 |
| ...έλα κι εσύ στο "μεταβατικό"... |
Την ορθότητα της συνεχιζόμενης αντίδρασης της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων της ΕΡΤ στο λουκέτο του πραγματικού δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα της χώρας και της μη αποδοχής των απολύσεων και του μεταβατικού φορέα-φαντάσματος, επικρότησε στηρίζοντάς τη και με ισχυρά νομικά επιχειρήματα, ο καθηγητής εργατικού δικαίου στο ΑΠΘ, Άρις Καζάκος, σε συνάντηση που είχε με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ3 το μεσημέρι της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη. Το κλείσιμο της ΕΡΤ και οι απολύσεις των εργαζομένων, ήταν παράνομες, όπως είπε. Αυτά αντικρούουμε νομικά, βασιζόμενοι στη συνέχιση της εργασιακής σχέσης των εργαζομένων με την ΕΡΤ και στο διάδοχο σχήμα του δημοσίου. Μάλιστα, η μη μεταβίβαση των εργαζομένων στο διάδοχο σχήμα της ΕΡΤ αντίκειται στο κοινοτικό δίκαιο. Η εργασιακή σχέση δεν λύθηκε νόμιμα και διεκδικούμε με τις αγωγές την ακύρωση των απολύσεων και την καταβολή μισθών υπερημερίας.
Ξεδιπλώνοντας το νομικό σκεπτικό για τις επιπτώσεις που θα έχει τυχόν αίτηση για το μεταβατικό φορέα-φάντασμα, όπως τον χαρακτήρισε, εντόπισε μία κρίσιμη αντινομία: Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ μέσω της νομικής οδού που έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν (αγωγές, ασφαλιστικά μέτρα, κτλ.), δεν αποδέχονται τις απολύσεις και υποστηρίζουν ότι οι εργασιακές τους σχέσεις με το ελληνικό δημόσιο δεν έχουν λυθεί ποτέ. Ως εκ τούτου, το να προχωρήσουν στη σύναψη μίας δίμηνης σύμβασης στον ίδιο εργοδότη (το ελληνικό δημόσιο) αποτελεί σοβαρή αντινομία. Η σύναψη δίμηνης σύμβασης θα ισοδυναμούσε με παραίτηση από τα δικαιώματά τους τα οποία άλλωστε διεκδικούν μέσω αγωγής και άλλων νομικών διαδικασιών. Στην περίπτωση αυτή, η άλλη πλευρά θα έχει να καταλογίσει στους εν λόγω εργαζόμενους αυτή την αντινομία (αντίφαση) στη συμπεριφορά τους. Ξεκαθάρισε δε ότι, όσοι κρατήσουν καθαρή στάση μέχρι το τέλος, χωρίς συμμετοχή στο μεταβατικό φορέα-φάντασμα, σημαίνει ότι θέλουν να έχουν ένα καθαρό μέτωπο με τα δικαιώματά τους. Με αυτό τον τρόπο, ο κ. Καζάκος απάντησε ουσιαστικά και στη θέση που εκφράστηκε λίγο νωρίτερα την ίδια ημέρα και στον ίδιο χώρο της ΕΡΤ3 από τη δικηγόρο κα Δερμιτζάκη, περί του υποτιθέμενου θετικού ρόλου που θα έχει μία ενδεχόμενη αίτηση ή ένταξη στο λεγόμενο μεταβατικό σχήμα. Άλλωστε, ο καθηγητής αναρωτήθηκε: «Έχετε δει πουθενά στον κόσμο παρόμοιο μεταβατικό σχήμα;». Όσο για τα ζητήματα που θα προκύψουν αν στηθεί το λεγόμενο «διάδοχο σχήμα» της ΝΕΡΙΤ, τότε θα χρειαστεί, όπως είπε, μία νέα συνάντηση με τους εργαζόμενους για να σταθμιστούν τα νέα δεδομένα.
