Κουβεντιάζοντας με τον Στάλιν στο καφενείο

Όχι δεν τα χάσαμε, δεν είναι σχήμα λόγου και δεν κάνουμε πλάκα. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Αυτές τις μέρες σε καφενείο του Ευδήλου, είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε με επαγγελματία από τη Σάμο, που συχνά βρίσκεται στην Ικαρία. Στην εξέλιξη της κουβέντας ρώτησε τι ντοκιμαντέρ γυρνάμε για λογαριασμό της ΕΡΤ και του απαντήσαμε ότι είναι για τους Έλληνες πρόσφυγες του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, που κάνουν την ίδια διαδρομή, αλλά με ανάποδη φορά με τους σημερινούς από τη Συρία.

Μας έδωσε συγχαρητήρια και μας είπε την ιστορία του.
Γεννήθηκε στο προσφυγικό στρατόπεδο των πηγών του Μωυσέως κατά τη διάρκεια της κατοχής. Ο πατέρας ήταν Σαμιώτης ΕΑΜίτης που έπεσε σε ενέδρα, πυροβολήθηκε, αλλά επέζησε και αποφάσισε να φύγει. Με νονούς από την Ικαρία, βάφτισε το συνομιλητή μας Στάλιν. Βλέπετε σάρωνε ο κόκκινος στρατός τη χιτλερική ύαινα και ο ενθουσιασμός ήταν έκδηλος.

Στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, τον πατέρα του δεν τον άφησαν σε χλωρό κλαδί οι χωροφυλάκοι, για το όνομα που έδωσε στο παιδί, μέχρι που για να γλιτώσει τη συνεχή πίεση, έκανε τον Στάλιν, Στυλιανό.

Ο Στυλιανός – Στάλιν έφυγε από το καφενείο με ικανοποίηση που κάποιοι και ειδικά η ΕΡΤ που λετουργεί με δημόσιο χρήμα, επιχειρεί την ανάδειξη μίας παραμελημένης πτυχής της ιστορίας και εμείς μείναμε με την ικανοποίηση ότι το θέμα που ερευνούμε έχει πολύ βαθιές ρίζες, τουλάχιστον στις συγκεκριμένες νησιωτικές περιοχές.