Να ξεκινήσουμε με τους τίτλους πριν την
είδηση γιατί όταν μιλάμε για ΣΣΕ δεν πρέπει να περιορίζουμε την κουβέντα στον εαυτό μας γιατί θα μιλάμε για συντεχνία, αλλά να την ανοίγουμε στο με ποιους είμαστε δίπλα και γιατί. Με ποιους βρισκόμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
-Με τις ΣΣΕ και το εργατικό κίνημα μέσα κι έξω από τα ΜΜΕ για πλήρη απασχόληση, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, μισθό που να καλύπτει τις ανάγκες της ζωής, σε περιβάλλον εργασιακής ασφάλειας.
-Με την cosco, τη ΛΑΡΚΟ, την efood, τα δημόσια νοσοκομεία, τη Μαλαματίνα, τους εκπαιδευτικούς και όχι με τους κοριούς, τους ρουφιάνους, τις υποκλοπές, τα golden boys και τους παρατρεχάμενους τεμπελχανάδες γκρούεζες των κομμάτων, της κάθε κυβερνητικής εξουσίας, νυν , επομένων και προηγουμένων.
-Με δημόσια ΜΜΕ που σέβονται το ανταποδοτικό τέλος, αλλά και τα δημοτικά τέλη, που πληρώνουν φτωχοί άνθρωποι που αγκομαχούν με τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος.
-Με δημόσια ΜΜΕ που ανταποδίδουν με δημόσιο λόγο που έχει σεβασμό στις αγωνίες τους και στους αγώνες τους, με προσφορά στον πολιτισμό και όχι με σήριαλ βασιλικών γάμων και κηδειών εις την αλλοδαπήν, με πλουραλισμό στην ειδησεογραφία και όχι με ραβασάκια για να μην παίξει το κορονοτσιμπούσι στην Ικαρία και παρόμοιες άλλες περιπτώσεις.
-Που κάνουν δημοσιογραφία και όχι αναμετάδοση των δελτίων της αστυνομίας και των Non paper κυβέρνησης και ιδιωτικών ομίλων, και μάλιστα χωρίς αντίλογο και παρουσίαση όλων των απόψεων, έχοντας σαν αντάλλαγμα την απαραίτητη συμμετοχή στις λίστες Πέτσα βεβαίως-βεβαίως.
Κουπόνια αντί για αυξήσεις: η ιστορική μούχλα, η ντροπή της ιστορίας, που η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ την επέλεξαν και την ονόμασαν και ΣΣΕ στα δημόσια ΜΜΕ σαν αποδεκτή επιλογή αντί για αυξήσεις που μένουν μηδενικές. Δεν ανακάλυψαν όμως την Αμερική ή καλύτερα ναι ανακάλυψαν την Αμερική του 1913-14 του Λούη Τίκα και της αιματηρής απεργίας των ανθρακωρύχων στο Λάντλοου.
Η εταιρεία των ορυχείων ήλεγχε κάθε πτυχή της διαβίωσής τους, καθώς σπίτια, μαγαζιά, πανδοχεία και ιατρεία ανήκαν σε αυτή. Πολλές φορές, αντί χρημάτων οι εργάτες λάμβαναν κουπόνια με την υποχρέωση να τα εξαργυρώνουν σε αυτά τα καταστήματα έναντι υψηλού τιμήματος.
«Ανακάλυψαν» και το Αλιβέρι του 1933 και την αιματηρή απεργία στους λιγνιτωρύχους Αλιβερίου.
«Τότε υπήρχε ένα πρόβλημα καταβολής δεδουλευμένων. Μάλιστα ορισμένοι ήταν απλήρωτοι για ένα εξάμηνο.
Και αυτοί που πληρώνονταν, πληρώνονταν με κουπόνια, τα οποία οι έμποροι του Αλιβερίου τα εξαργύρωναν στη μισή τιμή». (απόσπασμα από δηλώσεις που μας είχαν κάνει παλαίμαχοι συνδικαλιστές και περιέχονται στο βιβλίο ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ το 1998 και σε εκπομπή του 941 επικοινωνία FΜ το 1994).
