΕ (δεν ήταν μόνο οι ΕΡΤικοί, αλλά και όσοι/ες ήρθαν από άλλα ΜΜΕ για βοήθεια και πράγματι αυτή ήταν πολύτιμη).

Ακόμα και όταν τα ΜΑΤ πήραν το Ραδιομέγαρο, σημεία όπως η ΕΡΤ-3, η ΕΡΤ Πάτρας στο θρυλικό «δασύλιο»,η ΕΡΑ Βόλου, η ΕΡΑ Β. Αιγαίου, τα σπίτια μας, αλλά και τοπικά ΜΜΕ που μας φιλοξένησαν και σε οργανωτικές μας λειτουργίες, έγιναν κάστρα αγώνα.

Δημιουργήθηκαν δεσμοί επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων και όχι «δεσμοί» προϊσταμένων σε τομείς ενημέρωσης με Non paper και συστημικούς-κομματικούς Γκρούεζες των γραφείων Τύπου και των κομματικών επιτελείων, όπως ήταν μέχρι τότε η κυρίαρχη εκδοχή, που έχει επανέλθει αναβαθμισμένη στις μέρες μας, αφού το σύστημα πήρε το μάθημά του, κάτι που δεν μπορώ να πω ότι ισχύει και για όλους όσους αγωνιστήκαμε μέσα και έξω από την ΕΡΤ.

Στο διάστημα αυτό της διετίας 2013-2015, εκφράστηκαν σε κάποια σημεία καμπής, αποστρατείες που πρόσθεσαν δυσκολίες. Αυτά ήταν: Η έναρξη της λειτουργίας της ΝΕΡΙΤ και η απόρριψη των αιτήσεων ενός αριθμού εργαζομένων που όσο βρισκόμασταν στο Ραδιομέγαρο συμμετείχε προσδοκώντας άμεση πτώση της ΝΔ, που όμως δεν ήρθε. Οι ευρωεκλογές το 2014 με το βλακώδες σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι ψηφίζουμε την Κυριακή και τη Δευτέρα φεύγουν, που απογοήτευσαν όσους περίμεναν συντριπτικό αποτέλεσμα που θα δημιουργούσε άμεσες εξελίξεις και τέλος, η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι να ξανανοίξει την ΕΡΤ πέρασε ένα ιδιαίτερα ψυχοφθόρο εξάμηνο, όπου έπρεπε να την κρατάμε ανοιχτή, αλλιώς κανείς δεν ξέρει ποια μπορεί να ήταν η εξέλιξη.

Νικήσαμε όμως και περίπου 2.300 εργαζόμενοι ξαναγύρισαν στη δουλειά τους, ανεξάρτητα από το τοπίο που δημιουργήθηκε μετά, με τις αλληλοσπαρασσόμενες φράξιες του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΡΤ από το 2015 έως και το 2019, αλλά και την εργασιακή απορρύθμιση που έφεραν οι «άριστοι» της ΝΔ στις εργολαβίες, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις απευθείας αναθέσεις.

Πάνω από όλα όμως φάνηκε ότι χωρίς τους εργαζόμενους (και στα ΜΜΕ), γρανάζι δεν γυρνά και μια χαρά περάσαμε συλλογικά και αυτοοργανωμένα χωρίς αφεντικά.

Δηλητηριάσεις στρατιωτών, σκόπιμη διασπορά αφροδισίων νοσημάτων, θέματα που καλύφθηκαν με παραδοξολογίες στον Τύπο τον Ιούνιο του 1933

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Μεγάλες διαστάσεις πήρε στα τέλη Μαΐου – αρχές Ιουνίου 1933 στην κοινή γνώμη της χώρας μας μία υπόθεση μαζικής δηλητηρίασης στρατιωτών και ακολούθως μία υπόθεση σύλληψης ομάδας κομμουνιστών ιατρών που σύμφωνα με την αστυνομία σκόπευαν να επιταχύνουν την πτώση του καθεστώτος μέσω... αφροδίσιων νοσημάτων, κάτι που οι συλληφθέντες χαρακτήρισαν κατασκευασμένη προβοκάτσια.

