Για τα όσα έγιναν χτες, εντός κι εκτός, στα γήπεδα της σούπερ λίγκας (το σούπερ μας μάρανε), δεν θα σχολιάσω τίποτα. ΟΑΚΑ, Καραϊσκάκη, αλλά και τα σχόλια- υπόνοιες για άλλα παιχνίδια, τα αφήνω για τους επαγγελματίες του είδους.
Βρέθηκα σε χώρο με δύο τηλεοράσεις, η μια έδειχνε ΟΑΚΑ και η άλλη Καραϊσκάκη και το αγωνιστικό επίπεδο που είδα, ήταν για τα τοπικά πρωταθλήματα, ενώ αν κάνουμε σύγκριση με ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, θα ήταν ενέργεια άσκοπη, αφού διαφορετικά επίπεδα δεν μπορούν να μπουν σε διαδικασίες σύγκρισης. Η τραγωδία ήταν ότι πριν είχα δει Τορίνο-Ρόμα: 1-2 και εκ των πραγμάτων η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη.
Μέσα σε λίγες μέρες (μετά τα όσα ανθρώπινα και συγκινητικά συνέβησαν στον αγώνα ερασιτεχνικού κυπέλλου ΠΑΣ Ίκαρος - Φοίβος Κρεμαστής), ήρθε η ζούγκλα να θυμίσει ότι η βλακεία είναι αήττητη και επελαύνει. Μαζί της και ένα θέαμα, που με έκανε να συγκρίνω τον αγώνα της Β' ΕΠΣΑ που είδα το Σάββατο, Α.Ε.Ελευθερούπολης-Κένταυρος Βριλησσίων: 2-2, με αυτά που είδα την Κυριακή.
Στον ένα αγώνα είδα τέσσερα γκολ, φιλότιμους πιτσιρικάδες, ενδιαφέρουσα διακύμανση στο σκορ και πάντα με ασφάλεια στην κερκίδα, με ήλιο και φραπεδάκι. Στα τηλεοπτικά, είδα ποδόσφαιρο από αυτούς που στην Ευρώπη σίγουρα θα υποστούν διασυρμούς, "ποιότητα" ουαλλικού και ιρλανδικού ποδοσφαίρου, με "καμινάδες" και πολλά κιλά βλακείας μετασχηματιζόμενης σε επιθετικότητα, χουλιγκανισμούς και άλλα παρεμφερή.
Γι αυτό λοιπόν ας κάνει ο καθένας τις επιλογές του και δεν είναι τυχαίο γεγονός, ότι υπάρχει μια "επιστροφή" κόσμου στις λεγόμενες "μικρές" κατηγορίες.
Υ.Γ. ναί έχουμε και όσοι εργαζόμαστε στα ΜΜΕ ευθύνη, όχι όλοι, όχι ισότιμα, αλλά έχουμε. Οι τίτλοι των αθλητικών εφημερίδων συχνά οδηγούν σε εντάσεις, ενώ αντί για σοβαρή δημοσιογραφική έρευνα, συχνά "αποθεώνονται" πρόεδροι και οι κάθε λογής ενέργειές τους, ενώ κάθε λογής "Πίου" στις μεταγραφές, παρουσιάζονται σαν κλώνοι του Μέσι. Άλλο η δημοσιογραφία και άλλο η απάτη, κάποια στιγμή πρέπει να πάρουν διαζύγιο. Όσο για την αχαρακτήριστη απεργοσπασία των συναδέλφων της ΝOVA, μακάρι να μην είναι αυτοί τα θύματα ξυλοδαρμών σε γήπεδα, για τα οποία θα τεθεί την επόμενη φορά ζήτημα για κινητοποίηση της ΕΣΗΕΑ, του ΠΣΑΤ και της ΠΟΕΣΥ. Oι ξυλοδαρμοί συναδέλφων στα γήπεδα, είναι συν τοις άλλοις και εργατικό ατύχημα, γιατί γίνονται σε χώρο, που δημοσιογράφοι και άλλες ειδικότητες των ΜΜΕ, εργάζονται. Ας το έχουν στο μυαλό τους όλοι και οι διευθύνσεις των ΜΜΕ, που "στράβωσαν" με μια ολιγόλεπτη στάση. Αυτοί θα πληρώνουν τα κόστη νοσηλείας και αποκατάστασης στο επόμενο εργατικό ατύχημα.