Το σημερινό περιβάλλον με πρόσφατα στοιχεία
«Με σχεδόν δύο μηνιαίους κατώτατους μισθούς επιβαρύνονται οι Έλληνες εργαζόμενοι από την αύξηση των τιμών του ρεύματος», σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ).
Περίπου 1.000 εντολές αποκοπής ρεύματος δίνονται σε ημερήσια βάση σε όλη τη χώρα, αλλά ταυτόχρονα γίνονται και επανασυνδέσεις, δήλωσε ο πρόεδρος ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ Γιώργος Αδαμίδης και συμπληρώνει Υπάρχουν πάνω 220.000 νοικοκυριά βρίσκονται σε δύσκολη θέση (καθεστώς καθολικής υπηρεσίας), που σημαίνει ότι είχαν εντολή αποκοπής, τους είχε γίνει διακοπή, επανήλθαν στο καθεστώς όπου ο πάροχος ήταν υποχρεωμένος για ένα χρονικό διάστημα να τους παρέχει ρεύμα με μεγαλύτερη χρέωση, αλλά το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν θα μπορέσουν να κάνουν εξόφληση του παλαιού λογαριασμού, έτσι ώστε να κάνουν νέο συμβόλαιο σε κάποιον άλλο πάροχο. Αυτοί κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς ρεύμα γιατί αφού δεν μπορούν να εξοφλήσουν τα παλιά τους χρέη δεν μπορούν να πάνε σε άλλο πάροχο».
Η αύξηση των επιτοκίων συμπαρασύρει και τα κάθε είδους δάνεια, ειδικά τα στεγαστικά, δημιουργώντας νέες πιέσεις στους δανειολήπτες.
O κίνδυνος φτώχειας απειλεί το 17,1% του πληθυσμού της Χώρας, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ πριν από λίγες μέρες.
Το εργασιακό περιβάλλον στα δημόσια ΜΜΕ
1)ελαστικές εργασιακές σχέσεις μπλοκάκια και εξωτερικοί εργολάβοι (πολλών ταχυτήτων).
Οι αμοιβές στα μπλοκάκια πάνω από αυτές των παγωμένων ΣΣΕ, αλλά και το ξόρκισμα των πρόσθετων αμοιβών (Κυριακάτικα, νυχτερινά, αργίες, που δεν πληρώνονται και ΕΝ ΜΕΡΕΙ και όχι στο σύνολό τους,ρεφάρονται με την παραπάνω αμοιβή).
Και φυσικά η συμπόρευση-συνεργασία στα προεδρεία των ΜΜΕ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αποτελεί στοιχείο πολιτικής χρεωκοπίας για το ΣΥΡΙΖΑ που έχει τη ρίζα του και στη μακρινή συγκυβέρνηση του 1989. Συνεπώς δεν είναι πρωτοφανέρωτη, είναι στοιχείο στο πολιτικό dna. Επίσης στη Βουλή είναι τρομακτικό το ποσοστό της υπερψήφισης τροπολογιών της ΝΔ από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Θυμίζω ότι η πρώτη εμφάνιση της συνεργασίας αυτής της ντροπής, τα τελευταία χρόνια ήταν η συνεργασία τους για να μην γίνει πρόεδρος στον ΕΔΟΕΑΠ η πρώτη σε ψήφους αείμνηστη συντρόφισσά μας Πόπη Χριστοδουλίδου.
2)αντιαπεργιακοί νόμοι και θεσμικό πλαίσιο για «διαπραγματεύσεις», έτσι όπως τις κάνει κέφι η εργοδοσία. Στην ΕΡΤ για τους μη δημοσιογράφους έχει αποκλειστεί η ΠΟΣΠΕΡΤ και γίνονται «διαπραγματεύσεις» με τα επιμέρους σωματεία-μέλη της και ένα εκτός αυτής τη λεγόμενη ΕΕΕ, ενώ στην πρώτη απεργία της ΕΣΗΕΑ υπήρξε δικαστική προσφυγή εναντίον της.