1-6-1933 εφημ. ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ

Δύο διαφορετικά περιστατικά λοιπόν, που σημειώθηκαν συνεχόμενα το ένα από το άλλο και έδειξαν την οπτική που τα αντιμετώπιζε και τα παρουσίαζε μέρος του Τύπου εκείνης της εποχής. Δεν πρόλαβαν να πάρουν μεγαλύτερες διαστάσεις, καθώς η απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στις 6 Ιουνίου 1933 άλλαξε το κέντρο βάρους της ειδησεογραφίας της εποχής. Ενδεικτικός όμως είναι ο παραλογισμός στην επιχειρηματολογία και ειδικά στην περίπτωση της δηλητηρίασης η τελική συγκάλυψή της χωρίς τον καταλογισμό ευθυνών.

Στις 31 Μαΐου οι εφημερίδες αναφέρονται στην προηγούμενη ημέρα όπου 300 στρατιώτες του λόχου σκαπανέων στην τοποθεσία Κουτσικάρι στον Πειραιά (34ο σύνταγμα πεζικού) εμφάνισαν συμπτώματα ομαδικής δηλητηρίασης.

Το Δίστομο ζει μέσα στις ψυχές των γενιών που ακολουθούν - Η Μαρία Νιόλια μιλάει στο www.ertnews.gr

 ...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Aποφράδα επέτειος η 10η Ιουνίου, η μέρα που έγινε το Ολοκαύτωμα στο Δίστομο στις 10 Ιουνίου 1944, καθώς και ο «απόηχος» που ακολούθησε με τις εκτελέσεις στο Καλάμι Βοιωτίας στις 11 Ιουνίου 1944.

Κάθε χρόνο με πολυήμερες εκδηλώσεις η τοπική κοινωνία κρατάει τη φλόγα της μνήμης ζωντανή, αλλά και εκτός της συγκεκριμένης περιόδου του Ιουνίου, οι Διστομίτες είναι συνεχής και ενεργός πόλος ιστορικής μνήμης.

Οι επισκέψεις φορέων και συλλόγων και πάνω από όλα μαθητών, τη νέας γενιάς που πρέπει να συνδέεται με την ιστορία, στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού, αλλά και οι κάθε είδους δραστηριότητες, προσελκύουν επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό (ιδιαίτερα πρέπει να τονίσουμε τις επισκέψεις Γερμανών αντιφασιστών) αποτελούν ισχυρό ανάχωμα σε όσους θέλουν να ξεχάσουμε τι είχε συμβεί και να «ξαναγράψουν» την ιστορία λειαίνοντάς την.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα περάσματος της ιστορίας από γενιά σε γενιά αποτελεί και η Μαρία Νιόλια με τις συμμετοχές της στο Δρόμο Θυσίας (11,2χλμ), δρομική διοργάνωση που είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα εκδηλώσεων Τιμής & Μνήμης.

Τόσο το 2017, όσο και αυτή τη χρονιά, το 2023 έβγαλε το μετάλλιο που της απονεμήθηκε και το πέρασε στο λαιμό του παππού της Γιάννη Μπαλαγούρα που στα παιδικά του χρόνια, μόλις στα 8 του χρόνια ήταν ένα από τα ορφανά της Σφαγής αφού έχασε τον πατέρα του. Αργότερα, παιδί ακόμα, μετά από πρόσκληση της αμερικανικής κυβέρνησης και την βοήθεια του Συλλόγου Διστομιτών κάποια από τα ορφανά, πήγαν στις ΗΠΑ και δούλεψαν.

Η Μαρία Νιόλια τίμησε τον προπάππου και την προγιαγιά της, τίμησε τον παππού της που έμεινε ορφανός, τίμησε το Δίστομο και την προσπάθεια διατήρησης της ιστορικής μνήμης σε όλα τα σημεία της χώρας.

