Ο «Φούχτελ» του Ευδήλου

...αναδημοσίευση από την Ικαριακή Ραδιοφωνία...


Του Νάσου Μπράτσου



Πάνε 3-4 χρόνια, δηλαδή από τότε που ο Γιωργάκης μας έβαλε στο «μηχανισμό στήριξης», που σε μια γειτονιά του Ευδήλου, εμφανίστηκε (σύμπτωση?)  ένας αρσενικός γκρίζος γάτος. Αρκετοί τον λυπήθηκαν και τον άφηναν να τρώει στις αυλές τους, μαζί με τα άλλα γατιά, αυτά που ήταν τα σταθερά σιτιζόμενα σε αυτές.

Γρήγορα διαπίστωσαν ότι ο γκρίζος όχι μόνο έτρωγε το μερίδιο που του αναλογούσε, αλλά έτρωγε και το φαΐ των άλλων γατιών και μάλιστα χτυπώντας τα. Κάτι σαν τα funds στις αγορές που είναι ακόρεστα και μεταχειρίζονται όλα τα μέσα για την εξάπλωσή τους.

Επειδή το έκανε σε πολλές αυλές διαπιστώθηκε ότι τελικά ήταν ο πιο καλοταϊσμένος, αφού αρχικά όλοι τον τάιζαν νομίζοντας ότι δεν τρώει αλλού, αλλά τελικά ο γκρίζος μασούλαγε από παντού, όπως κάνουν δηλαδή τράπεζες και ΔΝΤ που είναι άπληστοι και ακόρεστοι.

Σύντομα ξέσπασε επανάσταση, αρχικά από τα γατιά που βαρέθηκαν να τους τρώει το φαΐ και να τα δέρνει και άρχισε η ανταπόδοση, με αποτέλεσμα όπου τον βρίσκουν «να τις παίζουν».

Το γατίσιο ΔΝΤ δεν πέρασε και άρχισε η συλλογική αντίδραση, όπως και στο «ανθρώπινο» ΔΝΤ στην Ελλάδα και πιο παλιά στην Τουρκία, την Αργεντινή, κλπ

Ακολούθως άρχισε η αντίδραση των ανθρώπων, ειδικά όσων τον περιμάζεψαν από λύπηση για να αποδειχτεί στη συνέχεια «Φούχτελ».

Παρά το κυνήγι στις αυλές που τον έκανε να φεύγει, αυτός προσποιόταν τον φοβισμένο, αλλά τελικά ξαναγυρνούσε, όπως τα κλιμάκια της τρόικας στη χώρα μας, μπας και αρπάξει τίποτα παραπάνω.

Το δυστύχημα είναι ότι σαν αρσενικός, έχει σπείρει τους καρπούς του και αν τα μικρά πάρουν λίγο από τo χαρακτήρα του, το χωριό θα βασανιστεί για χρόνια.

Έχουμε και παραδείγματα από τον κόσμο των ανθρώπων, αφού όσοι τάξαν τους εαυτούς τους να υπηρετούν τους κοινωνικούς εγκληματίες της τρόικας με «αξιολογήσεις», διαθεσιμότητες, κλπ στην ουσία κάνουν ότι και ο γάτης. Με τις πολιτικές μεταγραφές επιχειρούν να διασωθούν σε ρόλους και στο ενδεχόμενο μιας νέας εποχής στα πολιτικά πράγματα της χώρας, αν αυτή προκύψει.

Τρώνε το φαΐ τον άλλων, βουλιμικά, ακόρεστα και επιθετικά.

Η διαφορά είναι ότι υπερασπίζονται το δικαίωμα του φαταούλα, με δικαστήρια, ΜΑΤ, χημικά, ΜΜΕ. Εδώ είναι η σύγκριση που ο γάτης υστερεί…

Νέα ακτοπλοϊκή ταλαιπωρία, παραμονή κυβερνητικής διημερίδας για την ακτοπλοΐα !!

...αναδημοσίευση από το www.ertopen.com...