3)τα κουπόνια που μαζί με τα τροφεία και τα voucher (δύο επιταγές-κάρτες-voutcher των 150 ευρώ μία το Πάσχα, μία τα Χριστούγεννα, ένα voutcher 250 ευρώ για ανανέωση τεχνικού εξοπλισμού ανά διετία, 5 ευρώ τη μέρα για κάθε μέρα εργασίας, όχι ρεπό, αργία ή άδεια, καθώς και voutcher για βρεφονηπιακούς και κάποια άλλα που για οικονομία χρόνου διαβάστε τα αναλυτικά στην ιστοσελίδα της ΕΣΗΕΑ, δεν είναι αύξηση με το κυβερνητικό επιχείρημα «θα ζητήσουν και άλλοι» Και καλά θα κάνουν, συμπληρώνω εγώ. Συμπλήρωσαν ότι όλες οι παροχές αντιστοιχούν σε έναν επιπλέον μισθό το χρόνο και μάλιστα αφορολόγητο. Και η αθλιότητα που διατυπώθηκε ότι αν δεν πάρετε αυξήσεις δεν θα ανέβετε κλιμάκιο και δεν θα πληρώσετε παραπάνω εφορία.
Εδώ εκτός της κυβερνητικής
προτροπής για επιδότηση της φοροδιαφυγής
και της απέχθειας για ΣΣΕ και ρυθμισμένο
εργασιακό περιβάλλον με μισθό ικανό να
ανταποκριθεί στο κόστος της ζωής και
εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, έχουμε
και τον απόλυτο εμπαιγμό. Τότε είχαμε πει σε ανακοίνωσή μας, δώστε μας τις αυξήσεις που δίνεται στους εαυτούς σας και μην φοβηθήτε θα πληρώσουμε το μερίδιό μας στην εφορία.
ΠΟΙΟΥΣ ΑΦΟΡΑ
Ήδη άρχισε η «διολίσθηση», συμβασιούχοι έργου ζήτησαν το voucher για τους βρεφονηπιακούς και άκουσαν από στελέχη διοικητικών υπηρεσιών ότι δεν το δικαιούνται γιατί δεν είναι εργαζόμενοι ωραρίου, όπως και τα τροφεία γιατί δεν τους πιάνει η ΣΣΕ.
Επ αυτού αναμένεται η έκδοση διευκρινιστικών εγκυκλίων όπως και για τις αντιδράσεις σε δημοτικά ραδιόφωνα και ΓΓΕ που και εκεί διοικητικά στελέχη υποστηρίζουν ότι δεν τους αφορά γιατί έχουν πολλούς μετακλητούς, αλλά και γιατί τα ραδιόφωνα υπογράφουν ΣΣΕ με την ΕΙΡΑ. Ομοίως σέρνονται φήμες για το αν τα κουπόνια-επιταγές-δωροκάρτες θα αφορούν όλη την γκάμα προϊόντων και όλα τα καταστήματα που τα διαθέτουν
4)ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ
Σχεδόν αμέσως μετά την υποταγή της πλειοψηφίας της ΕΣΗΕΑ στις ρυθμίσεις αυτής, η διοίκηση τη ΕΡΤ αποφάσισε επιπλέον οικονομικά κίνητρα για τις προσλήψεις στελεχών από την αγορά. Έτσι δεν έχει χρήματα για στοιχειώδεις αυξήσεις για τους εργαζόμενους, αλλά έχει για τις νέες φουρνιές των golden boys.
Δεν είναι έκπληξη, αφού είναι γνωστό το παρελθόν τους να χρησιμοποιούν την ΕΡΤ σαν αποκούμπι όσων είτε βούλιαξαν τα ιδιωτικά κανάλια τα προηγούμενα χρόνια (και οικονομικά και σε επιπεδο ποιότητας τηλεοπτικού προϊόντος, μεταξύ αυτών θυμηθείτε που κατέληξαν κανάλια που είχαν δυνατότητες και προσφορά όπως το ΑΛΤΕΡ, το παλιό MEGA, τις απολύσεις στον ΑΛΦΑ και τον Σκάι), είτε όσων σε περίοδο κρίσης αποφάσισαν να ενισχύσουν τον μπεζαχτά τους από τα σίγουρα του ανταποδοτικού τέλους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα που καθύβριζαν συστηματικά και επί πληρωμή, αντί από τα πιο σφιχτά τα τελευταία χρόνια, ταμεία των ιδιωτών.
