...αναδημοσίευση από το ert.gr...Οι προσπάθειες συγχώνευσης των ερασιτεχνικών ποδοσφαιρικών σωματείων στην περιοχή του Λαυρίου, προοπτική που ενισχύεται και από τη δημοτική αρχή, βρίσκει αντίθετο το εργατικό κέντρο της περιοχής, που εκτιμά ότι εφαρμόζεται «Καλλικράτης» στο ποδόσφαιρο.
Το ΕΚΛ αναφέρει ότι: «Η δημοτική αρχή έχει κάνει επανειλημμένες προσπάθειες να ενοποιήσει τους τρεις ποδοσφαιρικούς αθλητικούς συλλόγους του Λαυρίου. Με διάφορα επιχειρήματα κατά καιρούς και με την στήριξη παραγόντων έφτασε κοντά στην ενοποίηση τις τελευταίες μέρες, με αποκορύφωμα τις θετικές αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων του Ολυμπιακού Λαυρίου και της Λαυρεωτικής και την αρνητική της γενικής συνέλευσης του Παλλαυρεωτικού. Οι συνελεύσεις ήταν τυπικές, άμαζες χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή που απαιτούν τέτοιες αποφάσεις με ένα κόσμο να εκφράζει ανοικτά την διαφωνία του στις συζητήσεις. Η Λαυρεωτική προχωράει σε νέα γενική συνέλευση τις επόμενες μέρες για να επανεξετάσει την στάση της».
Οι λόγοι της αντίθεσης
Τα βασικά επιχειρήματα του ΕΚΛ είναι πως: «Η ενοποίηση που επιχειρείται (και που είναι ουσιαστικά διάλυση του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και ιστορικών συλλόγων) γίνεται καθαρά για οικονομικούς λόγους με το πρόσχημα της ισχυρής οικονομικής ενίσχυσης από τον Δήμο που αντί να μοιράζει το ποσόν σε τέσσερις ομάδες θα τα δίνει σε δύο (στην ενοποιημένη του Λαυρίου και σε αυτήν της Κερατέας) οι οποίες θα πρέπει να μπουν στην λογική του πρωταθλητισμού και της ανόδου κατηγοριών, με την ενίσχυση από επιχειρηματικά συμφέροντα. Ένα έργο που το είδαμε τα προηγούμενα χρόνια τόσο από τον Ολυμπιακό Λαυρίου, όσο και από τον Κεραυνό Κερατέας οι οποίοι έφτασαν Τρίτη εθνική με τον Ολυμπιακό να εγκαταλείπει στα μισά του πρωταθλήματος και ο Κεραυνός να έχει χρέη τα οποία βαραίνουν τη σημερινή του διοίκηση και κατά προέκταση τη Δημοτική Αρχή μιας και πρόεδρος έχει αναλάβει ο ίδιος ο Δήμαρχος.
Το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο ως ο ακρογωνιαίος λίθος του πιο λαοφιλούς αθλήματος έχει απεμπολήσει τον χαρακτήρα του τα τελευταία 20 χρόνια. Η είσοδος επιχειρηματικών συμφερόντων που μέσα από την χρηματοδότηση τέτοιων συλλόγων προσπάθησαν να έχουν διείσδυση στα τοπικά επιχειρηματικά σχέδια, στα οποία εμπλέκονται άμεσα οι δημοτικές αρχές ως ιμάντας προώθησης κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό στους ιδιώτες, είχε ως αποτέλεσμα την μετάλλαξη των συλλόγων σε ημιεπαγγελματική βάση, με αγοροπωλησίες ποδοσφαιριστών, συμβόλαια, μισθούς κλπ. Έβαλαν τα παιδιά στην λογική αφού παίζω πρέπει να πληρώνομαι. Πατεράδες παιδιών με ταλέντο έγιναν ξαφνικά μάνατζερ και διαπραγματευόντουσαν την αξία του παιδιού τους. Ο παρασιτισμός που μαστίζει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο μεταφέρθηκε και στο επίπεδο των ερασιτεχνικών κατηγοριών.
Στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης, ήταν επόμενο να πληγεί αυτού του είδους η οικονομική συναλλαγή. Επιχειρηματίες εγκατέλειψαν τις ομάδες, οι δημοτικοί προϋπολογισμοί μειώθηκαν, το κράτος μείωσε σημαντικά την ενίσχυση του αθλητισμού, γήπεδα καταστράφηκαν. Οι ομάδες στην πλειονότητά τους στηρίχτηκαν από αυτούς πραγματικά τις νοιάζονταν, πολλές φορές με οικονομική στήριξη από το υστέρημά τους».
Συνεχίζοντας το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, τονίζει πως «θεωρεί αρνητική εξέλιξη την ενοποίηση των ομάδων. Είναι η λογική του Καλλικράτη στον αθλητισμό. Μείωση των κονδυλίων για ενίσχυση του μαζικού λαϊκού αθλητισμού, εμπορευματοποίηση της ανάγκης για άθληση. Σήμερα παίζουν τρεις 11αδες από το Λαύριο στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα και από Σεπτέμβρη θέλουν να παίζει μία, δηλαδή να κόψουν τον αθλητισμό σε 22 παιδιά και σε δεκάδες άλλα που προσπαθούν να φτάσουν να παίζουν κάθε Κυριακή. Πιστεύουμε ότι το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο μπορεί να αποκτήσει τα χαρακτηριστικά που είχε, του μαζικού λαϊκού αθλητισμού, χωρίς κόστος για τους αθλητές με επαρκείς υποδομές και εγκαταστάσεις. Απαιτείται η γενναία χρηματοδότηση από τον Δήμο και η πίεση προς την κυβέρνηση για αύξηση των κονδυλίων για τον αθλητισμό.
Το ποδόσφαιρο στο Λαύριο ή θα είναι ερασιτεχνικό ή δεν θα υπάρχει.
Η αρνητική στάση της διοίκησης του Παλλαυρεωτικού στην πρόταση της ενοποίησης είναι ελπιδοφόρα για την νέα γενιά. Ο εκβιασμός που επιχειρήθηκε από την μεριά της δημοτικής αρχής, για μη χρηματοδότηση του συλλόγου και αποκλεισμό του από τα γήπεδα της πόλης, είναι γελοίος και φέρνει απέναντί της όλο τον φίλαθλο κόσμο ανεξάρτητα αν θέλει ή δεν θέλει την ένωση.
Η ενοποίηση έχει ξαναπραγματοποιηθεί με την δημιουργία του ΑΟΛ μεταξύ Βυζαντίου και Ηρακλή και την μετέπειτα (1963) ένωση του ΑΟΛ με τον Παλλαυρεωτικό και την δημιουργία της Αθλητικής Ποδοσφαιρικής Ένωσης Λαυρεωτικής (ΑΠΕΛ), άρα η Ένωση υπάρχει, απλά η ζωή την ξεπέρασε…
Το Εργατικό Κέντρο, καλεί τον φίλαθλο κόσμο να στηρίξει τον ερασιτεχνικό – μαζικό αθλητισμό, να γίνει στυλοβάτης της προσπάθειας για υγιή αθλητισμό έξω από την λογική της εμπορευματοποίησης, του ανταγωνισμού των επιχειρηματικών συμφερόντων, για να βρει η νέα γενιά διέξοδο. χωρίς κόστος για την λαϊκή οικογένεια, με ανάπτυξη αγώνα διεκδίκησης από το κράτος κονδυλίων για επαρκή χρηματοδότηση, σε αυτή την προσπάθεια το Εργατικό Κέντρο δηλώνει παρόν».
Πηγές φωτο: Ολυμπιακός Λαυρίου, Παλλαυρεωτικός, ΑΠΕ Λαυρεωτικής