Όπως μας δήλωσε για το www.ertnews.gr: «10 Ιουνίου 1944, καλοκαίρι στο Δίστομο. Ο παππούς μου γεννήθηκε στο Δίστομο Βοιωτίας, από τον Νικόλαο και την Ασπασία Μπαλαγούρα. Ο παππούς μου ως το μοναδικό αγόρι της οικογένειας κλήθηκε από πολύ νωρίς, να βοηθάει τον πατέρα του και την γιαγιά του στις γεωργικές εργασίες. Για τον μικρό τότε Γιαννάκο, όπως συνήθιζαν, να τον αποκαλούν, αποτελούσε καθημερινότητα η βοήθεια σε όλους τους τομείς εντός και εκτός σπιτιού, έτσι και εκείνη την αποφράδα ημέρα της 10ης Ιουνίου, ο μικρός τότε Γιάννης, σηκώθηκε αχάραγα όπως συνηθίζουμε να λέμε στο χωριό μας, για να πάει με τον πατέρα και την γιαγιά του Ελένη Περγαντά στο χωράφι.

Στον δρόμο της επιστροφής από τις γεωργικές εργασίες, ο μικρός Γιαννάκος κάθεται πάνω στην άλογο, στην αγκαλιά της γιαγιάς του. Έχω αναρωτηθεί χιλιάδες φορές, αν ο παππούς αντιλήφθηκε ότι εκείνες οι στιγμές, ήταν οι τελευταίες στιγμές ευτυχίας και ξεγνοιασιάς πριν την καταστροφή. Σκέφτομαι συνεχώς, πως ένα 8χρονο αγοράκι, μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, κλήθηκε να γίνει ο άνδρας και ο στυλοβάτης του σπιτιού.

Τα υπόλοιπα γεγονότα που ακολούθησαν είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας. Οι ΝΑΖΙ Γερμανοί του Χίτλερ, σκόρπισαν παντού αίμα και θάνατο. Ο πατέρας του παππού μπροστά στα μάτια του ανήλικου παιδιού του δέχεται σφαίρα στο κεφάλι και σωριάζεται στην γη. Οι Γερμανοί είναι μέσα στο χωριό και σπέρνουν θάνατο. Ο παππούς μου, μην έχοντας ξαναδεί κάτι τέτοιο, τρέχει στο σπίτι να φέρεις πανιά, νομίζοντας ότι θα σταματήσει την αιμορραγία από το κεφάλι του πατέρα του. Φτάνοντας στο σπίτι τον υποδέχεται η μάνα του (Ασπασία Μπαλαγούρα), κατατρομαγμένη και ακολουθεί ο διάλογος:

Γ: Μάννα ο πατέρας χτύπησε στο κεφάλι και χρειάζομαι πανιά να του τα πάω.

Α.Μ: Γιάννη μην φωνάζεις παίρνουν ζωές οι Γερμανοί, σκοτώνουν ανθρώπους.

Γ : O πατέρας είναι ξαπλωμένος στην μέση του δρόμου, άσε με να πάω να του δώσω πανιά για το κεφάλι του.

Με μία κίνηση, η προγιαγιά μου (Ασπασία Μπαλαγούρα) παίρνει τον μικρό Γιαννάκο και τον βάζει μέσα στον ξυλόφουρνο για να τον κρύψει, η ίδια μαζί με τα άλλα 2 μωρά κοριτσάκια της μπαίνει στο κατώι με άλλες γυναίκες να κρυφτεί. Περνούν ώρες σαν αιώνες, αλλά οι σφαίρες των ΝΑΖΙ δεν λεν να σταματήσουν. Ο μικρός Γιάννης όντας ανήσυχος για το τι συμβαίνει, αποφασίζει να βγει από τον ξυλόφουρνο, για να δει τι γίνεται. Κοιτάει τον ορίζοντα και βλέπει έναν ελεύθερο σκοπευτή να τον σημαδεύει, μην έχοντας ξαναδεί όπλο ο Γιαννάκος τον χαιρετάει νομίζοντας ότι κάποιος παίζει μαζί του. Ο ελεύθερος σκοπευτής του κάνει νόημα να φύγει και να τρέξει, διότι κινδυνεύει. Ο μικρός Γιάννης φτάνει στο φινάλε της παιδικότητας του. Κατευθύνεται στην πλατεία πατώντας πάνω σε εκατοντάδες πτώματα. ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ. Ο πατέρας Νίκος δεν μιλάει, ούτε κουνιέται. Ο μικρός Γιάννης κλαίει απαρηγόρητος και μόνος, πάνω από το άψυχο σώμα του πατέρα του. Το ίδιο βράδυ φεύγουν όλα τα γυναικόπαιδα προς το Μοναστήρι Του Άγιου Ιωάννη στην Δεσφίνα, όπου και διανυκτερεύουν».