Την "καθιερωμένη" του βλάβη στον καταπέλτη έπαθε το 40χρονο European Express, με αποτέλεσμα μέχρι να επιδιορθωθεί να ταξιδεύει από τον Άγιο Κήρυκο Ικαρίας (απόπλους στις 8.30μμ της Κυριακής), μέχρι τις 11.30μμ που μπήκε στο λιμάνι του Ευδήλου Ικαρίας, κάνοντας βόλτες τους επιβάτες που περίμεναν να πάνε στον Πειραιά και να έχει στο περίμενε τους υπόλοιπους στο λιμάνι του Ευδήλου, που περίμεναν να επιβιβαστούν.

Όπως αναφέρουν επιβάτες, τους ανακοινώθηκε ότι χάλασε η τάπα λαδιού στον καταπέλτη.

Α ναι, αύριο Δευτέρα ξεκινάει υπό την απειλή "νέου Σαμίνα", η διημερίδα του υπουργείου Ναυτιλίας στη Μυτιλήνη για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες στο Β. Αιγαίο.



Σχετικές ειδήσεις

"Tαξίδευα με το European Express"

Ευρωπαϊκά οράματα με μπουνάτσες και μποφόρια

Μεταξύ δύο μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων

 αναδημοσίευση από την Ικαριακή Ραδιοφωνία

Το Μουντιάλ τελείωσε στα μέσα Ιουλίου, το Μουντομπάσκετ έρχεται στο τέλος Αυγούστου. Βρισκόμαστε στη μέση του χρονικού διαστήματος μεταξύ δύο μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων και μοιραία πρέπει να δούμε πόσο η καθημερινότητά μας, επηρεάζεται, είτε από τον απόηχο, είτε από την προετοιμασία μιας μεγάλης αθλητικής διοργάνωσης.

Δυστυχώς ό,τι ξεφεύγει από τους προβολείς του θεάματος και τη διαφήμιση που το συνοδεύει, όπως ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, αναγκαίο στοιχείο για την ποιότητα ζωής, δεν αντιμετωπίζεται με την πρέπουσα προσοχή.

Αρχικά να θυμηθούμε ότι κάθε μεγάλη αθλητική διοργάνωση ενδιαφέρονταν για τη βιτρίνα και όχι για την ουσία. Όπου χτίστηκαν στάδια για ολυμπιακούς αγώνες, γήπεδα για μουντιάλ, η κοινωνική δυστυχία με βίαιο τρόπο «κρύφτηκε κάτω από το χαλάκι».

Πάνε πολλά χρόνια από το μουντιάλ του 1970 στο Μεξικό που ο κόσμος διαδήλωνε με το σύνθημα «νο κερέμος γκόλες, κερέμος φριχόλες» (δεν ζητάμε γκολ, ζητάμε φασόλια – φαγητό). Είχε προηγθεί το 1968, χρονιά που το Μεξικό είχε και τους ολυμπιακούς αγώνες, η σφαγή από το στρατό, διαδηλωτών (ενάντια στο κόστος των αγώνων) στο Τλατέλολκο.

Η Βραζιλία είναι πιο πρόσφατη, με τους θεατές της οικοδέσποινας ομάδας να είναι κατά πλειοψηφία λευκοί και όχι «σκούροι», αφού τα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού δεν είχαν τη δυνατότητα να αγοράσουν εισιτήρια. Αυτοί πλειοψηφούσαν στις διαδηλώσεις για το κόστος της διοργάνωσης, σε εποχές δύσκολης καθημερινότητας.

Μήπως και στην Ατλάντα για τους ολυμπιακούς αγώνες, δεν «μετακόμισαν» με το ζόρι τους άστεγους.

Αλλά και στην Αθήνα του 2004, κυνηγήθηκαν μέχρι οι…καντίνες, αφού οι πλανόδιοι δεν ταίριαζαν σε εικόνα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, όπως σκέφτηκαν κάτι γραβατοφορεμένοι ξενέρωτοι που τρώνε λαχανάκια Βρυξελλών και σκέφτονται με το μυαλό που έχουν τα λαχανάκια. Οι πιο ανθηρές από αυτές (τις καντίνες), άνοιξαν μαγαζιά σε σταθερά σημεία και έτσι δεν στερήθηκε ο πληθυσμός το «βρώμικο».

