1)Ακούγοντας ΕΡΤ στη σχολή τυφλών
Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν τι ζήσαμε με την ΕΡΤ, θυμήθηκα όταν ήμουν μικρό παιδί στη σχολή τυφλών. Εκεί με το ραδιοφωνάκι ακούγαμε διάφορα προγράμματα ποιότητας που είχε η ΕΡΤ. Ακούγαμε βιβλία μέσα από το ραδιόφωνο και τις λογοτεχνικές εκπομπές που είχε. Τα θέατρα ήταν πολύ σημαντικά επίσης. Θυμάμαι που ακούγαμε για τον Καλλέργη και το έργο του για τα δικαιώματα των ανθρώπων. Η διευθύντρια μας κυνηγούσε για να μην ακούμε και εμείς κρυβόμασταν τότε όλοι μαζί σε μια αίθουσα για να ακούσουμε.
Είναι πολύ λυπηρό να βλέπεις όλη αυτή την ιστορία να ξεφτίζει με αυτό τον τρόπο. Μέσα την αδικία εις βάρος των εργαζομένων να επιβιώνουν κανάλια που προάγουν το φασισμό κι ευτελίζουν την ποιότητα του τι βλέπει ο πολίτης. Η ΕΡΤ και ειδικά η ΕΡΑ κρατούσε ένα επίπεδο εκπομπών. Ακόμα και η ΕΡΑ Σπόρ με τις αθλητικές εκπομπές, σου περνούσε μια ποιότητα χωρίς να προάγει τον φανατισμό και τη βια. Το δορυφορικό κανάλι, το PRISMA, που είχε κάνει η ΕΡΤ για τους ανάπηρους ήταν πολύ σημαντικό για μας.
Η ΕΡΤ πρέπει να νικήσει γιατί είναι του λαού. Ο λαός την πλήρωνε και πρέπει να τη διεκδικήσει ξανά. Οι εργαζόμενοι δεν φταίνε για το τι φάγανε οι διοικήσεις. Αυτό γίνεται σε όλους τους οργανισμούς. Αν κλείσει ο ΕΟΠΠΥ που δουλεύω θα πουν ότι φταίγαμε εμείς, οι “χαραμοφάηδες”, ότι παίρναμε πολλά λεφτά κλπ. Άμα πάμε έτσι θα διαιρεθούμε εμείς οι εργαζόμενοι κι αυτοί θα μας περνάνε ό,τι μέτρα θέλουν.
Κική Ισπαχανίδου, Γαλάτσι
2)ΕΡΤ: τρεις μήνες μετά την 11η Ιουνίου
Τρεις μήνες αγώνα συμπληρώθηκαν στις 11 Σεπτεμβρίου και γιορτάστηκαν με μεγάλες εκδηλώσεις, τόσο στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή, όσο και σε αντίστοιχες εκδηλώσεις στις περιφερειακές ΕΡΑ.
Αν κάποτε στις 11 Σεπτέμβρη, έπεφταν οι δίδυμοι πύργοι στις ΗΠΑ με μεγάλο κόστος σε ανθρώπινες ζωές, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και σε ό,τι ακολούθησε, τώρα οι δίδυμοι (και χάρτινοι) «πύργοι» της συγκυβέρνησης, επιχειρούν να «σκοτώσουν» όποιο εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα έχει απομείνει, διαλύοντας τις ζωές της εργατικής τάξης. Οφείλουμε να τους ρίξουμε πριν συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο.
Άξιζε τον κόπο η αναμονή και ο δύσκολος Αύγουστος, αφού ξεκινάει σειρά απεργιακών κινητοποιήσεων σε διάφορους κλάδους, οπότε η ΕΡΤ δεν είναι μόνη, ποτέ δεν ήταν, αλλά το άνοιγμα και άλλων μετώπων δημιουργεί άλλη δυναμική σε κατεύθυνση ανατροπής.
Παράλληλα έχει γίνει κουρελόχαρτο κάθε διαδικασία «διαφάνειας», για όποιον έτρεφε βέβαια τέτοιες αυταπάτες στη ΔΝΤ TV της συγκυβέρνησης. Αλλαγές στις λίστες των προσληφθέντων, «τακτοποιήσεις», προσθαφαιρέσεις, παραβιάσεις όρων που είχαν τεθεί, αλλά και επιλεκτικές «μεταγραφές» από τη δεύτερη προκήρυξη πριν καν ανακοινωθούν τα αποτελέσματά της, ώστε να καλυφθούν τα κενά στη ΔΤ από όσους τελικά αρνήθηκαν να κάνουν χρήση της επιλογής τους και έμειναν στην Αγία Παρασκευή.
