...αναδημοσίευση από το ertnews και το sports.ert.gr...
Έχει ήδη συμπληρώσει έξι δεκαετίες δράσης και η ρίζα φαίνεται να έρχεται από πολύ μακρύτερα. Μιλάμε για τον αθλητικό σύλλογο Ερμής Ειρήνης Ηρακλείου, που λειτουργεί στο Ηράκλειο Αττικής. Αν και ο σύλλογος ιδρύθηκε στο έμπα της δεκαετίας του 1960, αρχικά σαν ανεξάρτητο σωματείο και ακολούθως εντάχθηκε στην ΕΠΣΑ, φαίνεται πως η ιστορία του χάνεται στο παρελθόν, καθώς εντοπίσαμε στην περίοδο του Μεσοπολέμου στον αθλητικό Τύπο της εποχής τη δράση ομάδας με όνομα Ερμής Νέου Ηρακλείου.
Η λογική λέει ότι η ομάδα – πρόγονος κάποια στιγμή μέσα στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν σταμάτησε να λειτουργεί και είναι εξαιρετικά πιθανό η ανάμνησή της να λειτούργησε στην επιλογή του ονόματος στη μεταπολεμική περίοδο που ιδρύθηκε με καταστατικό. Από εκείνη την πρώτη μεταπολεμική φουρνιά, ο μόνος επιζών που όμως δεν θυμάται να είχε αναφερθεί αυτή η ιστορική ρίζα, είναι ο Δημήτρης (Μίμης) Λευκιμιάτης, με τον οποίο είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε.
«Την παρελθούσην Κυριακήν» αναφέρει στις 26-6-1933 η εφημερίδα Αθλητικός Τύπος, ο Ερμής Νέου Ηρακλείου σε φιλικό αγώνα, κέρδισε την ΑΕΚ Νέας Ιωνιας με 1-0.
Η σύνθεση του Ερμή: Αβρ. Ευθυμιάδης, Κοντός (αρχηγός), Κωνσταντινίδης, Ασλανίδης, Βαπότσης, Αλεξανδράκης, Λευκοφρυδης, Χαγιαλίδης, Λεόντης, Βαρότσης, Σταμπαλιάδης.
Για την ιστορία, στις 23 Ιουλίου 1933 (η είδηση έχει περάσει σε δημοσίευμα της 27-7-1933 στην εφημερίδα Αθλητικά Χρονικά) ο Ερμής Νέου Ηρακλείου κερδίζει την Ένωση Αγίου Αντωνίου. Λείπει το σκορ και η πλήρης σύνθεση, του Ερμή είναι: Γ. Κοντός, Ν. Γαβαλιάς, Ν. Bαρότσης (αρχηγός), Κ. Καποδίστριας, Χ. Βαρότσης, Η. Πετράς, Λεων. Χαραλάμπου, Α. Ευθυμίου, Δ. Αλεξανδράκης, Γ. Κουτσούμπας, Κ. Ασλανίδης.
Δημήτρης (Μίμης) Λευκιμιάτης: «Έπαιξα ποδόσφαιρο στον Ερμή από το 1963 έως το 1967, όπου η δικτατορία προωθώντας την πολιτική των συγχωνεύσεων και επειδή θεωρούσε τον Ερμή αριστερό σωματείο τον οδήγησε σε συγχώνευση. Προέκυψε μία τοπική ομάδα με πρόεδρο μία Κούτσικα που δούλευε στο Γενικό Επιτελείο Στρατού. Άλλοι ποδοσφαιριστες συνέχισαν στο νέο σωματείο και άλλοι, όπως και εγώ αποχωρήσαμε. Μέχρι τότε παίζαμε σε ένα γήπεδο που το έδαφός του δεν ήταν λείο, είχε “πεζούλες” και επειδή η μπάλα δεν πήγαινε συρτά, παίζαμε με την μπάλα ψηλά. Από τη μία πλευρά υπήρχαν κάτι φυστικιές και κάτι παλιά αμπέλια. Για “αποδυτήρια” χρησιμοποιούσαμε μία γούβα, ίσως είχε μείνει από άλλες εποχές που υπήρχαν ανθρακωρυχεία, στην οποία μπαίναμε μέσα και φαινόμασταν από τη μέση και πάνω.