Χτίστηκαν ανισόπεδοι κόμβοι, έγιναν έργα, το κράτος έδειξε ότι μπορεί να κάνει έργα όταν θέλει, μόνο όταν είναι να ικανοποιήσει τις κοινωνικές ανάγκες βραχυκυκλώνει.

Στο Κατάρ που ετοιμάζει τα γήπεδα για το Μουντιάλ του 2022, ήδη οι συνθήκες εργασίας είναι παροιμιώδεις και παραπέμπουν στους δούλους που έχτιζαν στην Αίγυπτο τις πυραμίδες.
Αν αυτά ήταν τα εκτός γηπεδικών εγκαταστάσεων συμβάντα, το ερώτημα είναι πόσο αυτές οι εγκαταστάσεις μετά την ολοκλήρωση των διοργανώσεων, αξιοποιήθηκαν για τα σπορ.
Για τους σκουπιδότοπους που έγιναν αρκετές ολυμπιακές εγκαταστάσεις στην Αθήνα, έχουν γράψει άλλοι και πολλά. Αν αυτά τα κονδύλια δεν είχαν δοθεί για την ολυμπιάδα,  που άφησε σε μας φέσια (σε άλλους άφησε μίζες), είχαν διοχετευθεί στην επαρχία για αθλητικές εγκαταστάσεις, πόσο διαφορετική θα ήταν η εικόνα σήμερα;


Δεύτερο παράδειγμα ο Άγιος Κοσμάς στο λεκανοπέδιο Αττικής, χώρος – προπονητήριο για πολλούς αθλητές και την ώρα που γράφονται αυτές τις γραμμές τον εποφθαλμιά το ΤΑΙΠΕΔ.

Για το ολυμπιακό «Παλαί» στο Γαλάτσι που υποσχέθηκαν να το δώσουν στα ερασιτεχνικά σωματεία της περιοχής και μετά επιχείρησαν να το κάνουν Mall (μέσα στο Σεπτέμβρη θα έχουμε εξελίξεις στη Βουλή στο θέμα αυτό), έχουν κινητοποιηθεί δήμοι, κάτοικοι, αθλητικά σωματεία.
Ανά την Ελλάδα, το θέμα της αδειοδότησης γηπέδων έχει γίνει θρίλερ, ήδη ο νομός Σάμου μετράει μια χρονιά χωρίς πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.


Ήδη οι αλλαγές στο δικαίωμα στην άθληση είναι ορατές. Από το «συνοικιακό αθλητισμό» της δεκαετίας το 70 (και παλαιότερα βεβαίως), όπου κάθε περιοχή είχε αθλητικά σωματεία με μαζική συμμετοχή γηγενών αθλητών, φτάσαμε στα ιδιωτικά γυμναστήρια (τα απλά για τους πολίτες και τα λεγόμενα «σιδεράδικα» για τους «επαγγελματίες» μπράβους, αστυνομικούς, κλπ) και σε πληθώρα γηπέδων 5Χ5 με αντίτιμο για δικαίωμα συμμετοχής.

Συνεπώς καλές από άποψη θεάματος οι μεγάλες διοργανώσεις, αλλά ο αθλητισμός ξεκινάει από τα βασικά, από την ύπαρξη αθλητικών χώρων ελεύθερης πρόσβασης σε κάθε πολίτη, από τη στήριξη των ερασιτεχνικών σωματείων, ακολούθως στα επαγγελματικά επίπεδα από το σεβασμό στους επαγγελματίες – εργαζόμενους του χώρου (οι χαριστικές ρυθμίσεις σε ΠΑΕ αποτελούν σκάνδαλα, όταν το κράτος κυνηγάει μέχρι εξοντώσεως τον κάθε μικρό ελευθεροεπαγγελματία και τσεκουρώνει τους συνταξιούχους) .


