Η επιχείρηση Σαμαροκτονία εξελίσσεται στο όνομα της προστασίας του δασικού περιβάλλοντος με σημαιοφόρο και συμπρωταγωνιστή την Οικολογική Κίνηση Πάτρας (ΟΙΚΙΠΑ) . O οικισμός Σαμαραίϊκα αποτελεί μία από τις τρείς όμορες προς το δάσος οικιστικές οντότητες της Μανολάδας που προέκυψαν από την μαζική κάθοδο Βυτιναίων Γορτύνιων κτηνοτρόφων γύρω στο 1835 που όλοι τους από το 1880 και μετά εγκαταστάθηκαν μόνιμα σε αυτούς.
Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τις δικαστικές αγωγές και την εκστρατεία στον τύπο της ΟΙΚΙΠΑ, οι Σαμαραίοι δεν δικαιούνται ούτε μια σπιθαμή γης!
.
Ο περιβαλλοντικός διωγμός του δασοπαρόχθιου πληθυσμού υποστηρίζεται δημόσια με νοσηρά φαινόμενα ισοπεδωτικής αναγωγής ατομικών παραβατικών πράξεων σε συλλογική ευθύνη και απαιτήσεις συλλογικής τιμωρίας!! Συνοδεύεται με φαινόμενα δημοσιογραφικής διαπόμπευσης, και διέγερσης αυτόματων κοινωνικών αντανακλαστικών. Ένας τέτοιος οικολογικός «πολιτισμός» με όση δόση περιβαλλοντικής πλειοδοσίας και αν συνοδευτεί, είναι όψη της δασοκτόνας πολιτικής και ταυτόχρονα απόπειρα ξεπλύματός της σε εύκολους στόχους.
Παρά την αχαλίνωτη δημαγωγία περί <<καταπατήσεων τεράστιων εκτάσεων>> η διαφορά των καλιεργούμενων εκτάσεων τα τελευταία 54 χρόνια είναι μόνο 30 στρέμματα!!. Μετά από απόρριψη το 1960 των προσωρινών μέτρων του ΟΔΕΠ για αποβολή των Σαμαραίων, αυτός το 1962 οριοθέτησε 745 στρέμματα καλλιεργημένες εκτάσεις από το διακατεχόμενο δάσος σύμφωνα με το αντίστοιχο τοπογραφικό του. Σύμφωνα με το τοπογραφικό του κτηματολογίου Μανολάδος οι εκτάσεις σήμερα καταλαμβάνουν επιφάνεια 767.5 στρέμματα.
Ουσιαστικό μέρος της όλης επιχείρησης αποτελεί η απόπειρα για βίαιη διοικητική ένταξη του οικισμού των Σαμαραίϊκων στην πρώην κοινότητα Μετοχίου Αχαΐας.
Το σκάνδαλο με τα επιχειρούμενα όρια ξεπερνάει τα Σαμαραίϊκα. Με πρωταγωνιστικό ρόλο και συμμετοχή της ΟΙΚΙΠΑ που αυτοαναγορεύτηκε σε ανώτατη κρατική αρχή ορίων έγινει απόπειρα να μπουν και παλούκια στο έδαφος σύμφωνα με τα όρια των απαράδεκτων διεκδικήσεων της μονής Μ. Σπηλαίου από το 1923 απέναντι σε ιδιωτικές, κοινοτικές και δημόσιες εποικιστικές εκτάσεις.
Με την οριογραμμή που υποστηρίζουν μεταφέρουν στην ιδιοκτησία της μονής εκτός από τα Σαμαραίϊκα και τις εκτάσεις που το Υπουργείο Γεωργίας παραχώρησε το 1924 στην κοινότητα Μανολάδας για την αποκατάσταση των προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής που εγκαταστάθηκαν μόνιμα στον συνοικισμό τότε και μετέπειτα κοινότητα Νέας Μανολαδας!
Με τα παραπάνω δεδομένα το πρόβλημα Σαμαραίϊκα από διοικητική << υφαλοκρηπίδα >> των Νομών Ηλείας και Αχαΐας με την απόπειρα διωγμού και εξορίας των κατοίκων, μετατρέπεται σε ιδιότυπο Βατοπέδιο εκκλησιαστικών και άλλων αντιλαϊκών σχεδίων και συμφερόντων με την ταμπέλα της προστασίας του περιβάλλοντος.
Το γεγονός ότι οι κάτοικοι ανέκαθεν εγγράφονται, βαπτίζονται, πηγαίνουν σχολείο, ψηφίζουν , παντρεύονται , πουλάνε, αγοράζουν, σηκώνουν ανάσταση και θάβονται στη Μανολάδα τουλάχιστον από το 1900, όλα αυτά αποτελούν << ψιλά γράμματα>> μπροστά στα «ιερά και τα όσια» των ορίων της Καλογεροκρατίας - «Οικολογίας».
Ύστερα απ’ όλα αυτά Απαιτούμε από τον ΓΓ της αποκεντρωμένης Περιφέρειας :
Να εναρμονίσει άμεσα τις αρμοδιότητες των δασικών υπηρεσιών σύμφωνα με τα διοικητικά όρια όπως αποτυπώθηκαν από την τεχνική επιτροπή που όρισε προκάτοχός του , με την υιοθέτηση της μοναδικής πρότασης που ετέθη επί του εδάφους.
Να ξαναμπούν, εδώ και τώρα, τα τσιμενοπάλουκα στην ίδια ακριβώς θέση που είχαν μπει το 1962. Τα έβγαλε επί χούντας ο ΟΔΕΠ για να ξεκινήσει ένα νέο γύρο δικών απέναντι στους κατοίκους, συνέχεια των οποίων είναι οι σημερινές διώξεις.
Επειδή οι εκτάσεις αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του Κτηματολογίου Μανολάδας στο οποίο είναι εγγεγραμμένες, να σταματήσει η υπονόμευσή του. Ζητήματα που αφορούν τον χαρακτήρα τους να αντιμετωπιστούν στα πλαίσιά του, στην επικείμενη ανάρτηση δασικών χαρτών με τα ίδια ακριβώς κριτήρια όπως και οι υπόλοιπες όμορες με το δάσος εκτάσεις του κτηματολογίου Μανολάδας. Εως τότε να μην επιτραπεί καμία μεταβολή των χρήσεων γής.
Τέλος το τεράστιο περιβαλλοντικό πρόβλημα των χρήσεων γης των χιλιάδων στρεμμάτων αντίστοιχων εκτάσεων ολόκληρου του παλιού κτήματος Μανωλάδας, από Άραξο μέχρι Κοτύχι, δεν λύνεται με εχθρικές ενέργειες απέναντι σε φτωχομεσαίους αγρότες. Αντίθετα θα λυθεί με προνομιακή χρηματοδότηση και τεχνική στήριξη τους από το κράτος για καλλιέργειες και μεθόδους φιλικές στο περιβάλλον, αξιοποιώντας τον θησαυρό του μικροκλίματος αυτών των περιοχών. Σε αυτή την κατεύθυνση εμείς δίνουμε την μάχη.
«ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ
ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ»