Προς δημοσιογράφους αιτούντες... Εμείς οι ολίγοι, γραφικοί που προτάσουμε την "ξεπερασμένη"... έννοια της λέξης αξιοπρέπεια, μπολιασμένοι με "παράξενες" ιδεολογίες, μάλλον στο τέλος θα πιάσουμε δουλειά σε κάποια καφετέρια.
Εσείς από την άλλη θα έχετε σταθερή δουλίτσα στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο, άντε και στο internet... Αφεντικά σας (τελικά δεν έχουν μόνο οι σκύλοι αφεντικά...) θα είναι οι Δήμιοι του επαγγέλματος σας, αυτοί που σας ξεβράκωσαν την 11η Ιουνίου και προσπάθησαν να σας το χώσουν όσο πιο βαθειά γίνεται, αλλά από τέτοιο δεν έχουν ούτε για δείγμα... Κάποιοι τότε φορέσαμε τα παντελόνια μας αμέσως ή τις φούστες ορισμένες μαγγιώρες γυναίκες με αρχ... και κινήσαμε για να τους αντιμετωπίσουμε... Μόνοι μας και όλοι τους...
Σήμερα οκτώ μήνες μετά τα πρωινά όταν ξυπνάμε κοιτάζουμε τις κουρασμένες, εξαντλημένες, ξεθεωμένες από τον αγώνα, φάτσες μας στον καθρέφτη και βλέπουμε τους εαυτούς μας... Εσείς ποια φάτσα βλέπετε;;; Αυτή του επαγγελματία ή αυτή που υποκλίνεται ταπεινά στους βιαστές σας;
Συνεχίζουμε... Οι ολίγοι... Χωρίς μέσα, χωρίς λεφτά, με πενταροδεκάρες στην τσέπη πλέον... Με αξιοπρέπεια μπόλικη, με αξίες από αυτές που έλεγες με υπερηφάνεια μικρός "μου το έμαθε ο μπαμπάς μου και η μαμά μου..."
Συνεχίζουμε με πείσμα, με υπομονή και επιμονή, με σεβασμό προς την ιστορία και αυτούς που δολοφονήθηκαν για να μπορούμε να διεκδικούμε (κάποτε...) εμείς ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις...
Συνεχίζουμε σε έναν αγώνα που εσείς θεωρείτε χαμένο από πρώτο χέρι αλλά που όταν τον κερδίσουμε θα τρέξετε να τον ασπαστείτε... Συνεχίζουμε όσοι λίγοι (δηλαδή αμέτρητοι...) απομείναμε έχοντας το χαμόγελο και την στήριξη κάποιων ανθρώπων που πιστεύουν ότι δεν πρέπει να ζούμε υποταγμένοι, χεσμένοι, στα τέσσερα, γονηπετείς, δουλοπρεπείς, έρποντας σαν γυμνοσάλιαγκες...
Καλύτερα νεκρός παρά υποταγμένος...
Υ.Γ. Το μήνυμα ισχύει και για αυτούς που έκαναν αίτηση εκτός ΕΡΤ. Αναζητώντας μια θέση στο βούρκο... "Δουλειά να είναι για την πάρτη μας και να πάνε να γαμ... οι υπόλοιποι..." Αν πιστεύετε ότι μέσα από τον εγωισμό και την αδιαφορία για τον διπλανό σας, μπορείτε να κερδίσετε μια θέση στην κοινωνία μάλλον θα πετύχετε τον στόχο σας... Τι κοινωνία θα είναι αυτή όμως μάλλον δεν σας προβληματίζει...
Και έχετε και παιδιά κάποιοι πανάθεμα σας. Και τα κάνατε και σλόγκαν για να δικαιολογήσετε την άτακτη φυγή σας... Μην ξεχάσετε λοιπόν να τους κάνετε διδάγματα ιστορίας μέσα από την δική σας αγωνιώδη στάση για να έχετε γάλα να τους δώσετε... Κι αν γλυτώσουν από τη λαίλαπα και σας καλέσουν μια μέρα και σας φέρουν στο κεφάλι το σάπιο γάλα που τους δώσατε;;;
