Θ. Φουστάνος: Ο πρόεδρος του Έσπερου Καλλιθέας και παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής στο ert.gr

 ...αναδημοσίευση από το ertnews.gr...

Σωματείο με μεγάλη ιστορία είναι ο Παναθλητικός Όμιλος Καλλιθέας Έσπερος, αφού γεννήθηκε στα δύσκολα χρόνια της κατοχής και κατάφερε να διαγράψει μία μεγάλη τροχιά, που συνεχίζεται και στις μέρες μας. Για την τρέχουσα δραστηριότητα του συλλόγου, μιλήσαμε με τον πρόεδρό του Θεόδωρο Φουστάνο, που υπήρξε και αθλητής του συλλόγου.
Δεν αφήσαμε λοιπόν την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη και κάναμε και μία αναδρομή σε αθλητικές αναμνήσεις.

 

-Πότε ξεκινήσατε τη δραστηριότητά σας σαν αθλητής καλαθοσφαίρισης;

-Πάμε πολλά χρόνια πίσω στο 1971 από την παιδική χαρά στο Κουκάκι, εκεί ήταν και το πατρικό σπίτι και το 1975 πήρα μεταγραφή για τον Έσπερο Καλλιθέας και αγωνίστηκα έξι χρόνια, μέχρι το 1980 που μπήκα στη σχολή ναυτικών δοκίμων στην τάξη των λιμενικών. Έπαιζα και στην ομάδα του λιμενικού, αλλά όπως καταλαβαίνεται κάποια στιγμή προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80 σταμάτησα.

-Ποιες ήταν οι συνθήκες άθλησης εκείνα τα χρόνια που τα κλειστά γήπεδα ήταν πολύ λιγότερα εκείνη την εποχή, παίζατε σε ανοιχτά;

-Ναι οι συνθήκες τότε δεν είχαν καμία σχέση με τις σημερινές, υπήρχε η παρέα και η οικογένεια, η αλληλεγγύη ανάμεσα στους παίκτες, που στα ομαδικά σπορ είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Θυμάμαι το ανοιχτό γήπεδο του Έσπερου στο λόφο Σικελίας, εκεί που τώρα είναι το κλειστό γήπεδο, για να ευθυμήσουμε και λίγο ότι κάναμε στο μοναδικό ντους μετά την προπόνηση όλοι οι παίκτες μπάνιο. Ήταν συνθήκες, τσιμέντο και ξύλινα ταμπλό, όταν ήρθαν τα πλαστικά ταμπλό ήταν επανάσταση για το χώρο. Όπως και τα κλειστά γήπεδα, παρακαλούσαμε για ένα φιλικό στο Σπόρτιγκ, στο Μίλωνα, στη Γλυφάδα και στο κλειστό του παλαιού  σταδίου Καραϊσκάκη.

 

– Στο αγωνιστικό κομμάτι, βλέπετε το μπάσκετ σήμερα, το ζήσατε σαν αθλητής σε άλλες εποχές, ποιες διαφορές εντοπίζεται;

-Τότε υπήρχαν παίκτες και ας μου επιτραπεί η έκφραση παικταράδες, σήμερα είναι αθλητές. Έχουν πιο πολλά μέσα, καλύτερες συνθήκες. Τότε το μπάσκετ ήταν πιο αργό, υπήρχε όμως μυαλό, υπήρχε ταλέντο. Με τον ερχομό του Γκάλη στην Ελλάδα, αλλάξανε τα πάντα στο μπάσκετ. Έγινε πιο επαγγελματικό, μπήκαν διπλές – τριπλές προπονήσεις, έγινε πιο γρήγορο το άθλημα. Και εδώ να επισημάνω ότι είναι το μόνο άθλημα που σχεδόν κάθε χρόνο αλλάζει τους κανονισμούς του για να γίνεται πιο δίκαιο. Στο μπάσκετ δεν υπάρχει ισοπαλία, μόνο νίκη ή ήττα και συνήθως κερδίζει ο καλύτερος. Εγώ πρόλαβα τον ημιεπαγγελματικό χαρακτήρα του αθλήματος. Σήμερα είναι καθαρά επαγγελματικό, υπάρχουν συμβόλαια, μάνατζερ, χρήματα αρκετά, εγκαταστάσεις, διαφημίσεις, τα τάιμ άουτ, όλα αυτά φέρνουν χρήμα στο άθλημα και γι’ αυτό έχει και τεράστια ανάπτυξη.

στη μέση της φωτογραφίας ο Θ. Φουστάνος

-Από εκείνη την περίοδο που αγωνιστήκατε, τι σας έχει μείνει σαν πιο έντονη ανάμνηση;

-Θα έλεγα το συναδελφικό και οικογενειακό πνεύμα, οι φιλίες που είναι ακατάλυτες, είναι δεσμοί οι οποίοι δεν χάνονται, υπήρχε το πνεύμα ότι το λάθος του ενός το πληρώνει η ομάδα. Υπήρχαν οι αναλύσεις με τα πρωτόγονα μέσα εκείνης της εποχής. Οι δεσμοί γενικά γιατί η φιλία είναι κάτι πολύ σημαντικό για τα ομαδικά σπορ και διαχρονικά βοηθάει και στον κοινωνικό χαρακτήρα του αθλήματος και στην πορεία ενός ανθρώπου στη ζωή.