Σε κάθε περίπτωση, ο Άρις Καζάκος ξεκαθάρισε πως δεν θέλει να εμπλακεί στη συνδικαλιστική στάση του αγώνα, ούτε να απαγορεύσει ως νομικός την κατάθεση αιτήσεων σε οποιονδήποτε νέο «φορέα», επισήμανε πάντως ότι βρισκόμαστε εδώ για να ξεκαθαρίσουμε τους κινδύνους που εμπεριέχει μία τέτοια στάση και πως η νομική του άποψη είναι σαφής, όπως διατυπώθηκε παραπάνω. Σημείωσε μεν ότι «όλες οι στάσεις που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος -να μην υπογράψει ή να υπογράψει αλλά να μην επιλεγεί ή τελικά να συμμετάσχει- ενέχουν κινδύνους αλλά τους μεγαλύτερους ενέχει η υποβολή αίτησης». Υπενθυμίζεται ότι και η άποψη του νομικού συμβούλου της ΕΣΗΕΜ-Θ, Στρατή Μαυραγάνη, έτσι όπως διατυπώθηκε ρητά κατά την τελευταία (23.7.2013) εργασιακή συνέλευση των δημοσιογράφων στην ΕΣΗΕΜ-Θ, είναι ότι η κατάθεση αιτήσεων για το «μεταβατικό», όχι μόνο αδυνατίζει τη θέση των αιτούντων αλλά προκαλεί προβλήματα και στην διεκδικητική ισχύ του (και νομικού) αγώνα και των υπολοίπων εργαζομένων της ΕΡΤ και εν προκειμένω των εργαζομένων της ΕΡΤ3 που κατά συντριπτική πλειοψηφία έχουν καταθέσει αγωγές για την ακύρωση των απολύσεων και τη μη αποδοχή του λουκέτου στην ΕΡΤ.
Κατά την ενημερωτική συνάντηση της Τετάρτης, διατυπώθηκε η θέση ότι η συνέχιση του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ με την παραμονή στα κτίριά της ανά την επικράτεια και την εκπομπή προγράμματος, «παράγει αποτελέσματα». Η απώλεια αυτού του «όπλου» από τα χέρια των εργαζομένων (σε συνδυασμό με άλλους ατυχείς χειρισμούς π.χ. συμμετοχή σε «μεταβατικά σχήματα», έμμεση παραίτηση από δικαιώματα, κτλ.), μπορεί να σημάνει την επανάληψη του ίδιου ξεγελάσματος που υπέστησαν από τους κυβερνώντες οι εργαζόμενοι της Ολυμπιακής Αεροπορίας παραιτούμενοι ουσιαστικά από βασικές διεκδικήσεις και δικαιώματα. Τελικά, όπως τόνισε, πριν τρείς εβδομάδες το δικαστήριο δικαίωσε εκείνους τους λίγους της Ο.Α. που είχαν μείνει μέχρι τέλους πιστοί στις διεκδικήσεις τους χωρίς να πέσουν στην παγίδα των «διαβεβαιώσεων» των κυβερνώντων.
Η αίσθηση που έμεινε στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων της ΕΡΤ3 από τη συνάντηση της Τετάρτης είναι ότι αυτή η ιδιότυπη πολιτική/νομική αναμέτρηση για τα «μεταβατικά» μέσω των δύο διαφορετικών νομικών απόψεων που εκφράστηκαν ξεχωριστά στο κτίριο της ΕΡΤ3 με διαφορά μόλις λίγων ωρών, ανέδειξε την ύπαρξη δύο διαφορετικών κόσμων και απόψεων: α) από τη μια, τη φοβική, συντηρητική προσέγγιση του συμβιβασμού και, ουσιαστικά, της παραίτησης από βασικές διεκδικήσεις του κλάδου στην υπηρεσία (ηθελημένα ή αθέλητα) των επιδιώξεων της κυβέρνησης, και β) από την άλλη, τον δρόμο του αγώνα, της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας και της πίστης για την τελική νίκη.
Επειδή, όμως, οι «εφεδρείες» του συστήματος (εντός και εκτός ΕΡΤ) παίζουν το τελευταίο τους χαρτί έως την Παρασκευή (που λήγει η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για τις υπόλοιπες 1453 αόρατες «θέσεις» για το μεταβατικό μόρφωμα), χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση για την απόκρουση κάθε απόπειρας χειραγώγησης στις τάξεις των εργαζομένων της ΕΡΤ και ειδικότερα στην ΕΡΤ3. Κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι παραγοντίσκοι-»συνάδελφοι» θα επιχειρήσουν την τελευταία στιγμή να αντιστρέψουν το σε βάρος τους κλίμα και να σπάσουν το πλειοψηφικό ρεύμα της αξιοπρέπειας διαμέσου υποσχέσεων που θα μεταφέρουν υποτίθεται από… «αξιόπιστα» κυβερνητικά χείλη. Σχεδιάζουν δε, ψευδεπίγραφες συνελεύσεις της τελευταίας στιγμής (π.χ. την Παρασκευή) προκειμένου να παίξουν το παιχνίδι τους και το παιχνίδι της κυβέρνησης του «μαύρου».
Να τους γυρίσουμε την πλάτη. ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Ο καθένας/καθεμία, ας αναλάβει τις ευθύνες του/της.
Θα νικήσουμε!
2)Η ΕΡΤ ο "μεταβατικός φορέας" και η παιδική χαρά
...αναδημοσίευση από http://financialcrimesnews.blogspot.gr...
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για τις παγίδες των λεγόμενων δίμηνων συμβάσεων στο «μεταβατικό» φορέα. Δεν θα αναλύσουμε ούτε τα νομικά, ούτε τα πολιτικά, ούτε τα ηθικά επιχειρήματα, αυτό έχει εξαντληθεί ως διαδικασία, με απόλυτη επάρκεια.
Θα σταθούμε όμως στα επιχειρήματα, ότι εργαζόμενοι εξαπατούνται και εκβιάζονται και ενδεχομένως να ζητήσουν και το λόγο, από όσους τους παγίδεψαν στις δίμηνες συμβάσεις της συμφοράς. Εδώ ας μας επιτραπεί να διατυπώσουμε την άποψη, ότι δεν συμφωνούμε στο ότι υπάρχουν εργαζόμενοι που δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι, ή ότι υπάρχουν πνευματικά μειονεκτούντες. Παιδική χαρά με απονήρευτα παιδάκια που τα ξεγελάς με ζαχαρωτά, δεν υπάρχει στην ΕΡΤ, εδώ και χρόνια.
Δεν εξαπατήθηκε κανείς. Και δεν εκβιάζεται όποιος δεν θέλει να εκβιαστεί, το άλλοθι είναι κυριολεκτικά της συμφοράς. Οικιοθελώς και συνειδητά το έπραξαν, όσοι-ες έκαναν αυτή την επιλογή.
Δεν πρόκειται «να ζητήσουν τα ρέστα» αν αποδειχτεί «άνθρακες ο θησαυρός», αφού η επιλογή να δένεις την τύχη σου με τα μνημονιακά επιτελεία, σε οδηγεί στο να είσαι πάντα «φρόνιμος». Έτσι ΔΕΝ διαδήλωναν όλοι οι συμβασιούχοι τα προηγούμενα χρόνια, όταν έληγαν οι συμβάσεις τους, έτσι ΔΕΝ τους συμπαραστέκονταν όλοι οι μόνιμοι-αορίστου χρόνου, μερικοί μάλιστα φαντασιώνονταν ότι τα κενά των συμβασιούχων θα τους έφερναν υπερωριακή απασχόληση και πρόσθετες αποδοχές (α ρε Καραμήτροι), έτσι ΔΕΝ απεργούσαν όλοι στην ΕΡΤ, αφήνοντας κουτοπόνηρα να βγάλουν άλλοι το φίδι από την τρύπα, έτσι το ίδιο κουτοπόνηρα επιχειρούν να επενδύσουν στο «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού» για νέες παρατάσεις των διμήνων, έτσι υπήρξαν χειροκροτητές των μνημονιακών βουλευτών που χρόνια τώρα τους έταζαν «εξαιρέσεις», έτσι ΔΕΝ συμμετείχαν όλοι σε σταθερή βάση σε όλες τις κινητοποιήσεις που προηγήθηκαν. Από αυτό το target group αλιεύει η κυβέρνηση τους πρόθυμους.
Αν στο μέλλον κάποιος από αυτούς πιαστεί κορόιδο και τον «αδειάσουν» αυτοί που θεωρεί προστάτες του, για ένα ξεροκόμματο, μάλλον δεν θα πείσει ούτε τον εαυτό του. Άσε που δεν θα τον κλάψει και κανένας.
Κανείς πια δεν είναι και δεν μπορεί να παριστάνει τον αθώο, τον απονήρευτο και τον ανήξερο, όλα είναι πολιτικές επιλογές και κυρίως η στάση ζωής, αν θα είναι λεβέντικη ή καμπουριαστή...