-Για ποιο λόγο συμμετέχετε στο Δρόμο θυσίας Διστόμου;

-«Από το 2017 έως σήμερα τρέχω κάθε χρόνο από τον Καρακόλιθο, έως την πάνω πλατεία του Διστόμου. Νοιώθω την ανάγκη να τιμήσω, όχι μόνο τους νεκρούς αλλά κυρίως τους επιζήσαντες της σφαγής. Τα συμβολικά 11,2 χλμ, είναι ένα τίποτα μπροστά στην θυσία των προγόνων μου κατά του ναζισμού. Ο παππούς μου, με περιμένει πάντα καρτερικά εκεί για να με δει να τερματίζω. Έχω τρέξει σαν δρομέας εκατοντάδες διαδρομές, το συναίσθημα όμως και ο κόμπος στον λαιμό, στην είσοδο του χωριού μου δεν συγκρίνεται.

Τρέχω για τον παππού μου τον Γιάννη, που έζησε την φρίκη του πολέμου, που αναγκάστηκε μαζί με τα άλλα ορφανά της σφαγής να μεταναστεύσει στις Η.Π.Α. για να μπορέσει να ζήσει την οικογένεια του. Τρέχω για την γιαγιά μου την Παρασκευούλα, που έζησε από τύχη, επειδή την λυπήθηκε ένας Γερμανός ιχνηλάτης στρατιώτης. Τρέχω για όλους εκείνους τους άοπλους, που κρύφτηκαν στα κατώγια τους προσευχόμενοι Στον Θεό για ζωή.

Τρέχω για όλους τους κατατρεγμένους πρόσφυγες αυτού του κόσμου, που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους . Τρέχω και θα τρέχω μέχρι να γεράσω. Ο δρόμος θυσίας, είναι δρόμος μνήμης, είναι δρόμος ιερός, είναι δρόμος προς την ειρήνη. Το Δίστομο δεν είναι μαρτυρικό αλλά ηρωικό. Εύχομαι κάθε χρόνο, να μαζευόμαστε όλο και περισσότεροι δρομείς και να τιμάμε την μνήμη των νεκρών. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους δρομείς καθώς και συντοπίτες, από άλλα χωριά, που έτρεξαν δίπλα μου».

Έρευνα: Νάσος Μπράτσος

Σχετικά θέματα

78 χρόνια από το Ολοκαύτωμα του Διστόμου – Το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων

«Δίστομο – Lidice: Κοινή Μνήμη, Κοινή Επέτειος»

Ευρωπαϊκό Σεμινάριο για τις μαρτυρικές κοινότητες σε Ευρώπη και Ελλάδα- Εργασίες και έρευνα στο Δίστομο

Δίστομο και Καλάμι: To διήμερο Ολοκαύτωμα της Βοιωτίας – 10 & 11 Ιουνίου 1944

Νικόλαος Μπαμπανικολός: Πολυετής προσφορά στο μπάσκετ μέσα και έξω από τα γήπεδα

 

...αναδημοσίευση από το www.ertnews.gr...

Εγκυκλοπαίδεια του μπάσκετ είναι ο Νικόλαος Μπαμπανικολός, με τον οποίο είχαμε την τιμή να συνομιλήσουμε. Αγωνίστηκε στον Τρίτωνα και στην ΑΕΚ σε χρόνια που οι σκαπανείς του μπάσκετ έδωσαν σκληρό αγώνα σε ανοιχτά γήπεδα για να μπορέσει το άθλημα να βρει το δρόμο του. Για το βιογραφικό του, νομίζουμε ότι αρκεί να επισυνάψουμε την αναφορά που κάνει ο Σ.Π.Α.Κ.Ε.