Και επειδή στις μέρες που ζούμε κυριαρχεί και η οικονομική διάσταση, υγιείς πολίτες (οι αθλούμενοι έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες έναντι των καναπεδάτων), σημαίνει λιγότερη αφαίμαξη στα ασφαλιστικά ταμεία, που ήδη τα αρμέγουν οι Μερκελιστές εσωτερικού και εξωτερικού και λιγότερες επαφές με ένα σύστημα υγείας, που είναι σαν την Παιδεία, στα λόγια δωρεάν, αλλά θέλει «φροντιστήριο» από τη μια και βόλτες στα ιδιωτικά τσεκαπάδικα από την άλλη και με φαρμακευτικές πολιτικές που ήδη τις έχει καταγγείλει το σύνολο των ιατρικών συλλόγων της χώρας.


Νάσος Μπράτσος

Καταζητούνται στην Ικαρία

Καταζητούνται οι μαθουσάλες γέροι που τρέχουν απο πανηγύρι σε πανηγύρι καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ μακροζωίας.
Έγκυρες πληροφορίες τους θέλουν να εμφανίζονται και φέτος στο πανηγύρι των Βρακάδων στις 22 Αυγούστου 2014.
Δίνεται αμοιβή από το πρωτογενές πλεόνασμα σε όποιον τους βρει.

Το ωτοστόπ στην Ικαρία

...αναδημοσίευση από την Ικαριακή Ραδιοφωνία...

Του Νάσου Μπράτσου

Πήρε κι έδωσε το ωτοστόπ και φέτος στην Ικαρία και τα σχόλια όσων ή είναι μόνιμοι κάτοικοι, ή περιστασιακοί – καλοκαιρινοί όπως ο γράφων, αλλά και πολλοί άλλοι, ήταν συνεχή. Μου έδωσαν λοιπόν την αφορμή να γράψω.



Ωτοστόπ έκανα και ο ίδιος στην Ικαρία, μαζί με φίλους σε πιο παλιές και «αγνές» εποχές. Το σταμάτησα, όταν στα μαθητικά μου χρόνια, επιστρέφοντας με φίλους από ένα γλέντι στον Άγιο Δημήτρη και από το δρόμο Ραχών – Φραντάτου, ο μεθυσμένος οδηγός κόντεψε να πέσει στο γκρεμό και δεν άκουγε τις εκκλήσεις μας να σταματήσει να κατέβουμε. Όταν πια κατεβήκαμε οι τρεις φίλοι που είχαμε ανέβει στην καρότσα, αγκαλιαστήκαμε και γονατίσαμε και φιλήσαμε το χώμα. Ήταν νύχτα και γυρίσαμε στον Εύδηλο με τα πόδια, παρά την προθυμία του οδηγού να μας γυρίσει ο ίδιος. Λίγους μήνες μετά σκοτώθηκε. Ήδη είχα αποφασίσει ότι δεν ξαναμπαίνω σε αυτοκίνητο προσώπου που δεν γνωρίζω και δεν εμπιστεύομαι.

Για την ιστορία οι άλλοι δύο «διασωθέντες», ήταν ο Ζαχαρίας ο Κατσάς, που για χρόνια είχε κατάστημα αγροτικών-γεωργικών ειδών στον Εύδηλο και ακολούθως υπάλληλος φαρμακείου επίσης στον Εύδηλο και ο τρίτος φιλοξενούμενος φίλος μας.

Τα χρόνια πέρασαν, απέκτησα αυτοκίνητο και συχνά έπαιρνα ωτοστόπ Έλληνες και αλλοδαπούς τουρίστες που μου έκαναν σήμα.

Υπήρξε ένα σημαντικό γεγονός που με οδήγησε να σταματήσω να το πράττω. Πριν πούμε γι αυτό όμως να σχολιάσουμε ένα επιχείρημα που ακούγεται ότι οι μετακινούμενοι με ωτοστόπ, πολλές φορές είναι κατασκηνωτές, που επειδή δεν έχουν την καλύτερη σχέση με το σαπούνι, μυρίζουν.

