Ο “διάλογος” που έχει αρχίσει, υποτίθεται πίσω από κλειστές πόρτες, μεταξύ του υπουργείου Εργασίας και των συνδικαλιστικών Ενώσεων στα ΜΜΕ, με στόχο την εύρεση μιας δήθεν συναινετικής λύσης στο ασφαλιστικό του κλάδου, αποτελεί μία απάτη από τη μεριά της κυβέρνησης. Οι διοικήσεις όλων των Ενώσεων και της ΠΟΕΣΥ οφείλουν να απορρίψουν αυτή τη διαπραγμάτευση-μαϊμού και να “βγάλουν” άμεσα τον κλάδο στο δρόμο, υλοποιώντας και τις σχετικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί με ευρύτατες πλειοψηφίες.
Ποιοι είναι, όμως, οι λόγοι που έκαναν ξαφνικά την κυβέρνηση να αντικαταστήσει την τακτική της “μετωπικής ρήξης” του υπουργού Κατρούγκαλου με τις “συναινετικές διαδικασίες” του υφυπουργού Πετρόπουλου; Να τι συμβαίνει στην πραγματικότητα:
Η υπόθεση του ασφαλιστικού – εκτός απροόπτου – δεν πρόκειται να κλείσει πριν από την άνοιξη. Μέχρι τότε, το αρχικό “σχέδιο” θα υποστεί πολλές μετατροπές στο πλαίσιο της περιβόητης “διαπραγμάτευσης”. Πολλά δε από αυτά που τώρα εμφανίζονται από κυβερνητικής πλευράς ως “παραχωρήσεις”, στο τέλος θα απαλειφθούν από το σχέδιο ως αποτέλεσμα (!) των απαιτήσεων της τρόικα. Κατά συνέπεια, το Μαξίμου και το αρμόδιο υπουργείο δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εντάξουν τώρα στο σχέδιο “προτάσεις” και “ιδέες” που μετά θα πεταχτούν στα σκουπίδια.
Στην λογική αυτή, Πετρόπουλος και Κατρούγκαλος, μετά από προτροπή και του Μαξίμου, αποφάσισαν να δείξουν συναινετικό πρόσωπο και να προτείνουν μία φόρμουλα για την οποία ισχυρίζονται ότι ναι μεν συνιστά υποχώρηση από τα κεκτημένα του κλάδου, αλλά ταυτόχρονα πολλά από αυτά διαφυλάσσονται στο πλαίσιο των ευρύτερων αλλαγών. Σε αυτό στοχεύουν, για παράδειγμα, οι υποσχέσεις περί διατήρησης μιας αυτόνομης διεύθυνσης του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ εντός του μεγάλου ενιαίου Ταμείου – και μάλιστα, με την παραχώρηση (!) μιας θέσης αντιπροέδρου στη διοίκηση του ενιαίου Ταμείου, με την τοποθέτηση “επώνυμου” συνταξιούχου συναδέλφου.
Για τις επικουρικές συντάξεις και πάντοτε στον ίδιο καμβά, προβλέπεται η “διαφύλαξή” τους με τις απαραίτητες μειώσεις (τις οποίες υλοποιεί ήδη συστηματικά η πλειοψηφία του ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ) στο ενιαίο επικουρικό ταμείο, με διαχωρισμό του κλάδου πρόνοιας από τον κλάδο υγείας του ΕΔΟΕΑΠ. Άλλωστε, κάποιοι ετοιμάζονται ήδη για έκτακτες καταστατικές συνελεύσεις στον ΕΔΟΕΑΠ, ώστε να ετοιμάσουν το έδαφος, με σχέδιο τη μετατροπή του σε ένα “επαγγελματικό” Ταμείο μόνο για τον κλάδο υγείας με την συνεργασία ασφαλιστικών εταιρειών και αφού θα έχουν πεταχτεί εκτός οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι.