Παράλληλα δημοσιεύονται συνεχώς στοιχεία στη Διαύγεια για αυξημένα κόστη εξωτερικών παραγωγών, όταν μεγάλο μέρος του παραγόμενου έργου μπορεί να παραχθεί εσωτερικά από εργαζόμενους αορίστου χρόνου, με το μισθό τους, όταν μεγάλο μέρος από αυτούς ειδικά στην τηλεόραση είναι παροπλισμένο.
ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ
Ό,τι γίνεται πχ στα δημόσια νοσοκομεία, που με τον κορονοϊό που «ξεφόρτωναν» στρατιές γερόντων σε αυτά, τα ιδιωτικά γηροκομεία όταν οι συνθήκες νοσηλείας τους ήταν απαράδεκτες, ενώ το ιδιωτικό σύστημα υγείας έμεινε στην ουσία στην απέξω από τη μεγάλη μάχη ενάντια στην πανδημία και απολάμβανε επιδοτήσεις για υπηρεσίες που δεν αντιστοιχούσαν στο ρόλο του.
Ό,τι γινόταν με τη ΛΑΡΚΟ που την απαξίωναν χρόνια για να την οδηγήσουν σε κλείσιμο.
Ό,τι γινόταν με τη ΔΕΗ που την ιδωτικοποιούσαν σταδιακά, που έβαλαν την ενέργεια στο χρηματιστήριο και τώρα μας πετάνε ψίχουλα σαν το φιλόπτωχο ταμείο, σε μία χώρα που στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε θανάτους από μαγκάλια και φοβάμαι ότι ενδέχεται να τα ξαναζήσουμε.
Κοινή γραμμή παντού, λεφτά στους ιδιώτες, ροκάνισμα-υποβάθμιση-συρρίκνωση κάθε δημόσιου τομέα δραστηριότητας.
Η ΕΣΗΕΑ
Η ΕΣΗΕΑ εκτιμώ πως σκόπιμα άφησε να φτάσει το θέμα το καλοκαίρι με κωλυσιεργία για να υπάρχει δυσκολία κινητοποιήσεων τις οποίες παρά τους λεονταρισμούς της ότι θα κλιμάκωνε, τα μάζεψε άρον-άρον και στις συνελεύσεις στην ΕΡΤ ακούσαμε έκπληκτοι ότι μέχρι την άνοιξη είχαν εκτιμήσει με βάση τις μέχρι τότε επαφές τους με το υπουργείο Οικονομικών, ότι τα πράγματα πήγαιναν καλά, αλλά τελικά έκαναν λάθος. Πρέπει να είναι το μοναδικό σωματείο που διέκρινε σε αυτή την κυβέρνηση τη δυνατότητα να τα βρουν υπέρ των εργαζομένων.
Η καλύτερη απεργία είναι πάντα αυτή που έχει προετοιμαστεί τόσο καλά και έχει τέτοιες συμμαχίες που δεν χρειάζεται καν να γίνει γιατί με την εξαγγελία της γίνεται διαπραγμάτευση ουσίας και όχι προσχηματική. Αυτή την κατεύθυνση των κοινωνικών συμμαχιών με άλλους κλάδους η ΕΣΗΕΑ δεν την είχε σχεδόν ποτέ, αντίθετα καλύπτει όλες τις αντεργατικές φωνές που ειδησεογραφικά πετάνε στα αζήτητα τις ειδήσεις του κόσμου που αγωνίζεται, όταν δεν τον συκοφαντούν.
Η απεργία της
9ης Νοέμβρη η μάχη που έχουμε μπροστά μας
Ανάγκη να πετύχει και να έχει συνέχεια να μην μείνει σαν η ετήσια επετειακή προ του προϋπολογισμού, 24ωρη των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, κάτι σαν εθιμοτυπική αργία.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των ΜΜΕ να συμμετάσχουν και όχι μία μέρα πριν δήθεν για να την καλύψουν με αντεργατικά κλισέ, όπως ταλαιπωρήθηκαν οι οδηγοί από τις συγκεντρώσεις. Ως προς το διεκδικητικό πλαίσιο τις βασικές του κατευθύνσεις τις είπα στην αρχή.