Απάντηση: ναι συμβαίνει, αλλά ας φροντίσει η τοπική κοινωνία και ειδικά η τοπική αυτοδιοίκηση να υπάρχουν υποδομές (πχ κάμπινγκ – κάμπινγκ λέω και όχι κοτέτσι με ντουζιέρα όπου φωλιάζει ο Έμπολα – αλλά αυτά θα τα πούμε σε άλλο άρθρο) για να μπορεί αυτός ο κόσμος να έχει καλύτερη ποιότητα διαβίωσης στο νησί. Ξέρω πολλούς κατασκηνωτές που υπέφεραν γιατί δεν ήταν επιλογή τους η απλυσιά.

Ακολούθως να κοιτάμε τα του εαυτού μας. Ο γράφων την εποχή που ανταποκρίνονταν στο ωτοστόπ, πήρε στο αυτοκίνητο (επέβαιναν και άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος), μόνιμο κάτοικο που λίγο πριν είχε πάει στα γουρούνια του. Όποιοι ξέρουν τι εστί φροντίδα γουρουνιών κατάλαβαν τι πέρασε το πλήρωμα του αυτοκινήτου, οι υπόλοιποι που δεν ξέρουν, να νοιώσουν ευτυχείς που δεν το έχουν μάθει.


Από το 2005 σταμάτησα να ανταποκρίνομαι στα κελεύσματα των ωτοστοπατζήδων (με εξαίρεση αν γνωρίζω τα πρόσωπα), μετά από μια απόλυτα αρνητική εμπειρία.

Σταμάτησα, όντας μόνος μου στο αυτοκίνητο, να πάρω δύο Έλληνες τουρίστες που στη διάρκεια της διαδρομής, μου πρότειναν να μου πουλήσουν ναρκωτικά χάπια. Λίγες ώρες αργότερα και ενώ τους είχα κατεβάσει, έμαθα ότι σε μπλόκο της δίωξης ναρκωτικών, δύο άτομα (δεν ξέρω αν ήταν οι ίδιοι) που επέβαιναν σε αυτοκίνητο που είχε σταματήσει να τους πάρει, αμόλησαν τα χάπια στο αυτοκίνητο.

Ακολούθως αρνήθηκαν ότι ήταν δικά τους και τα χρέωσαν στον οδηγό, ο οδηγός αρνήθηκε ότι ήταν δικά του και τα χρέωσε σε αυτούς και η αστυνομία τους μπουζούριασε όλους.

Πας δηλαδή να εξυπηρετήσεις και βρίσκεσαι με χειροπέδες.

Είναι λοιπόν όλοι όσοι κάνουν ωτοστόπ «ύποπτοι»? Όχι βέβαια, αλλά όποιος θέλει να παίξει με τις πιθανότητες να του κάτσει η στραβή, μετά δε δικαιούται να γκρινιάζει.

Φέτος άκουσα μια ιστορία, ότι δύο κοπέλες (ελληνίδες) όταν τις πήρε με ωτοστόπ ηλικιωμένος μόνιμος κάτοικος, τον απείλησαν ότι αν δεν τους δώσει τα χρήματά του, θα αρχίσουν να φωνάζουν ότι επιχείρησε να τις βιάσει και θα τον μπλέξουν, με αποτέλεσμα να υποκύψει και να δώσει τα 150 ευρώ που είχε απάνω του.

Αλήθεια, φήμη, ή αλήθεια με «πρόσθετα στοιχεία», από αυτά που συνηθίζεται να διανθίζουν τις αφηγήσεις, δεν ξέρω αν είναι για να το πιστέψω.

Πιστεύω όμως αυτό που έζησα και παραλίγο να πάθω και με βάση αυτό κινούμαι. Αδικώ σίγουρα πολλούς φίλους του νησιού, αλλά η αποφυγή δυσάρεστων συνεπειών το επιβάλλει.

"Tαξίδευα με το European Express"

...από το www.ertopen.com...