Από αριστερά όρθιοι: Παπαχελάς (θείος του Αλέξη), Παπαθανασίου, Μουρούζης, Πρίντεζης, Μπαμπανικολός.Καθιστοί από αριστερά: Γεωργόπουλος, Σκυλακάκης Σιδηρόπουλος, Λεούσης

Ο Σύλλογος Παλαιμάχων Αθλητών Καλαθοσφαίρισης Ελλάδος «Σ.Π.Α.Κ.Ε» ιδρύθηκε το 2008 από παλαίμαχους αθλητές της Καλαθοσφαίρισης οι περισσότεροι των οποίων έχουν αγωνιστεί με τα χρώματα των Εθνικών Ομάδων και με γνώμονα την συνέχιση της προσφοράς τους προς το άθλημα και την Ελληνική Νεολαία και ανεξάρτητα από συλλογικές προτιμήσεις.
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: Μπαμπανικολός Νικόλαος
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 7/2/1934
ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ: Αθήνα
ΥΨΟΣ: 1.86
ΘΕΣΗ: All around
ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙ: “Μπάμπα”, “Αλογάς” και “Βαλεντίνο”
ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΠΑΙΞΕ: ΑΟ ΤΡΙΤΩΝ (1948-1956), ΑΕΚ (1956-1964)
ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΗΤΑΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Στη ομάδα Νέων και την ομάδα Γυναικών του Τρίτωνα (1954-1956), στην ομάδα Δοκίμων του Βασιλικού Ναυτικού και της ομάδας του Ναυτικού κατά τη διάρκεια της θητείας του (1956-1959), στην Ομάδα Παλ. Φαλήρου (1965, 1966)
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΩΣ ΑΘΛΗΤΗΣ: Στην Μικτή Αθηνών (1952 & 1958), 3 Πρωταθλήματα Ελλάδος (1958, 1963, 1964), 2ος στους διασυλλογικούς Γ.Σ. Αμαρουσίου Α.Ε. Νικαίας στα 800 μέτρα με ρεκόρ 1,56 λεπτά (1954), 1ος στο άλμα τριπλούν στους Παν-ναυτικούς Αγώνες με ρεκόρ 13,80 μ. , στους ίδιους αγώνες 3ος στο άλμα απλούν (1957), βράβευση από την ΑΕΚ το 1964 λόγω της αποχώρησής του από την ενεργό δράση, το 1965 από τον Σύνδεσμο Αθλητικών Συντακτών (Βραβείο Ήθους), το 1985 από την ΕΟΚ για την προσφορά του στην Ελληνική Καλαθοσφαίριση και για τον ίδιο λόγω από τον Δήμο Αθηναίων το 1989.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ: 6 συμμετοχές με τη Εθνική Ομάδα Ανδρών (1955-1960), 7 συμμετοχές στην Εθνική Ενόπλων ΣΙΣΜ (1958)
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ: Πρωταθλητής με την Εθνική Ενόπλων στο βόλεϊ (1957)
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: 1958-1962: Τούρκικες Αερογραμμές ΤΗΥ
1962-1966: Διευθυντής Πωλήσεων Olympic Cruises
1967-2010: Αντιπρόσωπος ξένων Οίκων Κλωστοϋφαντουργίας
2010-σήμερα: Συνταξιούχος

-Πότε ξεκινήσατε το μπάσκετ;

-Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ στον Τρίτωνα το 1948, τότε το γήπεδο ήταν στη συμβολή των οδών Τήνου και Γ' Σεπτεμβρίου, κοντά στην πλατεία Βικτωρίας. Προπονητή είχα τον Πόλυ Πολυτιμίδη που ήταν από τα βασικά ιδρυτικά μέλη του Τρίτωνα το 1942, από μία παρέα που έφυγε από τον Πανελλήνιο. Ο Πολυτιμίδης είχε έρθει από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου σε ηλικία 17 ετών για να πολεμήσει στον ελληνοϊταλικό πόλεμο και μετά έμεινε στην Ελλάδα. Εξασφάλισε το γήπεδο επειδή ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου ήταν Αιγυπτιώτης, ενώ την ομάδα αποτελούσαν και Αθηναίοι και Αιγυπτιώτες λόγω της προέλευσης του Πολυτιμίδη.
Το γήπεδο διαμορφώθηκε με προσωπική εργασία και το όνομα της ομάδας προέκυψε λόγω της βύθισης του υποβρυχίου Τρίτων, προς τιμή του.