 |
| Ο Μίμης Λευκιμιάτης πρώτος από αριστερά |
Εκεί μας έφερνε ο φροντιστής ο Σίμος Κοντός, που γενικά ήταν η ψυχή της ομάδας, ένα σάκο με τα ρούχα και ένα με τις μπάλες και αλλάζαμε μέσα στη γούβα, φορούσαμε τα σορτσάκια. Τα ποδοσφαιρικά μας παπούτσια είχαν ξύλινες σχάρες και καρφιά, που όμως γύρναγαν και μας πλήγιαζαν τα πόδια. Θυμάμαι το 1966 τον Κοντό να πανηγυρίζει όταν σε αγώνα κυπέλλου με το Κορωπί που είχαμε έρθει 1-1, ακολούθησε από το διαιτητή το στρίψιμο της δεκάρας (πρακτική που συνέβαινε τότε αντί για παρατάσεις) και περάσαμε εμείς. Εκείνα τα χρόνια δούλευα σε οικοδομή και γενικά η σύνθεση της ομάδας ήταν από εργατόπαιδα, αλλά παρά την κούραση το ποδόσφαιρο ήταν η ψυχαγωγία μας.
Παραδίπλα στο γήπεδο είχε ένα εργοστάσιο (υφαντουργία Σαΐτα) και στον τοίχο του ακουμπούσαν όσοι έρχονταν να μας δουν γιατί έκοβε τον αέρα και το κρύο.
Η μεγάλη μας χαρά ήταν όταν παίζαμε στα γήπεδα της Πεύκης και της Νέας Ιωνίας, γιατί είχαν καλύτερο αγωνιστικό χώρο. Ειδικά της Πεύκης που από ότι είχαμε μάθει τον αγωνιστικό χώρο τον είχαν στρώσει στην κατοχή οι Γερμανοί, αν και ξερό γήπεδο, ήταν σε άριστη κατάσταση.
Ο Ερμής ξεκίνησε στη λεγόμενη δόκιμη κατηγορία της ΕΠΣΑ και ακολούθως εντάχθηκε στις ερασιτεχνικές κατηγορίες του τοπικού της Αθήνας, ενώ έπαιρνε συνέχεια το κύπελλο ήθους, γιατί δεν δημιουργούσαμε προβλήματα. Τα χρώματά του είναι μπλε και άσπρο».
27-1-2019-Ερμής-Ειρήνης-Ηρακλείου-Α.Ε.-Δάφνη-Δάσους-Χαϊδαρίου-5-0-γήπεδο-Ν.Ιωνίας, λόγω έργων στο γήπεδο Ηρακλείου
Ο Άλλος Τόπος Επικοινωνίας και Πολιτισμού
Στο ημερολόγιο για το 2018 που ο πολιτιστικός σύλλογος του Ηρακλείου «Άλλος Τόπος Επικοινωνίας και Πολιτισμού», κάνει ένα μεγάλο αφιέρωμα στην αθλητική ιστορία της πόλης. Συγκεκριμένα για τον «Ερμή Ειρήνη Ηρακλείου», αναφέρει τα εξής:
«Γέννημα θρέμμα μιας παρέας ανθρώπων του μόχθου, μεροκαματιάρηδων εραστών της μπάλας, ο Ερμής Ηρακλείου (μετέπειτα Ερμής – Ειρήνη Ηρακλείου) έκανε τα πρώτα του βήματα στις αλάνες, στα οικόπεδα και στις «κατηφοριές» της Καναπίτσας. Αρχικά σαν ανεξάρτητη ομάδα το 1960 και στην συνέχεια, το 1962, ως επίσημο σωματείο έγραψε τη δική του διακριτή ιστορία στα ποδοσφαιρικά πράγματα του Ηρακλείου και συνεχίζει μέχρι τις ημέρες μας να αποτελεί έναν από τους δύο ποδοσφαιρικούς πόλους της πόλης μας. Ιδρυτές του συλλόγου ήταν οι: Σίμος Κόντος, Γιώργος Κόντος, Διονύσης Νικομάνης και Ιάσονας Κλάδος.