Δημοσιεύουμε επιστολή που λάβαμε για την ταλαιπωρία επιβατών (γι άλλη μια φορά) με το πλοίο European Express.


Ονομάζομαι Ιωαννα Κοντογιαννη και ημουν αναμεσα στους επιβατες του European express της εταιρειας NEL LINES στο δρομολογιο απο Σαμο για Πειραια στις 17-8 με ενδιαμεσες στασεις στους Φουρνους και την Ικαρια.

Το πλοιο παρουσιασε προβλημα στον καταπελτη κατα την αποβιβαση απο το λιμανι των Φουρνων με προορισμο τον Ευδηλο Ικαριας. Να τονιστει οτι προβλημα εγινε αντιληπτο ηδη πριν φυγει το καραβι απο το λιμανι αλλα παρολα αυτα το αγνοησαν και συνεχιστηκε ο αποπλους.

Αργοτερα διαπιστωθηκε πως ηταν αδυνατη η προσαραξη σε λιμανι εαν δεν γινοταν πρωτα επισκευη. Το πλοιο εμεινε 6 ωρες διπλα στους Φουρνους χωρις να μπορει να προσεγγισει καποιο λιμανι. Ενημερωση υπηρξε μετα απο πολλες ωρες και αφου καποιοι επιβατες ειχαν πανικοβληθει και απαιτουσαν να μαθουν τι συμβαινει.

Τελικα το πλοιο εφτασε στο λιμανι του Ευδηλου στις 2 πμ ενω η προγραμματισμενη αφιξη ηταν στις 7μμ. Η μονη αποζημιωση που δοθηκε στους επιβατες για ολη αυτην την ταλαιπωρια και την ψυχικη οδυνη ηταν νερο και καφες απο τα μπαρ του πλοιου.

Απαραδεκτη η σταση της εταιρειας και δεν ειναι η πρωτη φορα που κατι αντιστοιχο συμβαινει με τα πλοια της ΝΕΛ.

Ιωαννα Κοντογιαννη

Στηρίζουν και προωθούν τα τοπικά προϊόντα

Φούρνοι: μέλι από το νησί της "Μελάνθης"

   Στα νησιά του νομού Σάμου


Κινήσεις προβολής από τους παραγωγούς

Οργανώνονται και προωθούν τα τοπικά προϊόντα στο νομό Σάμου οι παραγωγοί και αυτό αποδεικνύεται και από τη μεγάλη προσέλευση που σημειώθηκε στις γιορτές προβολής που οργάνωσαν, σε όλα τα νησιά του νομού. Παράλληλα, αποτελούν κινήσεις τόνωσης της τοπικής οικονομίας.


 Αρχικά στους Φούρνους, που σε χάρτες της εποχής της τουρκοκρατίας, ένα από τα ονόματά τους ήταν “Μελάνθη”. Με συνεργασία του Δήμου και των τοπικών παραγωγών μελιού, οργανώθηκε και είχε μεγάλη επιτυχία και πολλούς επισκέπτες, η γιορτή μελιού. Συνδυάστηκε με χορούς και τοπικά εδέσματα, ενώ πολλοί ήταν οι τουρίστες που επισκέφτηκαν τα νησιά των Φούρνων με αφορμή τη γιορτή μελιού.

Το μουσείο του Ε.Ο.Σ.Σ.

 Ακολούθησε η γιορτή κρασιού 2014 στη Σάμο, από τη Δευτέρα 11/8 έως και την Τετάρτη 13/8, με χορευτικά συγκροτήματα και συνεχίστηκε με πρόγραμμα μουσικής με ορχήστρα. Τις Γιορτές Κρασιού συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Σάμου, ο Εμπορικός Σύλλογος Σάμου, ο Σύλλογος Εστίασης και η Ε.Ο.Σ.Σάμου η οποία εφέτος γιορτάζει την επέτειο των 80 χρόνων λειτουργίας της. Η Ένωση Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου, έχει βραβευτεί πολλές φορές για τα προϊόντα της, σε διεθνείς εκθέσεις.