Όσον αφορά στο αγγελιόσημο, τέλος, που μαζί με τα αποθεματικά του ΕΤΑΠ–ΜΜΕ (τα οποία η κυβέρνηση επιδιώκει να απορροφήσει στο μεγάλο Ταμείο) είναι τα σημεία-κλειδιά, υπάρχει από καιρό σιωπηρή συμφωνία της κυβέρνησης (για την ακρίβεια, “των κυβερνήσεων”) ώστε να καταργηθεί ως έχει σήμερα, δηλαδή ως οιονεί εργοδοτική εισφορά που χρηματοδοτεί το ΕΤΑΠ – ΜΜΕ και τον ΕΔΟΕΑΠ. Έτσι, η “διαπραγμάτευση” με την τρόικα αφορά στο αν θα διατηρηθεί με άλλο ποσοστό και ταυτότητα και ως συμπληρωματικό χρηματοδοτικό εργαλείο του ενιαίου μεγάλου Ταμείου. Η εναλλακτική αυτής της “λύσης” συνίσταται στην πλήρη κατάργησή του και όχι, όπως εσκεμμένα αφήνεται να εννοηθεί από τους “συνομιλητές” της κυβέρνησης, η διατήρησή του ως χρηματοδοτικού εργαλείου του “ενσωματωμένου, αλλά αυτόνομου” ΕΤΑΠ – ΜΜΕ στο ενιαίο Ταμείο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και επειδή πριν μπει στην τελική φάση της “διαπραγμάτευσης” με την τρόικα, η κυβέρνηση έχει βρεθεί αντιμέτωπη με κλάδους όπως οι δικηγόροι, οι μηχανικοί και οι φαρμακοποιοί, το υπουργείο Εργασίας και το Μαξίμου έκριναν ότι δεν έχουν κανένα λόγο να “σπρώξουν” αυτή τη στιγμή και τους δημοσιογράφους και τους άλλους εργαζόμενους στα ΜΜΕ σε μία μακράς διάρκειας απεργιακή δράση, στο πλευρό των άλλων κλάδων.
Αυτή είναι η αλήθεια. Έτσι προέκυψε η δήθεν αλλαγή στάσης υπουργείου και κυβέρνηση και η συζήτηση για αναζήτηση “συναινετικών” λύσεων. Επί της ουσίας, όλα αυτά συνιστούν ένα φτηνό ελιγμό και μια απάτη, προκειμένου να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κλάδου και μάλιστα, με την βοήθεια όσων (πολλών…) μέσα από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία θέλουν να γίνουν συνένοχοι στην κατάλυση κάθε ασφαλιστικού δικαιώματος και κεκτημένου.
Εξάλλου, ούτε η τρόικα, ούτε το ΔΝΤ βιάζονται για γρήγορη συμφωνία και η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό καλά. Όσοι μέσα στις διοικήσεις των Ενώσεων δεν θέλουν να γίνουν συνένοχοι αυτής της απάτης και της νέας κλοπής σε βάρος του κλάδου οφείλουν εδώ και τώρα να πουν την αλήθεια. Και αντί για ψευδεπίγραφους διαλόγους, να κάνουν ό,τι είναι αναγκαίο για να βγουν οι εργαζόμενοι στον δρόμο του αγώνα για την υπεράσπιση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, μαζί με τους άλλους κλάδους που έχουν αρχίσει να ξεσηκώνονται.
Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του Μετώπου για την Ανατροπή στο ΔΣ και το ΓΣ της ΠΟΕΣΥ έχουν ήδη προτείνει τη διεξαγωγή ενός έκτακτου κοινού συνεδρίου όλων των Ενώσεων που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, με στόχο να δοθεί το σύνθημα του γενικού ξεσηκωμού και να αποφασιστεί με τον πιο δημοκρατικό τρόπο το πλαίσιο των διεκδικήσεών μας και η οργάνωση του απεργιακού αγώνα διαρκείας.