Και όταν το καράβι της συγκυβέρνησης μπάζει νερά, πρώτοι πηδάνε στη θάλασσα οι μνημονιακοί ποντικοί. Ορισμένοι από τα σωματεία των ΜΜΕ, αφού έκαναν επί χρόνια τα πάντα για να στηρίξουν τρόικα, εργοδότες, κυβέρνηση, άρχισαν να βολτάρουν στη ΔΕΘ και να δηλώνουν συμπαράσταση στην ΕΡΤ (μερικοί έχοντας υπογράψει και στη ΔΤ!!). Την αντίστροφη πορεία (από την ΕΡΤ στη ΔΤ) έκαναν και στη δεύτερη προκήρυξη θέσεων για τη ΔΤ, κάτι φυσιογνωμίες που εμφανίζονταν με υψηλούς τόνους υπέρ της ΕΡΤ και συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια της αριστεράς (συνεργαζόμενοι με το ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΜΕ στην ΕΣΗΕΑ). Κάπου στη μέση της διαδρομής, θα ξανασυναντηθούν οι μεν και οι δε, όταν οι βουλευτικές εκλογές, οι δημοτικές και οι ευρωεκλογές, θα οδηγήσουν σε συγχωροχάρτια, «περασμένα - ξεχασμένα» και νέες προεκλογικές κολλεγιές, «μέσους όρους», ευρωπαίκές προοπτικές εντός της ΕΕ και «σύνεση, ενάντια στις πολιτικές των άκρων». Κάπως έτσι έγινε και προεδρείο στην ΕΣΗΕΑ, με συνεργασία του μνημονιακού ψηφοδελτίου (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-μέρος ΝΔ) και ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να είναι έκπληξη, αφού το ίδιο μπλοκ είχε «φάει» το καλοκαίρι την απεργία της ΟΛΜΕ στις εξετάσεις.
Επίσης αυτές τις μέρες, κατατέθηκαν μαζικά οι αγωγές που επιχειρούν να χτυπήσουν τις απολύσεις στην ΕΡΤ σαν πολλαπλώς παράνομες, με τις πρώτες δίκες να έχουν οριστεί το Γενάρη του 2014.
Όλα αυτά και πολλά άλλα (το πιθανό λουκέτο σε δημοτικά ΜΜΕ, τα ασφαλιστικά ταμεία των ΜΜΕ, οι απολύσεις σε ιδιωτικά ΜΜΕ) θα αποτελέσουν και θέματα της σύγκλισης του γενικού συμβουλίου της ΠΟΕΣΥ, το Σάββατο 28 Σεπτέμβρη.
3) EPT: Oι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα
Νικητές βγήκαν από την καλοκαιρινή περίοδο οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, κρατώντας ζωντανό ένα πρωτόγνωρο πείραμα στην κατεύθυνση του εργατικού ελέγχου. Χωρίς λαμόγια, διευθυντικά στελέχη, αργόμισθους και σε διατεταγμένη υπηρεσία τροϊκανούς τοποτηρητές, το εκπεμπόμενο πρόγραμμα, έκανε σημαντικά βήματα προόδου και έχει μπροστά του άλλα τόσα να κάνει. Οι προσδοκίες της κυβέρνησης ότι οι εργαζόμενοι δεν θα αντέξουν και θα διαλυθούν μέσα στον δύσκολο Αύγουστο, δεν επαληθεύτηκαν. Τουναντίον, οι «δηλώσεις» συμμετοχής στη ΔΤ, παρά την κινητοποίηση λυτών και δεμένων, δεν απέδωσαν, αφού ήδη άρχισαν οι επιστροφές και οι αποσκιρτήσεις από το μνημονιακό τηλε-έκτρωμα. Αν μάλιστα και η αριστερά είχε στοιχειωδώς σοβαρή στάση, τότε το κυβερνητικό αδιέξοδο θα είχε πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Το μεν ΚΚΕ με γραμμή εκφρασμένη δημοσίως στις συνελεύσεις της ΕΡΤ και απολύτως προδοτική, ότι επειδή δεν υπάρχει κίνημα, πρέπει