Βρέθηκα σε χώρο με δύο τηλεοράσεις, η μια έδειχνε ΟΑΚΑ και η άλλη Καραϊσκάκη και το αγωνιστικό επίπεδο που είδα, ήταν για τα τοπικά πρωταθλήματα, ενώ αν κάνουμε σύγκριση με ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, θα ήταν ενέργεια άσκοπη, αφού διαφορετικά επίπεδα δεν μπορούν να μπουν σε διαδικασίες σύγκρισης. Η τραγωδία ήταν ότι πριν είχα δει Τορίνο-Ρόμα: 1-2 και εκ των πραγμάτων η σύγκριση ήταν αναπόφευκτη.
Μέσα σε λίγες μέρες (μετά τα όσα ανθρώπινα και συγκινητικά συνέβησαν στον αγώνα ερασιτεχνικού κυπέλλου ΠΑΣ Ίκαρος - Φοίβος Κρεμαστής), ήρθε η ζούγκλα να θυμίσει ότι η βλακεία είναι αήττητη και επελαύνει. Μαζί της και ένα θέαμα, που με έκανε να συγκρίνω τον αγώνα της Β' ΕΠΣΑ που είδα το Σάββατο, Α.Ε.Ελευθερούπολης-Κένταυρος Βριλησσίων: 2-2, με αυτά που είδα την Κυριακή.
Στον ένα αγώνα είδα τέσσερα γκολ, φιλότιμους πιτσιρικάδες, ενδιαφέρουσα διακύμανση στο σκορ και πάντα με ασφάλεια στην κερκίδα, με ήλιο και φραπεδάκι. Στα τηλεοπτικά, είδα ποδόσφαιρο από αυτούς που στην Ευρώπη σίγουρα θα υποστούν διασυρμούς, "ποιότητα" ουαλλικού και ιρλανδικού ποδοσφαίρου, με "καμινάδες" και πολλά κιλά βλακείας μετασχηματιζόμενης σε επιθετικότητα, χουλιγκανισμούς και άλλα παρεμφερή.
Γι αυτό λοιπόν ας κάνει ο καθένας τις επιλογές του και δεν είναι τυχαίο γεγονός, ότι υπάρχει μια "επιστροφή" κόσμου στις λεγόμενες "μικρές" κατηγορίες.
Υ.Γ. ναί έχουμε και όσοι εργαζόμαστε στα ΜΜΕ ευθύνη, όχι όλοι, όχι ισότιμα, αλλά έχουμε. Οι τίτλοι των αθλητικών εφημερίδων συχνά οδηγούν σε εντάσεις, ενώ αντί για σοβαρή δημοσιογραφική έρευνα, συχνά "αποθεώνονται" πρόεδροι και οι κάθε λογής ενέργειές τους, ενώ κάθε λογής "Πίου" στις μεταγραφές, παρουσιάζονται σαν κλώνοι του Μέσι. Άλλο η δημοσιογραφία και άλλο η απάτη, κάποια στιγμή πρέπει να πάρουν διαζύγιο. Όσο για την αχαρακτήριστη απεργοσπασία των συναδέλφων της ΝOVA, μακάρι να μην είναι αυτοί τα θύματα ξυλοδαρμών σε γήπεδα, για τα οποία θα τεθεί την επόμενη φορά ζήτημα για κινητοποίηση της ΕΣΗΕΑ, του ΠΣΑΤ και της ΠΟΕΣΥ. Oι ξυλοδαρμοί συναδέλφων στα γήπεδα, είναι συν τοις άλλοις και εργατικό ατύχημα, γιατί γίνονται σε χώρο, που δημοσιογράφοι και άλλες ειδικότητες των ΜΜΕ, εργάζονται. Ας το έχουν στο μυαλό τους όλοι και οι διευθύνσεις των ΜΜΕ, που "στράβωσαν" με μια ολιγόλεπτη στάση. Αυτοί θα πληρώνουν τα κόστη νοσηλείας και αποκατάστασης στο επόμενο εργατικό ατύχημα.