γιορτή κρασιού Ικαρίας 

Ακολούθησε στις 13 Αυγούστου, η γιορτή κρασιού στην Ικαρία, που διοργάνωσε ο σύλλογος “Φλες”, με παραγωγούς να παρουσιάζουν τα προϊόντα τους, ενώ ταυτόχρονα εξελίσσονταν καλλιτεχνικό πρόγραμμα με παραδοσιακή μουσική. Σύμφωνα με τη μυθολογία ο "Πράμνειος οίνος" (από το βουνό Πράμνος), ήταν το αγαπημένο κρασί του Διονύσου.



Νάσος Μπράτσος



 ...αναδημοσίευση από http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=443549 ...

Νέα βλάβη στο European Express - Tί δεν καταλαβαίνεις?

3 Ioυνίου 2014-το European Express στο λιμάνι του Ευδήλου, φωτο προσωπικού αρχείου

Το πλοίο χάλασε στην επιστροφή του για Πειραιά στο λιμάνι των Φούρνων. Θυμίζουμε χάλαγε συνέχεια στη γραμμή Θεσσαλονίκη-Καβάλα-νησιά Β. Αιγαίου και έγινε τράμπα με το "Μυτιλήνη" επίσης της NEL, που έκανε τη γραμμή Πειραιάς-Ικαρία-Σάμος, με μετάθεση του European Express στη θέση του "Μυτιλήνη".
 Σου λέει αρκετά γκρίνιαξαν στα λιμάνια που χάλαγε, τώρα μέχρι να γκρινιάξουν στα άλλα λιμάνια που το πήγαμε, θα έχει περάσει η καλοκαιρινή περίοδος.


 Τα είχαμε πει και πρόσφατα και λίγο πιο παλιά και πιο συνολικά.

Ευρωπαϊκά οράματα με μπουνάτσες και μποφόρια

Ακτοπλοΐα: Επιστροφή στο…1925 !!

Συνεπώς κανείς δεν δικαιούται να παριστάνει τον ανήξερο για το success story στην ακτοπλοΐα.
Αλλά δεν αρκεί να τα λέμε, θέλει και αγώνα για να μην έχουμε νέο Σαμίνα.

Ικαρία: φωτο οφθαλμόλουτρο 2014

Δείτε τώρα φωτο και εκτιμήσεις - απόψεις για τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στο νησί, που φέτος βούλιαξε από τον κόσμο χωρίς να έχει τις απαιτούμενες υποδομές, θα πούμε εν καιρώ και μέσα από τη συνεργασία με την Ικαριακή Ραδιοφωνία, στην αρθρογραφία στην ιστοσελίδα της.

Προσωπική εκτίμηση ότι δικαιώθηκα που όλα τα προηγούμενα χρόνια επέλεγα να μην πηγαίνω στα μέσα Αυγούστου, εκτός από φέτος που δεν είχα άλλη επιλογή.

Φεστιβάλ Κρασιού στην Ικαρία

Mεγάλη επιτυχία σημείωση η γιορτή κρασιού στις 13 Αυγούστου στην Ικαρία. Ο «Πράμνειος Οίνος» που σύμφωνα με την παράδοση ήταν το κρασί του Διονύσου, έρρεε άφθονος από τοπικούς παραγωγούς που εξέθεταν τα προϊόντα τους και οι επισκέπτες τα δοκίμαζαν μέχρι να καταλήξουν στις επιλογές τους.

 Βιολογικές καλλιέργειες και σπάνιες ποικιλίες κρασιών, αλλά και σπιτικό φαγητό από τις γυναίκες του συλλόγου «Φλες» Ικαρίας, σε συνδυασμό με την ορχήστρα «Γης Μαδιάμ», κράτησαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες το κέφι αμείωτο, αποδεικνύοντας ότι οι τοπικές παραγωγές προϊόντων δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα, αντίθετα υπερτερούν από πολλά προϊόντα «ετικέτας».

...και δώρα από τη λαχειοφόρο αγορά...