να διασώσουμε ένα αγωνιστικό κομμάτι στη ΔΤ και να δώσουμε τη μάχη από μέσα, υπέγραψε τις δίμηνες της ξευτίλας και ήδη μέλη του ψηφοδελτίου του στην ΕΣΗΕΑ βρίσκονται στη δημοσιοποιημένη λίστα της μνημονιακής ΔΤ, (σε συνάντηση αντιπροσωπείας εργαζομένων της ΕΡΤ με τα κόμματα, ο γγ του ΚΚΕ αρνήθηκε ότι υπήρξε τέτοια γραμμή και ζήτησε "ονόματα", αλλά όσοι είμασταν στις συνελεύσεις και τα ονόματα ξέρουμε και τί ακούσαμε και ποιούς είδαμε στις λίστες της ΔΤ), ενώ ο μεν ΣΥΡΙΖΑ αν και είχε γραμμή ενάντια στις δίμηνες, την πάτησε στον πολυσυλλεκτισμό του, με τις «μεταγραφές» του, την ίδια ώρα που μιλούσαν σε εκδηλώσεις για τον αγώνα της ΕΡΤ, την ίδια ώρα να υπογράφουν, να επιχειρούν να παρασύρουν κι άλλους και τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα να καταδικάσει αυτές τις πρακτικές δημοσίως. Ο μόνος πολιτικός χώρος που δεν είχε ούτε έναν "δηλωσία" από το ψηφοδέλτιό του στην ΕΣΗΕΑ, αλλά και στην ΕΣΗΕΜΘ ήταν η εξωκοινοβουλευτική αριστερά σε όλο της το φάσμα και αποτελεί τιμή για όλους-ες που άντεξαν και στάθηκαν όρθιοι εκεί που έπρεπε.
Παρά την κούραση, τα τεχνικά προβλήματα, τις διαφορετικές διαδρομές, αντιλήψεις και εκτιμήσεις, των ανθρώπων που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της μάχης, αλλά και τις συνεχείς κυβερνητικές προβοκάτσιες με μονόλογους από τα ιδιωτικά ΜΜΕ, με κατεδαφίσεις κεραιών από υπόδικους για εκβιασμό, ιδιώτες καναλάρχες και ΜΑΤ, η σχέση των εργαζόμενων της ΕΡΤ με την κοινωνία και τα συνδικάτα, βάθυνε ακόμα περισσότερο. Ειδικά με τους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας και τους εκπαιδευτικούς, σειρά κοινών εκδηλώσεων, συγκεντρώσεων, συζητήσεων εντός ΕΡΤ και εκτός αυτής, σε γειτονιές, πόλεις, συνοικίες, αλλά και η συμμετοχή στην απεργιακή διαδήλωση των υγειονομικών στις 23 Αυγούστου, ήταν συγκεκριμένα βήματα.
Τώρα για να πάει ο αγώνας παρακάτω και επειδή έχουν ανοίξει όλα τα μέτωπα σε όλους τους κλάδους, απαιτείται η γενίκευση της πάλης με μοναδική ρεαλιστική διέξοδο την γενική πολιτική απεργία διαρκείας, μέχρι να πέσει η κυβέρνηση, με την οποία δεν υπάρχει-δεν υπήρξε ποτέ το παραμικρό περιθώριο «διαπραγμάτευσης» και «εξαίρεσης», γιατί απλά δεν υπάρχει περιθώριο «διαλόγου» με τους γκάνγκστερς των αγορών, όπως επιχειρούσαν ακόμα και πρόσφατα να μας πείσουν τα συνδικαλιστικά υπόλοιπα των μνημονιακών κομμάτων μέσα στους εργασιακούς χώρους. Έτσι θα νικήσει το κάθε νοσοκομείο, το κάθε σχολείο, ο κάθε συνταξιούχος, ο κάθε φοιτητής, ο κάθε απολυμένος, ο κάθε εργαζόμενος σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να κάνουμε πράξη αυτό που φωνάζαμε στη διαδήλωση των νοσοκομείων στις 23/8 όσοι συμμετείχαμε από την ΕΡΤ, δηλαδή «η ΕΡΤ θα μείνει ανοιχτή, του κάθε εργαζόμενου θα γίνει η φωνή».