Πρωτοβουλία για την Ανατροπή: Η τρομοκρατία και η ποινικοποίηση συνδικαλιστικής δράσης και κριτικής δε θα περάσουν
Έναν χρόνο μετά την ψήφιση του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη, η ποινικοποίηση των αγώνων, της απεργίας, της ελεύθερης συνδικαλιστικής δράσης και της αλληλεγγύης, έχουν πάρει τη μορφή «τσουνάμι» από τα διάφορα κέντρα εξουσίας (κυβέρνηση, αιρετούς, εργοδοσία). Στο πλαίσιο αυτό, και οι διώξεις, μέσω των αγωγών SLAPP, αδέσμευτων ΜΜΕ και δημοσιογράφων που τολμούν να ελέγχουν την εξουσία και να καταγγέλλουν κάθε αυθαιρεσία και παρανομία, που αντιστέκονται στην χειραγώγηση της ενημέρωσης. Κι αυτό, την ώρα που η χώρα μας βρίσκεται στην 108η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, όσον αφορά στην ελευθερία του Τύπου.
Τα κέντρα εξουσίας είναι ξεκάθαρο ότι προσπαθούν να επιβάλλουν «σιγή νεκροταφείου» και να ανακόψουν την τεράστια κοινωνική δυσφορία που εξελίσσεται ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, με την ένταση των κοινωνικών ανισοτήτων, την εκτίναξη της ακρίβειας και της ανεργίας, τη διεύρυνση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την ένταση του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας κράτους και εργοδοσίας.
Αρωγός σε αυτήν την επιχείρηση γίνεται η αστική δικαιοσύνη, που αποδεικνύεται με το πλήθος των αντεργατικών και αντιλαϊκών της αποφάσεων, πιστή θεραπαινίδα της εξουσίας. Τελευταίο κρούσμα ποινικοποίησης των αγώνων, φίμωσης και απαγόρευσης της συνδικαλιστικής δράσης και κριτικής, η 1097/2022 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία αντιμετωπίζεται σαν συκοφαντία και προσβολή της προσωπικότητας η πολιτική και συνδικαλιστική κριτική ακόμη και στα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα.
Με την εν παραπάνω απόφαση το δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση του δημάρχου Αλίμου, Ανδρέα Κονδύλη, σε βάρος του Γιώργου Χαρίση, μέλους του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ και εργαζόμενου του Δήμου Καισαριανής, επειδή έκανε αναπαραγωγή στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook τα ψηφίσματα αλληλεγγύης συνδικαλιστικών οργανώσεων, για τις ποινικές και πειθαρχικές διώξεις που υφίσταται από το δήμαρχο Αλίμου η Αναστασία Παπαχρίστου, εργαζόμενη σε παιδικό σταθμό του Δήμου και μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων, για τη συνδικαλιστική της δραστηριότητα. Επιπλέον, χωρίς να μπει στην ουσία της υπόθεσης και υιοθετώντας πλήρως το σκεπτικό του δημάρχου, το δικαστήριο απήγγειλε σε βάρος του Γιώργου Χαρίση προσωπική κράτηση, διάρκειας τριών μηνών, ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της δικαστικής απόφασης.
Όπως γίνεται φανερό, αν τελεσιδικήσει μια τέτοια απόφαση, δημιουργεί δεδικασμένο και πλέον κανένα συνδικάτο, εργαζόμενος ή συνδικαλιστής δεν θα μπορεί να ασκεί δημόσια κριτική στο κράτος και την εργοδοσία ή να διακινεί, μέσω του διαδικτύου ή και κοινωνικών δικτύων, ανακοινώσεις συνδικάτων ή ακόμη και ιστοσελίδων, γιατί κινδυνεύει να κατηγορηθεί για συκοφαντική δυσφήμιση. Επίσης, ανά πάσα στιγμή, ανεξάρτητα ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, σε περιπτώσεις άσκησης ερευνητικής δημοσιογραφίας, καταγγελτικού λόγου ή κριτικής, κινδυνεύουν με αγωγές για συκοφαντική δυσφήμιση.
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή δηλώνει την αλληλεγγύη της στο συνδικαλιστή και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, Γιώργο Χαρίση, και καταδικάζει τη νέα προσπάθεια ποινικοποίησης των αγώνων, φίμωσης και απαγόρευσης της συνδικαλιστικής δράσης, ελέγχου και άσκησης κριτικής στα κέντρα εξουσίας, που επιχειρείται με την 1097/2022 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Θεωρεί ότι η συγκεκριμένη δίωξη παίρνει πλέον ευρύτερα χαρακτηριστικά, αφορά στο σύνολο των συνδικαλιστικών οργανώσεων και του δημοσιογραφικού κόσμου, καθώς και σε όλους όσοι αγωνίζονται για την υπεράσπιση των εργατικών, συνδικαλιστικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή θεωρεί ότι απέναντι στους εκφοβισμούς και στις απειλές της κυβέρνησης και της εργοδοσίας, απέναντι σε αποφάσεις κομμένες και ραμμένες στο «κοστούμι» της εκάστοτε εξουσίας, απέναντι στην προσπάθεια «φίμωσης» των συνδικαλιστικών οργανώσεων και της ελευθερίας του Τύπου, οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και ο δημοσιογραφικός κόσμος οφείλουν και πρέπει να απαντήσουν με τα δικά τους όπλα: τη συλλογική μαζική πάλη, την αποφασιστικότητα και την ταξική αλληλεγγύη.
Η δίωξη των Σωματείων και η στοχοποίηση των συνδικαλιστών, η προσπάθεια φίμωσης ανεξάρτητων ΜΜΕ και δημοσιογράφων για τη διευρευνητική και αποκαλυπτική δημοσιογραφία που ασκούν, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον της κοινωνίας, αλλά και οιασδήποτε φωνής αντίστασης και αποκάλυψης της αλήθειας, επειδή δε συμβιβάζονται με τον εργασιακό μεσαίωνα, δεν μπορεί παρά να είναι υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