  Το σήμερα

-Στην περίοδο που διανύομε, πόσα αθλήματα και τμήματα έχει ο Έσπερος και ποιος είναι ο αριθμός των ενεργών αθλητών;

-Ο Έσπερος έχει τέσσερα αθλήματα, μπάσκετ, βόλεϊ, χάντμπολ και πινγκ – πονγκ. Έχουμε 31 τμήματα και περίπου 500 παιδιών, αφού τα τελευταία χρόνια υπάρχει προσέλευση γονέων που είναι και το κύτταρο του συλλόγου. Καταλαβαίνεται τι μας δημιουργεί στη διοίκηση, που έχουμε τεράστια ευθύνη, αφού οι γονείς μας εμπιστεύονται ό,τι πιο πολύτιμο έχουν, τα παιδιά τους.

 

-Άρα δείχνουν ότι εμπιστεύονται τον Έσπερο γιατί τους ικανοποιεί το επίπεδο που εξασφαλίζει για τα παιδιά τους. Όχι μόνο στον αθλητικό τομέα, αλλά και στη διαπαιδαγώγηση, ειδικά στις μικρές ηλικίες.

-Το καταστατικό του Έσπερου από το 1943 λέει ρητά ότι σκοπός του  συλλόγου είναι και η διαπαιδαγώγηση των νέων, με σκοπό να τους κάνουμε σωστούς ανθρώπους στην κοινωνία. Σήμερα λοιπόν που τα προβλήματα είναι μεγάλα και οι ανάγκες που αντιμετωπίζει κάθε οικογένεια, κάθε άνθρωπος, κάθε επαγγελματίας, το να μας εμπιστεύονται τα παιδιά τους, λέει πολλά πράγματα για μας. Προσπαθούμε να δώσουμε βάρος στις ακαδημίες μας. Είναι μία από τις αιτίες που ο σύλλογος έχει αυτή την ανοδική πορεία αυτά τα τέσσερα – πέντε χρόνια.

-Σε μία πυκνοκατοικημένη περιοχή όπως είναι η Καλλιθέα, οι χώροι που στεγάζονται τα τμήματα αυτά, ποιοι είναι;

-Είναι μόνιμη η διεκδίκησή μας προς τη δημοτική αρχή της Καλλιθέας, να αυξηθούν οι αθλητικοί χώροι. Υπάρχει το κλειστό του Έσπερου, άλλα δύο κλειστά που δεν έχουν την υποδομή του γηπέδου του Έσπερου, ο Δήμος μας δημιούργησε ανοιχτό γήπεδο κάτω από τις εξέδρες του ποδοσφαιρικού γηπέδου της Καλλιθέας, του Ελ Πάσο, υπάρχουν ανοιχτοί χώροι, αλλά όπως και να το πούμε δεν επαρκούν. Η διεκδίκηση είναι συνεχής και πιέζουμε το διαχρονικό συμπαραστάτη Δήμο της Καλλιθέας, την Περιφέρεια και όλους όσους μπορούν να κάνουν κάτι, γιατί να επαναλάβω ότι για εμάς ο αθλητισμός είναι πολιτισμός.

-Να πάμε στα νέα σχέδια που έχει η ομάδα, για την ίδρυση νέων αθλητικών τμημάτων.

-Με την έγκριση της γενικής συνέλευσης, όπως αναφέρει το καταστατικό μας, θα εντάξουμε τα αγωνιστικά πατίνια, που θα είναι και Ολυμπιακό άθλημα και την εδαφοσφαίριση, το πετάνκ. Προσπαθούμε να φέρουμε τα παιδιά στο γήπεδο. Ο αθλητισμός, εμένα προσωπικά, με βοήθησε πάρα πολύ στη ζωή μου, πιστεύουμε ότι τα παιδιά πρέπει να ξεφύγουν από αυτόν τον εναγκαλισμό με το ίντερνετ, τα ηλεκτρονικά μέσα, με τη ζωή στο διαμέρισμα, αν μου επιτρέπετε να πω. Θέλουμε να είναι στο γήπεδο και εμείς όπως σας είπα έχουμε αυτή την τεράστια ευθύνη να τα διαπαιδαγωγήσουμε σωστά και έξω από τις αγωνιστικές γραμμές.

Κλείνοντας , θέλω να πω ότι έκανα καριέρα στο λιμενικό σώμα και σαν ναυτιλιακός ακόλουθος στη Νέα Ορλεάνη, έζησα τον τυφώνα Κατρίνα. Το λέω ειλικρινά, ότι αν δεν είχα την αθλητική υποδομή και αν δεν είχα ασχοληθεί με τον αθλητισμό, ειλικρινά δεν ξέρω αν θα ζούσα. Ο υγιής αθλητισμός, το επαναλαμβάνω είναι πολιτισμός και η ζωή συνεχίζεται όχι μόνο μέσα στις γραμμές του γηπέδου, αλλά και έξω από αυτές.

-Να σας ευχαριστήσω για τη συζήτηση που είχαμε.

-Και εγώ και η ομάδα είμαστε στη διάθεσή σας γιατί είναι συλλογική δουλειά.

Συνέντευξη: Νάσος Μπράτσος

Σχετική είδηση: Έσπερος Καλλιθέας: Το αστέρι του φώτισε μέσα στα δύσκολα χρόνια της κατοχής