23-2-2020-Ερμής-Ειρήνης-Ηρακλείου-Α.Ε.-Δάφνη Αθηνών: 1-3 γήπεδο-Ν.Ιωνίας λόγω έργων στο γήπεδο Ηρακλείου
Η πορεία του ήταν δύσβατη, όχι μόνο λόγω των δύσκολων οικονομικών και γηπεδικών συνθηκών της εποχής. Λόγω έλλειψης εγκαταστάσεων στο Ηράκλειο, αγωνίζονταν στα γήπεδα της Νέας Ιωνίας και της Πεύκης. Η ομάδα που από την ίδρυσή της μέχρι το 1967, είχε καταφέρει να διακριθεί στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Αθήνας, κερδίζοντας διαδοχικές ανόδους (από τη δόκιμη στη Γ’, από κει στη Β’, ενώ έφτασε και ένα βήμα από την Α’,) γνώρισε στη διάρκεια της χούντας των συνταγματαρχών το σκληρό πρόσωπό της. Καθώς θεωρήθηκε αριστερών φρονημάτων, εξαναγκάστηκε σε συγχώνευση με τον Γ.Σ. Ηρακλείου και πρακτικά διαλύθηκε. Οι περισσότεροι παίκτες της στελέχωσαν τον Γ.Σ. Ηρακλείου ενώ κάποιοι αποχώρησαν.
Ο Ερμής στο γήπεδο δίπλα στο εργοστάσιο της «Σαΐτας» στο Ηράκλειο, περίοδος 1965-66 ο Μίμης Λευκιμιάτης τέταρτος από αριστερά, όρθιος
Η φλόγα όμως του Ερμή έμεινε άσβηστη και έτσι μετά την πτώση της δικτατορίας επανιδρύθηκε το 1976 με πρωτεργάτη και πάλι τη διαχρονική ψυχή του σωματείου, τον Σίμο Κόντο που υπήρξε για δεκαετίες ο άνθρωπος που κράτησε ζωντανό τον σύλλογο. Στην επανίδρυση συνέβαλαν ακόμη οι: Παναγιώτης Σίδερης, Νίκος Ασλάνογλου, Γιάννης Ετζερίδης κ.α. Την περίοδο αυτή βρήκε στέγη στο Ηράκλειο, αγωνιζόμενη στο γήπεδο του ΑΟΠΗ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ενσωμάτωσε την ανεξάρτητη ομάδα Ειρήνη και έτσι προέκυψε το νέο όνομά του, «Ερμής- Ειρήνη Ηρακλείου».
Εκείνη την εποχή δημιούργησε και τμήμα μπάσκετ ανδρών, που όμως σήμερα δεν υπάρχει. Όταν τα περισσότερα ποδοσφαιρικά σωματεία του Ηρακλείου συγχωνεύθηκαν και δημιούργησαν τον Ο.Φ. Ηρακλείου (μετέπειτα Ηράκλειο), ο Ερμής επέμεινε στον δικό του δρόμο που συνεχίζει μέχρι και σήμερα, αποτελώντας κοιτίδα ποδοσφαίρου και αθλητισμού για δεκάδες νέους της πόλης».
Στην εποχή μας ο σύλλογος συνεχίζει την πορεία του στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και στις κατηγορίες της ΕΠΣΑ, παράγοντας παράλληλα και πολύτιμο έργο στις ποδοσφαιρικές του ακαδημίες (που συνεργάζονται με τον Παναθηναϊκό), τόσο στον αμιγώς αθλητικό τομέα όσο και στον κοινωνικό με εκδηλώσεις που προάγουν τις αντιλήψεις που πρέπει να διέπουν τον αθλητισμό.
Έρευνα & φωτο αγώνων: Nάσος Μπράτσος
Υ.Γ. Ευχαριστούμε τον «Άλλο Τόπο Επικοινωνίας και Πολιτισμού» για τη συνεργασία, τα στοιχεία και τις φωτο